Temat interpretacji

prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych w przypadku cesji umowy leasingu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2011r. (data wpływu 15 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 marca 2012r. (data wpływu 9 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych w przypadku cesji umowy leasingu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych w przypadku cesji umowy leasingu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 marca 2012r. (data wpływu 9 marca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 marca 2012r. znak: IBPP2/443-1328/11/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 2 grudnia 2011r. przejęła leasing operacyjny 2 samochodów ciężarowych do 3,5 tony cesją. Została nowym korzystającym w leasingu operacyjnym. Przedtem korzystający miał prawo do odliczenia całego podatku VAT od faktur leasingu, ponieważ zgłosił do 31 stycznia 2011 roku obie umowy leasingu operacyjnego do Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. Samochody posiadają homologację ciężarową i mają ładowność do 3,5 tony.

Uzupełniając w piśmie z dnia 8 marca 2012r. opis stanu faktycznego, Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1 sierpnia 2011r. do nadal. Samochody będące przedmiotem cesji umowy leasingu są wykorzystywane w działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Faktury VAT mające być podstawą do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w przedmiotowych umowach dokumentują następujące czynności: opłata leasingowa, opłata z tytułu ubezpieczenia ochrona prawna, opłata za zmianę korzystającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jako nowy korzystający z leasingów operacyjnych samochodów ciężarowych Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia całego podatku VAT z faktur leasingu...

Zdaniem Wnioskodawczyni tak, ponieważ obie umowy leasingu operacyjnego samochodów ciężarowych zostały zgłoszone w ustawowym terminie do Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. przez poprzedniego korzystającego. Poprzez cesję zmienił się tylko korzystający, a umowa dotyczy ciągle tych samych samochodów. Wnioskodawczyni uważa, że poprzez cesję nabyła prawa przysługujące poprzedniemu korzystającemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z użytkowaniem samochodów będących przedmiotem m.in. umowy leasingu, zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W myśl postanowień art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Jednocześnie, stosownie do zapisów ust. 2 ww. art. 3 ustawy nowelizującej, przepis art. 3 ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 wyżej cyt. ustawy, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. na dzień 31 grudnia 2010r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług).

Przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie cyt. ustawy, oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011r. (art. 6 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej).

Należy podkreślić, że wskazane wyżej regulacje zostały wydane przez ustawodawcę krajowego w związku z uzyskaniem przez Polskę, na podstawie decyzji Rady UE (decyzja nr 2010/581/UE z dnia 27 września 2010r., opublikowana w Dz. Urz. UE L 256/24), zgody na czasowe stosowanie pewnych odstępstw od reguł wspólnotowych, dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Ustawodawca polski umożliwił podatnikom użytkującym samochody na podstawie umowy leasingu, które zgodnie z regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2010r. spełniały warunki uprawniające do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego - na zasadzie kontynuacji praw nabytych - na dokonywanie pełnego odliczenia podatku naliczonego od płatności wynikających z zawartej umowy, przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej.

W tym miejscu wskazać należy, iż jednym z warunków określonych w tym przepisie jest to, aby w umowie leasingu nie dokonywano zmian po dniu 1 stycznia 2011r. Kwestią kluczową jest rozstrzygnięcie, jakie zmiany miał na myśli ustawodawca, przy użyciu sformułowania, () bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy.

Według definicji z internetowego Słownika Języka Polskiego, uwzględniać oznacza brać pod uwagę, zaś zmiana to m.in. fakt, że coś staje się lub stało się inne, zastąpienie czegoś czymś (www.sjp.pl). Literalna wykładnia art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej może prowadzić do wniosku, iż wprowadzenie zmiany do umowy leasingu po dniu 1 stycznia 2011r. skutkuje pozbawieniem podatnika prawa do kontynuowania odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych. Podkreślić jednak należy, iż aneksy do ww. umów mogą mieć różnorodny charakter. Poczynając od takich, które wprowadzają zmiany w zakresie przedmiotu lub stron umowy, poprzez takie, które rzutują jedynie na kwestie związane z płatnościami, jak np. wysokość, czy termin płatności rat.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 2 grudnia 2011r. przejęła leasing operacyjny 2 samochodów ciężarowych do 3,5 tony cesją. Została nowym korzystającym w leasingu operacyjnym. Przedtem korzystający miał prawo do odliczenia całego podatku VAT od faktur leasingu, ponieważ zgłosił do 31 stycznia 2011 roku obie umowy leasingu operacyjnego do Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. Samochody posiadają homologację ciężarową i mają ładowność do 3,5 tony. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1 sierpnia 2011r. do nadal. Samochody będące przedmiotem cesji umowy leasingu są wykorzystywane w działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Faktury VAT mające być podstawą do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w przedmiotowych umowach dokumentują następujące czynności: opłata leasingowa, opłata z tytułu ubezpieczenia ochrona prawna, opłata za zmianę korzystającego.

Jak wynika z powyższego przejęcie leasingu operacyjnego cesją rodzi konsekwencje wprowadzenia zmian w zapisie do umów leasingu przedmiotowych samochodów. Należy zauważyć, iż zmiany te nie nastąpiły niezależnie od działania Stron zawartych umów leasingu.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że mimo, iż poprzedniemu leasingobiorcy przysługiwało prawo do odliczania całej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące przedmiotowych samochodów, przy czym jak wskazała Wnioskodawczyni, prawo to wynikało z faktu zarejestrowania przez tego leasingobiorcę ww. umów we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011r., to fakt wprowadzenia w tych umowach zmian w zakresie leasingobiorcy, którym poprzez przejęcie leasingu operacyjnego cesją, stała się Wnioskodawczyni, w świetle przywołanego wcześniej przepisu art. 6 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej, powoduje, że Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do odliczania całej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe, na zasadzie kontynuacji prawa nabytego przez poprzedniego leasingobiorcę.

Należy też zauważyć, że skoro poprzedniemu leasingobiorcy prawo do odliczania całej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące przedmiotowych samochodów przysługiwało wyłącznie z faktu zarejestrowania przez tego leasingobiorcę ww. umów we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011r. a jak wskazano powyżej uprawnienie to nie przysługuje Wnioskodawczyni jako nowemu leasingobiorcy, zatem może ona odliczać podatek naliczony zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej tj. 60% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących raty leasingowe, nie więcej jednak niż 6.000 zł w całym okresie użytkowania każdego z tych samochodów.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach