Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółdzielni zawarte we wniosku z dnia 16.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług od użytkowania wieczystego gruntów - jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 16.03.2005 r. (data wpływu 21.03.2005 r.) Sółdzielnia zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Jak wynika z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego Spółdzielnia jest użytkownikiem wieczystym gruntów, których właścicielem są jednostki samorządu terytorialnego.Na podstawie stosownych przepisów o gospodarce nieruchomościami oraz aktów notarialnych zobowiązana jest do wnoszenia corocznych opłat z tytułu użytkowania wieczystego, płatnych do końca marca każdego roku.Dotychczas płatności dokonywano na podstawie not księgowych.W związku ze zmianą przepisów o podatku od towarów i usług, gminy (jednostki samorządu terytorialnego) powiększyły opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego o należny podatek od towarów i usług i do dotychczas wnoszonych opłat rocznych doliczyły 22% VAT, a więc obciążyły tym podatkiem wieczystego użytkownika.

W związku z zaistniałą sytuacją Spółdzielnia pyta kto ma ponieść ciężar tego podatku i czy dotychczas płacona kwota opłaty rocznej jest kwotą brutto czy też kwotą netto oraz czy w przypadku gdy dotychczas płacona kwota jest kwotą netto to czy po doliczeniu do tej kwoty należnego podatku od towarów i usług, podatek ten będzie podlegał odliczeniu przez podatnika.

Zdaniem Spółdzielni ciężar podatku od towarów i usług od opłat za użytkowanie wieczyste powinien ponosić organ wydzierżawiający, a zatem podatek doliczony do dotychczas płaconej kwoty nie podlegałby odliczeniu przez Spółdzielnie od podatku należnego.Zgadzając się ze stanowiskiem Spółdzielni wyjaśniam co następuje: Przez dostawę towarów o jakiej mowa a art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) co do zasady rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie zawiera się w definicji dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 gdyż nie daje użytkownikowi wieczystemu praw do rozporządzania nieruchomością jak właściciel.Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest niewątpliwie świadczeniem na rzecz innego podmiotu zatem zgodnie z definicją zawarta w art. 8 ust. 1 ustawy będzie ono świadczeniem usług, gdyż za takowe uznaje ustawa każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Tak więc po 1 maja 2005 r. przedmiotowe opłaty, których termin płatności przypada po tej dacie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług i stosownie do uregulowań zawartych w art. 41 ust. 1 ustawy stosuje się do nich stawkę 22%.Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót.Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.Podstawą opodatkowania w przypadku użytkowania wieczystego są pobierane z tego tytułu opłaty, pomniejszone o kwotę podatku. Oznacza to, że kwota pobranej opłaty za wieczyste użytkowanie jest kwotą brutto, zawierającą w sobie podatek od towarów i usług.Obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na jednostce oddającej grunt w użytkowanie wieczyste.

Dodatkowo informuję, że właściwym w kwestiach rozstrzygania, co do możliwości podniesienia opłat z tytułu oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste, jest Minister infrastruktury

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.