Temat interpretacji
W odpowiedzi na pismo Spółdzielni z dnia 9 lipca 2004 r. z zapytaniem w zakresie podatku od towarów i usług - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) uprzejmie wyjaśnia:
Zasady odliczenia i zwrotu podatku zawarte zostały w Dziale IX (rozdział 1) ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) - zwanej w dalszejczęści ustawą.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w
przypadkach i na zasadach podanych w art. 86 ustawy z wyłączeniem przypadków wymienionych w art. 88.
Zgodnie z treścią ust. 1 pkt 3 ww. przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. Pojazdami do których stosuje się powyższe przepisy są samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o opuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:
DŁ = 375 kg + n x 68 kg
gdzie:
DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy
Z powyższego przepisu wynika, iż prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego przy nabyciu przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu służy jedynie w przypadku ich wykorzystania do napędzania samochodów, których
dopuszczalna ładowność jest wyższa niż określona według wzoru zawartego w przepisie art. 86 ust. 3 ustawy. Oznacza to, iż przypadku samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych których dopuszczalna ładowność jest niższa niż określona według wzoru zawartego w ww. przepisie prawo do obniżenia z tytułu zakupu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu nie przysługuje.
Dopuszczalna ładowność oraz ilość miejsc (siedzeń) określana jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.
Zwraca się przy tym uwagę, iż obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono od dnia 1 stycznia 1984 r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz U. Nr 6, poz. 35).
Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31.01.1984
r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot (producenta, importera)dla którego zostały wydane. Od 1984r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych.
W przypadku używanych pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej, europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.
Tut. Organ zauważa jednocześnie, iż z ww. przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.