Temat interpretacji

Uznanie darowizny przedsiębiorstwa za czynność, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2012 r. (data wpływu 22 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania darowizny przedsiębiorstwa za czynność, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania darowizny przedsiębiorstwa za czynność, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2012 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 23 maja 2012 r.).

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, polegającą na produkcji odzieży wierzchniej. W zakresie prowadzonej działalności jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Działalność gospodarcza prowadzona jest w nieruchomości będącej współwłasnością dwóch córek Wnioskodawczyni, z którymi zawarła umowę użyczenia.

Wnioskodawczyni zamierza darować jednej z córek całe prowadzone przez Zainteresowaną przedsiębiorstwo. Przedmiotem zamierzonej darowizny będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego obejmujące:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo jego nazwa,

• własność ruchomości: maszyn, urządzeń, towarów do produkcji, wyrobów gotowych,

• prawo do korzystania z nieruchomości wynikające z umowy użyczenia,

• środki pieniężne znajdujące się na rachunku bankowym na dzień przekazania przedsiębiorstwa,

• koncesje i zezwolenia,

• tajemnicę przedsiębiorstwa dotyczącą jego funkcjonowania na rynku,

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,

• pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie.

Wymienione wyżej składniki materialne i niematerialne stanowią zespół przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie w formie darowizny opisanego wyżej przedsiębiorstwa jest czynnością, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana darowizna przedsiębiorstwa posiada wszystkie znamiona transakcji zbycia przedsiębiorstwa i jako taka na mocy art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, powinna być wyłączona z opodatkowania tym podatkiem.

Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel.

Przepisy ustawy nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Z tego powodu, dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

• prawa wynikające z umów najmu, dzierżawy, użyczenia nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

• koncesje, licencje i zezwolenia;

• patenty i inne prawa własności przemysłowej;

• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

• tajemnice przedsiębiorstwa;

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawczyni, na podstawie wyżej przytoczonej definicji przedsiębiorstwa, które obejmuje również prawa wynikające z umów najmu, użyczenia, dzierżawy, planowana darowizna posiada wszystkie znamiona zbycia przedsiębiorstwa i na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług powinna być wyłączona z opodatkowania tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Jak wynika, z art. 888 § 1 cyt. Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, iż umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Według art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, polegającą na produkcji odzieży wierzchniej. W zakresie prowadzonej działalności jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Działalność gospodarcza prowadzona jest w nieruchomości będącej współwłasnością dwóch córek Wnioskodawczyni, z którymi zawarła umowę użyczenia.

Wnioskodawczyni zamierza darować jednej z córek całe prowadzone przez Zainteresowaną przedsiębiorstwo.

Przedmiotem zamierzonej darowizny będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego obejmujące:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo jego nazwa,

• własność ruchomości: maszyn, urządzeń, towarów do produkcji, wyrobów gotowych,

• prawo do korzystania z nieruchomości wynikające z umowy użyczenia,

• środki pieniężne znajdujące się na rachunku bankowym na dzień przekazania przedsiębiorstwa,

• koncesje i zezwolenia,

• tajemnica przedsiębiorstwa dotycząca jego funkcjonowania na rynku,

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,

• pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie.

Wymienione wyżej składniki materialne i niematerialne stanowią zespół przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, iż przekazanie w formie darowizny przedsiębiorstwa spełniającego definicję przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego), wyłączone będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy. Tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k - 14n ustawy Ordynacja podatkowa dla innych osób tj. córki Wnioskodawczyni.

Końcowo nadmienia się, iż w związku z okolicznością, że niniejsza interpretacja dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, natomiast Wnioskodawczyni wniosła opłatę w łącznej wysokości 80 zł, tut. Organ informuje, że kwota 40 zł, wniesiona przez Wnioskodawczynię w dniu 24 maja 2012 r., na podstawie art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, będzie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 329 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi