Temat interpretacji
w zakresie opodatkowania usług związanych z nieruchomościami w Szwecji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 17.09.2009 r. (data wpływu 04.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z nieruchomościami w Szwecji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 04.12.2009 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z nieruchomościami w Szwecji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W ramach zawartego kontraktu Podatnik świadczy usługi budowlane polegające na tapetowaniu, malowaniu i gipsowaniu ścian w budynkach mieszkalnych. Inwestorem jest szwedzka firma zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej na terenie Szwecji. Budynki są również zlokalizowane na terenie Szwecji. Wystawia fakturę dla inwestora bez naliczania podatku VAT (jako usługi niepodlegające polskiemu podatkowi od towarów i usług). Świadcząc opisane usługi korzysta również z usług polskich firm podwykonawczych, które wykonują niektóre zlecone prace na terenie Szwecji. Od polskich podwykonawców utrzymuje faktury VAT z naliczonym podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach wystawionych przez polskich podwykonawców wykonujących na terenie Szwecji zlecone im prace przez Podatnika...
Zdaniem Wnioskodawcy nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku wykazanego w fakturach wystawionych przez polskich podwykonawców, którzy wykonują zlecone im prace budowlane w budynkach mieszkalnych położonych na terenie Szwecji. Stan taki wynika ze złożenia dwóch przepisów: art. 86 ust 3a pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej ustawa VAT) oraz art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT. Zgodnie z pierwszym z powołanych przepisów podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Ponieważ miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia nieruchomości o czym przesądza treść art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT oznacza to, że również polscy podwykonawcy powinni wystawiać faktury bez naliczania podatku w myśl polskiej ustawy VAT. Świadczone przez nich usługi nie podlegają na terenie kraju opodatkowaniu co w kontekście treści art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy VAT wyłącza możliwość ich opodatkowania na terenie kraju. W myśl przytoczonego wyżej przepisu miejscem świadczenia usług przez podwykonawców jest Szwecja, a co za tym idzie świadczą oni usługi, które nie podlegają ustawie VAT przez to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku wykazanego na wystawionych przez nich fakturach ze względu na treść art. 88 ust. 3a pkt. 2 ustawy VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Co do zasady, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.
Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.
Omówione zasady dotyczą zarówno wykonawców, jak i podwykonawców. Wykonawcy świadcząc usługi związane z nieruchomościami położonymi na terytorium innego państwa są usługodawcami. Podobnie rzecz ma się w przypadku podwykonawców. Również oni są usługodawcami usług, których miejscem opodatkowania jest kraj położenia nieruchomości, której usługa dotyczy.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach zawartego kontraktu Podatnik świadczy usługi budowlane polegające na tapetowaniu, malowaniu i gipsowaniu ścian w budynkach mieszkalnych położonych w Szwecji. Bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje fakt, iż w ramach kontraktu korzysta z usług podwykonawców, bowiem istotne jest miejsce położenia nieruchomości, z którą usługi te są związane. Zatem przy założeniu, że faktycznie mamy do czynienia z usługami związanymi z nieruchomością, miejscem świadczenia jest Szwecja, tym samym usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.
W związku z powyższym Podatnik jak również podwykonawcy świadczący usługi związane z nieruchomościami położonymi na terenie Szwecji winni zapoznać się z przepisami podatkowymi obowiązującymi w tym państwie.
Sposób dokumentowania czynności związanych ze świadczeniem usług poza granicami kraju, w przypadku, gdy podatnik nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze (w kraju wykonania usługi) reguluje art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).
Zgodnie z art. 106 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek wystawiania faktur istnieje również w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub w przypadku terytorium państwa trzeciego podatku o podobnym charakterze.
Stosownie do § 25 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub w przypadku państwa trzeciego podatku o podobnym charakterze. Wystawiona w takich przypadkach faktura, powinna zawierać dane określone w § 5 ww. rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.
W świetle powyższego, w sytuacji gdy miejscem opodatkowania przedmiotowych usług jest terytorium Szwecji a podwykonawcy nie są tam zidentyfikowani dla podatku o podobnym charakterze do podatku od wartości dodanej, winni oni wystawić fakturę VAT na rzecz Podatnika w trybie ww. przepisów. Faktura taka nie powinna zawierać stawek i kwot podatku oraz kwot należności wraz z podatkiem.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 7, m. in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika w tytułu nabycia towarów i usług.
Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W związku z powyższym wystawione przez podwykonawców dla Podatnika faktury dotyczące usług realizowanych w ramach kontraktu w Szwecji nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego, gdyż dokumentują transakcje niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie