Temat interpretacji

Uznanie Wnioskodawcy za podatnika. Stawka podatku od towarów i usług dla wynajmu lokali mieszkalnych i użytkowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Spółka jest podatnikiem z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych i lokali użytkowych oraz stawki podatku od towarów i usług dla wynajmu lokali mieszkalnych i użytkowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Spółka jest podatnikiem z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych i lokali użytkowych oraz stawki podatku od towarów i usług dla wynajmu lokali mieszkalnych i użytkowych, a także opodatkowania dostawy mediów na rzecz najemców lokali mieszkalnych oraz lokali użytkowych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego oraz uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Przedsiębiorstwo (dalej: Spółka) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Jedynym udziałowcem Spółki jest Gmina (dalej Gmina).

Podstawowa działalność Spółki polega na świadczeniu usług dostarczania wody oraz odbioru i oczyszczania ścieków.

Ponadto, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zarządza budynkami i lokalami (mieszkalnymi i użytkowymi), stanowiącymi własność lub współwłasność Gminy (dalej: zasób komunalny) oraz budynkami mieszkalnymi, będącymi w zarządzie wspólnot mieszkaniowych, w których Gmina posiada swoje lokale (dalej: zasób w zarządzie wspólnot mieszkaniowych).

Powyższe czynności Spółka wykonuje na podstawie porozumienia z Gminą z dnia 30 grudnia 2005 r. z późniejszymi aneksami (dalej: porozumienie). Istotą porozumienia jest to, że Gmina udostępniła Spółce zasób, aby Spółka świadczyła przy jego pomocy na rzecz mieszkańców oraz innych odbiorców usługi najmu/dzierżawy lokali.

Działalności Spółki polega w szczególności na:

• zawieraniu umów najmu na lokale mieszkalne,

• zawieraniu umów o dostawę mediów i świadczenie usług związanych z zasobami,

• prowadzeniu imiennych kartotek finansowych najemcy w zakresie naliczonego czynszu i opłat oraz przyjmowanie opłat,

• dokonywaniu rozliczeń opłat za media dotyczących części wspólnych budynków,

• prowadzeniu pełnego rozliczenia finansowego, tak po stronie kosztów, jak i przychodów,

• zawieraniu umów ubezpieczeniowych dla zarządzanych i administrowanych zasobów,

• prowadzeniu kontroli i przeglądów stanu technicznego obiektów, instalacji i urządzeń technicznych,

• realizacji zadań remontowych w ramach ustalonego planu remontów,

• przyjmowaniu wniosków i wydawaniu opinii o możliwości przeróbek, przebudów, zmian tak w wyglądzie zewnętrznym elewacji budynku, jak i elementów konstrukcji budynków, etc.

W związku z powyższym, Spółka jest stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z mieszkańcami i użytkownikami lokali w ramach zasobu komunalnego oraz lokali będących własnością Gminy w ramach zasobu w zarządzie wspólnot mieszkaniowych.

Przedmiotowe umowy, zawierane pomiędzy Spółką i danym usługobiorcą, regulują kwestie pobierania przez Spółkę czynszu za najem/dzierżawę przedmiotowych lokali, a także (w ramach tej samej umowy najmu/dzierżawy) opłat za media dostarczane przez Spółkę na rzecz poszczególnych mieszkańców i użytkowników lokali, tj. wody, obioru nieczystości płynnych i stałych i centralnego ogrzewania.

Na podstawie przedmiotowych umów, Spółka pobiera od użytkowników ww. lokali czynsze za najem/dzierżawę. Z tytułu pobieranych czynszów Spółka rozlicza VAT należny, przy czym w przypadku wynajmu lokali mieszkalnych Spółka korzysta ze zwolnienia z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36. Natomiast wydzierżawianie lokali użytkowych jest przez Spółkę opodatkowywana podstawową stawką VAT.

Na podstawie zawartego porozumienia z Gminą, Wnioskodawca nie wykonuje czynności wskazanych we wniosku w imieniu i na rzecz Gminy. Wnioskodawca wykonuje te czynności we własnym imieniu, ale na rachunek Gminy.

Dochody z tytułu pobieranych czynszów za najem/dzierżawę oraz opłat za media wpływają najpierw na konto bankowe Wnioskodawcy, po czym kwartalnie Wnioskodawca przekazuje je w całości na konto bankowe Gminy. Następnie, Gmina w całości przekazuje je ponownie na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozdysponowuje te dochody na rzecz: a) własnego wynagrodzenia za wykonywanie czynności wskazanych we wniosku, b) wspólnot mieszkaniowych, w których Gmina posiada swoje lokale, c) bieżącego pokrywania kosztów (ponoszonych przez Wnioskodawcę) eksploatacji lokali wskazanych we wniosku. Zdaniem Wnioskodawcy, można jednak uznać, że Wnioskodawca działa na swój rachunek, tj. że dochody te stanowią dochody Wnioskodawcy.

Wnioskodawcy należne jest wynagrodzenie za świadczone usługi.

Usługi najmu lokali mieszkalnych, zgodnie z porozumieniem są świadczone na rachunek Gminy (we własnym imieniu Wnioskodawcy). Jak Wnioskodawca wskazał jednak dochody te trafiają ostatecznie w całości na rachunek Wnioskodawcy i to Wnioskodawca nimi w całości dysponuje i de facto decyduje o ich przeznaczeniu. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, można uznać, że Wnioskodawca działa na rachunek swój.

Lokale mieszkalne będące przedmiotem wniosku mają charakter mieszkalny.

Najmowi lokali mieszkalnych towarzyszy cel mieszkaniowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe Spółka jest podatnikiem VAT i usługi te podlegają zwolnieniu z VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe Spółka jest podatnikiem VAT i usługi te podlegają zwolnieniu z VAT, z tytułu wydzierżawienia lokali użytkowych Spółka jest podatnikiem VAT i usługi te podlegają podstawowej stawce VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosowanie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, w związku z faktem, że czynność wynajmu/wydzierżawienia lokali przez Spółkę na rzecz mieszkańców i użytkowników przedmiotowych lokali nie stanowi dostawy towarów, należy ją uznać za usługę w rozumieniu art. 8 ust 1 ustawy o VAT.

Ponadto, jedynie w przypadku wynajmowania lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe. Spółka będzie uprawniona do zastosowania zwolnienia z VAT, stosownie do art. 43 ust 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podstawowa stawka podatku stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust.1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, a także możliwość zastosowania zwolnienia podatkowego. Zwolnienie od podatku może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi oraz podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

W związku z powyższym, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe.

Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,

• charakter mieszkalny nieruchomości,

• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi według stawki 23%, gdyż najem, jako usługa wypełnia określoną w art. 8 ustawy definicję usług i stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Zatem, podmiot świadczący usługę wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Natomiast usługa wynajmu lokali użytkowych nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Tym samym świadczona usługa opodatkowana jest według stawki 23%.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż podstawowa działalność Spółki polega na świadczeniu usług dostarczania wody oraz odbioru i oczyszczania ścieków. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zarządza budynkami i lokalami (mieszkalnymi i użytkowymi), stanowiącymi własność lub współwłasność Gminy oraz budynkami mieszkalnymi, będącymi w zarządzie wspólnot mieszkaniowych, w których Gmina posiada swoje lokale Powyższe czynności Spółka wykonuje na podstawie porozumienia z Gminą. Istotą porozumienia jest to, że Gmina udostępniła Spółce zasób, aby Spółka świadczyła przy jego pomocy na rzecz mieszkańców oraz innych odbiorców usługi najmu/dzierżawy lokali.

Działalności Spółki polega w szczególności na:

• zawieraniu umów najmu na lokale mieszkalne,

• zawieraniu umów o dostawę mediów i świadczenie usług związanych z zasobami,

• prowadzeniu imiennych kartotek finansowych najemcy w zakresie naliczonego czynszu i opłat oraz przyjmowanie opłat,

• dokonywaniu rozliczeń opłat za media dotyczących części wspólnych budynków,

• prowadzeniu pełnego rozliczenia finansowego, tak po stronie kosztów, jak i przychodów,

• zawieraniu umów ubezpieczeniowych dla zarządzanych i administrowanych zasobów,

• prowadzeniu kontroli i przeglądów stanu technicznego obiektów, instalacji i urządzeń technicznych,

• realizacji zadań remontowych w ramach ustalonego planu remontów,

• przyjmowaniu wniosków i wydawaniu opinii o możliwości przeróbek, przebudów, zmian tak w wyglądzie zewnętrznym elewacji budynku, jak i elementów konstrukcji budynków, etc.

W związku z powyższym, Spółka jest stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z mieszkańcami i użytkownikami lokali w ramach zasobu komunalnego oraz lokali będących własnością Gminy w ramach zasobu w zarządzie wspólnot mieszkaniowych. Przedmiotowe umowy, zawierane pomiędzy Spółką i danym usługobiorcą, regulują kwestie pobierania przez Spółkę czynszu za najem/dzierżawę przedmiotowych lokali, a także (w ramach tej samej umowy najmu/dzierżawy) opłat za media dostarczane przez Spółkę na rzecz poszczególnych mieszkańców i użytkowników lokali, tj. wody, obioru nieczystości płynnych i stałych i centralnego ogrzewania. Na podstawie przedmiotowych umów, Spółka pobiera od użytkowników ww. lokali czynsze za najem/dzierżawę. Z tytułu pobieranych czynszów Spółka rozlicza VAT należny, przy czym w przypadku wynajmu lokali mieszkalnych Spółka korzysta ze zwolnienia z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36. Natomiast wydzierżawianie lokali użytkowych jest przez Spółkę opodatkowane podstawową stawką VAT. Na podstawie zawartego Porozumienia z Gminą, Wnioskodawca nie wykonuje czynności wskazanych we wniosku w imieniu i na rzecz Gminy. Wnioskodawca wykonuje te czynności we własnym imieniu, ale na rachunek Gminy. Dochody z tytułu pobieranych czynszów za najem/dzierżawę oraz opłat za media wpływają najpierw na konto bankowe Wnioskodawcy, po czym kwartalnie Wnioskodawca przekazuje je w całości na konto bankowe Gminy. Następnie, Gmina w całości przekazuje je ponownie na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozdysponowuje te dochody na rzecz: a) własnego wynagrodzenia za wykonywanie czynności wskazanych we wniosku, b) wspólnot mieszkaniowych, w których Gmina posiada swoje lokale, c) bieżącego pokrywania kosztów (ponoszonych przez Wnioskodawcę) eksploatacji lokali wskazanych we wniosku. Zdaniem Wnioskodawcy, można jednak uznać, że Wnioskodawca działa na swój rachunek, tj. że dochody te stanowią dochody Wnioskodawcy. Wnioskodawcy należne jest wynagrodzenie za świadczone usługi. Usługi najmu lokali mieszkalnych, zgodnie z porozumieniem są świadczone na rachunek Gminy (we własnym imieniu Wnioskodawcy). Jak Wnioskodawca wskazał jednak dochody te trafiają ostatecznie w całości na rachunek Wnioskodawcy i to Wnioskodawca nimi w całości dysponuje i decyduje o ich przeznaczeniu. W związku z tym, Wnioskodawca wskazał, iż można uznać, że działa na swój rachunek. Lokale mieszkalne będące przedmiotem wniosku mają charakter mieszkalny. Najmowi lokali mieszkalnych towarzyszy cel mieszkaniowy.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność jednostek samorządu terytorialnego określa ustawa z dnia 21.08.1997r. o gospodarce nieruchomościami (j. t. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, zarządzanie nieruchomościami jest działalnością zawodową wykonywaną przez zarządców nieruchomości na zasadach określonych w ustawie.

W myśl art. 185 ust. 1 cyt. ustawy o gospodarce nieruchomościami, zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu w szczególności:

1. zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości;
2. zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości;
3. zapewnienie właściwej gospodarki energetycznej w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego;
4. bieżące administrowanie nieruchomością;
5. utrzymanie nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem;
6. uzasadnione inwestowanie w nieruchomość.

Natomiast w myśl art. 185 ust. 2 tej ustawy, zarządca nieruchomości lub podmiot prowadzący działalność, o której mowa w art. 184 ust. 3, działa na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomością, zawartej z jej właścicielem, wspólnotą mieszkaniową albo inną osobą lub jednostką organizacyjną, której przysługuje prawo do nieruchomości, ze skutkiem prawnym bezpośrednio dla tej osoby lub jednostki organizacyjnej. Umowa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. W umowie wskazuje się w szczególności zarządcę nieruchomości odpowiedzialnego zawodowo za jej wykonanie, numer jego licencji zawodowej oraz oświadczenie o posiadanym ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności zarządzania nieruchomościami.

Stosownie do ust. 3. tego artykułu, zakres uprawnień i obowiązków zarządcy wynika z przepisów ustawy, z przepisów odrębnych ustaw oraz z umowy o zarządzanie nieruchomością.

Sposób ustalenia lub wysokość wynagrodzenia za zarządzanie nieruchomością określa umowa o zarządzanie nieruchomością. (art. 185 ust. 4 cyt. ustawy).

Zarządca nieruchomości lub podmiot prowadzący działalność, o której mowa w art. 184 ust. 3, nie może czerpać korzyści z zarządzania nieruchomością oprócz pobierania wynagrodzenia, chyba że umowa o zarządzanie stanowi inaczej. (art. 185 ust. 5 cyt. ustawy).

Podkreślić należy, że Wnioskodawca zawarł porozumienia z Gminą, Wnioskodawca nie wykonuje czynności wskazanych we wniosku w imieniu i na rzecz Gminy. Wnioskodawca wskazał, iż wykonuje te czynności we własnym imieniu i na swój rachunek.

Wobec powoływanych przepisów podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek.

W przedmiotowej sprawie stroną umów najmu jest Wnioskodawca, który jak wskazano we wniosku - działa na swój rachunek i w imieniu własnym. Dochody z tytułu pobieranych czynszów za najem/dzierżawę oraz opłat za media stanowią dochody Zainteresowanego.

Zatem w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu najmu lokali mieszkalnych i lokali użytkowych i usługi te, w przypadku wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe korzystają ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Natomiast w przypadku wydzierżawienia lokali użytkowych Zainteresowany winien zastosować stawkę podstawową 23%, zgodnie z art. 146a pkt 1 w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja skierowana jest tylko do Wnioskodawcy i nie odnosi się do Gminy, bowiem każdą czynność, z którą mogą być związane skutki podatkowo - prawne należy rozstrzygać indywidualnie.

Niniejsza interpretacja dotyczy ustalenia czy Spółka jest podatnikiem z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych i lokali użytkowych oraz stawki podatku od towarów i usług dla wynajmu lokali mieszkalnych i użytkowych (pyt. nr 1 i 2 wniosku ORD-IN) w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W zakresie ustalenia czy Spółka jest podatnikiem z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych i lokali użytkowych oraz stawki podatku od towarów i usług dla wynajmu lokali mieszkalnych i użytkowych w zaistniałym stanie faktycznym oraz w zakresie pytań 3 i 4 zarówno w stanie faktycznym jak i zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku zostały wydane odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 262 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi