Temat interpretacji

podstawa opodatkowania przy wymianie walut

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.06.2012 (data wpływu 13.07.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obrotu z tytułu działalności wymiany walut jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.07.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obrotu z tytułu działalności wymiany walut.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o., zwana dalej Spółką, prowadzi kantory w hotelach, których jest właścicielem. Spółka pośredniczy w obrocie walutami, umożliwiając klientom wymianę jednej waluty na drugą w kasie kantoru. Wynagrodzeniem Spółki jest różnica kursowa realizowana przez kantor prowadzony przez Spółkę.

Usługi pośrednictwa finansowego (w tym także transakcje walutowe) są zwolnione z VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obrotem z tytułu wykonania czynności zwolnionych z VAT jest pełna wartość waluty wyrażona w PLN, otrzymana przez Spółkę w momencie sprzedaży waluty, czy tylko różnica kursowa (przykładowo, jeśli Spółka sprzedaje EURO po 4,20 zł, kupione wcześniej po 4 zł, to czy obrotem jest 4,20 zł czy 0,20 zł)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Obrotem z tytułu wykonania czynności zwolnionych jest jedynie różnica kursowa zrealizowana przez Spółkę, czyli w powyższym przykładzie 0,20 PLN.

Uzasadnienie

1. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem m. in. art. 30-32 ustawy. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla: prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.
2. Usługi w zakresie pośrednictwa w obrocie walutami są jednym z rodzajów usług pośrednictwa finansowego, zwolnionych z VAT, zatem należy ustalić, jaka wartość będzie obrotem z tytułu wykonania usługi zwolnionej z VAT.
3. Art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowi, iż dla podmiotu prowadzącego działalność w zakresie pośrednictwa lub usług o podobnym charakterze obrotem jest prowizja lub inna postać wynagrodzenia za wykonanie usługi. Obrót walutami jest niewątpliwie usługą o charakterze podobnym do usług pośrednictwa, co także potwierdza brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, wg którego zwalnia się z VAT transakcje, włącznie z pośrednictwem, dotyczące walut.
4. Należy także mieć na uwadze specyfikę świadczenia usług finansowych, zwłaszcza dotyczących walut. Nie bez powodu art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT zwalnia z VAT transakcje, włącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, gdyż często różnica (prowizja) należna za udostępnienie waluty nie wystarczyłaby na zapłatę VAT, gdyby był należny.
5. Wobec tego obrotem powinna być kwota marży, prowizji lub innego wynagrodzenia o podobnej postaci. W przypadku walut takim wynagrodzeniem jest zrealizowana różnica kursowa między ceną zakupu a ceną sprzedaży waluty, a nie pełna wartość sprzedawanej waluty. Jeśli więc Spółka nabywa 1 EURO po 4,00 a następnie sprzedaje po 4,20 zł, to 20 groszy (a nie 4,20) należy brać pod uwagę jako wynagrodzenie za świadczenie usług zwolnionych z VAT.
6. Powyższe wnioski potwierdza także wyrok ETS C-172/96, według którego w przypadku wymiany walut wynagrodzeniem jest różnica kursowa, nadwyżka, którą uzyskuje sprzedawca. Sama wymiana waluty jednej na drugą nie może być uznana jako wynagrodzenie za świadczenie usług. Co więcej, skoro przedmiotem świadczenia jest dostarczenie określonej ilości waluty (np. EURO), za co wykonawca tej usługi otrzymuje wynagrodzenie, to nie można twierdzić, że równowartość dostarczonej waluty wyrażona w złotych jest równocześnie wynagrodzeniem za świadczenie usług. Wynagrodzeniem powinna być tylko uzyskiwana z tego tytułu nadwyżka.
7. Takie stanowisko zajmują również organy podatkowe w licznych interpretacjach MF (przykładowo interpretacja nr IPPP3/443-1213/11-2/SM z dnia 30 listopada 2011 r.; interpretacja nr ITPP1/443-430/10/KM z 27 lipca 2010 r.; interpretacja nr ILPP2/443-1963/10-4/EN z dnia 28 lutego 2011 r.). Co więcej, w dwóch z tych interpretacji Minister Finansów wręcz odmówił przyznania racji podatnikowi, który domagał się potwierdzenia, iż obrotem zwolnionym z VAT powinna być pełna należność ze sprzedaży waluty (w podanym wyżej przykładzie kwota 4,20 zł), a nie tylko 0,20 zł i stwierdził, że obrotem będzie różnica kursowa (ewentualnie także marża, jeśli podatnik takową uzyska, itd., a nie pełna należność).

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska, iż w przypadku sprzedaży waluty obcej obrotem (wynagrodzeniem) zwolnionym z VAT będzie różnica kursowa między ceną zakupu a ceną sprzedaży waluty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, () podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W świetle z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika, iż podstawą opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku ().

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi kantory w hotelach, których jest właścicielem. Spółka pośredniczy w obrocie walutami, umożliwiając klientom wymianę jednej waluty na drugą w kasie kantoru. Wynagrodzeniem Spółki jest różnica kursowa realizowana przez kantor prowadzony przez Spółkę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą faktu, czy obrotem z tytułu wykonania ww. czynności jest pełna wartość waluty, otrzymana przez Spółkę w momencie sprzedaży waluty, czy tylko różnica kursowa.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera szczególnego przepisu, który określałby wprost podstawę opodatkowania dla usług polegających na wymianie walut, na pośrednictwie w ich sprzedaży.

Natomiast kwestia ta była przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku w sprawie C-172/96 First National Bank of Chicago TSUE orzekł, że w przypadku transakcji wymiany walutowej, kiedy bank nie pobiera opłat ani prowizji, podstawę opodatkowania stanowi ogólny wynik transakcji usługodawcy w danym okresie.

Uwzględniając powyższe przepisy, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest ogólny dodatni wynik transakcji w danym okresie z tytułu transakcji zakupu i sprzedaży walut. Wobec powyższego obrót z tytułu świadczenia usług wymiany walut to różnica pomiędzy ceną zakupu, a ceną sprzedaży danej waluty obcej.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Zatem przedmiotowy obrót (będący różnicą kursową) (w powyższym przykładzie 0,20 PLN) będzie zwolniony od podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 192 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie