Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych w ramach zadania pn.: Poprawa efektywności energetycznej poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych na potrzeby gospodarstw domowych ().
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2017 r. (data wpływu 15 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych w ramach zadania pn.: Poprawa efektywności energetycznej poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych na potrzeby gospodarstw domowych () jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych w ramach zadania pn.: Poprawa efektywności energetycznej poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych na potrzeby gospodarstw domowych (). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 września 2017 r. o wskazanie adresu ePUAP.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina (dalej jako: Wnioskodawca, Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, działającym pod numerem NIP: ().
Gmina w roku 2017 planuje ubiegać się o dofinansowanie w ramach Działania 4.1 Odnawialne źródła energii Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020. Przedmiotem projektu pn. Poprawa efektywności energetycznej poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych na potrzeby gospodarstw domowych () będzie wykonanie projektu budowlanego, a następnie zakup i montaż kompletnych instalacji paneli fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej w budynkach stale zamieszkałych, położonych na terenie Gminy. Urządzenia montowane będą na budynkach domów mieszkalnych, na gruncie lub na dachach budynków gospodarczych.
Realizacja projektu rozpocznie się w roku 2018.
Wyprodukowana energia elektryczna wykorzystywana będzie wyłącznie na własne potrzeby socjalno-bytowe uczestników projektu, którymi będą mieszkańcy Gminy, właściciele nieruchomości, na których zamontowane będą instalacje fotowoltaiczne. Uczestnictwo w projekcie będzie fakultatywne. Gmina dokonała już wstępnego naboru potencjalnych uczestników projektu i aktualnie weryfikuje listę chętnych pod kątem spełniania przez nich kryteriów, określonych w regulaminie naboru i uczestnictwa w projekcie. Warunkiem realizacji przedsięwzięcia jest uzyskanie przez Gminę dofinansowania, które wynosić będzie do 85% kosztów kwalifikowanych. Min. 15% wkład własny pochodzić będzie od uczestników projektu, z którymi Gmina zawrze w formie pisemnej umowy cywilno-prawne. Umowy te zawierać będą organizacyjno-finansowe wzajemne zobowiązania stron, które dotyczyć będą montażu i eksploatacji instalacji zestawów fotowoltaicznych oraz zostaną określone warunki użyczenia Gminie nieruchomości dla potrzeb realizacji projektu. Wniesienie wkładu własnego przez mieszkańców będzie warunkiem koniecznym uczestnictwa w projekcie. Brak wpłaty będzie przesłanką do rozwiązania umowy. Wkład ten będzie stanowił częściową zapłatę za montaż instalacji fotowoltaicznej. Zostanie on wniesiony w postaci wpłat na rachunek bankowy Gminy. Gmina zamierza udokumentować wkład mieszkańców fakturami VAT, ujmować je w swoich rejestrach sprzedaży i składanych deklaracjach VAT-7 oraz rozliczać VAT należny z tego tytułu.
Wpłaty mieszkańców opodatkowane będą stawką podatku VAT:
- 8% - w przypadku montażu urządzeń OZE na bryłach budynków mieszkalnych o powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego jednorodzinnego nieprzekraczającej 300 m2,
- 23% - w przypadku montażu instalacji poza bryłą budynku mieszkalnego, na gruncie, na bryle budynku gospodarczego.
Zgodnie z umowami, w zamian za wpłaty z tytułu wkładu własnego w projekcie, Gmina zamontuje na ich nieruchomościach indywidualnie dobrane zestawy instalacji fotowoltaicznych. Po zakończeniu prac instalacyjnych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład instalacji, tj. instalacje fotowoltaiczne pozostaną własnością Gminy do końca okresu trwałości projektów. W tym czasie uczestnicy projektu będą mogli nieodpłatnie korzystać z zamontowanych na ich nieruchomościach urządzeń. Po okresie utrzymania trwałości projektów wszystkie instalacje zostaną przekazane na własność właścicielom nieruchomości bez odrębnej odpłatności oprócz tej, która została już przez mieszkańca poniesiona na podstawie zawartej umowy.
Podmiotem odpowiedzialnym za kompleksową realizację projektu będzie Gmina. Realizując usługi w ramach projektu, Wnioskodawca będzie posiłkować się podmiotami trzecimi, tj. firmami, wyłonionymi zgodnie z przepisami ustawy prawo zamówień publicznych, które będą na jej zlecenie opracowywać niezbędną dokumentację oraz wykonywać i montować instalacje. Firmy te nie będą posiadały umów bezpośrednio z mieszkańcami, a swoje czynności będą wykonywać bezpośrednio na zlecenie Gminy. Zakupiona przez Gminę usługa wykonania instalacji będzie usługą budowlaną polegającą na instalacji urządzeń fotowoltaicznych z materiałów wykonawcy. Faktury VAT, dokumentujące wszystkie poniesione wydatki, związane z realizacją niniejszego zadania wystawiane będą na Gminę i to ona realizować będzie wszelkie płatności.
Projekt będzie finansowany z wyodrębnionego rachunku, założonego przez Gminę.
Zakupione w ramach projektu usługi i towary wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, budowa instalacji fotowoltaicznych odbywa się w ramach realizacji zadań własnych Gminy, do których należą sprawy dotyczące zaopatrzenia w energię.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego na podstawie faktur wystawionych przez podatników wykonujących na zlecenie Gminy dostawy i usługi w ramach zadania pn. Poprawa efektywności energetycznej poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych na potrzeby gospodarstw domowych ()?
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w związku z realizacją niniejszego zadania, ponieważ nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z kolei z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem niezbędnym, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Istotne znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1515), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują sprawy m.in. zaopatrzenia w energię elektryczną (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy).
Gmina będzie wykorzystywać nabyte towary i usługi do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. w zakresie wkładu własnego wpłat dokonywanych przez mieszkańców w wysokości min. 15% kosztów związanych z inwestycją.
Wpłaty mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach inwestycji stanowią zapłatę z tytułu czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i będą opodatkowane 8% stawką podatku VAT (w przypadku montażu i podpięcia instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych) i 23% stawki (w przypadku montażu i podpięcia ww. instalacji na obiektach niezaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz w przypadku montażu i podpięcia instalacji poza budynkiem mieszkalnym). Wpłaty dokonywane przez mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu i podpięcia instalacji fotowoltaicznych dotyczyć będą w szczególności usługi montażu tych instalacji na ich nieruchomościach, co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiąże się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stąd też, zdaniem Gminy, w omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia zostanie spełniony, ponieważ nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem, skoro efekty przedmiotowej inwestycji będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
W świetle cytowanych wyżej przepisów możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. tych których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie, np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina w roku 2017 planuje ubiegać się o dofinansowanie projektu pn. Poprawa efektywności energetycznej poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych na potrzeby gospodarstw domowych (). Przedmiotem projektu będzie wykonanie projektu budowlanego, a następnie zakup i montaż kompletnych instalacji paneli fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej w budynkach stale zamieszkałych, położonych na terenie Gminy. Urządzenia montowane będą na budynkach domów mieszkalnych, na gruncie lub na dachach budynków gospodarczych.
Wyprodukowana energia elektryczna wykorzystywana będzie wyłącznie na własne potrzeby socjalno-bytowe uczestników projektu, którymi będą mieszkańcy Gminy, właściciele nieruchomości, na których zamontowane będą instalacje fotowoltaiczne. Warunkiem realizacji przedsięwzięcia jest uzyskanie przez Gminę dofinansowania, które wynosić będzie do 85% kosztów kwalifikowanych. Min. 15% wkład własny pochodzić będzie od uczestników projektu, z którymi Gmina zawrze w formie pisemnej umowy cywilnoprawne.
Faktury VAT, dokumentujące wszystkie poniesione wydatki, związane z realizacją niniejszego zadania wystawiane będą na Gminę i to ona realizować będzie wszelkie płatności.
Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług nabytych w związku z realizacją przedmiotowego projektu.
W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, że mieszkańcy (uczestnicy projektu) z którymi Gmina zawrze w formie pisemnej umowy cywilnoprawne będą wnosić wkład własny wynoszący min. 15% kosztów związanych z inwestycją. Wniesienie wkładu własnego jest warunkiem koniecznym do uczestnictwa w projekcie.
W związku z powyższym należy przeanalizować jaką rolę z punktu widzenia podatku od towarów i usług odegrają ponoszone przez uczestników projektu wpłaty, które będą stanowiły częściową zapłatę za montaż instalacji fotowoltaicznych.
Zaznaczyć należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów lub świadczenia usług.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Z kolei stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
W przedmiotowej sprawie czynnością, jaką Wnioskodawca dokona na rzecz mieszkańców, w zamian za dokonane wpłaty z tytułu wkładu własnego w projekcie, jest zamontowanie na ich nieruchomościach indywidualnie dobranych zestawów instalacji fotowoltaicznych.
Nie można zatem uznać, że wpłaty ponoszone przez mieszkańców biorących udział w inwestycji zostaną dokonane w oderwaniu od działań Gminy. W przedmiotowej sytuacji będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika inwestycji, która ma zostać wykonana przez Wnioskodawcę. Tym samym wpłaty, które Gmina otrzyma od mieszkańców będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez nią usług na rzecz mieszkańców. Oznacza to, że dokonane wpłaty przez mieszkańców na rzecz Gminy będą stanowiły zaliczki na poczet przyszłej usługi.
Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów ustawy prowadzi do stwierdzenia, że w rozpatrywanej sprawie będą występowały skonkretyzowane świadczenia, które będą wykonywane między dwoma stronami umowy cywilnoprawnej, tj. między Gminą (która zobowiązała się do zamontowania zestawów instalacji fotowoltaicznych i przekazania ich do użytkowania mieszkańcom), a właścicielami nieruchomości, którzy zobowiązali się do partycypowania w kosztach tej inwestycji. Wobec powyższego, wystąpi bezpośredni związek (ekwiwalentność) pomiędzy świadczeniem Gminy, a płatnościami wnoszonymi przez ww. właścicieli.
Z uwagi na zaistnienie bezpośredniego związku pomiędzy otrzymywanymi wpłatami, a zindywidualizowanymi świadczeniami na rzecz właścicieli nieruchomości należy stwierdzić, że usługi które zamierza wykonać Gmina stanowią czynności podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednocześnie wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku VAT dla usług montażu instalacji fotowoltaicznych, w związku z czym usługi te będą stanowiły czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz nabyte towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.
Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego na podstawie faktur wystawionych w związku z realizacją zadania pn. Poprawa efektywności energetycznej poprzez montaż instalacji fotowoltaicznych na potrzeby gospodarstw domowych ().
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur, o ile będą dokumentowały zakup towarów lub usług opodatkowanych na zasadach ogólnych, w przypadku bowiem gdy przedmiotem nabycia będą usługi podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwróconego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i art. 17 ust. 1h ustawy), to podstawą dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy.
Kwestia odwróconego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.
Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej