Temat interpretacji
Czy planowana sprzedaż powstałych działek, odbywająca się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, będzie objęta podatkiem od towarów i usług?
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży działek jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży działek.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W grudniu 2012 r. zakupiła Pani wraz z mężem, jako majątek wspólny, działkę budowlaną oznaczoną numerem 38/11, o powierzchni 0,3018 ha, położoną w , w obrębie XXX. Zakup działki został sfinansowany w przeważającej części ze środków pochodzących z otrzymanego na ten cel kredytu bankowego. Działka została nabyta na własne cele mieszkaniowe tj. z zamiarem budowy domu jednorodzinnego, bowiem od kilkunastu lat mieszkają Państwo w mieszkaniu (spółdzielcze własnościowe prawo do budynku mieszkalnego). Działka była kilka razy oferowana do sprzedaży przez Urząd Miasta i nie znajdowała nabywców nawet w drodze rokowań.
Zakupiona nieruchomość (38/11) sąsiaduje z działką gruntu nr 39 w obrębie XXX, którą nabyła Pani w kwietniu 2002 r. przed zawarciem związku małżeńskiego. Powierzchnia tej działki wynosi 0,2489 ha i według zapisu aktu notarialnego jej przeznaczeniem było prowadzenie ogrodnictwa i cele mieszkaniowe. Działka od momentu nabycia do chwili obecnej wykorzystywana jest do celów rekreacyjnych oraz w zależności od roku w mniejszym lub większym stopniu do uprawy warzyw przez Pani mamę. Na działce 39 (znajdują się drewniana altana, szopka, tunele foliowe nieogrzewane, rosną min. truskawki, porzeczki, śliwki, pomidory, ogórki, rzodkiewka, kwiaty, trawa itp.). Ze względu na nieregularny kształt działki (w związku z propozycją Urzędu Miasta) w ramach poprawy warunków zabudowy w lutym 2010 r. działka została powiększona o 2 sąsiadujące działki o powierzchni 0,0366 ha i 0,0699 ha (działki nr 38/9 i nr 38/12), nadając całości prostokątny kształt. Nabycia tych gruntów o nieregularnych kształtach dokonali już Państwo w ramach współwłasności małżeńskiej.
Na decyzję o zakupie od Urzędu Miasta działki nr 38/11, sąsiadującej z Pani działką o nr 39, wpłynął również fakt, że jej część (kilka arów) już od kilkunastu lat była w Pani użytkowaniu w związku z błędnie poprowadzonym ogrodzeniem na nabytej wcześniej działce. Zakup tej działki przez innego nabywcę spowodowałby konieczność przeniesienia kilkudziesięciu metrów ogrodzenia i zmniejszenie powierzchni prowadzonych przez Pani mamę upraw.
Po upływie około 2 lat od zakupu wspólnej działki o nr 38/11, Pani mama poinformowała, że jej stan zdrowia z roku na rok pogarsza się, w związku z czym będzie ograniczać prowadzone uprawy warzyw, a w niedługim czasie może nawet całkowicie ich zaprzestać. Wówczas zorientowali się Państwo, że zakup wspólnej działki okazał się niepotrzebny i w roku 2014 za pośrednictwem biura nieruchomości próbowaliście sprzedać działkę w całości. Ogłoszenie nie spotkało się z zainteresowaniem ze względu na dużą powierzchnię nieruchomości. W związku z niepowodzeniem sprzedaży działki w całości, m.in. za sugestiami wielu osób, postanowili Państwo działkę podzielić.
Geodeta wskazał, że z uwagi na powierzchnię, kształt i dostęp działki do drogi publicznej, jej sensowny podział z punktu widzenia przyszłego zagospodarowania pod budownictwo jednorodzinne i tym samym powodzenie sprzedaży powstałych działek umożliwi dopiero podział uwzględniający powierzchnię wszystkich 4 działek (tj. również działkę zakupioną przeze Panią w 2002 r. i działki nabyte wspólnie z mężem w celu poprawy warunków zagospodarowania terenu).
Powierzchnia wszystkich 4 działek (nr 38/11 - 0,3018 ha, nr 39 - 0,2489, nr 38/9 - 0,0366, nr 38/12 - 0,0699) wyniosła 0,6572 ha, dając bryłę zbliżoną do prostokąta, przyległą dłuższym bokiem do drogi publicznej. W efekcie podziału tej łącznej powierzchni geodeta wydzielił 6 działek, o powierzchni ok. 0,10 ha każda. Planują Państwo okazjonalnie wyprzedać do 3 działek, powstałych w całości z gruntu zakupionego wspólnie w roku 2012 i w niewielkiej części z działek posiadanych już wcześniej, a pozostałe 3, na których stoi altana i foliaki, będą w Państwa posiadaniu z zamiarem przyszłego wybudowania domu jednorodzinnego i prowadzenia ogrodu.
Przedstawiając stan faktyczny oświadczyła Pani jednocześnie, że ani Pani ani mąż nie prowadzicie i nie prowadziliście działalności gospodarczej, nie wykonywali Państwo żadnych działań zmierzających do wzrostu powstałych nieruchomości, a uzyskane działki planujecie sprzedawać okazjonalnie. Jedyną podjętą przez Państwa czynnością zmierzającą do łatwiejszej sprzedaży gruntu był jej podział na działki spełniające warunki do ich przyszłej zabudowy, w związku z czym część gruntu została wydzielona pod drogę wewnętrzną umożliwiającą dostęp do 4 powstałych działek, w tym do 2 działek, które pozostaną w Państwa własności. Nie podejmowaliście Państwo żadnych działań zmierzających do wzrostu wartości działek, tj. nie uzbrajaliście ich, nie meliorowaliście, nie wykonywaliście niwelacji ani podniesienia podmokłego gruntu, nie utwardzaliście drogi, nie grodziliście podzielonych działek. Nie występowaliście Państwo również o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego czy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Nie mają Państwo zamiaru prowadzić komercyjnej sprzedaży powstałych działek - co najwyżej informacja o ich sprzedaży będzie zamieszczona na terenie działki np. na istniejącym starym ogrodzeniu.
Oświadczyła Pani również, że nie posiadacie żadnych innych działek budowlanych które mogłyby być przedmiotem odsprzedaży ani takich działek nie posiadaliście i nie sprzedawaliście.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy planowana sprzedaż powstałych działek, odbywająca się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, będzie objęta podatkiem od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek budowlanych powstałych z podziału, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż celem nabycia nieruchomości nie było prowadzenie działalności handlowej. Żadna z opisanych działek nie została zakupiona celem dalszej odsprzedaży ani wykorzystywania do działalności gospodarczej. Sprzedaż działek będzie następować w ramach zarządu majątkiem własnym, a ustawa o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania do działań w sferze prywatnej.
W związku z tym, że jest Pani osobą fizyczną nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonującą okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem dokonując sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Na mocy przepisu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Jak wyjaśnił Trybunał, dopiero w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.
Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Powołane orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.
Z powyższych wyroków wynika że dopiero podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wystąpienie do właściwego organu z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).
W świetle powyższego uważa Pani, że stanowisko jest zgodne z VI Dyrektywą Unii Europejskiej oraz z aktualnym orzecznictwem administracyjnym w związku z czym planowana sprzedaż posiadanych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Końcowo zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stroną wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Wnioskodawca, a zatem niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie jego praw i obowiązków. Oznacza to, że wydana interpretacja indywidualna nie ma mocy wiążącej dla męża Wnioskodawczyni, który chcąc uzyskać taką interpretację powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej