Temat interpretacji

opodatkowanie sprzedaży nieruchomości spornej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z póżn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2016 r. (data wpływu 22 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 kwietnia 2016 r., Nr IPPP2/4512-146/16-2/MMa (doręczone Stronie w dniu 18 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w Nieruchomości Spornej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w Nieruchomości Spornej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Władysław K. (dalej jako Wnioskodawca) wraz z małżonką Danutą K. oraz Wojciechem Dariuszem M. i Agnieszką M. (dalej łącznie jako Sprzedający) zbyli w dniu 28 maja 2014 roku na rzecz R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - T. Spółka komandytowa (dalej jako Spółka) swoje udziały w niezabudowanej nieruchomości (dalej jako Nieruchomość). Udział w Nieruchomości sprzedany przez Wnioskodawcę stanowił element majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki, w związku z posiadaniem małżeńskiej wspólności majątkowej.

Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży została nabyta przez Wnioskodawcę i pozostałych współwłaścicieli w dniu 27 czerwca 2002 roku od osób fizycznych nie będących podatnikami podatku od towarów i usług (dalej jako podatek VAT). Nieruchomość ta w momencie nabycia stanowiła nieruchomość rolną oraz nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego, jak również nie została wydana dla niej decyzja o warunkach zabudowy ani pozwolenie na budowę jakiegokolwiek obiektu.

Nabycie udziału w Nieruchomości miało na celu wyłącznie zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych Wnioskodawcy i jego małżonki, poprzez wykorzystanie jej w prowadzonym ówcześnie przez Wnioskodawcę gospodarstwie rolnym, a nie przeznaczenie jej do dalszej odsprzedaży. Należy przy tym wskazać, że działalność rolnicza prowadzona przez Wnioskodawcę nie podlegała opodatkowaniu VAT. Z uwagi na stan zdrowia, od grudnia 2007 roku Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej na Nieruchomości (jest na rencie z tytułu niezdolności do pracy).

Ponadto Wnioskodawca, poza wskazaną powyżej działalnością rolniczą, nie prowadził na Nieruchomości żadnej innej działalności gospodarczej. Także małżonka Wnioskodawcy nie wykorzystywała przedmiotowej Nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w zakresie - Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (działalność ta została zawieszona z dniem 1 lipca 2014 roku).

Na mocy uchwały z dnia 23 października 2008 roku Rada Miasta objęła przedmiotową Nieruchomość planem zagospodarowania przestrzennego dla rejonu Pod Skocznią z prawem wykorzystania na inwestycje mieszkaniowo - usługowe. W konsekwencji, w związku z postępującą urbanizacją uniemożliwiającą zachowanie terenu jako rolniczego, Wnioskodawca wraz z małżonką oraz pozostałymi współwłaścicielami podjęli decyzję o sprzedaży Nieruchomości.

W dniu 6 czerwca 2012 roku (czyli 10 lat po nabyciu Nieruchomości), Wnioskodawca wraz z małżonką oraz pozostałymi współwłaścicielami zawarli ze Spółką umowę przedwstępną w przedmiocie sprzedaży Nieruchomości (dalej jako Umowa Przedwstępna). Jednym z warunków zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży Nieruchomości, jaki został postawiony przez Spółkę w Umowie Przedwstępnej, było dokonanie planowanego już wcześniej przez współwłaścicieli podziału geodezyjnego Nieruchomości celem wydzielenia gruntu przeznaczonego w planie zagospodarowania przestrzennego pod tereny zielone jako odrębnej nieruchomości. Brak spełnienia tego warunku wykluczał możliwość zrealizowania transakcji ze strony Spółki.

W konsekwencji, aby wypełnić powyższy warunek, na podstawie projektu podziału Nieruchomości wykonanego na zlecenie Sprzedających w 2011 roku przez uprawnionego geodetę, we wrześniu 2012 roku nastąpił podział geodezyjny Nieruchomości poprzez częściowe sądowe zniesienie istniejącej współwłasności pomiędzy Wnioskodawcą i jego małżonką oraz Władysławem K. i Danutą K., w efekcie którego z działek:

1. 29/1 - wydzielono m.in. działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami 29/41 i 29/42;
2. 7/1- wydzielono m.in. działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerem 7/31 (dalej łącznie jako Nieruchomość Bezsporna).

W dniu 28 maja 2014 roku zawarta została Umowa sprzedaży Nieruchomości Bezspornej, na mocy której działki Nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów numerami 29/41, 29/42 oraz 7/31 zostały wydane Spółce. Sprzedaż Nieruchomości Bezspornej została dokonana za wynagrodzeniem.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że w dniu 11 sierpnia 2014 roku wystąpił o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT ww. sprzedaży Nieruchomości Bezspornej, zaś wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 20 października 2014 roku interpretacja indywidualna (sygn. IPPP2/443-766/14-4/MT) potwierdziła stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania VAT sprzedaży tej Nieruchomości.

Jednocześnie Umowa Przedwstępna, poza kwestią sprzedaży Nieruchomości Bezspornej, która już została dokonana, regulowała również kwestię sprzedaży części Nieruchomości, co do której toczy się postępowanie o stwierdzenie zasiedzenia (dalej jako Nieruchomość Sporna) - uczestnikami przedmiotowego postępowania są Sprzedający. Zgodnie z ustaleniami, w odniesieniu do Nieruchomości Spornej oznaczono termin do zawarcia umowy przyrzeczonej do dnia 31 grudnia 2014 roku, o ile do tego dnia postępowanie sądowe zakończy się na korzyść Sprzedających. W przypadku, gdyby postępowanie o stwierdzenia zasiedzenia nie zostało zakończone w wyżej wskazanym terminie, strony zobowiązały się do prowadzenia negocjacji mających na celu przeniesienie własności Nieruchomości Spornej na Spółkę do dnia 31 grudnia 2020 roku.

W związku z faktem, że z powodu trwającego postępowania sądowego o stwierdzenie zasiedzenia do dnia 31 grudnia 2014 roku nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej w zakresie Nieruchomości Spornej, strony Umowy Przedwstępnej podjęły negocjacje, także z osobami wnoszącymi o stwierdzenie zasiedzenia, mające na celu przeniesienie własności Nieruchomości Spornej na Spółkę. Ich efektem jest zawarcie porozumienia oraz przedwstępnych umów sprzedaży ww. Nieruchomości, zgodnie z którymi umowa przyrzeczona przenosząca ostatecznie własność Nieruchomości Spornej na Spółkę zostanie zawarta w ciągu 7 dni roboczych od dnia łącznego spełnienia się określonych warunków, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 roku.

Wnioskodawca wskazuje, że tak samo jak w przypadku Nieruchomości Bezspornej, zbywając wraz z małżonką udział w Nieruchomości Spornej nie działał, i nie będzie działać jako profesjonalny handlowiec. Zbycie udziału w Nieruchomości Spornej będzie miało charakter incydentalny związany z wyzbyciem się części majątku wspólnego, który tylko ze względu na toczące się postępowanie o stwierdzenie zasiedzenia nie mógł być przedmiotem tej samej transakcji sprzedaży co Nieruchomość Bezsporna.

Ponadto Wnioskodawca wraz z małżonką (jak również pozostali współwłaściciele) nie podejmowali i nie będą podejmować również żadnej aktywności w przedmiocie zbycia Nieruchomości Spornej, tj. działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w szczególności nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie uzbrajali terenu Nieruchomości oraz nie podejmowali żadnych dodatkowych działań marketingowych (jedyna aktywność Wnioskodawcy i pozostałych Sprzedających w tym zakresie sprowadzała się do standardowych czynności mających na celu znalezienie nabywcy Nieruchomości, które zostały dokonane do momentu podpisania Umowy Przedwstępnej w 2012 roku).

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pozostali współwłaściciele Nieruchomości, jak i Spółka, wystąpili z odrębnymi wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w skład Nieruchomości Spornej będącej przedmiotem sprzedaży wchodzą działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami ewidencyjnymi:

• 29/75, 29/78, 29/79 i 29/80 o łącznej powierzchni 8.878 m², będące własnością na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej Danuty i Władysława K., dla których w księdze wieczystej oznaczono sposób korzystania jako łąki trwałe (działka nr 29/75) oraz grunty orne (działki nr 29/78,29/79 i 29/80) oraz
• 29/82, 29/84 i 29/85 o łącznej powierzchni 4.996 m² będące własnością na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej Agnieszki i Wojciecha M., dla których w księdze wieczystej oznaczono sposób korzystania jako pastwiska trwałe.

Jednocześnie w uzupełnieniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż ww. działki powstały w wyniku podziału geodezyjnego działek oznaczonych pierwotnie numerem 29/39 (o powierzchni 10.969 m²) i 29/40 (o powierzchni 6.278 m²), zatwierdzonego decyzją nr 14/2015 z dnia 27 lutego 2015 roku wydaną przez Prezydenta Miasta). Działki nr 29/39 i 29/40 zostały z kolei wydzielone z działki 29/1 w wyniku podziału dokonanego we wrześniu 2012 roku.

Celem podziału dokonanego w lutym 2015 roku było dostosowanie przeznaczenia działek do ustaleń wskazanego we wniosku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu pod Skocznią część I, uchwalonego przez Radę Miasta dnia 23 października 2008 roku i wydzielenie, a następnie przekazanie z mocy prawa na rzecz Miasta, w ramach tzw. procedury ZRiD, działek pod drogi publiczne. Zgodnie bowiem z art. 98 ust. 1 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami Działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Przedmiotowy podział został dokonany na wniosek R. Sp. z o.o. - T. Sp. k. w związku z realizowaną obecnie przez ten podmiot inwestycją deweloperską przy ulicy Jaśminowej celem zapewnienia przez gminę Miasta dojazdu do budowanych nieruchomości. W postępowaniu o dokonaniu podziału w odniesieniu do Nieruchomości Spornej, Wnioskodawca, jak i pozostali Sprzedający, byli reprezentowani przez R. Sp. z o.o. - T. Sp. k. na podstawie udzielonego tej spółce pełnomocnictwa.

W konsekwencji Nieruchomość Sporna będąca obecnie przedmiotem sprzedaży obejmuje wyłącznie działki, które zgodnie z ww. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną - wille miejskie i jednorodzinną oraz plac miejski (teren inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym).

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, iż poza powyższym uzupełnieniem opisu stanu faktycznego, wniosek złożony przez Wnioskodawcę pozostaje niezmieniony.

Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości/działek do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie były one przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie były one także udostępnianie odpłatnie lub nieodpłatnie osobom trzecim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż Spółce udziału w Nieruchomości Spornej przez Wnioskodawcę będzie podlegać opodatkowaniu VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziału w Nieruchomości Spornej nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT, bowiem Wnioskodawca nie będzie działał w ramach przedmiotowej transakcji jako podatnik VAT.

Uzasadnienie

W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie wskazać, że sprzedaż Nieruchomości Spornej będzie stanowić odrębną transakcję od sprzedaży Nieruchomości Bezspornej (która nie podlegała opodatkowaniu VAT) tylko ze względu na trwające postępowanie sądowe o stwierdzenie zasiedzenia. W sytuacji, gdyby przedmiotowe postępowanie nie miało miejsca, Nieruchomość Sporna podlegałaby sprzedaży łącznie z Nieruchomością Bezsporną, o czym świadczy także fakt uregulowania sposobu zakupu obu nieruchomości jedną wspólną Umową Przedwstępną. W konsekwencji, mimo że sprzedaż Nieruchomości Spornej uregulowana będzie odrębną umową przyrzeczoną, która zostanie zawarta w przypadku łącznego ziszczenia się warunków określonych w zawartym obecnie porozumieniu i przedwstępnych umowach sprzedaży, skutki podatkowe w VAT sprzedaży Nieruchomości Spornej powinny być takie same jak dla Nieruchomości Bezspornej. Odmienne traktowanie tej transakcji dla celów VAT tylko ze względu na brak możliwości sprzedaży Nieruchomości Spornej ze względu na toczące się postępowanie sądowe byłoby, zdaniem Wnioskodawcy, w tym przypadku nieuzasadnione.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, tak samo jak w przypadku sprzedaży Nieruchomości Bezspornej, także sprzedaż Nieruchomości Spornej nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT ze względu na fakt, iż Wnioskodawca nie będzie działać w ramach przedmiotowej transakcji jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy VAT, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, działalność gospodarcza na gruncie VAT powinna być rozumiana jako działalność obejmująca działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja ta zatem posiada o tyle uniwersalny charakter, że obejmuje wszystkie podmioty prowadzące określoną działalność gospodarczą występując w profesjonalnym obrocie. Należy również podkreślić, że nie jest istotny rezultat takiej działalności, tj. prowadzona przez podatnika działalność gospodarcza może przynosić straty, może także obejmować jedynie pojedyncze transakcje, jak również dochody generowane z tytułu takich transakcji nie muszą osiągać znacznych rozmiarów.

Natomiast w przypadku, gdy osoby fizyczne dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów Ustawy VAT), to osoby takie nie powinny być uznane za podatników VAT z tytułu tego typu transakcji. Jako że sprzedaż składników majątku stanowi jeden z podstawowych przejawów wykonywania prawa własności, sprzedaż składników należących do majątku osobistego nie powinna zostać uznana za dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów Ustawy VAT. Zatem, należy odróżnić sytuacje, w których dany podmiot dokonuje określonych czynności w odniesieniu do majątku osobistego, tj. w odniesieniu do towarów nabytych w celu innym niż wykonywanie działalności gospodarczej, od sytuacji, gdy działa jako profesjonalista w tym zakresie.

Zgodnie ze stanowiskami prezentowanymi przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 19 listopada 2015 roku, sygn. ILPP2/ 4512-1-730/15-2/OA). W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 26 marca 2014 roku (sygn. IPTPP2/443-48/14-2/KW) gdzie wskazał, że Zainteresowana w związku z planowaną dostawą działek, będących przedmiotem wniosku, jednemu nabywcy bądź różnym nabywcom w różnych terminach, będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, planowana przez Wnioskodawczynię dostawa ww. nieruchomości jednemu nabywcy bądź różnym nabywcom w różnych terminach nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Konsekwentnie, aby ustalić czy transakcja będąca przedmiotem zapytania Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu VAT, należy przeanalizować, czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży Nieruchomości Spornej będzie działał jako podatnik VAT, tj. w ramach swojej działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów Ustawy VAT).

Jak podkreśla się w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako TSUE), w zakresie zbadania czy sprzedający występuje w związku ze sprzedażą działki jako podatnik VAT, istotne jest zaangażowanie aktywów (środków) danego podmiotu, mogących wskazywać, że działa on jak profesjonalny handlowiec (w takim zakresie, jak np. w przypadku pośrednictwa w obrocie nieruchomościami - por. TSUE w wyroku z dnia 15 września 2011 roku w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10). W przypadku sprzedaży działek, wg TSUE, kluczowymi elementami wskazującymi na profesjonalny charakter działań danego podmiotu może być np. uzbrojenie terenu lub prowadzenie działań marketingowych mających na celu sprzedaż działek. Okoliczności przemawiające za tym, że dany podmiot działa aktywnie w zakresie obrotu nieruchomościami, mogą dotyczyć również podejmowanych starań o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego lub wydania decyzji o warunkach zabudowy.

Należy podkreślić, iż powyższe stanowisko TSUE co do uznania sprzedaży nieruchomości za dokonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy VAT koresponduje z poglądami organów podatkowych wyrażanymi w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych. Przykładowo w interpretacji z dnia 7 grudnia 2015 roku (sygn. ITPP3/4512-618/15/JK) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.(...) Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości gruntowej. Niniejszych nieruchomości nie wykorzystywał Pan i nie zamierza wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej. Z treści wniosku nie wynika, aby wykonywał Pan czynności mające na celu przygotowanie przedmiotowych gruntów do sprzedaży. (...) Podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Z uwagi na fakt, iż z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby wykonywał Pan lub zamierzał wykonywać takie zorganizowane działania, sprzedaż nieruchomości gruntowej należącej do Pana majątku prywatnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 grudnia 2015 roku (sygn. IPTPP2/4512-504/15-6/JS), w której stwierdzono, iż ,,Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich. Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Zainteresowana w związku ze sprzedażą zarówno działki nr 61/9, jak i działek o nr 61/8, 61/10, 61/11 oraz 61/12, nie działała/nie będzie działać w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła/nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania, w tym środków pieniężnych, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. działek stanowiła/będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowana zbywając przedmiotowe działki, stanowiące majątek prywatny, korzystała/będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Należy wskazać, że Wnioskodawca, jak i pozostali współwłaściciele Nieruchomości, od momentu nabycia w 2002 roku, nie dokonywali żadnych ingerencji w stan fizyczny (faktyczny), jak i prawny Nieruchomości. W szczególności nie dokonywano żadnych czynności mających na celu umożliwienie albo ułatwienie sprzedaży Nieruchomości (lub poszczególnych działek Nieruchomości), a także nie podejmowano żadnych działań w celu uatrakcyjnienia Nieruchomości dla potencjalnych kupujących. Sprzedający nie uzbroili działek wchodzących w skład Nieruchomości oraz nie powstały drogi wewnętrzne na przedmiotowych działkach.

Wnioskodawca pragnie także podkreślić, że niezależnie od jej woli i woli pozostałych Sprzedających uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący również przedmiotowe działki. W konsekwencji, Sprzedający nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Po podpisaniu Umowy Przedwstępnej w 2012 roku Wnioskodawca i pozostali współwłaściciele Nieruchomości dokonali jedynie podziału gruntu w celu realizacji jednego z warunków tej umowy. Podział gruntów, z których powstały działki na Nieruchomości, nastąpił na mocy sądowego częściowego zniesienia współwłasności istniejącej pomiędzy Sprzedającymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, sam podział gruntu na mniejsze działki z całą pewnością nie może wskazywać na profesjonalny charakter działań, skutkujący objęciem sprzedaży takich działek podatkiem VAT. Czynność tą należy bowiem uznać za mieszczącą się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Takie stanowisko potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 października 2015 roku (sygn. IPPP2/4512-791/15-4/MMa), czy też Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2015 roku (sygn. IPTPP4/4512-98/ 15-4/ALN). A zatem mając na uwadze powyższe należy uznać, że dokonany sądowy podział Nieruchomości nie wpłynie na konieczność uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości Spornej.

Powyżej zaprezentowane stanowisko potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, m.in.:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 marca 2015 roku (sygn. ILPP5/443-283/14-4/KG), w której stwierdzono, że ,,Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Zainteresowanego - w związku ze sprzedażą działek - za podatnika podatku od towarów i usług. Przedmiotowy grunt nie był i nie jest przez Wnioskodawcę wykorzystywany w działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, była tam prowadzona wyłącznie działalność rolnicza zwolniona od podatku. Co prawda Zainteresowany dokonał podziału gruntu oraz wystąpił o decyzje o warunkach zabudowy dla wydzielonych działek, jednakże powyższych zdarzeń nie można uznać za środki zbliżone do tych, jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, lecz za działania związane z zarządem majątkiem prywatnym. Wnioskodawca nie poniósł jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży, w tym nie dokonywał uzbrojenia terenu, ogrodzenia działek, nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży. (...) W analizowanym przypadku, dla opodatkowania podatkiem VAT przyszłych transakcji sprzedaży działek, bez znaczenia będzie okres czasu, który upłynie pomiędzy pierwszą sprzedażą działki a następnymi transakcjami. Jak wyjaśniono bowiem wyżej, dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży nieruchomości dokonywanej przez osoby fizyczne znaczenie ma nie liczba transakcji czy okres czasu, który upłynie pomiędzy poszczególnymi dostawami, a to, czy dokonując zbycia nieruchomości sprzedający wykazuje aktywność porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 września 2015 roku (sygn. IPPP3/4512-605/15-2/ISZ), w której stwierdzono, że W analizowanej sprawie Wnioskodawca nie nabył tego terenu w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Udział w nieruchomościach otrzymał na podstawie dwóch umów darowizny od rodziców. Pomimo, tego, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach której jest podatnikiem, to część działki która jest przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia klubu tenisowego. Nie dokonywał jakiegokolwiek uatrakcyjnienia tego terenu (tj. działki będącej przedmiotem sprzedaży) np. uzbrojenia terenu czy uzyskanie warunków zabudowy. Zainteresowany ponadto nie podejmował aktywnych działań marketingowych zmierzających do znalezienia nabywcy. Zainteresowany nie dokonywał żadnych ulepszeń na Nowo Wydzielonej Działce, nie wynajmował jej podmiotom trzecim, nie podejmował również aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Wobec tego, w sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży Nowo Wyodrębnionej Działki nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność dostawy nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 lipca 2015 roku (sygn. ILPP1/4512-1-275/15-4/HW), w której stwierdzono, że ,,Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości, służących uprzednio działalności rolniczej, nie działa/nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.(...) Poniesione jak i planowane przez Wnioskodawcę nakłady dotyczą wyłącznie podziału przedmiotowej nieruchomości w postaci gospodarstwa rolnego na działki. Zainteresowany w żaden sposób nie wnioskował o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w stosunku do ww. działek, o których mowa w rozpatrywanej sprawie. Tym samym wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zbywając działki powstałe w wyniku podziału nieruchomości, stanowiącej majątek prywatny, korzysta /będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. () Fakt, że dana czynność została wykonana przez Wnioskodawcę jednorazowo lub wielokrotnie, lecz z zamiarem częstotliwości nie może przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności Zainteresowany występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem w kwestii opodatkowania dostawy ww. gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy."

W podobnym tonie w zakresie zbycia działek przez osoby fizyczne organy podatkowe wypowiadały się m.in. w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 stycznia 2016 roku (sygn. ITPP3/4512-564/15/AP), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 stycznia 2015 roku (sygn.. IPTPP4/443-828/ 14-4/OS), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 grudnia 2015 roku (sygn. ILPP1/4512-1-803/15-4/MD), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2015 roku (sygn. IPPP2/4512-41/15-2/AO), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 marca 2015 roku (sygn. IPPP2/4512-34/15-2/DG).

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z orzeczeniem TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-l 80/10 oraz C 181/10, liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mają charakteru decydującego i nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy VAT, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. TSUE stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zdaniem TSUE, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest wyłącznie podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem VAT pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Tożsame stanowisko zawierają m.in.:

• Wyrok siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07) zgodnie, z którą: ,,formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
• Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. (sygn. akt I FSK 1043/08): Sprzedaż kilku działek budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, wskazująca na ograniczony ilościowo zakres realizacji tej sprzedaży, a tym samym jej okazjonalność, a nie zamiar częstotliwego realizowania takiej działalności, nie może być kwalifikowana jako prowadzenie handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
• Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 marca 2012 r. (sygn. akt I FSK 1664/11): ,,Przyjęcie, że dana osoba fizyczna, sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną; przesłanka stałości działalności gospodarczej wynika z porównania art. 9 i art. 12. Dyrektywy 2006/112/WE, gdyż skoro art. 12 wprowadza, jako zasadę szczególną, możliwość uznania za podatnika także podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w sposób sporadyczny (okazjonalny), to oznacza, iż zasadą ogólną jest, by działalność gospodarcza była wykonywana w sposób niesporadyczny (stały). Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
• Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 kwietnia 2012 roku (sygn. akt I FSK 1118/11): Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Warszawie z dnia 29 lutego 2012 roku (sygn. akt VIII SA/Wa 1080/11): Jeśli ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, nie wynika, że podejmował on aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, przykładowo polegające na uzbrojeniu terenu albo działaniach marketingowych, to brak jest podstaw do wniosku, iż transakcje te wykraczają poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym w rozumieniu kryteriów wskazanych przez ETS. Tym bardziej, że sama liczba i zakres transakcji, a także podział gruntu na działki przed sprzedażą, nie mają charakteru decydującego.
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Poznaniu z dnia 10 października 2013 roku ( sygn. akt I SA/Po 379/13): Uwzględnić zatem w tym przedmiocie należy, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną, przesłanka "stałości" działalności gospodarczej wynika z porównania art. 9 i art. 12. dyrektywy 2006/112/WE, gdyż skoro art. 12 wprowadza, jako zasadę szczególną, możliwość uznania za podatnika także podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w sposób sporadyczny (okazjonalny), to oznacza, iż zasadą ogólną jest, by działalność gospodarcza musiała być wykonywana w sposób niesporadyczny (stały). Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

W podobnym tonie w zakresie kilkukrotnego zbycia działek przez osoby fizyczne w ramach kilku transakcji wypowiadały się organy podatkowe m.in. w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 marca 2015 roku (sygn. ITPP2/443-1714/14/EB), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 marca 2015 roku (sygn. ILPP5/443-283/14-4/KG), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 lutego 2015 roku (sygn. ILPP5/443-277/14-4/PG), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 września 2015 roku (sygn. IPPP2/4512-647/15-2/MMa) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 stycznia 2014 roku (sygn. IBPP1/443-956/13/KJ).

W związku z powyższym, mając na uwadze fakt, że udział w Nieruchomości w części odpowiadającej Nieruchomości Spornej został nabyty przez Wnioskodawcę na potrzeby własne, Wnioskodawca, jak i pozostali współwłaściciele Nieruchomości nie podejmowali, jak i do momentu zawarcia umowy przeniesienia własności Nieruchomości Spornej nie będą podejmować żadnych czynności związanych z jej sprzedażą, Wnioskodawca nie będzie działać w zakresie sprzedaży Nieruchomości Spornej jako podatnik VAT prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy VAT. Także fakt, iż planowana transakcja zbycia ww. Nieruchomości stanowić będzie drugą tego typu czynność dokonywaną przez Wnioskodawcę, tylko ze względu na okoliczność, że z powodu toczącego się postępowania sądowego o stwierdzenie zasiedzenia Nieruchomość ta nie mogła być przedmiotem tej samej transakcji co Nieruchomość Bezsporna, nie może stanowić kiyterium uznania tej transakcji za wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu Ustawy VAT. W konsekwencji, uprawnione jest stwierdzenie, iż przedmiotowa transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380), dalej k.c., rzeczami w rozumieniu Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Natomiast przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Z kolei w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2015 r., poz. 583 z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 35 tego Kodeksu - w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem podatnika te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług - czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką oraz innymi osobami zbyli w dniu 28 maja 2014 roku na rzecz R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - T. Spółka komandytowa swoje udziały w niezabudowanej nieruchomości. Udział w Nieruchomości sprzedany przez Wnioskodawcę stanowił element majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki, w związku z posiadaniem małżeńskiej wspólności majątkowej.

Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży została nabyta przez Wnioskodawcę i pozostałych współwłaścicieli w dniu 27 czerwca 2002 roku od osób fizycznych nie będących podatnikami podatku od towarów i usług. Nieruchomość ta w momencie nabycia stanowiła nieruchomość rolną oraz nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego, jak również nie została wydana dla niej decyzja o warunkach zabudowy ani pozwolenie na budowę jakiegokolwiek obiektu. Nabycie udziału w Nieruchomości nie miało na celu przeznaczenia jej do dalszej odsprzedaży lub wykorzystania do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT włączając działalność rolniczą. Nabycie udziału w Nieruchomości miało na celu wyłącznie zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych Wnioskodawcy i jego małżonki, poprzez wykorzystanie jej w prowadzonym ówcześnie przez Wnioskodawcę gospodarstwie rolnym, a nie przeznaczenie jej do dalszej odsprzedaży. Należy przy tym wskazać, że działalność rolnicza prowadzona przez Wnioskodawcę nie podlegała opodatkowaniu VAT. Z uwagi na stan zdrowia, od grudnia 2007 roku Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej na Nieruchomości (jest na rencie z tytułu niezdolności do pracy).

Ponadto Wnioskodawca, poza wskazaną powyżej działalnością rolniczą, nie prowadził na Nieruchomości żadnej innej działalności gospodarczej. Także małżonka Wnioskodawcy nie wykorzystywała przedmiotowej Nieruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w zakresie - Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (działalność ta została zawieszona z dniem 1 lipca 2014 roku). Na mocy uchwały z dnia 23 października 2008 roku Rada Miasta objęła Nieruchomość planem zagospodarowania przestrzennego dla rejonu Pod Skocznią z prawem wykorzystania na inwestycje mieszkaniowo - usługowe.

W dniu 6 czerwca 2012 roku, Wnioskodawca wraz z małżonką oraz pozostałymi współwłaścicielami zawarli ze Spółką umowę przedwstępną w przedmiocie sprzedaży Nieruchomości. Jednym z warunków zawarcia umowy ostatecznej sprzedaży Nieruchomości, jaki został postawiony przez Spółkę w Umowie Przedwstępnej, było dokonanie planowanego już wcześniej przez współwłaścicieli podziału geodezyjnego Nieruchomości celem wydzielenia gruntu przeznaczonego w planie zagospodarowania przestrzennego pod tereny zielone jako odrębnej nieruchomości. Brak spełnienia tego warunku wykluczał możliwość zrealizowania transakcji ze strony Spółki. W konsekwencji, na podstawie projektu podziału Nieruchomości wykonanego na zlecenie Sprzedających w 2011 roku, we wrześniu 2012 roku nastąpił podział geodezyjny Nieruchomości poprzez częściowe sądowe zniesienie istniejącej współwłasności pomiędzy Wnioskodawcą i jego małżonką oraz pozostałymi współwłaścicielami, w efekcie którego z działek: nr 29/1 - wydzielono m.in. działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami 29/41 i 29/42; nr 7/1- wydzielono m.in. działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerem 7/31 (Nieruchomość Bezsporna).

W dniu 28 maja 2014 roku zawarta została Umowa sprzedaży Nieruchomości Bezspornej, na mocy której działki Nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów numerami 29/41, 29/42 oraz 7/31 zostały wydane Spółce. Sprzedaż Nieruchomości Bezspornej została dokonana za wynagrodzeniem.

Jednocześnie Umowa Przedwstępna, poza kwestią sprzedaży Nieruchomości Bezspornej, która już została dokonana, regulowała również kwestię sprzedaży części Nieruchomości, co do której toczy się postępowanie o stwierdzenie zasiedzenia (Nieruchomość Sporna) - uczestnikami postępowania są Sprzedający. Zgodnie z ustaleniami, w odniesieniu do Nieruchomości Spornej oznaczono termin do zawarcia umowy przyrzeczonej do dnia 31 grudnia 2014 roku, o ile do tego dnia postępowanie sądowe zakończy się na korzyść Sprzedających. W przypadku, gdyby postępowanie o stwierdzenia zasiedzenia nie zostało zakończone w wyżej wskazanym terminie, strony zobowiązały się do prowadzenia negocjacji mających na celu przeniesienie własności Nieruchomości Spornej na Spółkę do dnia 31 grudnia 2020 roku.

W związku z faktem, że z powodu trwającego postępowania sądowego o stwierdzenie zasiedzenia do dnia 31 grudnia 2014 roku nie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej w zakresie Nieruchomości Spornej, strony Umowy Przedwstępnej podjęły negocjacje, także z osobami wnoszącymi o stwierdzenie zasiedzenia, mające na celu przeniesienie własności Nieruchomości Spornej na Spółkę. Ich efektem jest zawarcie porozumienia oraz przedwstępnych umów sprzedaży ww. Nieruchomości, zgodnie z którymi umowa przyrzeczona przenosząca ostatecznie własność Nieruchomości Spornej na Spółkę zostanie zawarta w ciągu 7 dni roboczych od dnia łącznego spełnienia się określonych warunków, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 roku.

Wnioskodawca wskazuje, że tak samo jak w przypadku Nieruchomości Bezspornej, zbywając wraz z małżonką udział w Nieruchomości Spornej nie działał, i nie będzie działać jako profesjonalny handlowiec. Zbycie udziału w Nieruchomości Spornej będzie miało charakter incydentalny związany z wyzbyciem się części majątku wspólnego, który tylko ze względu na toczące się postępowanie o stwierdzenie zasiedzenia nie mógł być przedmiotem tej samej transakcji sprzedaży co Nieruchomość Bezsporna.

Ponadto Wnioskodawca wraz z małżonką (jak również pozostali współwłaściciele)

nie podejmowali i nie będą podejmować również żadnej aktywności w przedmiocie zbycia Nieruchomości Spornej, tj. działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w szczególności nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie uzbrajali terenu Nieruchomości oraz nie podejmowali żadnych dodatkowych działań marketingowych (jedyna aktywność Wnioskodawcy i pozostałych Sprzedających w tym zakresie sprowadzała się do standardowych czynności mających na celu znalezienie nabywcy Nieruchomości, które zostały dokonane do momentu podpisania Umowy Przedwstępnej w 2012 roku).

W skład Nieruchomości Spornej będącej przedmiotem sprzedaży wchodzą działki oznaczone w ewidencji gruntów numerami ewidencyjnymi: 29/75, 29/78, 29/79 i 29/80 o łącznej powierzchni 8.878 m², będące własnością na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej Wnioskodawcy i jego małżonki, dla których w księdze wieczystej oznaczono sposób korzystania jako łąki trwałe (działka nr 29/75) oraz grunty orne (działki nr 29/78, 29/79

i 29/80). Powyższe działki powstały w wyniku podziału geodezyjnego działek oznaczonych pierwotnie numerem 29/39 (o powierzchni 10.969 m²) i 29/40 (o powierzchni 6.278 m²), zatwierdzonego decyzją nr 14/2015 z dnia 27 lutego 2015 roku wydaną przez Prezydenta Miasta). Działki nr 29/39 i 29/40 zostały z kolei wydzielone z działki 29/1 w wyniku podziału dokonanego we wrześniu 2012 roku.

Celem podziału dokonanego w lutym 2015 roku było dostosowanie przeznaczenia działek do ustaleń wskazanego we wniosku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu Pod Skocznią część I, i wydzielenie, a następnie przekazanie z mocy prawa na rzecz Miasta, w ramach tzw. procedury ZRiD, działek pod drogi publiczne.

Podział został dokonany na wniosek R. Sp. z o.o. - T. Sp. k. w związku z realizowaną obecnie przez ten podmiot inwestycją deweloperską przy ulicy Jaśminowej celem zapewnienia przez gminę Miasta dojazdu do budowanych nieruchomości.

W konsekwencji Nieruchomość Sporna będąca obecnie przedmiotem sprzedaży obejmuje wyłącznie działki, które zgodnie z ww. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną - wille miejskie i jednorodzinną oraz plac miejski (teren inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym).

Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości/działek do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie były one przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie były one także udostępnianie odpłatnie lub nieodpłatnie osobom trzecim.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że czynność sprzedaży udziału w nieruchomości niezabudowanej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy niezabudowanej nieruchomości Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika. Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT niewystarczające jest jedynie dokonanie dostawy towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie nie można stwierdzić, że Wnioskodawca nabył ww. nieruchomość w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych, gdyż jak wynika z wniosku omawiana nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków z zamiarem zaspokojenia własnych potrzeb życiowych. Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości/działek do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie były one przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie były one także udostępnianie odpłatnie lub nieodpłatnie osobom trzecim. Wnioskodawca wraz z małżonką (jak również pozostali współwłaściciele) nie podjął i nie będzie podejmować żadnej aktywności w przedmiocie zbycia Nieruchomości Spornej, tj. działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w szczególności nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie uzbrajali terenu Nieruchomości oraz nie podejmowali żadnych dodatkowych działań marketingowych.

W omawianej sprawie uznać zatem należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży udziału w Nieruchomości Spornej nie będzie działał w charakterze podatnika, a transakcja ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. O uznaniu za podatnika podatku VAT nie może świadczyć wielokrotna sprzedaż udziału w nieruchomości. Dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy udziału nieruchomości gruntowej, stanowią zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, Zainteresowany zbywając udziały w nieruchomości gruntowej stanowiącej jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego stosownie do obowiązującego orzecznictwa transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie