Czy Spółka prawidłowo ustaliła podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży towarów poniżej ceny zakupu? - Interpretacja - ILPP1/443-1448/11-2/AWa

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 09.02.2012, sygn. ILPP1/443-1448/11-2/AWa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy Spółka prawidłowo ustaliła podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży towarów poniżej ceny zakupu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania przy sprzedaży poniżej ceny zakupu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania przy sprzedaży poniżej ceny zakupu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) w ramach podstawowej działalności handluje klejami przemysłowymi. Produkcja klejów odbywa się w Holandii, a producentem jest Spółka - matka. Towary są sprzedawane przez Spółkę podmiotom krajowym i zagranicznym. Z uwagi na fakt, że ceny głównych komponentów, niezbędnych do wyprodukowania finalnego wyrobu gotowego dynamicznie wzrosły, a obecnie na rynku nie istnieją inne, tańsze zamienniki, podwyżka przełożyła się na dynamiczny wzrost ceny dobra finalnego i tym samym ceny zakupu towaru przeznaczonego do dalszej odsprzedaży. W opinii Spółki, z uwagi na utrzymujący się kryzys ekonomiczny, który dotknął branżę finalnych odbiorców towarów, nagła podwyżka cen spowodowałaby utratę kluczowych klientów, co mogłoby doprowadzić do zachwiania stabilnej sytuacji ekonomicznej Spółki oraz utraty znacznego udziału w rynku. Spółka podjęła decyzję o sprzedaży niektórych towarów poniżej ceny zakupu, których ceny zakupu gwałtowanie wzrosły. Ceny sprzedaży pozostałych towarów oferowanych na rynku przez Spółkę pozostały bez zmian i Spółka generuje na ich sprzedaży zysk. Sprzedaż towarów poniżej ceny zakupu będzie utrzymywana przez Spółkę do momentu, w którym Spółka odnotuje wzrost cen tych towarów na całym rynku. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaż towarów, o której mowa powyżej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pomiędzy Spółką a klientami lub osobami pełniącymi funkcje zarządcze w Spółce i klientami, na rzecz których Spółka dokonuje dostawy towarów poniżej ceny nabycia nie zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym, z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo ustaliła podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży towarów poniżej ceny zakupu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W opinii Spółki, żaden przepis ustawy o VAT nie zabrania podatnikowi ustalania podstawy opodatkowania dostawy towarów poniżej ich wartości zakupu. Obrotem jest w tym przypadku rzeczywista kwota żądana od nabywcy towaru i bez znaczenia jest fakt, że podatnik sprzedaje towar za cenę niższą od ceny zakupu. Sposób ustalenia ceny sprzedaży jest ekonomicznie uzasadniony i będzie prowadził w końcowym efekcie do osiągnięcia zysku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Odnosząc się do powyższego, z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

  • rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
  • rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej ewidencją korekt).

Z powołanych przepisów wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy nie ograniczają zatem podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy. Według art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

  1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
  2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
  3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 32 ust. 4 ustawy, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Zgodnie z art. 32 ust. 5 ustawy, przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Z analizy wskazanych wyżej przepisów wynika, iż jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe lub wynikające ze stosunku pracy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej, ale tylko w sytuacji, gdyby przypadki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka, będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi handel klejami przemysłowymi. Towary są sprzedawane zarówno podmiotom krajowym, jak i zagranicznym. Z uwagi na fakt, że ceny głównych komponentów, niezbędnych do wyprodukowania finalnego wyrobu gotowego dynamicznie wzrosły, a obecnie na rynku nie istnieją inne, tańsze zamienniki, podwyżka przełożyła się na dynamiczny wzrost ceny dobra finalnego i tym samym ceny zakupu towaru przeznaczonego do dalszej odsprzedaży. W opinii Spółki, z uwagi na utrzymujący się kryzys ekonomiczny, który dotknął branżę finalnych odbiorców towarów, nagła podwyżka cen spowodowałaby utratę kluczowych klientów, co mogłoby doprowadzić do zachwiania stabilnej sytuacji ekonomicznej Spółki oraz utraty znacznego udziału w rynku. Spółka podjęła decyzję o sprzedaży niektórych towarów poniżej ceny zakupu, których ceny zakupu gwałtowanie wzrosły. Ceny sprzedaży pozostałych towarów oferowanych na rynku przez Spółkę pozostały bez zmian i Spółka generuje na ich sprzedaży zysk. Sprzedaż towarów poniżej ceny zakupu będzie utrzymywana przez Spółkę do momentu, w którym Spółka odnotuje wzrost cen tych towarów na całym rynku. Sprzedaż towarów, o której mowa wyżej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pomiędzy Spółką a klientami lub osobami pełniącymi funkcje zarządcze w Spółce i klientami, na rzecz których Spółka dokonuje dostawy towarów poniżej ceny nabycia nie zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym, z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy.

W przedmiotowej sprawie mamy więc do czynienia z rabatami udzielonymi przed ustaleniem ceny a zatem nie mają one wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat.

Ponadto, należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu.

Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż sprzedaż towarów (poniżej ceny zakupu) wyczerpuje znamiona odpłatnej dostawy towarów i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określając podstawę opodatkowania, Wnioskodawca powinien jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży.

Reasumując, podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży towarów poniżej ceny zakupu jest zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy kwota faktycznie należna od nabywcy pomniejszona o należny podatek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 528 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu