Temat interpretacji
Braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.), uzupełnionym w dniu 29 grudnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .
We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina Miasto (dalej: Wnioskodawca lub Miasto) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Miasto będąc podatnikiem VAT składa do właściwego urzędu skarbowego deklaracje VAT-7.
Wnioskodawca realizował projekt pn. . Zakres rzeczowy projektu obejmował kontynuację istniejącego ciągu pieszo-rowerowego w ulicy , który miał na celu zwiększenie atrakcyjności turystycznej zasobów dziedzictwa naturalnego leżących w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Realizowany projekt obejmował:
- budowę 2272 m dwukierunkowego ciągu rowerowo-pieszego,
- remont i regulację zjazdów,
- budowę oświetlenia ulicznego,
- wycinkę drzew kolidujących z budową,
- organizację ruchu (oznakowanie pionowe i poziome, urządzenia BRD),
- przebudowę kolizji z istniejącą infrastrukturą techniczną,
- ustawienie obiektów małej architektury.
Zrealizowana inwestycja pozwoliła Beneficjentowi uzupełnić braki w infrastrukturze ścieżek rowerowych w mieście, a tym samym podnieść jego atrakcyjność turystyczną i rekreacyjną. Dzięki zwiększeniu ilości ścieżek rowerowych na terenie miasta powstanie spójny ciąg komunikacyjny dla rowerzystów, umożliwiający aktywny wypoczynek na jej terenie. Działania podjęte w projekcie przyczynią się do realizacji celu głównego projektu tj. zwiększenia atrakcyjności turystycznej zasobów dziedzictwa naturalnego Gminy Miasto poprzez budowę ścieżki rowerowej wzdłuż ulicy (od ). Budowa ścieżki rowerowej przyczyni się do wykorzystania istniejącego stanu zagospodarowania terenu oraz walorów przyrodniczych występujących w obszarze projektu . Dzięki temu powstał ciąg rowerowo-pieszy w otoczeniu przyrody naturalnego bogactwa miasta, tworząc alternatywną ofertę turystyczną, która wydłuży sezon turystyczny poza okres letni.
Nadrzędnym celem zrealizowanego projektu było utrzymanie przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego. Budowa dwukierunkowej ścieżki pieszo-rowerowej wzdłuż ulicy w przysłużyła się rozwojowi turystyki aktywnej, podniesieniu atrakcyjności turystycznej miasta oraz stworzeniu bezpiecznej komunikacji pieszo-rowerowej dla mieszkańców i turystów. Najbliższe okolice miasta to tereny bardzo atrakcyjne pod kątem turystyki rowerowej, zarówno lokalnej, jak i długodystansowej. Przedmiotowa inwestycja przyczyniła się powstaniu spójnej sieci tras rowerowych, które obejmują tereny o wysokim potencjale środowiskowym i przyrodniczym np. obszar .
Celami ogólnymi projektu był:
- wzrost atrakcyjności oferty turystycznej Gminy Miasto poza sezonem letnim,
- wzrost liczby turystów aktywnych na terenie miasta,
- wykorzystanie potencjału istniejących walorów przyrodniczych i atrakcji turystycznych miasta,
- rozwój usług turystycznych i okołoturystycznych związanych z turystyką rowerową,
- zwiększenie możliwości gminy na wykreowanie produktu turystycznego,
- zwiększenie jakości życia mieszkańców,
- utrzymanie przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego.
Zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 oraz zgodnie z postanowieniami art. 71 rozporządzenia ogólnego, trwałość projektów współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych lub Funduszu Spójności musi być zachowana przez okres 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta (tj. w przypadku, gdy w ramach rozliczenia wniosku o płatność końcową beneficjentowi przekazywane są środki - daty dokonania przelewu na rachunek bankowy beneficjenta; w pozostałych przypadkach - daty zatwierdzenia wniosku o płatność końcową).
Naruszenie zasady trwałości następuje w sytuacji wystąpienia w okresie trwałości co najmniej jednej z poniższych przesłanek:
- zaprzestano działalności produkcyjnej lub ją relokowano poza obszar wsparcia PO,
- nastąpiła zmiana własności (rozumiana jako rozporządzenie prawem własności) elementu współfinansowanej infrastruktury, która daje przedsiębiorstwu lub podmiotowi publicznemu nienależne korzyści,
- nastąpiła istotna zmiana wpływająca na charakter projektu, jego cele lub warunki realizacji, która mogłaby doprowadzić do naruszenia jego pierwotnych celów.
Właścicielem nowo wybudowanej infrastruktury ciągu rowerowo-pieszego w ul. , po zakończeniu realizacji projektu (zarówno w okresie trwałości, jak i po jego zakończeniu), jest Beneficjent tj. Gmina Miasto , reprezentowana przez Prezydenta Miasta - zarządcę dróg publicznych w granicach administracyjnych miasta. W imieniu Prezydenta Miasta drogami publicznymi w granicach administracyjnych miasta zarządza DZDUM w . Koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją wytworzonego majątku będą ponoszone przez Beneficjenta.
Środki na utrzymanie infrastruktury ciągu rowerowo-pieszego, podobnie jak całej infrastruktury drogowej w obrębie miasta, będą zabezpieczone w budżecie miasta.
Za utrzymanie i monitorowanie wskaźników wygenerowanych przez projekt w okresie trwałości, tj. w okresie 5 lat od dokonania ostatniej płatności na rzecz Beneficjenta, będzie odpowiedzialny Beneficjent - Gmina Miasto .
Majątek powstały w wyniku realizacji projektu stanowi majątek Gminy Miasto . Realizacja projektu nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi, Gmina Miasto nie będzie uzyskiwała profitów, związanych z wykorzystaniem uzyskanego w wyniku realizacji projektu majątku. Majątek będzie wykorzystywany nieodpłatnie przez użytkowników ścieżki rowerowej, w celach turystyczno-rekreacyjnych, a nie dla osiągnięcia zysku.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa poniesiony podatek naliczony, związany z realizacją infrastruktury, był możliwy do odzyskania przez Gminę Miasto ?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania przez Beneficjenta podatku naliczonego wynikającego z realizacji opisanego projektu.
Majątek powstały w wyniku realizacji projektu stanowi majątek Gminy Miasto . Realizacja projektu nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi - Gmina Miasto nie będzie uzyskiwała profitów, związanych z wykorzystaniem uzyskanego w wyniku realizacji projektu majątku. Będzie on wykorzystywany nieodpłatnie przez użytkowników ścieżki rowerowej, w celach turystyczno-rekreacyjnych, a nie dla osiągnięcia zysku.
W związku z tym Wnioskodawca, nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego związanego z jego realizacją.
Podatek VAT został więc uwzględniony we wniosku aplikacyjnym projektu jako koszt kwalifikowany, czyli niemożliwy do odzyskania.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) przywołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro efekty zrealizowanego projektu nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, to Gmina Miasto nie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Nie przysługiwało jej również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku nie stanowi środków wskazanych w przywołanym wyżej rozporządzeniu.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.
Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 11-041 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej