Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności sprawdzania kwalifikacji przez komisję kwalifikacyjną w sytuacji gdy osoby ubiegające się o sprawdzenie kwalifikacji bezpośrednio przed nim nie uczestniczyły w organizowanym przez Wnioskodawcę kursie lub seminarium.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2012r. (data wpływu 3 lipca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2012r. (data wpływu 2 października 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności sprawdzania kwalifikacji przez komisję kwalifikacyjną w sytuacji gdy osoby ubiegające się o sprawdzenie kwalifikacji bezpośrednio przed nim nie uczestniczyły w organizowanym przez Wnioskodawcę kursie lub seminarium jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności sprawdzania kwalifikacji przez komisję kwalifikacyjną w sytuacji gdy osoby ubiegające się o sprawdzenie kwalifikacji bezpośrednio przed nim nie uczestniczyły w organizowanym przez Wnioskodawcę kursie lub seminarium.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 października 2012r. (data wpływu 2 października 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 września 2012r. Nr IBPP1/443-692/12/AL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przy Z. działa komisja kwalifikacyjna do stwierdzania kwalifikacji na stanowiskach pracy związanych z dozorem oraz eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, powołana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 54 ust 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. nr 54, poz. 1734 z późn. zmian.) oraz § 12 ust 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. z 2003r. Nr 89, poz. 828, Nr 129, poz. 1184 oraz z 2005r. Nr 141, poz. 1189). Komisja ta wydaje świadectwa kwalifikacyjne będące dokumentami niezbędnymi do wykonywania prac przy urządzeniach, instalacjach i sieciach ujętych przywołanym wyżej rozporządzeniem. Skład imienny komisji zatwierdza Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, a wydawane przez nią dokumenty są honorowane przez wszystkie państwa unijne wymagające posiadania tego rodzaju kwalifikacji. Zakład jest stowarzyszeniem oświatowym wpisanym do Rejestru Instytucji Szkoleniowych. Wszystkie jego placówki kształcenia, tj. Ośrodki Kształcenia Zawodowego wpisane są do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez starostów i jako takie zgodnie z ustawą o systemie oświaty wchodzą w skład tegoż systemu.

Sprawdzenie kwalifikacji przez komisję kwalifikacyjną odbywa się w Ośrodkach Kształcenia Zawodowego w dwóch okolicznościach:

1. bezpośrednio po przeprowadzonym przez Ośrodek kursie lub seminarium organizowanych na zasadach określonych odrębnymi przepisami, tj. rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). Wówczas sprawdzenie kwalifikacji staje się ostatnim etapem kursu bądź seminarium;
2. z pominięciem seminarium lub kursu wtedy mamy do czynienia wyłącznie ze sprawdzeniem kwalifikacji, te zaś nabyte zostały uprzednio: bądź to w ramach szkoły czy samokształcenia tj. poza Ośrodkiem, bądź w Ośrodku, lecz podczas kursu lub seminarium zorganizowanych wcześniej (kwalifikacje są odnawialne, a uczestnictwo w kursie bezpośrednio przed sprawdzeniem kwalifikacji nie jest obligatoryjne).

Tak powołanie komisji jak i sprawdzenie kwalifikacji są w całości regulowane przywołanymi aktami prawnymi: ustawą Prawo energetyczne oraz rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci.

W szczególności art. 54 ust. 3 pkt 4 stanowi: Za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w ust 1, pobierane są opłaty od osób kierujących wnioski o stwierdzenie kwalifikacji, a art. 54 ust. 3 pkt 5: Opłaty, o których mowa w ust 4, stanowią przychód Jednostek organizacyjnych, przy których powołano komisje kwalifikacyjne. Regulacje te precyzuje przywołane wyżej rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, w § 14 ust 2 stanowiąc: Opłaty są pobierane w wysokości 10% minimalnego wynagrodzenia za pracę pracowników, obowiązującego w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w § 7 ust 1. Tak więc sposób sprawdzenia kwalifikacji, jak i wysokość pobieranej za nie opłaty są regulowane w drodze ustawowej, a sama komisja powoływana przez urząd państwowy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 października 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż wszystkie Ośrodki Kształcenia Zawodowego, o których mowa we wniosku, działają w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy i wszystkie czynności przez nie wykonywane są w istocie czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę jako podatnika. Ośrodki nie posiadają odrębnej osobowości prawnej i odrębnych numerów NIP.

Zleceniodawcami Wnioskodawcy w sprawie czynności (usług) będących przedmiotem zapytania są:

1. organy administracji państwowej i samorządowej oraz prowadzone przez nie placówki oświatowe, instytucje kultury, ośrodki sportu, rekreacji i wypoczynku itp.,
2. szkoły niepubliczne i niepubliczne instytucje oświatowe, fundacje i stowarzyszenia,
3. przedsiębiorstwa oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą,
4. pracownicy jednostek wymienionych w punktach a)-c) zgłaszający się indywidualnie i sami opłacający wykonywaną przez Ośrodki usługę,
5. osoby skierowane przez urzędy pracy i pozostające bez zatrudnienia,
6. osoby kierowane przez instytucje pomocy społecznej, w szczególności przez miejskie i gminne ośrodki pomocy społecznej oraz centra pomocy rodzinie.

Sprawdzenie kwalifikacji z pominięciem seminarium lub kursu jest wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach posiadanego wpisu do ewidencji niepublicznych szkół i placówek kształcenia ustawicznego, tj. Wykonawca wykonuje te czynności jako jednostka objęta systemem oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprawdzenie kwalifikacji przez komisję kwalifikacyjną działającą na mocy powołanych wyżej przepisów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z wyróżnieniem opisanych powyżej okoliczności tj. gdy osoby ubiegające się o sprawdzenie kwalifikacji bezpośrednio przed nim nie uczestniczyły w organizowanym przez Wnioskodawcę kursie lub seminarium...

Zdaniem Wnioskodawcy usługa sprawdzenia kwalifikacji przez komisję kwalifikacyjną do stwierdzania kwalifikacji na stanowiskach pracy związanych z dozorem oraz eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, powołaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Gdy osoby ubiegające się o sprawdzenie kwalifikacji bezpośrednio przed nim nie uczestniczyły w organizowanym przez Wnioskodawcę kursie lub seminarium zwolnienie następuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, który stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane ponieważ zdaniem Wnioskodawcy sprawdzenie kwalifikacji jest usługą przekwalifikowania zawodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT dodanego do ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu podkreślić należy, iż nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

A zatem usługi mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a w sytuacji gdy są świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, lub też na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy o VAT w sytuacji gdy:

• są to usługi inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT i jednocześnie
• są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
• są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub też są to usługi finansowane w całości ze środków publicznych.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca przeprowadza sprawdzenie kwalifikacji na stanowiskach pracy związanych z dozorem i eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych przy pomocy działającej przy nim komisji kwalifikacyjnej.

Zleceniodawcami Wnioskodawcy w sprawie sprawdzenia kwalifikacji są: organy administracji państwowej i samorządowej oraz prowadzone przez nie placówki oświatowe, instytucje kultury, ośrodki sportu, rekreacji i wypoczynku itp.; szkoły niepubliczne i niepubliczne instytucje oświatowe, fundacje i stowarzyszenia; przedsiębiorstwa oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą; pracownicy ww. jednostek zgłaszający się indywidualnie i sami opłacający wykonywaną przez Ośrodki usługę; osoby skierowane przez urzędy pracy i pozostające bez zatrudnienia; osoby kierowane przez instytucje pomocy społecznej, w szczególności przez miejskie i gminne ośrodki pomocy społecznej oraz centra pomocy rodzinie.

Powołanie komisji i sprawdzenie kwalifikacji jest regulowane poprzez art. 54 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. nr 54, poz. 1734 ze zm.) oraz § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. z 2003r. Nr 89, poz. 828 ze zm.). Komisja ta wydaje świadectwa kwalifikacyjne będące dokumentem niezbędnym do wykonywania prac przy urządzeniach, instalacjach i sieciach energetycznych, co poprzedzone jest sprawdzeniem kwalifikacji przez tę komisję.

Sprawdzenie kwalifikacji przez komisję kwalifikacyjną odbywa się w Ośrodkach Kształcenia Zawodowego. Ośrodki Kształcenia Zawodowego działają w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, nie posiadają odrębnej osobowości prawnej i numerów NIP a zatem wszystkie czynności przez nie wykonywane są w istocie czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę jako podatnika.

Z. jest stowarzyszeniem oświatowym wpisanym do Rejestru Instytucji Szkoleniowych, a wszystkie jego placówki kształcenia, tj. Ośrodki Kształcenia Zawodowego wpisane są do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez starostów i jako takie zgodnie z ustawą o systemie oświaty wchodzą w skład tegoż systemu.

Sprawdzenie kwalifikacji z pominięciem seminarium lub kursu jest wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach posiadanego wpisu do ewidencji niepublicznych szkół i placówek kształcenia ustawicznego, tj. Wnioskodawca wykonuje te czynności jako jednostka objęta systemem oświaty.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 89, poz. 625 ze zm.) osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 54 ust. 6 ww. ustawy Prawo energetyczne wydane zostało rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. Nr 89, poz. 828 ze zm.), które określa zgodnie z § 1

1. rodzaje prac, stanowisk oraz urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, przy których eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;
2. zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji;
3. tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
4. jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, i tryb ich powoływania;
5. wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji;
6. wzór świadectwa kwalifikacyjnego.

Jak wynika z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, sprawdzenia posiadania kwalifikacji dokonuje komisja kwalifikacyjna, zwana dalej Komisją, w drodze organizowanego przez nią egzaminu.

Jak stanowi § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia, komisje kwalifikacyjne są powoływane:

1. u przedsiębiorcy zatrudniającego co najmniej 200 osób wykonujących prace, o których mowa w § 5 ust. 1,
2. przy stowarzyszeniach naukowo-technicznych, jeżeli statuty tych stowarzyszeń zawierają postanowienia określające zakres wykonywanej działalności na rzecz gospodarki energetycznej,
3. w jednostkach podległych właściwym ministrom lub Szefom Agencji, o których mowa w art. 54 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne

na ich wniosek.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek. Na podstawie art. 1 pkt 8 tej ustawy, system oświaty zapewnia w szczególności możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 3a ustawy o systemie oświaty w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 sierpnia 2012r. system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 3a ustawy o systemie oświaty w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2012r. system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Jak wynika z art. 3 pkt 3 ustawy o systemie oświaty ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o placówce należy przez to rozumieć jednostki organizacyjne wymienione w art. 2 pkt 3-5, 7 i 10.

W myśl art. 3 pkt 17 ww. ustawy o systemie oświaty w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 sierpnia 2012r. ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o kształceniu ustawicznym należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

Natomiast od dnia 1 września 2012r. definicja kształcenia ustawicznego została zawarta w przepisie art. 3 pkt 16 ustawy o systemie oświaty, zgodnie z którym ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o kształceniu ustawicznym należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

Zatem sprawdzenie kwalifikacji posiadanych przez osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci w drodze egzaminu uznać należy za element kształcenia realizowanego przez Wnioskodawcę w ramach jednostki objętej systemem oświaty.

Z wniosku nie wynika by Wnioskodawca był jednostką wyszczególnioną w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT realizującą usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, zatem nie można uznać by realizowane przez niego usługi sprawdzania kwalifikacji (w formie egzaminu) mogły korzystać ze zwolnienia na mocy ww. przepisu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz przepisy prawa stwierdzić należy, iż sprawdzenie kwalifikacji osób pracujących lub mających zamiar pracować na stanowiskach pracy związanych z dozorem oraz eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, w sytuacji gdy osoby podlegające egzaminowi nie uczestniczyły w organizowanym przez Wnioskodawcę seminarium lub kursie, z uwagi na fakt, że jest wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach posiadanego wpisu do ewidencji niepublicznych szkół i placówek kształcenia ustawicznego, tj. Wnioskodawca wykonuje te czynności jako jednostka objęta systemem oświaty objęte są zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT.

Zatem badanie przesłanek czy usługa ta jest zwolniona na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT jest bezprzedmiotowe.

Wnioskodawca sformułował stanowisko, iż usługa sprawdzenia kwalifikacji przez komisję kwalifikacyjną podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, w sytuacji gdy osoby ubiegające się o sprawdzenie kwalifikacji bezpośrednio przed nim nie uczestniczyły w organizowanym przez Wnioskodawcę kursie lub seminarium, ponieważ zdaniem Wnioskodawcy sprawdzenie kwalifikacji jest usługą przekwalifikowania zawodowego.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy stwierdzić należy, iż jest ono nieprawidłowe, bowiem jak wskazano powyżej usługa sprawdzenia kwalifikacji jest usługą korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, a nie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Bez znaczenia dla sprawy pozostaje fakt, iż osoby ubiegające się o sprawdzenie kwalifikacji w przedmiotowej sprawie nie uczestniczyły wcześniej w organizowanym przez Wnioskodawcę kursie lub seminarium. Należy bowiem uznać, że sam egzamin również jest elementem kształcenia, w tym przypadku kształcenia zawodowego w zakresie prac związanych z dozorem i eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, zatem przystąpienie do takich egzaminów należy uznać za jeden z etapów kształcenia zawodowego danej osoby i zdobywania uprawnień w danym zawodzie. Jeśli więc egzamin przeprowadzany jest przez Wnioskodawcę jako jednostkę objętą systemem oświaty, to usługa ta korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach