Temat interpretacji

zwolnienie z podatku usług pomocniczych do usług pośrednictwa finansowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22.12.2009 r. (data wpływu 11.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług pomocniczych do usług pośrednictwa finansowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.01.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług pomocniczych do usług pośrednictwa finansowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej Spółka lub Zleceniobiorca) zawarła z Bankiem w zakresie prowadzonej przez niego działalności maklerskiej (Zleceniodawca lub Dom Maklerski) umowę o współpracy, w ramach której zamierza wykonywać usługi pomocnicze do usług pośrednictwa finansowego. Bank świadczy usługi pośrednictwa finansowego na rzecz Klientów, sklasyfikowane pod kodem 65 i 67 zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm., dalej PKWiU 1997) które stanowią usługi pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych.

Jednocześnie Bank, w ramach świadczonych usług pośrednictwa finansowego, wykonuje również, zgodnie z posiadanym zezwoleniem, działalność maklerską w ramach istniejącego w jego strukturze organizacyjnej Domu Maklerskiego.

W celu pozyskania nowych Klientów korzystających z produktów jego Domu Maklerskiego a tym samym zwiększenia przychodów Bank i Spółka podpisali umowę w której Bank zlecił Spółce wykonywanie usług mających na celu pozyskanie jak największej ilości klientów. Strony postanowiły, że Zleceniobiorca nie będzie działał przy wykonywaniu tej umowy w charakterze agenta firmy inwestycyjnej w rozumieniu przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Usługi nie są na razie wykonywane przez Spółkę ale zgodnie z umową polegać będą na:

1. informowaniu potencjalnych Klientów i Klientów już współpracujących ze Zleceniodawcą o profilu działalności i ofercie Zleceniodawcy,
2. przedstawianiu potencjalnym Klientom i Klientom już współpracującym ze Zleceniodawcą materiałów otrzymanych od Zleceniodawcy dotyczących oferty Zleceniodawcy,
3. informowaniu Zleceniodawcy o potencjalnych Klientach zainteresowanych jego ofertą.

W przypadku zainteresowania Klienta usługami świadczonymi przez Zleceniodawcę, Zleceniobiorca zobowiązany będzie do zwrócenia się z prośbą do Klienta o udzielenie pisemnej zgody (upoważnienia):

1. na przekazanie jego danych osobowych przez Zleceniobiorcę Zleceniodawcy,
2. na przekazywanie przez Zleceniodawcę Zleceniobiorcy (jako odrębnemu administratorowi danych) informacji dotyczących Klienta, stanowiących tajemnicę zawodową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183 poz. 1538 ze zm.), a w szczególności informacji dotyczących umów zawieranych przez Klienta ze Zleceniodawcą transakcji dokonywanych na zlecenie Klienta, składanych przez niego i realizowanych zapisów na instrumenty finansowe, salda jego rachunków rodzaju instrumentów finansowych zapisanych na rachunkach Klienta reklamacji składanych przez Klienta związanych z wykonywaniem Umowy oraz udzielonych przez Klienta pełnomocnictw do rachunków prowadzonych na jego rzecz przez Zleceniodawcę w tym o ich zakresie i danych pełnomocników przede wszystkim w celu dokonywania rozliczeń wynagrodzenia pomiędzy stronami.

W zamian za czynności wymienione powyżej Zleceniobiorca otrzyma wynagrodzenie którego wysokość uzależniona będzie od wartości opłat pobranych przez Zleceniodawcę z tytułu zrealizowanych przez Zleceniodawcę na rzecz Klientów transakcji finansowych. Wynagrodzenie Zleceniobiorcy stanowić będzie określony procent całości opłat pobieranych przez Zleceniodawcę od Klienta przy zawarciu danej transakcji. Zleceniobiorca nie jest upoważniony do pobierania żadnych innych opłat i prowizji bezpośrednio od Klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. usługi wykonywane w celu pozyskania jak największej ilości Klientów dla Banku a tym samym zwiększenia przychodów w ramach prowadzonej przez niego działalności maklerskiej, stanowią usługi pomocnicze do usług pośrednictwa finansowego i w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

W ocenie Spółki, usługa będąca przedmiotem umowy i wykonywana przez Zleceniobiorcę na rzecz Zleceniodawcy, stanowi usługi pomocnicze do usług pośrednictwa finansowego pozostałe, gdzie indziej nie wymienione (kod 67.13.10-00.90 zgodnie z PKWiU 1997) i korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy.

W związku z treścią art. 8 ust. 3 Ustawy, dla potwierdzenia powyższego, Spółka zwróciła się do Urzędu Statystycznego z wnioskiem o odpowiednie zaklasyfikowanie ww. usługi przez Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych. Klasyfikacja dokonana przez OSK jest zgodna z klasyfikacją dokonaną przez Spółkę, co znalazło potwierdzenie w otrzymanym piśmie znak .. z dnia 18 listopada 2009 r. (w załączeniu).

Za takim stanowiskiem przemawia również charakter świadczonych czynności przez Spółkę. Istotą celu świadczonych usług przez Zleceniobiorcę jest realizacja przez Zleceniodawcę (Dom Maklerski) usługi głównej tj. usługi pośrednictwa finansowego na rzecz Klientów (skorzystanie z oferowanego przez niego produktu). Czynności podjęte przez Spółkę mają na celu zapewnienie takiego skutku i w oparciu o ten czynnik skonstruowane jest wynagrodzenie Zleceniobiorcy. Sposób obliczenia wynagrodzenia dla Zleceniobiorcy wskazuje na bezpośrednie powiązanie tego wynagrodzenia z wartością transakcji zrealizowanej przez Klienta. Od podpisania umowy i zapłaty prowizji przez Klienta na rzecz Domu Maklerskiego zależy wynagrodzenie Zleceniobiorcy. Działania Zleceniobiorcy będą zatem nakierowane na zdobycie jak największej ilości Klientów korzystających z usług świadczonych przez Zleceniodawcę. Spółka będzie zatem jednym z kanałów dystrybucji produktów przez Dom Maklerski.

Mając na uwadze fakt, że Polska przyjęła do swojego porządku prawnego również dorobek prawny Unii Europejskiej należy przeanalizować również czy przedstawiona kwalifikacja jest zgodna z prawem wspólnotowym, a ściślej Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa), w szczególności jej art. 135 ust. 1 lit. f) oraz dotychczasowym orzecznictwem ETS. Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. f) Dyrektywy zwolnione z VAT są transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2 Dyrektywy. W tym przypadku kluczowe jest stwierdzenie czy przedmiotem usług Spółki na rzecz Domu Maklerskiego będzie pośrednictwo, mimo, iż Spółka nie będzie posiadała pełnomocnictwa do zawierania transakcji w imieniu Domu Maklerskiego, których przedmiotem są akcje i inne papiery wartościowe zwolnione z opodatkowania VAT. Używany w Dyrektywie termin pośrednictwo nie jest w niej zdefiniowany. W związku z tym należy odwołać się do dorobku orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) oraz potocznego znaczenia takiego terminu. Zgodnie z definicją słownikową (internetowy Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl/) przez pośrednictwo rozumie się:

1. działalność osoby trzeciej mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron,
2. kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy.

Niewątpliwie słownikowe znaczenie pośrednictwa obejmuje swym zakresem czynności wykonywane przez Spółkę. Spółka (osoba trzecia) informuje Klientów (jedna strona) o ofercie Domu Maklerskiego, udziela w tym zakresie niezbędnych wyjaśnień i kontaktuje Klientów z Domem Maklerskim (druga strona) w celu podpisania stosownej umowy/realizacji transakcji finansowej. Działania te mają na celu porozumienie się między stronami (Klient - Dom Maklerski).

Również orzecznictwo ETS potwierdza prawidłowość stanowiska Spółki. W wyroku z 21 czerwca 2007 r. w sprawie Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde (C-453/05) ETS wskazał, że pojęcie pośrednictwa, o którym mowa w art. 13 część B lit. d) pkt 1-5 VI Dyrektywy VAT z 1977 r. (obowiązującej przed Dyrektywą), nie zostało w niej zdefiniowane i w opinii ETS obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tej umowy. Zdaniem ETS, działalność pośrednika może obejmować m.in. wskazanie stronie umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną przy założeniu że celem takich działań jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę. Takie czynności wykonywane będą właśnie przez Spółkę. W konsekwencji zdaniem ETS do stwierdzenia, że dana czynność jest zwolniona z VAT, nie jest nawet konieczne istnienie umowy między świadczącym usługi pośrednictwa jedną ze stron umowy kredytowej. ETS wskazał, iż z zasady neutralności podatkowej wynika, że osoby prowadzące działalność gospodarczą powinny mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który z gospodarczego punktu widzenia jest dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na to, że wykonywane czynności nie będą objęte zwolnieniem z VAT. ETS zwrócił także uwagę, że prowizja przyznawana skarżącemu jest należna jedynie w sytuacji, gdy działając jako subagent przyczyni się on do zawarcia umowy między konkretnym klientem i daną instytucją finansową. Dane świadczenie należy uznać za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego. Tak też będzie w przypadku umowy jaką Dom Maklerski zamierza zawrzeć ze Spółką - kwalifikacja czynności Zleceniobiorcy powinna być dokonywana jedynie w kontekście usług jakie świadczyć będzie Zleceniodawca na rzecz Klientów pozyskanych dzięki pośrednictwu Spółki.

Mając powyższe na względzie Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 8 ust. 1 przywoływanej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym, mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jednocześnie w ust. 3 ww. artykułu ustawodawca wskazuje, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z § 1 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 222, poz. 1753) dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.)

Zasadą jest, że w sprawach klasyfikacji wyrobów i usług zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Wynika to z faktu, że właśnie usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU tj. informacje dotyczące zakresu i charakteru usługi.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka będzie świadczyła usługi polegające m.in. na pozyskiwaniu klientów dla domu maklerskiego, przedstawianiu potencjalnym klientom oraz klientom już współpracującym materiałów dotyczących oferty, informowaniu domu maklerskiego o klientach zainteresowanych jego ofertą, przekazywaniu danych osobowych oraz informacji dotyczących klientów.

Spółka klasyfikuje przedmiotowe usługi w grupowaniu PKWiU 67.13.10-00.00 Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione. Dla poparcia własnego stanowiska Spółka uzyskała opinię z Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, która jest zgodna z klasyfikacją Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja jest wydawana w oparciu o podaną przez Spółkę klasyfikację, bez rozstrzygania jednakże o jej poprawności. Tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji towarów lub usług.

W myśl przepisu art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zwolnione są od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pozycja nr 3 załącznika nr 4 do ustawy brzmi: Sekcja J ex (65 67) - Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż usługi, zaklasyfikowane przez Spółkę do usług pomocniczych związanych z pośrednictwem finansowym, pozostałych, gdzie indziej niewymienionych, podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym stanowisko Spółki zostało uznane za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie