Temat interpretacji
Obowiązek wystawiania faktur VAT oraz składania deklaracji VAT-7 w przypadku wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych z podatku.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011r. (data wpływu 23 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2011r. znak: xxx (data wpływu 20 maja 2011r.) oraz pismem z dnia 23 maja 2011r. znak: xxx (data wpływu 23 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawiania faktur VAT oraz składania deklaracji VAT-7 w przypadku wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych z podatku jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 lutego 2011r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 maja 2011r. znak: xxx (data wpływu 20 maja 2011r.) oraz pismem z dnia 23 maja 2011r. znak: xxx (data wpływu 23 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawiania faktur VAT oraz składania deklaracji VAT-7 w przypadku wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych z podatku.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:
Wnioskodawca (Izba Wytrzeźwień) jest zwolniony z podatku VAT. Pacjentom za usługi wystawia rachunki i nie składa deklaracji VAT. Zwolnienie podmiotowe powoduje brak obowiązku fakturowania. Mając na uwadze działalność Izby Wytrzeźwień Wnioskodawca wskazał, że wobec prowadzenia przez niego wyłącznie działalności określonej w § 13 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów, opowiada się on za obecną praktyką wystawiania rachunków. Jedyna działalność Izby Wytrzeźwień zwolniona jest przedmiotowo z obowiązku podatkowego, to tym samym Wnioskodawca w rzeczywistości mimo braku zwolnienia podmiotowego podatnikiem VAT nie jest.
W piśmie z dnia 23 maja 2011r. Wnioskodawca wskazał, że przepis prawa podatkowego mówiący o zwolnieniu od podatku § 13.1 pkt 12 zawarty jest w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 2011.04.04 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011.73.392).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie
(sformułowane przez Wnioskodawcę w ww. piśmie z dnia 20 maja
2011r.):
Czy wykonując jedynie czynności zwolnione przedmiotowo z podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktur VAT oraz składania deklaracji VAT-7...
Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane przez Wnioskodawcę w piśmie z dnia 20 maja 2011r.): wykonując jedynie czynności zwolnione przedmiotowo z podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktur VAT oraz składania deklaracji VAT-7.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004r. w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, Izbie Wytrzeźwień należy się opłata za pobyt w Izbie Wytrzeźwień. Na tę opłatę Wnioskodawca wystawia rachunek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, pomioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
W myśl ust. 3 ww. artykułu, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Ponadto zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".
W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".
Powyższą kwestię w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. reguluje analogicznie brzmiący przepis § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).
Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.
W myśl art. 99 ust. 7 ustawy o VAT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3.
Natomiast w myśl tego przepisu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3 albo są obowiązani do dokonania korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 90a lub art. 91.
Stosownie do art. 82 ust. 3 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:
- specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami;
- przebieg realizacji budżetu państwa;
- potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia;
- przepisy Unii Europejskiej.
Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Należy zwrócić uwagę, że od dnia 6 kwietnia 2011r. powyższą kwestię reguluje przepis § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zgodnie z którym czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zatem na podstawie podanego przez Wnioskodawcę przepisu, zwolnieniem objęte są wyłącznie czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego.
Artykuł 163 Konstytucji RP stanowi, że "Samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych".
Od dnia 1 stycznia 1999r. obowiązuje w Polsce trójszczeblowa struktura samorządu terytorialnego:
- samorząd gminny
- samorząd powiatowy
- samorząd województwa
Samorząd terytorialny to organizacja społeczności lokalnej (gmina, powiat) lub regionalnej (województwo samorządowe) i jednocześnie forma administracji publicznej, w której mieszkańcy tworzą z mocy prawa wspólnotę i względnie samodzielnie decydują o realizacji zadań administracyjnych, wynikających z potrzeb tej wspólnoty na danym terytorium i dozwolonych samorządowi przez ustawy, pod określonym ustawowo nadzorem administracji rządowej.
Z powyższego wynika, że norma prawna wynikająca z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie odnosi się do Wnioskodawcy. Izba Wytrzeźwień nie jest bowiem jednostką samorządu terytorialnego.
Faktury wystawiane przez podatników VAT pełnią fundamentalną rolę na gruncie tego podatku. Nie są one tylko zwykłym dokumentem służącym dokumentacji transakcji oraz będącym podstawą do jej zaksięgowania w księgach stron tej transakcji.
Faktury VAT mogą być wystawiane jedynie przez uprawniony do tego podmiot (zarejestrowanego podatnika VAT uprawnionego do wystawiania faktur, tj. podatnika VAT czynnego).
Z cytowanych wyżej przepisów wynika także, że w sytuacji gdy wykonywane są wyłącznie czynności objęte zwolnieniem z podatku VAT, nie występuje obowiązek składania deklaracji VAT-7.
Natomiast w tak przedstawionym stanie faktycznym, skoro wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie mogą skorzystać ze zwolnienia na podstawie podanego przez niego przepisu § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to o ile zwolnienie to nie będzie wynikało z innej normy prawnej, to Wnioskodawca jest obowiązany do wystawiania faktur VAT dla udokumentowania świadczonych usług oraz składania deklaracji VAT-7 na zasadach ogólnych.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach