Temat interpretacji

opodatkowanie transakcji opisanej we wniosku jako eksport towaru

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2016r. (data wpływu 13 czerwca 2016r.), uzupełnionym pismem z 18 sierpnia 2016r. (data wpływu 19 sierpnia 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji opisanej we wniosku jako eksport towaru jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji opisanej we wniosku jako eksport towaru.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 sierpnia 2016r. (data wpływu 19 sierpnia 2016r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 sierpnia 2016r. znak: IBPP2/4512-432/16/JJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność polegającą na sprzedaży wyrobów służących merchandisingowi i komunikacji sklepowej. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej. Spółka pełni w grupie kapitałowej rolę podmiotu dystrybucyjnego, tj. nabywa ona produkty wytworzone przez różne spółki z grupy oraz spoza grupy, a następnie sprzedaje te produkty do klientów zewnętrznych. Celem takiej konstrukcji biznesowej jest zapewnienie klientowi w jednym miejscu dostępu do pełnej gamy produktów oferowanych przez grupę. Spółka posiada w Polsce magazyny, w których składowane są produkty przeznaczone dla klientów. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym.

Chcąc sprostać wymaganiom klientów spółka zamierza w przyszłości rozpocząć sprzedaż towarów do klientów mających siedzibę w krajach spoza UE (np. Norwegia) według nowego modelu współpracy. Model ten zakłada, że po złożeniu zamówienia przez klienta Spółka zgromadzi w swoim magazynie zamówiony towar, tj. kupi go od producentów. Następnie, gdy towar będzie gotowy, dojdzie do dostawy tego towaru na rzecz kontrahenta z przeznaczeniem do jego wywozu do kraju poza UE (przy czym kraj docelowy dostawy jest z góry określany w momencie sprzedaży i nie ma możliwości zmiany kraju przeznaczenia w późniejszym czasie).

W ramach przedmiotowych transakcji strony umówią się, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel przejdzie na nabywcę już w magazynie Spółki w Polsce i nastąpi w dniu wystawienia faktury dokumentującej dostawę. Towary te, po wystawieniu faktury, a przed wysłaniem towaru będą specjalnie oznakowane jako towar sprzedany. Sam transport towaru do nabywcy będzie natomiast na jego prośbę odroczony w czasie. Niemniej z góry, w chwili dokonywania dostawy będzie wiadomo, iż towar ten jest przeznaczony do wywozu do kraju spoza UE (eksport). Wywóz ten będzie organizowany przez Spółkę. Transport towaru w wyniku dokonanej dostawy będzie rozpoczynany w chwili, w której nabywca wyda Spółce taką dyspozycję. W praktyce mogą występować sytuacje, że pomiędzy dniem przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na klienta a dniem, kiedy rozpocznie się transport towarów poza granicę Polski, minie dłuższy okres czasu. Może to być kilka dni, ale też kilka miesięcy. Z tego względu przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce dostawa (w magazynie Spółki), niejednokrotnie Spółka nie będzie jeszcze posiadać dowodów, że towary zostały wywiezione za granicę.

Biorąc pod uwagą, że przedmiotowe dostawy będą dokonywane z intencją wywozu towarów poza UE, Spółka zamierza dokonywać rozliczeń w zakresie VAT w następujący sposób:

• W chwili wystawienia faktury dotyczącej sprzedaży towarów z przeznaczeniem na wywóz do kraju poza UE (eksport) Spółka zastosuje na fakturze stawką 0% VAT także, jeśli faktura będzie dotyczyć towaru, który czasowo pozostanie w magazynie Spółki i na polecenie klienta zostanie wysłany do niego w późniejszym okresie.
• W przypadku uzyskania w terminach określonych w art. 41 ust. 6 lub 7 ustawy o VAT dokumentów potwierdzających wywóz poza UE Spółka rozpozna przedmiotową dostawę w deklaracji VAT jako eksport ze stawką 0% VAT w okresach wskazanych w tych przepisach, przy czym przesunięcie rozpoznania wskazane w ust. 7 będzie uwarunkowanie posiadaniem dowodu potwierdzającego procedurę wywozu.
• W przypadku nieuzyskania w terminach określonych w art. 41 ust. 6 lub 7 ustawy o VAT dokumentów potwierdzających wywóz poza UE (ze względu na fakt, że w stosunku do już wysłanej dostawy nie spłyną potwierdzenia wywozu lub ze względu na fakt, że towar fizycznie nie opuścił jeszcze magazynu Spółki) Spółka rozpozna przedmiotową dostawę w deklaracji VAT, o której mowa w art. 42 ust. 6 lub 7 ze stawką właściwą dla dostawy krajowej. Po uzyskaniu tych dokumentów Spółka dokona korekty deklaracji oraz wykaże dostawę ze stawką 0% za okres, w którym dokument potwierdzający wywóz poza UE zostanie otrzymany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiony przez Spółką sposób rozliczenia opisanych we wniosku transakcji dostawy towaru z przeznaczeniem do wywozu do kraju spoza UE (eksport) jest prawidłowy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki jej stanowisko przedstawione w opisie odnoszącym sią do zdarzenia przyszłego (eksport) jest prawidłowe i zasadne. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega m.in. eksport towarów. Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT przez eksport towarów (eksport bezpośredni) rozumiemy dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcą lub na jego rzecz, jeżeli wywóz towarów poza terytorium UE jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych. do kraju spoza UE (eksport) jest prawidłowy?

Z powyższego wynika, że dla potraktowania danej czynności jako eksportu istotne jest spełnienie dwóch kluczowych warunków:

• Następuje dostawa towarów (a więc przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel),
• Następuje wywóz tych towarów poza terytorium UE, przy czym wywóz jest dokonywany przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni).
do kraju spoza UE (eksport) jest prawidłowy?

Analogiczna definicja eksportu zawarta jest w dyrektywie 2006/112/WE. Wskazuje ona na trzy przesłanki pozwalające uznać daną czynność za eksport. Są to:

1. przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel,
2. wywóz (wysyłka lub transport) towaru poza terytorium Wspólnoty,
3. wywóz towarów jest dokonywany przez dostawcę lub na jego rzecz.
do kraju spoza UE (eksport) jest prawidłowy?

Powyższe przepisy nie określają w jakim terminie musi nastąpić wywóz towarów poza UE, aby dostawa została uznana za eksport. Przepisy ustawy o VAT określają natomiast zasady, na jakich podatnik ma prawo wykazać stawkę 0% VAT w odniesieniu do dokonywanej dostawy eksportowej (art. 41 ust. 4-8 ustawy o VAT).

Zdaniem Spółki mają one dla przedmiotowej sytuacji takie znaczenie, że w przypadku braku posiadania potwierdzenia wywozu poza UE nakazują wykazać w deklaracji VAT za odpowiedni okres dostawę ze stawką krajową. Jednocześnie jednak umożliwiają one, w sytuacji późniejszego otrzymania przedmiotowego potwierdzenia wywozu, dokonanie korekty rozliczenia oraz wykazanie stawki 0% VAT zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT.

W odniesieniu do analizowanego zdarzenia przyszłego przepisy ustawy o VAT nie zabraniają uznać dokonywanych dostaw jako dostaw eksportowych, a tym samym, w przypadku uzyskania stosownych potwierdzeń wywozu, ująć przedmiotowych dostaw ze stawką 0% VAT, czy to poprzez pierwotne wykazanie tej stawki w deklaracji (gdy dokumenty spłyną na czas), czy to poprzez korektę deklaracji (jeśli dokumenty spłyną z opóźnieniem).

Jednocześnie Spółka podkreśla, że jej zdaniem fakt nabycia prawa do rozporządzania towarem oraz tymczasowego pozostawienia go w magazynie Spółki do momentu wydania dyspozycji o załadunku i wywozie do nabywcy nie oznacza, że wywóz ten stanowi odrębną transakcję, niezależną od dostawy tego towaru. Wywóz taki jest bezpośrednią konsekwencją nabycia towaru w wyniku jego dostawy przez Spółkę. Przepis art. 2 pkt 8 ustawy o VAT nie określa ram czasowych, w jakich od dokonania dostawy towar musi zostać wywieziony z terytorium Polski poza UE, aby wywóz ten uznać za eksport towaru.

Reasumując, przedstawiony przez Spółkę sposób rozliczenia opisanych we wniosku transakcji dostawy towaru z przeznaczeniem do wywozu poza UE (eksport) jest jej zdaniem prawidłowy.

Wskazane powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. NSA w wyroku z dnia 5 kwietnia 2011 roku (I FSK 640/10) wskazał, iż fakt, że towary po ich wydaniu nie są transportowane bezpośrednio na terytorium innego państwa, nie wpływa na klasyfikację podatkową transakcji, o ile finalnie transport taki nastąpi. NSA wskazał, że Nie można w tym zakresie zgodzić się z Sądem pierwszej instancji, że brak wywozu towarów w bezpośrednim następstwie sprzedaży decydował zaś o braku podstaw do uznania czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę bądź eksport towarów w świetle odpowiednio art. 13 ust. 1 i art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, a w konsekwencji również o braku podstaw do dokonania stosownych korekt wystawionych uprzednio faktur dokumentujących sprzedaż krajową. Sąd zauważył, że: Fakt nabycia towaru przez kontrahenta zagranicznego i pozostawienie go do momentu ostatecznego zadysponowania nim w posiadaniu sprzedawcy, a w konsekwencji wywóz tegoż towaru po jakimś czasie od jego nabycia nie oznacza, że wywóz ten nie następuje w wykonaniu dostawy tegoż towaru. Niewątpliwie bowiem wywóz taki jest bezpośrednią konsekwencją nabycia towaru z tytułu dostawy, która to właśnie umożliwia nabywcy swobodne nim zadysponowanie.

W podobnym duchu wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, który w wyroku z 12 listopada 2014 r. (sygn. III SA/Gl 1100/14) zauważył, że Wywóz nie musi następować bezpośrednio po dostawie (przeniesieniu prawa do rozporządzania towarem jak właściciel). Może on nastąpić po pewnym czasie po dokonaniu dostawy. Jeśli pomiędzy dostawą a wywozem upłynął nawet kilkumiesięczny okres, to czynność pozostanie eksportem towarów, jeśli pomiędzy wywozem a wcześniejszą dostawą zachodzi funkcjonalny związek. Oczywiście z uwagi na terminy powstania obowiązku podatkowego dostawca może być zobowiązany do "przejściowego" wykazania dostawy eksportowej ze stawką krajową jednakże późniejszy wywóz towaru będzie go uprawniał do korekty podatku należnego od tej dostawy.

Analogiczne stanowisko zajął także NSA w wyroku z 24 kwietnia 2012 r. (I FSK 1046/11).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Stosownie zaś do art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

W świetle przywołanych wyżej przepisów, aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;
• w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);
• wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraju w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Na podstawie art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.

Stosownie do treści art. 41 ust. 7 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9 ustawy).

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, że eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Zatem przy ustalaniu zakresu zastosowania przepisu art. 41 ust. 6 i 11 ustawy właściwe jest przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej 0% stawki VAT jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 42 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na sprzedaży wyrobów służących merchandisingowi i komunikacji sklepowej. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej. Spółka pełni w grupie kapitałowej rolę podmiotu dystrybucyjnego, tj. nabywa ona produkty wytworzone przez różne spółki z grupy oraz spoza grupy, a następnie sprzedaje te produkty do klientów zewnętrznych. Celem takiej konstrukcji biznesowej jest zapewnienie klientowi w jednym miejscu dostępu do pełnej gamy produktów oferowanych przez grupę. Spółka posiada w Polsce magazyny, w których składowane są produkty przeznaczone dla klientów. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym.

Chcąc sprostać wymaganiom klientów spółka zamierza w przyszłości rozpocząć sprzedaż towarów do klientów mających siedzibę w krajach spoza UE (np. Norwegia) według nowego modelu współpracy. Model ten zakłada, że po złożeniu zamówieniu przez klienta Spółka zgromadzi w swoim magazynie zamówiony towar, tj. kupi go od producentów. Następnie, gdy towar będzie gotowy, dojdzie do dostawy tego towaru na rzecz kontrahenta z przeznaczeniem do jego wywozu do kraju poza UE (przy czym kraj docelowy dostawy jest z góry określany w momencie sprzedaży i nie ma możliwości zmiany kraju przeznaczenia w późniejszym czasie).

W ramach przedmiotowych transakcji strony umówią się, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel przejdzie na nabywcę już w magazynie Spółki w Polsce i nastąpi w dniu wystawienia faktury dokumentującej dostawę. Towary te, po wystawieniu faktury, a przed wysłaniem towaru będą specjalnie oznakowane jako towar sprzedany. Sam transport towaru do nabywcy będzie natomiast na jego prośbę odroczony w czasie. Niemniej z góry, w chwili dokonywania dostawy będzie wiadomo, iż towar ten jest przeznaczony do wywozu do kraju spoza UE (eksport). Wywóz ten będzie organizowany przez Spółkę. Transport towaru w wyniku dokonanej dostawy będzie rozpoczynany w chwili, w której nabywca wyda Spółce taką dyspozycję. W praktyce mogą występować sytuacje, że pomiędzy dniem przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na klienta a dniem, kiedy rozpocznie się transport towarów poza granicę Polski, minie dłuższy okres czasu. Może to być kilka dni, ale też kilka miesięcy. Z tego względu, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce dostawa (w magazynie Spółki), niejednokrotnie Spółka nie będzie jeszcze posiadać dowodów, że towary zostały wywiezione za granicę.

Biorąc pod uwagą, że przedmiotowe dostawy będą dokonywane z intencją wywozu towarów poza UE, Spółka zamierza dokonywać rozliczeń w zakresie VAT w następujący sposób:

• W chwili wystawienia faktury dotyczącej sprzedaży towarów z przeznaczeniem na wywóz do kraju poza UE (eksport) Spółka zastosuje na fakturze stawką 0% VAT także, jeśli faktura będzie dotyczyć towaru, który czasowo pozostanie w magazynie Spółki i na polecenie klienta zostanie wysłany do niego w późniejszym okresie.
• W przypadku uzyskania w terminach określonych w art. 41 ust. 6 lub 7 ustawy o VAT dokumentów potwierdzających wywóz poza UE Spółka rozpozna przedmiotową dostawą w deklaracji VAT jako eksport ze stawką 0% VAT w okresach wskazanych w tych przepisach, przy czym przesunięcie rozpoznania wskazane w ust. 7 będzie uwarunkowanie posiadaniem dowodu potwierdzającego procedurę wywozu.
• W przypadku nieuzyskania w terminach określonych w art. 41 ust. 6 lub 7 ustawy o VAT dokumentów potwierdzających wywóz poza UE (ze względu na fakt, że w stosunku do już wysłanej dostawy nie spłyną potwierdzenia wywozu lub ze względu na fakt, że towar fizycznie nie opuścił jeszcze magazynu Spółki) Spółka rozpozna przedmiotową dostawę w deklaracji VAT, o której mowa w art. 42 ust. 6 lub 7 ze stawką właściwą dla dostawy krajowej. Po uzyskaniu tych dokumentów Spółka dokona korekty deklaracji oraz wykaże dostawę ze stawką 0% za okres, w którym dokument potwierdzający wywóz poza UE zostanie otrzymany.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawidłowego sposobu rozliczenia opisanych we wniosku transakcji dostawy towaru z przeznaczeniem do wywozu do kraju spoza UE (eksport).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy wskazać, że warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% jest posiadanie stosownych dokumentów, spełniających warunki określone w przepisach celnych, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej. Dla prawidłowego udokumentowania eksportu bezpośredniego, podatnik powinien przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać dokument, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Tym samym, podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji wiarygodny dowód, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Jeżeli podatnik nie jest w posiadaniu wymaganych dokumentów potwierdzających dokonanie eksportu, obowiązany jest opodatkować tę dostawę przy zastosowaniu stawki właściwej dla danej dostawy w kraju, przestrzegając przy tym procedury przewidzianej w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy o VAT.

Po otrzymaniu dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym, Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał ten dokument.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży eksportowej, jeśli Wnioskodawca uzyska w terminach określonych w art. 41 ust. 6 lub 7 ustawy o VAT dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza granice UE, to Wnioskodawca winien rozpoznać przedmiotową dostawę w deklaracji podatkowej jako export ze stawką 0% w okresach wskazanych w tych przepisach, przy czym przesunięcie rozpoznania dostawy jako eksportu będzie uwarunkowane posiadaniem dowodu potwierdzającego procedurę wywozu.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca nie uzyska w terminach określonych w art. 41 ust. 6 lub 7 ustawy o VAT dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza granice UE, to Wnioskodawca winien rozpoznać przedmiotową dostawę w deklaracji podatkowej ze stawką właściwą jako dostawa krajowa. Dopiero po uzyskaniu ww. dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza granice UE Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji i wykazać dostawę ze stawką 0% za okres, w którym otrzyma dokument potwierdzający wywóz towaru poza granice UE.

Jednocześnie należy podkreślić, że w sytuacji, gdy pomiędzy dniem przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na klienta a dniem, kiedy rozpocznie się transport towarów poza granice Polski minie jakiś czas (od kilku dni do kilku miesięcy), w którym Wnioskodawca magazynuje (przechowuje) towar nabyty przez zagranicznego kontrahenta, Wnioskodawca ma prawo do korekty (którą należy dokonać za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana) wykazanej pierwotnie sprzedaży krajowej (podatku krajowego) na rzecz stawki 0% z tytułu udokumentowanego wywozu towaru w ramach eksportu, pod warunkiem, że wywóz ten jest bezpośrednią konsekwencją nabycia towaru z tytułu dostawy, która to właśnie umożliwia nabywcy swobodne nim zadysponowanie.

Należy zwrócić szczególną uwagę na to, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, uprawnienie do rozpoznania przez Wnioskodawcę eksportu, a w konsekwencji do zastosowania 0% stawki podatku wymaga, aby została zachowana tożsamość towaru, co do którego prawo do rozporządzania nim jak właściciel Wnioskodawca przeniósł na kontrahenta i jednocześnie będącego przedmiotem wysyłki, po wskazanym na wniosku okresie przechowywania u Wnioskodawcy (dostawcy).

Reasumując, przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób rozliczenia opisanych we wniosku transakcji dostawy towaru z przeznaczeniem do wywozu do kraju spoza UE (eksport) jest prawidłowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach