Temat interpretacji

1 .

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Ponadto, na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zatem budynek, budowla lub ich część może być uznana za towar używany, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Natomiast pozostałe towary uznaje się za używane, jeśli okres ich używania przez podatnika dokonującego ich sprzedaży wyniósł co najmniej pół roku.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 6, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Tut. organ podatkowy stoi na stanowisku, iż mówiąc o "pozostałych towarach używanych" ustawodawcy nie chodziło jedynie, aby właściciel - sprzedawca tylko sprawował nad nimi władztwo prawne przez okres pół roku, lecz z nich korzystał w sensie faktycznym, sprawując nad nimi również władztwo faktyczne. Używanie stanowi obok czerpania pożytków jedną z podstawowych form korzystania z rzeczy i oznacza faktyczne posługiwanie się rzeczą zgodnie z jej właściwościami oraz przeznaczeniem.

Natomiast w odniesieniu do budynków, budowli i ich części przepisy ustawy o podatku VAT nie wymagają aby dla zastosowania zwolnienia z podatku przewidzianego w ww. przepisach ustawy sprzedający był jednocześnie ich użytkownikiem w rozumieniu tego pojęcia jak powyżej. Przepis ten wręcz stanowi, iż zwolnienie dotyczy również używanych budynków, budowli i ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

2.

W myśl przepisów art. 29 ust. 1 i 5 cyt. ustawy o podatku VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że w przypadku dostawy budynku - stawką właściwą dla tego budynku opodatkowany będzie również grunt związany z tym budynkiem, przy czym na fakturze dokumentującej dostawę zabudowanej nieruchomości będzie jedna kwota odzwierciedlająca wartość budynku z gruntem.

3.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Ponadto, w myśl przepisów art. 90 ust. 3 cyt. ustawy o podatku VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do art. 90 ust. 5 i 6 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, do obrotu o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W myśl przepisów art. 90 ust. 8 i 9 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Reasumując, do obliczenia kwoty podatku naliczonego, podlegającej odliczeniu w okresach rozliczeniowych od maja do grudnia 2004 r., dla podatników, którzy sami zdecydują, że w odniesieniu do nich kwota obrotu osiągnięta w 2003 r. byłaby niereprezentatywna, do wyliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmuje się proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego.

Tut. organ podatkowy informuje, iż w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 15.06.2004r., uzupełnionym pismem z dnia 16.06.2004r. w sprawie uzgodnienia szacunkowej proporcji dot. ustalenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu, zostanie sporządzony na tę okoliczność protokół ustalenia w/w proporcji.