Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz konieczność dokonania korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) do spółki komandytowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2011r. (data wpływu 29 listopada 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) do spółki komandytowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz konieczności dokonania korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w oparciu o wpis w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Gminy X, nr Przedmiotem działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności Gospodarczej 2007 jest: PKD 10.61.Z wytwarzanie produktów przemiału zbóż oraz PKD 46.38.Z - sprzedaż hurtowa pozostałej żywności, włączając ryby, skorupiaki i mięczaki. W prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywane jest przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów art. 55¹ Kodeksu cywilnego. W skład przedsiębiorstwa wchodzą zarówno aktywa stanowiące środki trwałe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również inne składniki majątku.

Prowadzona działalność jest działalnością opodatkowaną podatkiem VAT i w związku z tym dokonując zakupu poszczególnych składników przedsiębiorstwa Wnioskodawca korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dodatkowo należy wskazać, iż w skład przedsiębiorstwa wchodzą również nabyte a jeszcze niewykorzystane surowce (towary przechowywane w magazynie). Towary w magazynie są przechowywane na wypadek konieczności ich wykorzystania w ramach wykonywania działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług lub sprzedaży opodatkowanej VAT). Wnioskodawca zamierza dokonać wniesienia wkładu rzeczowego (aportu) w postaci swojego przedsiębiorstwa do spółki osobowej tj. spółki komandytowej. Wniesienie przedsiębiorstwa do spółki komandytowej nastąpi w ten sposób, że:

1. Wnioskodawca wniesie jako wkład niepieniężny przedsiębiorstwo do spółki komandytowej, w której będzie wspólnikiem posiadającym status (komandytariusza), z czym będzie związane prawo do udziałów w zysku tej spółki.
2. Wnioskodawca następnie zlikwiduje swoją dotychczasową działalność gospodarczą, prowadzoną na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, co nastąpi po spełnieniu wszystkich wymogów formalnych związanych z wniesieniem przedsiębiorstwa do spółki komandytowej jako aport.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym wniesieniem do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego), w świetle art. 86 ustawy o VAT Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych na nabycie składników tego przedsiębiorstwa - w tym towarów w magazynie, ze względu na fakt, iż wszelkie koszty związane z nabyciem tych składników przedsiębiorstwa były poniesione w celu wykonywania czynności opodatkowanych, tj. świadczeniu usług w zakresie objętym przedmiotem działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zachowa on prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wydatków poniesionych w związku nabyciem składników przedsiębiorstwa, do dnia aportu przedsiębiorstwa do spółki komandytowej. Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy o VAT "W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (...)" przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)". W świetle tego przepisu, aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od dokonanych zakupów konieczne jest, aby poniesione wydatki służyły działalności opodatkowanej podatkiem VAT. W momencie dokonywania wydatków związanych z nabyciem poszczególnych składników przedsiębiorstwa (działalność opodatkowana podatkiem VAT) Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po dokonaniu aportu przedsiębiorstwa do spółki komandytowej, działalność będzie kontynuowana przez tą spółkę, która będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Należy podkreślić, iż na podstawie istniejących interpretacji organów podatkowych oraz orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w przypadku aportu nie następuje utrata prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od aktywów będących przedmiotem aportu, jeżeli środki były nabywane z zamiarem wykorzystywania w działalności opodatkowanej podmiotu. Wnioskodawca wskazuje w pierwszej kolejności, iż istnieje związek z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Składniki przedsiębiorstwa nabywane były w celu wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W chwili dokonywania wydatków na nabycie składników przedsiębiorstwa nie planowano dokonania aportu do spółki komandytowej, a zmiana tych okoliczności nastąpiła w wyniku reorganizacji formy prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto należy wskazać, iż przedsiębiorstwo wykorzystywane było w działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ustawy o VAT wniesienie aportem aktywów w ramach przedsiębiorstwa nie będzie powodować utraty przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z wydatków poniesionych przez niego. Wydatki na nabycie składników przedsiębiorstwa będą wykorzystywane w działalności gospodarczej spółki komandytowej, ponieważ po dokonaniu aportu będzie ona kontynuować działalność Wnioskodawcy. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie będzie zobligowany do dokonywania korekty podatku naliczonego VAT odliczonego od wydatków poniesionych w związku z nabyciem składników przedsiębiorstwa. Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości C-110/94 z 29 lutego 1996r. w sprawie Intercommunale voor zeewaterontzilting (INZO) v Belgian State oraz C-37/95 z 15 stycznia 1998r. w sprawie Belgishe Staat v Ghent Coal Terminal NV. Zgodnie z pierwszym cytowanym orzeczeniem działalność polegająca na czynnościach przygotowawczych, np. na zakupie aktywów oraz nieruchomości, winna być traktowana jako prowadzenie działalności gospodarczej. Zgodnie z ww. orzeczeniem niezbędne jest także uwzględnienie początkowych intencji podatnika do prowadzenia działalności gospodarczej. W sprawie C-37/95 Trybunał potwierdził wnioski z cytowanego orzeczenia C-110/94, i stwierdził, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przy dokonywanych wydatkach na zakup towarów i usług przysługuje spółce, nawet jeśli nie osiągnęła ona z projektu przychodów opodatkowanych a ponosiła wydatki związane z jego realizacją.

W ocenie Wnioskodawcy istotny jest tutaj zamiar podatnika nawet, jeśli działalność gospodarcza będzie kontynuowana w spółce komandytowej. Wydatki były bowiem ponoszone z zamiarem prowadzenia działalności opodatkowanej przez Wnioskodawcę, a po dokonaniu aportu działalność ta będzie kontynuowana przez spółkę komandytową.

Na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, to nabywca przedsiębiorstwa (tj. spółka komandytowa), a nie Wnioskodawca może być ewentualnie zobowiązana do dokonania korekty rocznej podatku naliczonego VAT odliczonego przez Wnioskodawcę przy nabyciu towarów będących przedmiotem aportu w ramach przedsiębiorstwa. Korekta roczna podatku naliczonego VAT będzie ewentualnie dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa tj. spółkę komandytową na zasadach określonych w art. 91 ustawy o VAT (ale pod warunkiem, iż zmieni się przeznaczenie przekazanych w ramach przedsiębiorstwa składników majątku np. na związane ze sprzedażą zwolnioną z VAT). Stanowisko analogiczne do powyższego stanowiska Wnioskodawcy wyrażone zostało np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2009r. W piśmie organ podatkowy stwierdził, że: "Reasumując w przypadku, gdy podział przez wydzielenie nastąpi po 30 listopada 2008r., wówczas obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od towarów handlowych i środków trwałych zostanie przeniesiony na nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa czyli spółkę przejmującą. Jeżeli jednak spółka dzielona prowadziła wyłącznie sprzedaż opodatkowaną i nie była zobowiązana do dokonywania korekt, o których mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, to również spółka przejmująca, prowadząc wyłącznie sprzedaż opodatkowaną nie będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego." Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż cytowana interpretacja znajdzie zastosowanie również w przypadku aportu przedsiębiorstwa, które w tym zakresie dla potrzeb podatku VAT jest traktowane w ten sam sposób.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku wniesienia wkładu w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej obowiązek ewentualnej korekty będzie ciążył na spółce komandytowej. Stanowisko Wnioskodawcy zostało także potwierdzone w innych interpretacjach organów podatkowych m.in. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 lutego 2009r. oraz interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 września 2011 r. (IBPP3/443-665/11/KO). W świetle powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku należy uznać za w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Pojęcie transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne, i niematerialne wchodzą w skład przedsiębiorstwa i powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o ich zespole, o zbiorze pewnych elementów. Istotne jest aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła służyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje wnieść swoje przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny do spółki komandytowej. Mając zatem na względzie powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż planowane wniesienie przedsiębiorstwa do spółki komandytowej nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosowanie do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w związku z którą dokonując zakupu poszczególnych składników przedsiębiorstwa korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W skład przedsiębiorstwa wchodzą również nabyte, a jeszcze nie niewykorzystane surowce (towary przechowywane w magazynie, które miały być wykorzystane w ramach działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego oraz powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 stwierdzić należy, iż aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od dokonanych zakupów jest, aby poniesione wydatki, służyły działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

W momencie dokonywania tych wydatków Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, a poniesione wydatki związane z tą działalnością służyły działalności opodatkowanej.

Tym samym zbycie przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, pozostaje dla Wnioskodawcy bez wpływu na odliczenia podatku naliczonego dokonane na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w związku z zakupami, które służyły podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie. Wydatki te były bowiem poniesione z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT, obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego powstaje gdy w okresie obowiązywania korekty w stosunku do nabytych towarów lub usług zmieni się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zmiana prawa do obniżenia kwoty podatku należnego może nastąpić z kilku przyczyn. Przede wszystkim jest to zmiana przeznaczenia towarów lub usług, dla których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego lub takie prawo nie przysługiwało, a w okresie korekty nastąpiło zdarzenie, które spowodowało, że to prawo uległo zmianie.

Druga przyczyna dokonania korekty istnieje dla podatników którzy wykonują czynności zwolnione i opodatkowane. Mają oni obowiązek, po zakończeniu roku podatkowego, skorygowania podatku naliczonego odliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, z uwzględnieniem proporcji obliczonej zgodnie z powołanym wyżej art. 90 ust. 2-6 ustawy o VAT.

W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obowiązek dokonania ewentualnych ww. korekt spoczywa na nabywcy przedsiębiorstwa.

Reasumując w przedmiotowej sprawie, na podstawie powołanych wyżej przepisów w relacji z opisem sprawy, stwierdzić należy, że Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, a tym samym nie zachodzą przesłanki do dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego.

W związku z czym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, iż powoływana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 września 2011r. znak IBPP3/443-665/11/KO niewątpliwie kształtuje sytuację prawną podatnika w jego indywidualnej sprawie, lecz dotyczy konkretnego stanu faktycznego i nie ma mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie drugiego pytania zadanego we wniosku, tj. czy w świetle art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, nabywca przedsiębiorstwa tj. spółka komandytowa, będzie ewentualnie zobligowana do dokonywania korekty rocznej podatku naliczonego VAT obliczonego od towarów będących przedmiotem aportu, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie znak IBPP3/443-18/12/LG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach