Temat interpretacji

możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności pośrednictwa finansowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 10 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 30 stycznia 2011 r.) oraz z dnia 31 marca 2011 r.(data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności pośrednictwa finansowego prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla czynności pośrednictwa finansowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwania z dnia 4 i 10 marca 2011 r. znak IBPP3/443-964/10/IK.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Od dnia 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca ma zamiar świadczyć usługi na rzecz firm oraz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej polegającej na kompletowaniu i przygotowaniu dokumentów niezbędnych do uzyskania kredytu bankowego wg kryteriów określonych przez bank (np. wniosku kredytowego, biznes planu, itp.).

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 25 marca 2011 r., Wnioskodawca wskazał że:

1. Wnioskodawca wyszukuje potencjalnych klientów i zaprasza na rozmowy lub odwiedza ich siedziby w celu określenia ich kondycji finansowej i sprawdza przedmiot i zakres rzeczywistej działalności.
2. Na podstawie określenia sytuacji finansowej klienta Wnioskodawca informuje go, przedstawiając mu możliwe do wykorzystania produkty banków lub instytucji finansujących, tzn. kredyty i pożyczki, pozostawiając w zupełności wybór klientowi.
3. Działalność Wnioskodawcy ma na celu doprowadzenie do zawarcia umowy kredytowej lub umowy pożyczki.
4. W przypadku zawarcia umowy z klientem Wnioskodawca określa kwotę wynagrodzenia w zależności od stopnia zaangażowania jakiego wymaga zlecenie. Wynagrodzenie może być podzielone na raty, wtedy druga jego część jest uzależniona od pozytywnego zakończenia zlecenia tj. uzyskania kredytu przez klienta. W przypadku umów zawartych z bankami wynagrodzenie Wnioskodawcy (prowizja) uzależnione jest od wysokości uzyskanego przez klienta kredytu.
5. Wnioskodawca wynagrodzenie od banku otrzymuje tylko w przypadku zawarcia z bankiem umowy, co nie zawsze ma miejsce.
6. Wnioskodawca nie jest stroną umowy.
7. Wnioskodawca reprezentuje przed bankami osoby ubiegające się o kredyt.
8. Wnioskodawca współpracuje z bankami, w zakresie udzielania kredytów i pożyczek.
9. Zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone przez niego na rzecz firm oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie stanowią usług doradztwa a pośrednictwa.

Do uzupełnienia wniosku dołączono wzór umowy o pośrednictwo finansowe (kredytowe).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 31 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że usługi wymienione we wniosku z dnia 9 grudnia 2010 r. polegające na kompletowaniu i przygotowaniu dokument niezbędnych do uzyskania kredytu bankowego według kryteriów określonych przez bank są elementem składowym usługi głównej, o której mowa w uzupełnieniu wniosku z dnia 25 marca 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi wymienione w uzupełnieniu do wniosku z dnia 25 marca 2011 r. podlegają zwolnieniu z VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi które świadczy Wnioskodawca są usługami wymienionymi określonymi w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym podlegają zwolnieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy o VAT).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy o VAT, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41

Zgodnie zaś z ust. 15 art. 43 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Z orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Commissioners of Customs Excise v. CSC Financial Services Ltd., wynika że z pośrednictwem mamy do czynienia w przypadku podmiotu, który nie jest żadną ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego. Celem pośrednictwa jest uczynienie wszystkiego co możliwe, aby dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma bezpośrednio własnego interesu w warunkach tej umowy.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że istotne dla zastosowania zwolnienia od podatku w przypadku usług pomocniczych do usług finansowych udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych jest to, aby określona usługa, stanowiąca odrębną całość, zmierzała do realizacji zasadniczych funkcji ww. usługi finansowej objętej zwolnieniem. Przy czym, z omawianego zwolnienia, od dnia 1 stycznia 2011 r. nie mogą korzystać usługi stanowiące element usługi pośrednictwa.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2011 r. ma zamiar świadczyć usługi na rzecz firm oraz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej polegające na wyszukiwaniu potencjalnych klientów i zapraszanie ich na rozmowy lub odwiedzanie ich siedziby w celu określenia ich kondycji finansowej i sprawdzanie przedmiotu i zakresu rzeczywistej działalności. Na podstawie określenia sytuacji finansowej klienta Wnioskodawca informuje go, przedstawiając mu możliwe do wykorzystania produkty banków lub instytucji finansujących, tzn. kredyty i pożyczki, pozostawiając w zupełności wybór klientowi. Wnioskodawca reprezentuje przed bankami osoby ubiegające się o kredyt. Wnioskodawca współpracuje z bankami, w zakresie udzielania kredytów i pożyczek. W ramach tej usługi Wnioskodawca kompletuje i przygotowuje dokumenty niezbędne do uzyskania kredytu bankowego wg kryteriów określonych przez bank. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że działalność Wnioskodawcy ma na celu doprowadzenie do zawarcia umowy kredytowej lub umowy pożyczki. W przypadku zawarcia umowy z klientem Wnioskodawca określa kwotę wynagrodzenia w zależności od stopnia zaangażowania jakiego wymaga zlecenie. Wynagrodzenie może być podzielone na raty, wtedy druga jego część jest uzależniona od pozytywnego zakończenia zlecenia tj. uzyskania kredytu przez klienta. W przypadku umów zawartych z bankami wynagrodzenie Wnioskodawcy (prowizja) uzależnione jest od wysokości uzyskanego przez klienta kredytu. Wnioskodawca wynagrodzenie od banku otrzymuje tylko w przypadku zawarcia z bankiem umowy, co nie zawsze ma miejsce.

Wnioskodawca nie jest stroną umowy. Zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone przez niego na rzecz firm oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej są pośrednictwem.

Zatem biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa, jak również przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że świadczenie kompleksowych usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów, których elementem składowym jest m.in. kompletowanie i przygotowanie dokumentów niezbędnych do uzyskania kredytu bankowego wg kryteriów określonych przez bank korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach