Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją projektu. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 05.06.2012, sygn. IBPP3/443-229/12/JP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1889/10 (data wpływu do tut. organu prawomocnego wyroku 7 marca 2012r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 4 maja 2010r. (data wpływu 17 maja 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2010r. (data wpływu 21 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2010r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. . Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lipca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca realizuje projekt, na który otrzymał dofinansowanie ze środków publicznych. Projekt jest realizowany na podstawie umowy, jaką zawarto w dniu 15 grudnia 2008r. z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego (dalej jako MNiSW). Przedmiotem umowy jest udzielenie przez MNiSW wsparcia ze środków publicznych w formie dotacji rozwojowej. Podstawą zawarcia umowy jest Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka, lata 2007-2013, Priorytet 1. Badania i rozwój nowoczesnych technologii, Działanie 3. Wsparcie projektów B+R na rzecz przedsiębiorców realizowanych przez jednostki naukowe, Poddziałanie 1.3.1. Projekty rozwojowe. W jego ramach Uczelnia realizuje projekt zatytułowany . Celem osi priorytetowej jest zwiększenie znaczenia sektora nauki w gospodarce poprzez realizację prac B+R w kierunkach uznanych za priorytetowe dla rozwoju społeczno-gospodarczego kraju.

W ramach osi priorytetowej działanie z zakresu wsparcia realizacji projektów celowych podlega regułom pomocy publicznej.

Celem ogólnym jest opracowanie metod i narzędzi umożliwiających praktyczne zastosowanie paradygmatu SOA w procesie tworzenia nowoczesnych rozwiązań informatycznych dla poprawy konkurencyjności polskich przedsiębiorstw, rozwoju elektronicznej gospodarki i społeczeństwa informacyjnego.

Cel strategiczny zostanie zrealizowany poprzez następujące cele operacyjne:

opracowanie technik i narzędzi umożliwiających tworzenie na drodze kompozycji, dynamicznie modyfikowalnych, nowoczesnych systemów informatycznych o podwyższonej wiarygodności, zgodnych z paradygmatem SOA;
wzbogacenie różnych faz procesu budowy aplikacji zgodnych z paradygmatem SOA o możliwość wykorzystania informacji semantycznej;
opracowanie technik uruchamiania i zarządzania aplikacjami SOA uwzględniających aspekty adaptowalności i autonomicznego działania;
opracowanie metodologii implementacji rekonfigurowalnych wysokowydajnych usług z wykorzystaniem układów sprzętowych FPGA oraz ich integracji w ramach aplikacji SOA;
weryfikację opracowanych innowacyjnych metod i narzędzi budowy aplikacji SOA poprzez ich praktyczne zastosowanie w procesie tworzenia pilotowych aplikacji;
upowszechnienie i rozpropagowanie zdobytej wiedzy z zakresu SOA poprzez organizację i udział w konferencjach naukowych.

Bezpośrednim, materialnym efektem realizacji przedsięwzięcia będzie:

wsparcie pięciu jednostek naukowo-badawczych z czterech największych ośrodków akademickich w Polsce przez cały okres realizacji projektu,
udział 175 studentów w realizacji projektu,
zaangażowanie 63 pracowników naukowych, w tym co najmniej 5 kobiet w realizację projektu,
zaangażowanie 10 doktorantów, w tym dwóch kobiet w realizację projektu,
stworzenie 10 nowych miejsc pracy po dwa etaty u każdego członka sieci naukowej, w tym dwa etaty dla kobiet.

Dodatkowo, za bezpośrednie, materialne efekty realizacji przedsięwzięcia uznano:

realizację 4 etapów badawczych z zakresu opracowania metod i narzędzi budowy systemów opartych na paradygmacie SOA cel ten zostanie osiągnięty do końca pierwszej połowy 2010 roku;
realizację 4 etapów badawczych z zakresu zastosowania opracowanych metod i narzędzi do budowy pilotowych aplikacji SOA cel ten zostania osiągnięty do końca pierwszej połowy 2012 roku;
zakup dziesięciu zestawów badawczych z zakresu SOA w celu dostosowania posiadanej aparatury badawczej do aktualnych standardów technologicznych cel ten zostanie zrealizowany dwuetapowo do końca pierwszej połowy 2010 roku oraz do końca pierwszej połowy 2012 roku poprzez inwentaryzację posiadanej infrastruktury badawczej i jej doposażenie w trakcie realizacji każdej z dwóch zaplanowanych faz badawczych projektu,
udział członków sieci naukowej w 50 konferencjach naukowych, podczas których upowszechniana będzie wiedza z zakresu SOA zdobyta w wyniku realizacji projektu.

Ponadto w Studium wykonalności zaplanowano następujące działania:

po zakończeniu realizacji projektu przewiduje się komercjalizację osiągniętych wyników prac badawczych na zasadach rynkowych. Udział każdego członka sieci naukowej w wygenerowanych zyskach będzie proporcjonalny do jego wkładu w osiągnięcie tych rezultatów,
sprzedaż wyników prac badawczych założono, iż komercjalizacja 13 rezultatów projektu generowało będzie za każdym razem wpływy w wysokości 500 tys. zł oraz, iż wdrożenia te będą realizowane systematycznie po jednym kwartalnie począwszy od III kwartału 2012r.

Okres trwania projektu to: 1 wrzesień 2007r. 31 grudzień 2012r. (5,3 roku).

Jest on dofinansowywany w 100% (z czego 85% wydatków finansowanej jest z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, natomiast 15 % z wkładu publicznego).

Prawa autorskie do uzyskanych w wyniku realizacji projektu wyników badań naukowych będą przysługiwać Partnerom Konsorcjum. Wyniki badań naukowych będą publikowane w czasopismach naukowych i prezentowane na konferencjach krajowych oraz zagranicznych. Będą również udostępniane na równych zasadach rynkowych odpłatnie lub nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym podmiotom. Ich efekty będą przez pracowników Uczelni wykorzystywane do dalszych badań statutowych oraz wykorzystywane w celach edukacyjnych. Jednocześnie zaznaczyć należy, iż w przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań Uczelnia planuje dokonać komercjalizacji ich wyników poprzez sprzedaż wyników prac badawczych. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Wprawdzie głównym celem prowadzonych prac badawczych jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych a nie ich komercjalizacja jednakże, w sytuacji gdy projekt zakończy się sukcesem, wówczas będzie możliwa komercjalizacja badań (opodatkowana sprzedaż).

Po uzyskaniu pozytywnych wyników badań Uczelnia zakłada, że winny one być sprzedane w formie licencji lub praw autorskich zainteresowanym podmiotom. Również zakupiony w toku realizacji projektu sprzęt, po jego zakończeniu, będzie służył zarówno działalności dydaktycznej, naukowo-badawczej jak i sprzedaży opodatkowanej. Przy czym, na dzień dzisiejszy nie można przewidzieć jednoznacznie czy Uczelnia w wyniku wdrożenia projektu badawczego będzie osiągała obroty. Nie wiadomo bowiem czy prowadzone badania dadzą pozytywny wynik. Ich efekt będzie dopiero znany za około 2012 roku.

Ponadto jak wskazał Wnioskodawca w piśmie z dnia 16 lipca 2010r. Wnioskodawca otrzymuje środki finansowe na realizację całego projektu. Część środków finansowych zostawia dla siebie w celu zrealizowania projektu w swojej części, pozostała część środków finansowych zostaje przekazana partnerom projektu w celu zrealizowania przez nich projektu w przypadającej na nich części.

Przedmiotowy projekt jest projektem partnerskim, biorą w nim udział:

Wnioskodawca,
Politechnika,
Uniwersytet,
Instytut,
Politechnika W.

Wnioskodawca jest liderem projektu i odpowiada przed Instytucją Pośredniczącą (MNiSW) za prawidłową i terminową realizację całego projektu.

Z efektów projektu będą korzystać zarówno Wnioskodawca jak i partnerzy projektu.

Wnioskodawca dokona nabycia towarów i usług na potrzeby realizacji projektu z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej z podatku VAT i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Faktury dokumentujące nabywane towary i usługi na potrzeby realizacji projektu będą wystawione na Wnioskodawcę w części projektu, którą realizuje (oraz będą wystawiane na każdego z Partnerów w przypadającej na niego części).

Wnioskodawca nie jest w stanie do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z każdym rodzajem działalności (opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu).

Wnioskodawca stosuje proporcję sprzedaży, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT w wysokości 46% na rok 2010r.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach realizacji projektu dokonane zostaną następujące zakupy: sprzęt komputerowy, oprogramowanie, usługi związane z Certyfikacją produktów projektu narzędzi do tworzenia oprogramowania, usługi doradztwa w zakresie ochrony patentowej, przygotowania i rejestracja zgłoszenia, zakup ekspertyz dziedzinowych z obszarów aplikacyjnych, zakupy związane z wydaniem publikacji książkowej popularyzującej naukowe osiągnięcia projektu, zakupy związane z organizacją konferencji dotyczących realizowanego projektu, zakupy związane z uczestnictwem w konferencjach krajowych i zagranicznych, wynajem pomieszczeń na potrzeby realizacji zadań w projekcie, zakup materiałów biurowych, catering na spotkania zespołów badawczych, media, usługi doradcze i prawnicze w zakresie stosowania przepisów prawa w ramach realizacji projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, które zostaną nabyte w zakresie realizacji niniejszego projektu badawczego...

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji opisanego w stanie faktycznym projektu badawczego.

Zarówno w przypadku, gdy po 2012r. nastąpi sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT, jak i w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od podatnika (w szczególności w przypadku nieosiągnięcia zakładanych rezultatów) planowana sprzedaż opodatkowana nie zostanie zrealizowana.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zatem z powołanego przepisu prawa podatkowego jednoznacznie wynika, że uznanie podmiotu gospodarczego za podatnika podatku VAT nie jest związane z celem czy rezultatem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Sam fakt istnienia tej działalności de facto powoduje, że podmiot ten staje się podatnikiem tego podatku. Powyższe potwierdza art. 15 ust 2 ww. ustawy, w którym czytamy, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność gospodarcza nie jest uzależniona od rezultatu, czyli widocznego efektu podejmowanych przez podatników działań. Nie musi więc ona oznaczać konieczności osiągania przychodów czy zysków, ważny jest jedynie zamiar prowadzonej w tym zakresie działalności (podjęcia ekonomicznego ryzyka tej działalności).

W związku z powyższym należy podkreślić, iż nie jest ważny rezultat prowadzonej działalności, a jedynie zamiar jej prowadzenia. Jednocześnie podatnik, który prowadzi taką działalność gospodarczą nabywa towary i usługi służące mu do zainicjowania tej działalności gospodarczej. W konsekwencji przy ponoszeniu ww. wydatków, podatnik jest uprawniony do odliczenia kwoty podatku naliczonego już na etapie przygotowywania tej działalności. Prawo to przysługuje mu nawet gdy w momencie dokonywania zakupów inwestycyjnych nie dokonał czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Ważne jest aby przesłanką ponoszenia wydatków inwestycyjnych był zamiar wykorzystania ich do takiej działalności opodatkowanej. Prawo to może zostać wyłączone jedynie w przypadku ewentualnego oszustwa ze strony podatnika i jego nadużyć, co potwierdza wyraźnie orzeczenie ETS w sprawie C-15/81 z dnia 5 maja 1982r. pomiędzy Schul a Inspecteur der Inwerrechten en Accijzen. Nie jest ważny rezultat prowadzonej działalności. Istotnym jest zamiar prowadzenia działalności i ponoszone w związku z tym faktem wydatki. Przy ponoszeniu kosztów związanych z wydatkami inwestycyjnymi, można w pełni korzystać z prawa do odliczenia już na etapie ich przygotowywania.

W tym miejscu należy także wskazać, iż jedną z podstawowych zasad funkcjonowania podatku od towarów i usług jest zasada neutralności. Powyższe zostało wielokrotnie potwierdzone przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, w tym m.in. w orzeczeniach w sprawie (połączonej) C-388/97, C-344/97, C-390/97 Pelzl i in., C-200/90 Dansk Denkavit i Poulsen Trading C-475/03 Banca popolare di Cremona Soc. Coop. Arl.).

Przez zasadę neutralności należy rozumieć opodatkowanie, którego ostateczny koszt ponosi konsument (nabywca towaru lub usługi), a nie podatnik VAT (pośredniczący w obrocie gospodarczym). Tym samym, zasada ta sprowadza się do zapewnienia podatnikowi tego podatku uniknięcia obciążenia kosztem naliczonego podatku, dzięki możliwości jego odliczeń i w konsekwencji, podatnik VAT nie może być obarczony jego ekonomicznym kosztem. Podobnie ETS w sprawie C-37/95 Ghent Coal Terminal: prawo od odliczenia zostało zastosowane aby w pełni uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub należnego przy prowadzeniu przezeń działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia że każda działalność gospodarcza, bez względu na jej cel i efekt, jeżeli sama podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny".

Ustawa o VAT ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia. Jeśli dany zakup ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W sprawie C-110/94 podkreślono wyraźnie, że już pierwsze wydatki inwestycyjne jakie poniesiono dla celów i z zamysłem rozpoczęcia działalności, muszą zostać potraktowane jak działalność gospodarcza. Ponadto, samo prawo do odliczenia nie może być ograniczane czasem czy zakresem przedmiotowym. Możliwość wykonywania tego prawa zapewniona ma być niezwłocznie i w odniesieniu do wszystkich kwot podatku (sprawa C-177/99). Podstawą dla funkcjonowania podatku od wartości dodanej jest jego neutralność. Podobnie ETS wypowiedział się w sprawie C-268/83 DA Rompelman i EA Rompelman Van Deelen przeciwko Minister van Financien: co więcej zasada neutralności VAT, w odniesieniu do obciążenia podatkowego przedsiębiorcy wymaga, by uprzednie nakłady inwestycyjne poniesione w celu i z zamiarem rozpoczęcia działalności gospodarczej były traktowane jako działalność gospodarcza. Jakakolwiek inna wykładania art. 4 Dyrektywy spowodowałaby obciążenie przedsiębiorcy kosztem podatku VAT w toku prowadzonej przez niego działalności bez umożliwienia mu odliczenia zgodnie z art. 17 i wprowadziłaby arbitralne rozróżnienie pomiędzy wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed rozpoczęciem rzeczywistego wykorzystania majątku oraz wydatkami poniesionymi w toku takiego wykorzystania. Tym samym już pierwszy wydatek inwestycyjny podjęty w celu prowadzenia działalności gospodarczej powoduje uznanie samej działalności za rozpoczętą. Należy bowiem podkreślić, iż działalnością gospodarczą nie jest samo dokonanie sprzedaży, lecz także wykonywanie innych czynności jakie na tę działalność się składają tak aby zmierzały do podjęcia działalności sprzedażowej przedsięwzięcia. W konsekwencji do tych czynności należy także zaliczyć czynności przygotowawcze i inwestycyjne choć w momencie ich podjęcia nie miałyby odwzorowania w sprzedaży opodatkowanej. W odniesieniu do przedmiotowej sprawy należy także wskazać na orzeczenie ETS z dnia 15 stycznia 1998r. w sprawie C-37/95, w którym Trybunał wyraźnie wskazał, iż podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego za towary i usługi nabyte w związku z pracami inwestycyjnymi wykonanymi z przeznaczeniem ich na planowaną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Sam fakt niewykorzystania towarów czy usług, jakie nabyto w celu wykorzystania ich w prowadzonej działalności, nie stanowi podstawy do pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego. Trybunał w uzasadnieniu podkreślił, iż prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Powyższe stanowisko jest także potwierdzone przez polskie sądy administracyjne, w tym m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 marca 2009r. (sygn. I SA/Bk 2/09) gdzie czytamy: (...) W świetle przepisów ustawy o VAT, wydatki ponoszone przez podatnika na zakup towarów i usług badane z punktu widzenia ich wykorzystywania w działalności gospodarczej przez podatnika należy oceniać z punktu widzenia dążenia do uzyskania przychodu, a nie rezultatu, jaki przyniosły w postaci konkretnego przychodu. Stąd również brak konkretnych przychodów, jako rezultatu ponoszonych wydatków, nie może być powodem ich zakwestionowania, jeżeli wydatki na zakup towarów i usług pozostają w związku z działalnością spółki (...). Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe. Dla przykładu, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009r. (sygn. ILPP2/443-5/09-2/JK): z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w przyszłości czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji opisanego projektu badawczego, zarówno w przypadku gdy po 2011r. nastąpi sprzedaż opodatkowana VAT, jak i w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od Zainteresowanego, w szczególności w przypadku nieosiągnięcia zakładanych rezultatów, planowana sprzedaż opodatkowana VAT nie zostanie zrealizowana.

Zatem odnosząc się bezpośrednio do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W tym zakresie powyższy przepis prawa podatkowego wskazuje, że prawo do obniżenia ww. podatku przysługuje wyłącznie w przypadku gdy nabycie towaru lub usługi służy podatnikowi do wykonywania przez niego działalności opodatkowanej. A contrario niewykorzystanie nabycia w takim celu powoduje, że prawo takie podatnikowi nie przysługuje.

Po przeprowadzeniu analizy przepisów cyt. art. 15 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż podatnikiem jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na rezultat czy cel tej działalności. Prawo do odliczenia podatku od nabytych towarów i usług przysługuje, jeśli pozostaje ono w związku z tą działalnością. Podatnikiem jest więc nawet podmiot, który ponosiłby straty z takiej działalności, lub jego pierwotne zamierzenia co do sposobu wykorzystania wyników projektu nie byłby w przyszłości zrealizowane. W tym miejscu należy wskazać, iż Uczelnia obecnie zakłada (w momencie przystępowania i realizacji projektu badawczego), że przedmiotowy projekt badawczy będzie jej służył nie tylko w działalności statutowej, lecz także komercyjnej (sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT). Uczelnia ma bowiem zamiar sprzedawać zainteresowanym podmiotom licencje/prawa autorskie do wyników prowadzonych badań bądź też dokonywać odpłatnego wdrożenia otrzymanych wyników do przedsiębiorstw komercyjnych (które będą zainteresowane takim świadczeniem). Niemniej nie można obecnie przewidzieć rezultatu osiągniętych wyników projektu badawczego. Tym samym nie jest obecnie pewne, że wyniki te posłużą po zakończeniu projektu badawczego w ogóle działalności Uczelni (zarówno działalności statutowej, edukacyjnej jak i działalności opodatkowanej Wnioskodawcy na zasadzie sprzedaży praw autorskich do tych wyników, świadczenia wdrożenia wyników do określonych przedsiębiorstw, czy wydania publikacji naukowej). Jednocześnie Uczelnia zakłada z ekonomicznymi konsekwencjami ryzyka działalności, iż cel ten jednak zrealizuje.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż związek wszelkiego rodzaju nabytych towarów czy usług z celem prowadzenia opisanego projektu badawczego o zamierzonych przez jego współtwórców rezultatach, jest podstawą do możliwości odliczenia podatku przy ich zakupie. Na prawo do odliczenia nie będzie miał wpływu także inny niż planowany obecnie rezultat badań, lub ich całkowity brak. Bez względu na fakt, czy realizacja projektu odniesie zamierzony skutek, to w momencie nabycia towarów i usług zachowana pozostanie pierwotna intencja ich nabycia. Zostały zaś nabyte celem wykonywania m.in. czynności opodatkowanych. Jeżeli nawet Uczelnia z tytułu realizacji projektu nie osiągnie żadnych obrotów, z powodów obiektywnych (tzn. prowadzone badania nie zakończą się pozytywnym wynikiem), to czynność opodatkowana nie wystąpi nie dlatego, że świadomie zmieniono ww. pierwotne przeznaczenie nabytych towarów i usług, lecz dlatego że wskutek niezależnych od Uczelni czynników, wykorzystanie ich do czynności opodatkowanych stało się niemożliwe.

Mając na względzie powyższy stan faktyczny i prawny, należy uznać zaprezentowane powyżej stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP4/443-754/10/JP uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. jest nieprawidłowe.

Pismem z dnia 12 sierpnia 2010r. (data wpływu 17 sierpnia 2010r.) złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Wnioskodawca wezwał tut. organ do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2010r. nr IBPP4/443-754/10/JP.

W odpowiedzi na ww. wezwanie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z dnia 8 września 2010r. nr IBPP4/443W-15/10/JP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 29 lipca 2010r. nr IBPP4/443-754/10/JP, a tym samym podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w ww. interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 29 lipca 2010r. nr IBPP4/443-754/10/JP złożył skargę z dnia 11 października 2010r. (data wpływu 12 października 2010r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości.

Wyrokiem z dnia 4 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1889/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od powyższego wyroku Minister Finansów reprezentowany przez pełnomocnika złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 13 stycznia 2012r. sygn. akt I FSK 1106/11 NSA stwierdził, że skarga kasacyjna jest niezasadna.

NSA w ww. wyroku stwierdził, że zasadnicza kwestia sporna dotyczyła proporcjonalnego prawa do odliczenia, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), a w szczególności sposobu liczenia tej proporcji, w sytuacji, gdy podatnik zakupione towary wykorzystuje zarówno do czynności opodatkowanych, zwolnionych jak i niepodlegających opodatkowaniu.

Powyższe uregulowanie stanowiło przedmiot analizy Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w uchwale z dnia 24 października 2011r. sygn. akt I FPS 9/10 orzekł, że w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 uptu czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynął na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy.

Zaprezentowana konstatacja ma niezwykle istotne znaczenie dla rozpoznawanej sprawy, albowiem wykładnia powołanych przepisów uptu, którą w uchwale I FPS 9/10 zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny przesądza o wadliwości zaproponowanego przez kasatora dwuetapowego podziału podatku naliczonego i liczenia na tej podstawie właściwej proporcji.

Zdaniem NSA proponowana przez Ministra Finansów dwuetapowa metoda ustalania proporcji, w której pierwszy etap miał polegać na wyodrębnieniu z całości zakupów związanych z realizowanym projektem, tę ich część, która nie jest związana z działalnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i części, która związana jest z działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów uptu (zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną) nie mogła zasługiwać na akceptację. W świetle wykładni przyjętej przez NSA w uchwale I FPS 9/10 takie działanie stanowiłoby niedopuszczalną, bezpośrednią ingerencję w prawo do odliczenia, która w przypadku czynności nieobjętych zakresem uptu nie może, z przyczyn wskazanych wcześniej mieć miejsca.

Nie doszło zatem w sprawie do naruszenia art. 86 ust. 1 i 2, art. 90 ust. 1-3 uptu, albowiem wbrew stanowisku kasatora, Sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowej wykładni powołanych przepisów.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 2012r. sygn. akt I FSK 1106/11 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Kr 1889/10 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż we wniosku z dnia 4 maja 2010r. (data wpływu 17 maja 2010r.) Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, a niniejsza interpretacja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia tej sprawy i zastępuje uchyloną interpretację nr IBPP4/443-754/10/JP z dnia 29 lipca 2010r.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Wskazane prawo wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa ETS wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS wielokrotnie zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, z wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Art. 90 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W sytuacji gdy wyodrębnienie podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi oraz czynnościami zwolnionymi nie jest możliwe zastosowanie znajdzie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z jego treścią, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Należy zwrócić uwagę, że proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Należy podkreślić, że obowiązek określony w art. 90 ust. 1 ustawy, dotyczący wyodrębnienia kwot podatku związanych z poszczególnymi rodzajami sprzedaży, polega na faktycznym wyodrębnieniu kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w oparciu o rzeczywiste i racjonalne kryteria. Wyodrębnienie to winno nastąpić zgodnie ze stanem rzeczywistym, aby określić jaką część danego towaru czy usługi podatnik rzeczywiście wykorzystuje do czynności opodatkowanych. Dopiero w sytuacji braku możliwości takiego wyodrębnienia podatnik ma prawo do ustalenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, realizuje dofinansowany ze środków publicznych projekt pn. . Projekt jest realizowany na podstawie umowy, jaką zawarto z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Podstawą zawarcia umowy jest Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka, lata 2007-2013, Priorytet 1. Badania i rozwój nowoczesnych technologii, Działanie 3. Wsparcie projektów B+R na rzecz przedsiębiorców realizowanych przez jednostki naukowe, Poddziałanie 1.3.1. Projekty rozwojowe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca przedstawiając opis stanu faktycznego jednoznacznie wskazał, że dokona nabycia towarów i usług na potrzeby realizacji projektu z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej z podatku VAT i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest w stanie do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z każdym rodzajem działalności (opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu).

Jak już wskazano w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia Wnioskodawca ma obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi, niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT czy też zwolnionymi z tego podatku, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Z powyższego wynika, iż prawidłowa kwalifikacja zakupów do określonych rodzajów sprzedaży, której Wnioskodawca dokonuje w momencie zakupu, ma zasadnicze znaczenie dla ustalenia właściwej kwoty podatku naliczonego do odliczenia.

Nad wątpliwościami dotyczącymi możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu pn. pochylił się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie a następnie Naczelny Sąd Administracyjny.

Rozpatrując przedmiotową sprawę NSA w wyroku I FSK 1106/11 wskazał na uchwałę siedmiu sędziów NSA z dnia 24 października 2011r. sygn. akt I FSP 9/10 zgodnie z którą zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 uptu sformułowanie czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku należy zatem rozumieć jako czynności zwolnione od podatku oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

NSA podzielając powyższe stanowisko stwierdził, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności) podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%).

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego brak jest przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tego zagadnienia podstaw do pozbawiania podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem naliczonym wynikającym z tego rodzaju wydatków.

Proponowana przez Ministra Finansów dwuetapowa metoda ustalania proporcji, w której pierwszy etap miał polegać na wyodrębnieniu z całości zakupów związanych z realizowanym projektem, tę ich część, która nie jest związana z działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów uptu (zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną) nie mogła zasługiwać na akceptację.

Z okoliczności sprawy przedstawionej przez Wnioskodawcę wynika, że nabywa on towary i usługi z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej z VAT i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym nie jest w stanie do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z każdym rodzajem działalności.

Zatem, ze względu na związek poniesionych wydatków na realizację projektu z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawca nabył prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie. Została bowiem spełniona podstawowa przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jaką jest związek nabywanych towarów i usług z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednakże należy wskazać, że nabyte co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie daje Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości. Odliczyć bowiem można w całości wyłącznie podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Mając na względzie poczynione wyżej rozważania oraz zaprezentowane stanowisko Sądu stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu, w sytuacji gdy nie jest możliwe wyodrębnienie kwot przypisanych do poszczególnych rodzajów działalności, podatek naliczony ma prawo odliczyć wg struktury obliczonej zgodnie z art. 90 ustawy o VAT, którego regulacje uzupełniają generalna zasadę wyrażoną w przywołanym na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji opisanego w stanie faktycznym projektu badawczego, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 4 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie