Opodatkowanie transakcji przekazania nieruchomosci na rzecz Miasta oraz obowiązek korekty podatku odliczonego w trakcie budowy tej nieruchomości. - Interpretacja - ITPP2/443-1116/12/AP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 29.11.2012, sygn. ITPP2/443-1116/12/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Opodatkowanie transakcji przekazania nieruchomosci na rzecz Miasta oraz obowiązek korekty podatku odliczonego w trakcie budowy tej nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • braku opodatkowania czynności przekazania majątku Miastu w części nieobjętej inwestycją oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w trakcie realizacji inwestycji - jest prawidłowe,
  • braku opodatkowania czynności przekazania majątku Miastu w części objętej inwestycją jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania majątku Miastu oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego w trakcie realizacji inwestycji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej Ośrodek) jest samorządowym zakładem budżetowym Miasta. Zgodnie ze statutem nadanym uchwałą Rady Miejskiej, do zadań Ośrodka należy realizacja zadań Miasta w zakresie kultury fizycznej oraz zarządzanie obiektami i terenami sportowo-rekreacyjnymi i turystycznymi. Ośrodek realizuje cele i zadania polegające na propagowaniu i organizowaniu zajęć w zakresie rekreacji ruchowej, sportu i turystyki, tworzeniu i utrzymaniu bazy do ich realizacji. Zadania realizuje między innymi poprzez:

  1. zarządzanie obiektami oraz urządzeniami sportowo-turystycznymi.
  2. organizowanie zajęć, zawodów i imprez sportowo-rekreacyjnych,
  3. zapewnienie i szkolenie kadry instruktorów do prowadzenia zajęć rekreacyjnych.
  4. tworzenie, utrzymywanie i udostępnianie bazy sportowo-rekreacyjnej,
  5. rozwijanie usług w zakresie rekreacji ruchowej,
  6. prowadzenie działalności służącej upowszechnianiu kultury fizycznej i sportu oraz prawidłowemu funkcjonowaniu i rozwojowi Ośrodka, a mianowicie działalności hotelarsko-gastronomicznej, usług transportowych, wypożyczalni sprzętu sportowego i turystycznego.
  7. organizację i obsługę ruchu turystycznego,
  8. prowadzenie innej działalności, w tym działalności gospodarczej, celem pozyskania środków na rozszerzenie działalności statutowej Ośrodka w zakresie upowszechniania kultury fizycznej.

Mienie Ośrodka jest mieniem komunalnym przekazanym mu w trwały zarząd przez Miasto. Ośrodek prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych, działa na podstawie przepisów:

  • ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,
  • ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
  • ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej,
  • ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej,
  • Statutu uchwalonego przez Radę Miejską.

Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia 12 grudnia 2006 r., Miasto przekazało Ośrodkowi w trwały zarząd zabudowaną nieruchomość gruntową, na której znajdował się stadion piłkarski (trybuny, boisko), budynek administracyjny, pawilony oraz inne budynki i budowle. Na podstawie decyzji z 24 września 2009 r., Miasto przekazało w trwały zarząd na rzecz Ośrodka nieruchomość gruntową zabudowaną stacją transformatorową.

Ośrodek działa jako samorządowy zakład budżetowy, jest gminną jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej oraz podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na wyżej wskazanych nieruchomościach, w ramach wykonywania zadań własnych, Miasto jako beneficjent, poprzez Ośrodek, realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne obejmujące budowę stadionu piłkarskiego (dalej: Stadion) wraz z zapleczem treningowym w ramach Projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej (dalej Projekt).

Przychodami Ośrodka jest dotacja przedmiotowa z Urzędu Miasta oraz przychody własne z tytułu prowadzonej działalności opodatkowanej, m.in. z najmu obiektów jakimi włada, w tym również istniejących obiektów wchodzących w skład Stadionu. Ośrodek prowadzi prace budowlane nie wyłączając Stadionu z działalności gospodarczej. Prace budowlane, których końcowym efektem ma być powstanie nowego stadionu, prowadzone są w miejscu istniejącego. Inwestycja prowadzona jest etapami, tzn. nowo wybudowane obiekty (m.in. trybuny) będą włączane do użytku, a stare będą likwidowane. W rezultacie na ich miejscu powstanie nowy obiekt. Ośrodek dokonuje najmu obiektu na organizację meczów i innych zawodów sportowych, z tym, że na potrzeby działalności gospodarczej wykorzystywane są tylko stare obiekty, ponieważ nowe nie zostały jeszcze oddane do użytkowania. Ośrodek dokonuje odliczenia podatku naliczonego w fakturach dokumentujących wydatki na budowę nowych obiektów sportowych (które nie zostały jeszcze oddane do użytkowania), finansowanych z uzyskanej od Miasta dotacji celowej składającej się ze środków z budżetu Miasta i środków europejskich. Ww. koszty związane są z prowadzoną oraz planowaną działalnością opodatkowaną.

Ośrodek otrzymał interpretację przepisów prawa podatkowego o nr z dnia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy inwestycyjne dotyczące modernizacji i budowy obiektów sportowych. W wyniku trudności napotkanych w trakcie realizacji umowy z generalnym wykonawcą robót budowlanych niezbędna jest modyfikacja struktury organizacyjnej ww. Projektu. Analizowanym przez Miasto rozwiązaniem jest zmiana beneficjenta projektu z Miasta na Komunalną Spółkę Celową (spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością), która będzie posiadała statut podmiotu wewnętrznego, w której Miasto będzie posiadać 100% udziałów. W tym celu Miasto planuje wydać decyzję o wygaszeniu trwałego zarządu przekazanego Ośrodkowi w związku z zamiarem przejęcia zadania i obowiązków związanych z budową i zarządzaniem Stadionem przez Spółkę Celową. W wyniku tego działania przedmiotowa nieruchomość (Stadion z infrastrukturą oraz grunt) wraz z nakładami poniesionymi przez Ośrodek w ramach Projektu (finansowanymi ze środków dotacji celowej otrzymanej od Miasta), zostanie przekazana Miastu na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Działanie to będzie polegało na przesunięciu aktywów w ramach tej samej osoby prawnej i w ramach zasobu gminnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  • Czy wygaszenie trwałego zarządu i przekazanie nieruchomości wraz z nakładami poniesionymi na inwestycje do Miasta, będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy w takim przypadku Ośrodek będzie zobowiązany do samoobliczenia podatku bez prawa jego odliczenia...
  • Czy Ośrodek będzie zobowiązany do dokonania jakichkolwiek korekt podatku naliczonego odliczonego w trakcie realizacji inwestycji polegającej na budowie stadionu piłkarskiego...

Zdaniem Wnioskodawcy, wygaszenie trwałego zarządu i przekazanie nieruchomości wraz z nakładami do Miasta nie będzie skutkowało koniecznością samoobliczenia podatku należnego przez Ośrodek. Ośrodek wskazał, iż przez cały okres realizacji Projektu Miasto było właścicielem nieruchomości i ponoszonych przez Ośrodek nakładów, które zostały w całości sfinansowane z dotacji otrzymanej od beneficjenta projektu (czyli od Miasta). Stwierdził, że przekazanie nieruchomości Miastu po wygaszeniu trwałego zarządu nie jest świadczeniem usług ani dostawą towarów (w rozumieniu art. 7 ust 1 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług), tylko przesunięciem aktywów w ramach tej samej osoby prawnej i w ramach zasobu gminnego. Przekazanie nakładów w fazie realizowania inwestycji stanowi ich zwrot prawnemu właścicielowi i czynności tej nie można traktować jako świadczenie usług, czy dostawę towarów na jego rzecz.

Ośrodek wskazał, że w myśl art. 43 ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną. Co do zasady, w ramach trwałego zarządu jednostka ma prawo do korzystania z nieruchomości (w tym znajdującej się na jej terenie infrastruktury) w celu prowadzenia działalności należącej do zakresu jej działania, zabudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy, lub remontu obiektu (za zgodą albo zawiadomieniem organu nadzorującego), oddania nieruchomości w najem lub dzierżawę (za zgodą albo zawiadomieniem organu nadzorującego). Zdaniem Ośrodka, nie doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdyż ustawa wymienia zaledwie kilka uprawnień jednostki organizacyjnej w stosunku do nieruchomości, a na dokonanie większości z tych czynności wymagana jest zgoda albo zawiadomienie właściciela. Poza tym uprawnienie do dokonywania czynności prawnych obejmujących przedmiot trwałego zarządu (w tym infrastrukturę, jako część składową nieruchomości) wynika jedynie z upoważnienia, którego udziela właściciel Miasto, poprzez udzielenie pełnomocnictwa.

Ośrodek stwierdził, iż nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, zawartego w fakturach dotyczących realizacji inwestycji związanej z budową stadionu, który następnie zostanie przekazany Miastu. Podniósł, że poniesione wydatki inwestycyjne służyły działalności związanej ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług prowadzoną przez zakład budżetowy. Po powołaniu treści art. 86 ust. 1 ustawy wskazał, że Stadion należy traktować jako całość, a Ośrodek w związku z jego najmem uzyskiwał przychody opodatkowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami według definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Natomiast zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Artykuł 91 ust. 1 ustawy stanowi, że po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Treść ust. 7 ww. artykułu, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 106 ust. 7 powołanej wyżej ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W art. 7 ust. 1 powyższej ustawy wskazano, iż do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, m.in. sprawy z zakresu:

  • ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1),
  • kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10),
  • utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15).

Instytucję trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Zgodnie z art. 18 tej ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością.

Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cyt. wyżej przepisie w myśl art. 4 pkt 10 powołanej ustawy - należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Według przepisu art. 45 ust. 1 powyższej ustawy, trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji.

Z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Ośrodek będący samorządowym zakładem budżetowym, realizuje zadania Miasta w zakresie kultury fizycznej oraz zarządzanie obiektami i terenami sportowo-rekreacyjnymi i turystycznymi. Mienie Ośrodka jest mieniem komunalnym przekazanym mu w trwały zarząd przez Miasto. Miasto przekazało Ośrodkowi w trwały zarząd zabudowaną nieruchomość gruntową, na której znajdował się stadion piłkarski wraz z budynkami i budowlami oraz nieruchomość zabudowaną stacją transformatorową. Ośrodek jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Na ww. nieruchomościach Ośrodek realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne obejmujące budowę stadionu piłkarskiego (dalej: Stadion) wraz z zapleczem treningowym w ramach Projektu współfinansowanego ze środków UE, których beneficjentem jest Miasto. Prace budowlane prowadzone są etapami w miejscu istniejącego Stadionu, nie wyłączając go z działalności gospodarczej. Końcowym efektem ma być powstanie nowego stadionu.

Przychodami Ośrodka jest dotacja przedmiotowa z Urzędu Miasta oraz przychody własne z tytułu prowadzonej działalności opodatkowanej, m.in. z najmu obiektów jakimi włada, w tym również istniejących obiektów wchodzących w skład Stadionu. Ośrodek dokonuje najmu obiektu na organizację meczów i innych zawodów sportowych, z tym że na potrzeby działalności gospodarczej wykorzystywane są tylko stare obiekty, ponieważ nowe nie zostały jeszcze oddane do użytkowania. Ośrodek dokonuje odliczenia podatku naliczonego w fakturach dokumentujących wydatki na budowę nowych obiektów sportowych, finansowanych z dotacji celowej składającej się ze środków z budżetu Miasta i środków europejskich. Ww. koszty związane są z prowadzoną oraz planowaną działalnością opodatkowaną.

Ośrodek otrzymał interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy inwestycyjne dotyczące modernizacji i budowy obiektów sportowych. Miasto planuje wydać decyzję o wygaszeniu trwałego zarządu przekazanego Ośrodkowi, w związku z zamiarem przejęcia zadania i obowiązków związanych z budową i zarządzaniem Stadionem przez nowoutworzoną Spółkę Celową.

Analiza przepisów art. 7 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do wniosku, że nieodpłatne przekazanie nakładów, nie może zostać uznane za dostawę towarów, gdyż nakłady nie mieszczą się w definicji towaru, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy. Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady, dysponuje prawem do tych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wnioskować zatem należy, iż nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Z tych też względów, przeniesienie bez wynagrodzenia kosztów inwestycji na właściciela nieruchomości należy uznać za świadczenie usług.

W celu ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, nie zostanie spełniona. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega bowiem nieodpłatne świadczenie do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Mając na uwadze powyższe, przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wobec faktu, iż Ośrodek poczynił inwestycje (nakłady) w obcym środku trwałym (nieruchomości należącej do Miasta), posiada do nich prawo.

Należy potwierdzić stanowisko Ośrodka, iż w sytuacji wygaszenia trwałego zarządu, przekazanie nieruchomości Miastu nie będzie podlegało opodatkowaniu, ale jedynie w odniesieniu do wchodzących w skład Stadionu starych budynków/budowli, które nie były przedmiotem inwestycji realizowanej przez Ośrodek oraz gruntu, gdyż w tej części czynność ta nie spowoduje przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (będzie to zwrot majątku właścicielowi).

Natomiast w odniesieniu do nakładów poniesionych przez MOSiR - wbrew Jego stanowisku przekazanie będzie podlegało opodatkowaniu według stawki podstawowej, gdyż wobec faktu, iż transakcja ta nie będzie służyła celom prowadzenia działalności przez Ośrodek, w tym zakresie nastąpi nieodpłatne świadczenie usługi, o której mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (z wniosku nie wynika, aby przekazanie nastąpiło za odpłatnością).

W konsekwencji, Ośrodek będzie obowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej obejmującej wartość poniesionych nakładów i rozliczenia wykazanego w niej podatku, bez prawa do jego odliczenia.

Wobec powyższego przekazanie nakładów zgodnie ze stanowiskiem Ośrodka - nie będzie powodowało obowiązku korekty, o której mowa w art. 91 ustawy, podatku odliczonego w trakcie realizacji inwestycji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy