Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.), uzupełnionym w dniu 19 grudnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 grudnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z Decyzją Wojewody X nr ... z dnia 07.04.2003 r. prawo własności zabudowanej działki nr 28/1 w Izbiskach, gminie X (będącej w faktycznym władaniu Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych Województwa X X do dnia 8.11.2017 r. z tym dniem działki nr 28/3, 28/4, 28/5 i 28/6 zostały przekazane do zasobu nieruchomości stanowiących własność Województwa X, będących w ewidencji Urzędu Marszałkowskiego Województwa X, administrowanych przez Departament Majątku i Geodezji UMWX stały się z mocy prawa mieniem Województwa X, zgodnie z art. 60 ust. 1 i 3 w związku z art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną.

Z uzasadnienia decyzji wynika, że stosownie do przepisu art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną - z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające siedzibę na obszarze województwa - zarządy melioracji i urządzeń wodnych.

Działka 28/1 została podzielona na działki nr 28/3, 28/4, 28/5, 28/6 o łącznej powierzchni 2.175 m². Na ww. działkach znajdują się dwa budynki mieszkalne w zabudowie bliźniaczej (w każdym jeden lokal mieszkalny) oraz dwa budynki gospodarcze, do których są zawarte dwie umowy najmu.

1. Najemca ,,X wynajmuje (pierwsza umowa najmu z 1 czerwca 1986 r.):
   
   
   
   1. budynek mieszkalny na działce nr 28/3 o pow. 1.058 m²
   2. pomieszczenie przynależne gospodarcze na działce nr 28/6 o pow. 152 m²
2. Najemca Y wynajmuje (pierwsza umowa najmu z 1 października 1985 r.):
   
   
   
   1. budynek mieszkalny na działce nr 28/4 o pow. 603 m²
   2. budynek gospodarczy na ww. działce nr 28/4

Dojazd do ww. działek odbywa się drogą wewnętrzną, tj. działką nr 28/5 o pow. 362 m², która będzie zbywana w udziałach po 1/2 na rzecz ww. najemców.

Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 4 sierpnia 2017 r. szczegółowe zagospodarowanie ww. działek wygląda następująco:

Działka nr 28/3:

• budynek dwukondygnacyjny, niepodpiwniczony o pow. użytkowej 125,27 m² (poza powierzchnią użytkową w budynku znajduje się powierzchnia nie zaliczona do powierzchni użytkowej tj. garaż, kotłowania, pomieszczenie gospodarcze). Wyposażenie w instalacje: elektryczna, wodno-kanalizacyjna (zasilana z sieci wodociągowej i odprowadzana do szamba), centralne ogrzewanie (zasilanie z kotła na paliwo stałe), ciepła woda użytkowa,
• urządzenia budowlane związane z budynkiem: teren działki jest częściowo ogrodzony ogrodzeniem z siatki stalowej na słupkach i w części z siatki w ramkach. Część terenu jest utwardzona. Ścieki sanitarne z budynku mieszkalnego odprowadzane są do podziemnego zbiornika bezodpływowego, który jest wspólny dla dwóch budynków zlokalizowanych na działkach 28/3 i 28/4.

Działka nr 28/6:

• budynek gospodarczy jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony o pow. użytkowej 28,21 m², instalacja elektryczna.

Działka nr 28/4:

• budynek dwukondygnacyjny, niepodpiwniczony o pow. użytkowej 94,38 m² (poza powierzchnią użytkową w budynku znajduje się powierzchnia nie zaliczona do powierzchni użytkowej, tj. pomieszczenie byłej hydroforni, pomieszczenie gospodarcze). Wyposażenie w instalacje: elektryczna, wodno-kanalizacyjna (zasilana z sieci wodociągowej i odprowadzana do szamba), centralne ogrzewanie (zasilanie z kotła na paliwo stałe), ciepła woda użytkowa,
• urządzenia budowlane związane z budynkiem: teren działki jest częściowo ogrodzony ogrodzeniem z siatki w ramkach. Część terenu jest utwardzona. Ścieki sanitarne z budynku mieszkalnego odprowadzane są do podziemnego zbiornika bezodpływowego, który jest wspólny dla dwóch budynków zlokalizowanych na dz. 28/3 i 28/4,
• budynek gospodarczy jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony o pow. użytkowej 34,50 m², instalacja elektryczna.

Sieci uzbrojenia na ww. działkach:

• dz. nr 28/3: uzbrojenie elektroenergetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne, telekomunikacyjne,
• dz. nr 28/4: uzbrojenie elektroenergetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne,
• dz. nr 28/5: uzbrojenie elektroenergetyczne, telekomunikacyjne,
• dz. nr 28/6: uzbrojenie elektroenergetyczne.

Odnośnie uzbrojenia kanalizacyjnego stanowi je kanalizacja lokalna, ścieki sanitarne z budynków mieszkalnych odprowadzane są przewodami kanalizacji lokalnej do znajdującego się na działce nr 28/2 podziemnego zbiornika bezodpływowego (została ustanowiona w tym zakresie służebność gruntowa). Uzbrojenie wodne, kanalizacyjne i część uzbrojenia elektroenergetycznego (nie stanowiącego odcinka sieci elektroenergetycznej) stanowi własność Województwa.

Ze zdjęć dołączonych do ww. operatu wynika, że działka nr 28/5 (droga wewnętrzna) jest utwardzona, a z korespondencji z Wojewódzkim Biurem Geodezji i Terenów Rolnych wynika, że działka ta została wydzielona na potrzeby dojazdu m.in. do szamba i działki nr 28/4 i 28/6. Z pisma Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych z dnia 2 października 2017 r. wynika, że droga wewnętrzna na działce nr 28/5 utwardzona jest m.in. poprzez gruz budowlany i grysik, płyty wielootworowe i trawę.

Ponadto z pism Wojewódzkiego Biura Geodezji i Terenów Rolnych wynika, że na działce nr 28/3 znajdują się dwie studnie głębinowe obecnie nieeksploatowane.

Województwu, przy przekazywaniu z mocy prawa nieruchomości, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a zgodnie z pismem Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych znak ... z dnia 26.10.2017 r. na ww. nieruchomościach nie poniesiono żadnych nakładów finansowych na ulepszenie działki i znajdujące nie na nich budynki i budowle lub ich części, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz w związku z art. 2 pkt 14 lit. b, ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a tym samym nie przekroczyły one 30% wartości początkowej tych obiektów. Wszelkie wydatki poniesione na rzecz tych nieruchomości były wydatkami remontowymi, miały charakter odtworzeniowy i nie służyło od nich prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości, t.j. dz. nr 28/3, 28/4, 28/5, 28/6, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, czy też podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 (dz. nr 28/3, 28/4, 28/6) i art. 43 ust. 1 pkt 10a (dz. nr 28/5) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.)?

Stanowisko Wnioskodawcy, który jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 486) mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Czynność przeniesienia praw do rozporządzania towarami jak właściciel przy spełnieniu określonych warunków może być z opodatkowania zwolniona. Zasadą jest opodatkowanie podatkiem od towarów i usług dostaw towarów jak i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju, niemniej jednak ustawodawca przewidział pewne wyjątki. Ustawa VAT przewiduje zwolnienie z opodatkowania dostawę (czyli m.in. sprzedaż) budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a.

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 zwalnia się od podatku:

10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:


a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;


10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:


a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;

Definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którą pierwsze zasiedlenie, to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14 Sąd w wyroku stwierdził, że definicja "pierwszego zasiedlenia (zajęcia)" zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji "pierwszego zasiedlenia" wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Województwo stoi na stanowisku, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej dz. 28/3, 28/4, 28/6 będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z uwagi na to, że do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie wydania nieruchomości do użytkowania najemcy, w związku z czym planowana sprzedaż będzie dokonywana po pierwszym zasiedleniu, zaś okres, który upłynął pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną sprzedażą będzie dłuższy niż 2 lata.

Zgodnie z ustawą z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 poz. 1440) art. 8 ust. 1: drogi, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg są drogami wewnętrznymi.

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 poz. 1332) art. 3: ilekroć w ustawie jest mowa o:

3) budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a) obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa. Przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że drogę wewnętrzną należy zaliczyć do budowli i zatem sprzedaż działki 28/5 zabudowanej drogą wewnętrzną będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT z uwagi na fakt, że w stosunku do obiektu nie przysługiwało Województwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Województwo nie ponosiło wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosiło takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju ().

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie w myśl art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), posługują się pojęciem pierwszego zasiedlenia, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Z kolei według art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie gruntu związanego z budynkiem.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: () definicja pierwszego zasiedlenia (zajęcia) zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji pierwszego zasiedlenia wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.

Jak wynika z powyższego pierwsze zasiedlenie budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Przez budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm.) należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 pkt 3a cyt. ustawy).

Analiza informacji zawartych w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE pozwala na stwierdzenie, że miało miejsce pierwsze zasiedlenie opisanych we wniosku nieruchomości budynków mieszkalnych i budynków gospodarczych znajdujących się na działkach nr 28/3, 28/4 i 28/6 (w stosunku do nieruchomości zawarte zostały bowiem umowy najmu), od którego upłynęły 2 lata. A zatem w przypadku planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast sprzedaż działki nr 28/5 będącej drogą wewnętrzną, która jak wynika z wniosku stanowi budowlę, będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż spełnione są warunki wskazane w tym przepisie.

Skutkiem powyższego dostawa gruntów (działek), na których znajdują się opisane wyżej obiekty budowlane, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Podkreślić należy, że interpretacji udzielono przy założeniu, że opisane we wniosku obiekty budowlane w momencie ich dostawy stanowić będą budynki lub budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Ponadto niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej