Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży działek budowlanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1427/11 poprzedzony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2010 r., sygn. akt I FSK 1163/09 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1359/08 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca otrzymał w roku 1992 w formie darowizny niezabudowaną nieruchomość rolną o powierzchni 2,27 ha. W roku 2000 nastąpiła zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zainteresowany w roku 2005 podzielił część nieruchomości na działki budowlane. W wyniku tego podziału powstało 8 działek. W marcu i październiku 2007 r. dokonał sprzedaży 2 działek odprowadzając z tego tytułu podatek VAT. Podatnik planuje sprzedać kolejne działki. Nie prowadzi działalności rolniczej. Zatrudniony jest w zakładzie państwowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawę działek budowlanych należy opodatkować podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek budowlanych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z czym ma prawo ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku.

W dniu 29 lutego 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-457/07-2/AT, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) jest nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę stan prawny oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w ww. interpretacji indywidualnej stwierdzono, że sprzedaż niezabudowanych działek budowlanych przez zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego w myśl ustawy o podatku od towarów i usług działalność gospodarczą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pismem z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu 17 marca 2008 r.) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lutego 2008 r., nr ILPP1/443-457/07-2/AT.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 16 kwietnia 2008 r., nr ILPP1/443/W-24/08-2/HMW Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, do tut. Organu w dniu 12 maja 2008 r. wpłynęła skarga na przedmiotową interpretację indywidualną skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Postanowieniem z dnia 20 listopada 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1599/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu.

Wyrokiem z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1359/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że zaskarżona interpretacja została wydana po terminie określonym w przepisie art. 14d Ordynacji podatkowej. Sąd powołał się na uchwałę NSA z dnia 4 listopada 2008 r., sygn. akt I FPS 2/08, z której wynika, że termin niewydanie interpretacji oznacza brak doręczenia interpretacji adresatowi w terminie trzech miesięcy licząc od daty otrzymania przez organ wniosku o wydanie interpretacji i dlatego na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 6 maja 2009 r. Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 marca 2009 r.

Wyrokiem z dnia 23 lipca 2010 r., sygn. akt I FSK 1163/09 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał w dniu 2 grudnia 2011 r. wyrok o sygn. I SA/Wr 1427/11, w którym uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1427/11 poprzedzonym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2010 r., sygn. akt I FSK 1163/09 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1359/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą - w świetle ust. 2 powołanego artykułu - rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści przedmiotowego wniosku, wynika, że Wnioskodawca na skutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego dokonał podziału otrzymanego w formie darowizny niezabudowanego gruntu rolnego na 8 działek budowlanych, z których w roku 2007 zrealizował 2 transakcje sprzedaży, od których odprowadził podatek VAT. Podatnik zamierza sprzedać kolejne działki budowlane.

Z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że warunkiem uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że wykonuje on działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, a przede wszystkim, że rozpatrywaną czynność wykonuje w ramach tej działalności.

Działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z kolei za podatnika na gruncie ustawy uważa się osobę, która dokonuje m.in. czynności dostawy towarów w ramach działalności gospodarczej, czyli funkcjonuje w obrocie profesjonalnym, a podejmowane przez nią czynności mają charakter częstotliwy. Warunkiem dla uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Stąd też formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego ani okoliczności, czy dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą również zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie należy zatem ustalić, czy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku VAT, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach majątku prywatnego.

Pojęcie działalności gospodarczej, zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, i usługodawców, w tym wykorzystywanie w sposób ciągły majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, iż wykonanie danej czynności (w tym przypadku sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę) jednorazowo, jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu Wnioskodawca staje się podatnikiem podatku VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występuje on w charakterze podatnika, tj. jak osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu.

Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Także liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą Zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym Wnioskodawcy.

Natomiast fakt podjęcia np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną) a w konsekwencji zorganizowaną.

Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy) czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, developerskich czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Natomiast z opisu sprawy nie wynika aby Wnioskodawca podjął jakiekolwiek czynności, które by powodowały, że mógłby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług, stosownie do powołanych wyżej przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Reasumując, wynikające z opisu sprawy okoliczności faktyczne, towarzyszące sprzedaży w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Zainteresowanego w przedmiocie zbycia opisanych gruntów jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Zbycie ośmiu działek budowlanych powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego w drodze darowizny na cele prywatne i po urzędowej zmianie przeznaczenia tego gruntu (bez udziału zbywcy), nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia tych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności) co wskazuje, że w tym przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - nie mającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Zainteresowany dokonując sprzedaży działek budowlanych nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, lecz dysponuje swoim majątkiem osobistym (prywatnym), w związku z czym dostawy działek budowlanych nie należy opodatkowywać podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji znak ILPP1/443-457/07-2/AT, tj. w dniu 29 lutego 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 444 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu