Temat interpretacji
Brak obowiązku zapłaty podatku, w związku z likwidacją Spółki, od wydatków, które Spółka poczyniła w związku z remontem budynku.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011r. (data wpływu 13 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2012r. (data wpływu 16 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i
usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku, w związku z likwidacją Spółki, od wydatków, które Spółka poczyniła w związku z remontem budynku jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 grudnia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku, w związku z likwidacją Spółki, od wydatków, które Spółka poczyniła w związku z remontem budynku.
Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 marca 2012r. (data wpływu 16 marca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 marca 2012r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Na podstawie aktu notarialnego z dnia 1 października 1997r., Rep. S. nabył do majątku osobistego od Spółdzielni Kółek . w Likwidacji prawo wieczystego użytkowania nieruchomości objętej KW nr Sądu Rejonowego, składającej się z działki ewidencyjnej nr 1198/8 wraz z prawem własności posadowionych na tej nieruchomości budynków, tj. wiatą na maszyny rolnicze, budynkiem warsztatowo-usługowym oraz budynkiem rozdzielni elektrycznej. Od tej czynność notariusz pobrał podatku VAT od usługi w kwocie 900 złotych według stawki 22% kwotę 198 złotych w myśl art. 2, 18 ustawy z dnia 6 stycznia 1993r. () Z par. 5 ww. umowy wynika, że transakcja sprzedaży była obciążona podatkiem VAT 22% w wysokości 3.642.76 zł, którego zapłata obciążała Sprzedawcę Spółdzielnię Kółek w Likwidacji. Po ww. transakcji dla nieruchomości utworzono KW nr Sądu Rejonowego.
Z kolei na podstawie aktu notarialnego z dnia 2 marca 2005r., rep. ., S. sprzedał na rzecz Z. udział w wysokości 1/2 w prawie użytkowania wieczystego wyżej wskazanej nieruchomości. Od tej transakcji notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych od ceny zakupu według stawki 2% po myśli art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Notariusz pobrał także podatek VAT od swojej usługi w kwocie 1000 zł według stawki 22% kwotę 220 zł w myśl art. 5, 41 ustawy z dnia 11 marca 2004r.
Następnie na podstawie aktu notarialnego z 18 marca 2005r., rep. ., tj. umowy przeniesienia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości i własności budynków i urządzeń w wykonaniu uchwały wspólników spółki cywilnej o podwyższeniu wkładów, S. i Z. przenieśli swoje udziały po 1/2 w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości i własności budynków i urządzeń posadowionych na ww. nieruchomości na rzecz S. i Z. wspólników spółki cywilnej L., podwyższając w ten sposób swoje wkłady do spółki cywilnej, w której byli jedynymi wspólnikami. Notariusz pobrał od podwyższenia wartości wkładu do spółki cywilnej podatek od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b i 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 9 września 2009r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Notariusz pobrał także podatek VAT od swojej usługi w kwocie 1000 zł według stawki 22% kwotę 220 zł, w myśl art. 5, 41 ustawy z dnia 11 marca 2004r. W ten sposób prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przeszło na wspólników spółki cywilnej L. S. i Z.
Następnie doszło do przekształcenia spółki cywilnej L. S. i Z. w spółkę L. S. i Z. SPÓŁKA JAWNA. Do przekształcenia tego doszło na podstawie przepisu art. 26 par. 4 k.s.h. Z chwilą wpisu do KRS (29 wrzesień 2008r.) spółka cywilna L. S. i Z. stała się spółką jawną, której przysługują wszystkie prawa i obowiązki stanowiące majątek wspólny wspólników spółki cywilnej. Z tą chwilą, prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości przeszło na Wnioskodawcę Spółkę L. S. i Z. SPÓŁKA JAWNA.
W latach 2005-2006 Spółka zakupiła materiały i usługi do wykonania robót remontowo -modenizacyjnych (ogólnobudowlanych) budynków posadowionych na ww. użytkowanej wieczyście nieruchomości i od tych zakupów odliczyła podatek od towarów i usług. W związku z przeprowadzonym remontem nastąpił wzrost wartości prawa użytkowania wieczystego i poszczególnych budynków posadowionych na użytkowanym gruncie.
Obecnie Wnioskodawca rozważa zakończenie bytu prawnego Spółki L. S. i Z. sp. j. poprzez jej rozwiązanie bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, na postawie przepisu art. 58 pkt 2 w zw. z art. 67 § 1 k.s.h. W związku z planowanym zakończeniem bytu prawnego Spółki Wnioskodawcy, Wspólnicy Spółki (S. i Z.) zamierzają podjąć uchwałę o rozwiązaniu Spółki i dokonać podziału majątku likwidowanej Spółki, w ten sposób, że:
- Spółka L S. i Z sp. j. przeniesie na rzecz Wspólnika S. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, objętej KW (opisanej powyżej) wraz z związanym z użytkowaniem wieczystym prawem własności budynków i innych urządzeń posadowionych na użytkowanym gruncie w udziale wynoszącym 1/1,
- Z uwagi na przeniesienie na rzecz Wspólnika S. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości opisanej w pkt 1 powyżej, Wspólnik S. zapłaci Wspólnikowi Z. kwotę 200.000 zł (kwota hipotetyczna),
- pozostały majątek Spółki L. S. i Z. sp. j. zostanie upłynniony, a kwoty otrzymane z tego tytułu przypadną na Wspólników w częściach równych.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 16 stycznia 2003r. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej oraz składa deklaracje VAT-7.
Roboty remontowo-modenizacyjne, do wykonania których Spółka zakupiła w latach 2005-2006r. materiały i usługi nie dotyczyły wszystkich budynków posadowionych na działce 1198/8, a dotyczyły jedynie budynku warsztatowo-usługowego.
Wysokość nakładów przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego, a wiec przekroczyła kwotę 15.000 zł.
W związku z planowanym zakończeniem bytu prawnego Spółki Wnioskodawcy, Wspólnicy Spółki (S. i Z.) zamierzają podjąć uchwałę o rozwiązaniu Spółki i dokonać podziału majątku likwidowanej Spółki, w ten sposób, że:
- Spółka L. S. B., S. Z. sp. j. przeniesie na rzecz Wspólnika S. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, objętej KW wraz z związanym z użytkowaniem wieczystym prawem własności budynków i innych urządzeń posadowionych na użytkowanym gruncie w udziale wynoszącym 1/1,
- Z uwagi na przeniesienie na rzecz Wspólnika S. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości opisanej w pkt A) powyżej, Wspólnik S. zapłaci Wspólnikowi Z. kwotę 200.000 zł (kwota hipotetyczna),
- pozostały majątek Spółki L. S. i Z. sp. j. zostanie upłynniony, a kwoty otrzymane z tego tytułu przypadną na Wspólników w częściach równych.
Zatem Wspólnik, na którego zostanie przeniesione w całości prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością budynków i urządzeń posadowionych na użytkowanych gruncie nie przejmie wszystkich należności i zobowiązań Spółki. Wspólnik ten zamierza kontynuować prowadzoną przez siebie dotychczasową jednoosobową działalność gospodarczą w branży instalacji grzewczych i wnieść w całości prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z własnością budynków i urządzeń posadowionych na użytkowanych gruncie do już prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.
Symbole PKOB budynków określone zgodnie Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych to 125.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w przypadku rozwiązania Spółki powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług od wydatków, które Spółka poczyniła w latach 2005-2006 na materiały i usługi, które przeznaczone były do wykonania robót ogólnobudowlanych budynków posadowionych na ww. nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym Spółki...
Zdaniem Wnioskodawcy:
W przypadku rozwiązania Spółki Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług od wydatków, które Spółka poczyniła w latach 2005-2006 na materiały i usługi, które przeznaczone były do wykonania robót ogólnobudowlanych na nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym Spółki, a od których Spółka Wnioskodawca odliczyła podatek naliczony.
Jak zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, Z kolei, poniesione później nakłady od których odliczono podatek naliczony (rozbudowa, modernizacja), nie stanowią towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy tym samym nie są objęte normą przepisu art. 14 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 5 w związku z art. 14 ust. 4 ustawy (ILPP2/443-409/11-6/SJ, 27 lipca 2011r., Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu).
Wnioskodawca podziela to stanowisko i przyjmuje je za własne.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 § 1 i § 2 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94 poz. 1037 ze zm.) spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.
Zgodnie z art. 58 pkt 2 ww. ustawy Kodeks spółek handlowych, rozwiązanie spółki powodują jednomyślna uchwała wszystkich wspólników. Natomiast w myśl art. 67 § 1 ww. ustawy Kodeks spółek handlowych w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.
Zgodnie z przepisem art. 272 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.
W myśl art. 82 § 1 i § 2 tej ustawy, z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku.
Zgodnie z art. 84 § 1 i § 2 ustawy Kodeks spółek handlowych, likwidatorzy powinni zgłosić zakończenie likwidacji i złożyć wniosek o wykreślenie spółki z rejestru. W przypadku rozwiązania spółki bez przeprowadzenia likwidacji, obowiązek złożenia wniosku ciąży na wspólnikach. Rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru.
W myśl art. 282 § 1 tej ustawy, likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy jest to potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.
Z treści cytowanych przepisów wynika zatem, że istotą likwidacji jest rozdysponowanie majątkiem spółki w celu zakończenia jej bytu prawnego.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przepis art. 2 pkt 6 ustawy o VAT stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 14 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.
Jednakże w myśl art. 14 ust. 4 ww. ustawy o VAT, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Stosownie do art. 14 ust. 5 ww. ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej spisem z natury. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.
Stosownie do art. 14 ust. 8 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.
Stosownie do przepisu art. 29 ust. 10 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.
Przywołany powyżej art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, nakazując, w sytuacji wskazanej w tym przepisie, opodatkowanie towarów, różnicuje je na towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy.
Zatem towary podzielono na takie, które zostały wytworzone przez podatnika oraz takie, które zostały przez niego nabyte. W obu tych grupach mogą mieścić się towary, które stanowią tzw. środki obrotowe, jak towary handlowe, surowce oraz towary, które zaliczone zostały przez podatnika do jego środków trwałych.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w przypadku likwidacji działalności spółki jawnej, opodatkowaniu podlegają zarówno towary handlowe, jak też środki trwałe czy wyposażenie, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W latach 2005-2006 Spółka zakupiła materiały i usługi do wykonania robót remontowo -modernizacyjnych (ogólnobudowlanych) budynku warsztatowo-usługowego posadowionego na użytkowanej wieczyście nieruchomości i od tych zakupów odliczyła podatek od towarów i usług. W związku z przeprowadzonym remontem nastąpił wzrost wartości prawa użytkowania wieczystego i budynku posadowionego na użytkowanym gruncie. Roboty remontowo-modenizacyjne, do wykonania których Spółka zakupiła w latach 2005-2006r. materiały i usługi nie dotyczyły wszystkich budynków posadowionych na działce 1198/8, a dotyczyły jedynie budynku warsztatowo-usługowego.
Wysokość nakładów przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego, a wiec przekroczyła kwotę 15.000 zł.
Obecnie Wspólnicy Spółki zamierzają podjąć uchwałę o rozwiązaniu Spółki.
Spółka zamierza przekazać jednemu ze wspólników prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności obiektów na tej nieruchomości posadowionych.
Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy obowiązku objęcia spisem z natury nakładów poczynionych na remont jednego z budynków w związku rozwiązaniem Spółki Jawnej.
Należy podkreślić, iż opodatkowaniu w trybie art. 14 ustawy o VAT podlegają wszystkie towary w rozumieniu art. 2 pkt 6, zatem również środki trwałe i wyposażenie oraz towary handlowe, które na dzień rozwiązania Spółki, znajdowały się w jej posiadaniu, a Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych.
Z wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji znak: IBPP1/443-1795/11/LSz z dnia 27 marca 2012r., wynika, że budynek który został ulepszony nie będzie objęty remanentem, o którym mowa w art. 14 ustawy o VAT.
Natomiast odnośnie poczynionych nakładów, od których Spółka odliczyła podatek VAT należy wskazać, iż nie są one towarem, w rozumieniu ustawy o VAT, bowiem materiały i usługi w wyniku ulepszenia przedmiotowego budynku straciły swój byt fizyczny i poprzez trwałe połączenie z budynkiem stały się jego częściami składowymi.
Przez towary rozumie się bowiem rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od wydatków na remont budynku, gdyż nie stanowi towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy tym samym nie są objęte normą przepisów art. 14 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 5 w związku z art. 14 ust. 4 ustawy, należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.
Ponadto należy zauważyć, że pozostała kwestia zawarta we wniosku jest przedmiotem odrębnej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Referencje
IBPP1/443-1795/11/LSz, interpretacja indywidualna
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 3 MB
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach