Temat interpretacji

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu artykułów zużywanych na potrzeby spotkań biznesowych oraz odpłatnych i nieodpłatnych szkoleń kontrahentów (w tym drobnych poczęstunków, cateringu, kolacji w restauracji oraz noclegu)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2012r. (data wpływu 25 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2012r. (data wpływu 21 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przedstawionym zdarzeniu przyszłym z tytułu:

1. zakupu artykułów spożywczych w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki;
2. zakupu artykułów spożywczych oraz zamówienia cateringu w przypadku organizowania nieodpłatnych szkoleń dotyczących działalności Wnioskodawcy;
3. zakupu poczęstunku, usług cateringu, kolacji oraz noclegu związanych z odpłatnym szkoleniem organizowanym przez Spółkę (gdzie wydatki te są wliczone w cenę szkolenia);
4. zakupu poczęstunku w restauracji związanego z organizacją spotkań z kontrahentem w celach biznesowych poza biurem Spółki;

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2012r. (data wpływu 21 sierpnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 sierpnia 2012r. nr IBPP1/443-560/12/AW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca (Spółka) jest dystrybutorem napędów do urządzeń mechanicznych jak i elektronicznych, prowadzi działalność opodatkowaną i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności mają miejsca spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki. W takich sytuacjach Spółka zakupuje drobny poczęstunek np. kawa, mleko, soki, woda, herbata, słodycze, owoce, którymi częstuje kontrahentów. Nie są to ekskluzywne produkty, a drobne, niedrogie artykuły, które nie świadczą o okazałości czy wytworności.

Jest to zwyczajowy poczęstunek należący w ocenie Spółki do powszechnie obowiązujących kanonów kultury.

Wnioskodawca, w ramach spotkań z kontrahentami, organizuje również szkolenia związane z działalnością Spółki. Na szkoleniach tych prezentowana jest m.in. historia Spółki, profil i organizacja produkcji, omawiane są dostępne wersje oprogramowania do wyboru napędów dla różnych typów maszyn, charakterystyka produktów, najczęstsze przyczyny awarii produktów, sposoby ich zapobiegania, etc. Szkolenia te mają dwojaki charakter, niektóre są odpłatne (w cenę szkolenia wliczony jest m.in. poczęstunek, catering, nocleg, kolacja) oraz nieodpłatny. W przypadku szkoleń nieodpłatnych Spółka zapewnia drobny poczęstunek dla kontrahentów (np. ciasto, owoce, kawa, mleko, soki, woda, ciasteczka, herbata), czasem również zamawiany jest catering obejmujący wyłącznie drobne przekąski (np. kanapki, kawa, herbata, soki, etc).

Ponadto Spółka odbywa spotkania biznesowe ze swoimi kontrahentami również poza swoją siedzibą, przykładowo w restauracjach, gdzie ponosi koszty posiłku. Na spotkaniach tych omawiane są wyłącznie sprawy biznesowe takie jak np. ustalanie warunków sprzedaży, przedstawienie oferty, negocjowanie postanowień umów, etc. Zaproszenie kontrahenta do restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym, a ma charakter zwyczajowo przyjęty. Wnioskodawca podkreśla, iż posiłek spożywany w restauracji nie ma charakteru okazałej ani wykwintnej kolacji (obiadu/lunchu), bo powodem organizacji spotkania w restauracji nie jest chęć zaimponowania kontrahentowi okazałością czy wystawnością.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto:

1. W momencie zakupu przedmiotowych towarów, Wnioskodawca wie w jakim celu zakupuje drobny poczęstunek. Tak jak wskazano we wniosku, Spółka zakupuje drobny poczęstunek na spotkania z kontrahentami, prowadzonymi w ramach działalności gospodarczej Spółki.
2. Zakup wymienionych we wniosku towarów i usług jest dokumentowany fakturami VAT wystawianymi na Wnioskodawcę.
3. W ramach spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki, Wnioskodawca nabywa artykuły stanowiące drobny poczęstunek (wskazany we wniosku) w celu jego zużycia w czasie spotkań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zużycie przez kontrahenta tego poczęstunku ma charakter nieodpłatny (Wnioskodawca nie pobiera od kontrahentów opłaty z tytułu drobnego poczęstunku oferowanego kontrahentom w trakcie przedmiotowych spotkań biznesowych, jest to zwyczajowy poczęstunek należący do powszechnie obowiązujących kanonów kultury).
4. Szkolenia odpłatne prowadzone przez Spółkę odbywają się w wynajętych do tego celu salach (nie w siedzibie Spółki). Wynajem sali na szkolenie jest dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Wnioskodawcę. Natomiast szkolenia nieodpłatne prowadzone są w siedzibie Spółki.
5. Wnioskodawca nabywa nocleg, który wchodzi w skład szkoleń odpłatnych, od podmiotu zewnętrznego (hoteli), Wnioskodawca nie posiada własnej bazy noclegowej.
6. Wnioskodawca nabywa kolację, która wchodzi w skład szkoleń odpłatnych, od podmiotu zewnętrznego (restauracji), Wnioskodawca nie posiada własnej bazy restauracyjnej.
7. Zakup towarów i usług wymienionych we wniosku ma związek wyłącznie z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu:

1. zakupu artykułów spożywczych w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki...
2. zakupu artykułów spożywczych oraz zamówienia cateringu w przypadku organizowania nieodpłatnych szkoleń dotyczących działalności Wnioskodawcy...
3. zakupu poczęstunku, usług cateringu, kolacji oraz noclegu związanych z odpłatnym szkoleniem organizowanym przez Spółkę (gdzie wydatki te są wliczone w cenę szkolenia)...
4. zakupu poczęstunku w restauracji związanego z organizacją spotkań z kontrahentem w celach biznesowych poza biurem Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. A.

W ocenie Spółki, ma ona prawo odliczyć podatek VAT naliczony od zakupu artykułów spożywczych w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie jej siedziby.

Zgodnie z art. 86 ust 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki, tj.: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności nabywane są artykuły spożywcze jako poczęstunek dla kontrahentów w ramach odbywanych spotkań biznesowych na terenie Spółki. Wydatki te są zatem związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, jako zwyczajowo przyjęte wydatki dokonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki.

Ad. B.

Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT od zakupu artykułów spożywczych oraz zamówienia cateringu w przypadku organizowania nieodpłatnych szkoleń dotyczących swojej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wskazano w punkcie 2, z przepisu tego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki, tj.: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedmiotem szkolenia jest działalność Wnioskodawcy (m.in. historia Spółki, profil i organizacja produkcji, omawiane są dostępne wersje oprogramowania do wyboru napędów dla różnych typów maszyn, charakterystyka produktów, najczęstsze przyczyny awarii produktów, sposoby ich zapobiegania, etc.). Wynika z tego zatem, iż organizacja szkolenia jest związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością i tym samym czynnościami opodatkowanymi. Oznacza to, iż nabywane towary związane z tym szkoleniem są wykorzystywane do czynności opodatkowanej.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż nie dojdzie tu również do spełnienia przesłanki negatywnej (wykluczającej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego) przewidzianej w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Na tle powyższego ewentualne wątpliwości mogą pojawić się w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia usług cateringowych, jednak w ocenie Spółki również te usługi nie mieszczą się w zakresie wskazanego w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT wyłączenia prawa do odliczenia podatku VAT. Należy bowiem wskazać, iż usługi cateringowe mają inne znaczenie niż usługi gastronomiczne. Poniżej uzasadnienie tego stanowiska.

W ustawie o VAT nie ma definicji legalnych pojęć usługi gastronomiczne oraz usługi cateringowe. Z tego względu najodpowiedniejsze wydaje się odwołanie się w tym zakresie do klasyfikacji PKWiU.

Wprawdzie od dnia 1 stycznia 2011r. obowiązuje art. 5a ustawy o VAT w następującym brzmieniu: towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, nie zawiera odwołania do PKWiU. Jednakże w ocenie Spółki w celu identyfikacji usług cateringowych oraz usług gastronomicznych wskazane jest odwołanie się w tym zakresie do przepisów PKWiU, w tym również w celu zapewnienia spójności i integralności przepisów ustawy o VAT, w odniesieniu do przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2011r., gdzie nie było wątpliwości, iż dopuszczalna jest możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem usług cateringowych przy jednoczesnym wyłączeniu możliwości odliczenia w odniesieniu do usług gastronomicznych.

Klasyfikacja PKWiU z 2008r. wyraźnie rozróżnia usługi: Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) kod PKWiU 56.21 oraz Pozostałe usługi gastronomiczne kod PKWiU 56.29.

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy wskazać należy, że nabywane usługi cateringowe stanowić będą odrębną kategorię usług od usług gastronomicznych. Tymczasem, art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, wyłącza prawo do odliczenia wyłącznie w stosunku do usług gastronomicznych, które są tylko jednym z rodzajów usług związanych z wyżywieniem wskazanym w PKWiU. Gdyby zatem celem ustawodawcy było wyłączenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego również usług cateringowych, to powinny być one wprost wskazane w tym przepisie. Należy mieć bowiem na uwadze z jednej strony założenie racjonalności ustawodawcy, a z drugiej zasadę, iż wyjątki należy interpretować ściśle (gdzie wyłączenie prawa do odliczenia podatku VAT jest niewątpliwie wyjątkiem od podstawowej zasady neutralności podatku VAT).

Ad. C.

Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony od zakupu artykułów spożywczych składających się na poczęstunek oraz usług cateringu. Zakupy te są bowiem związane z działalnością gospodarczą Spółki i tym samym spełnione są przesłanki przewidziane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych). Nie zachodzi również przesłanka negatywna przewidziana w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT (uzasadnienie takie jak w Ad. D).

Natomiast w stosunku do zakupu kolacji oraz noclegu dla uczestników szkolenia Spółka nie będzie mogła dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia tych usług. Wynika to z wskazanego powyżej wyłączenia, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT (obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych).

Ad. D.

W ocenie Spółki nie ma ona możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu poczęstunku w restauracji związanego z organizacją spotkań z kontrahentem w celach biznesowych poza biurem Spółki.

Powyższe wynika z wyłączenia o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. W ocenie Spółki, wydatki na posiłek w restauracji to wydatki na usługę gastronomiczną, która nie daje podatnikowi prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, nawet jeżeli wydatki te mają związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 tej ustawy, ilekroć w jej przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Według art. 7 ust. 2 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z treści art. 7 ust. 3 powyższej ustawy wynika, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Przepis art. 8 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Powyższe regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika zatem, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. przepisu art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy podkreślić, iż od 1 stycznia 2011r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 (Usługi związane z wyżywieniem) sklasyfikował pod symbolem PKWiU 56.2 Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne. Natomiast pod symbolem PKWiU 56.21 zostały sklasyfikowane Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering). Pod symbolem PKWiU 56.29 mieszczą się Pozostałe usługi gastronomiczne.

Analizując przedstawione przez Spółkę okoliczności stwierdzić należy, iż wydatki ponoszone na:

1. zakup artykułów spożywczych w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki;
2. zakup artykułów spożywczych oraz zamówienia cateringu w przypadku organizowania nieodpłatnych szkoleń dotyczących działalności Wnioskodawcy;
3. zakup poczęstunku oraz usług cateringu związanych z odpłatnym szkoleniem organizowanym przez Spółkę (gdzie wydatki te są wliczone w cenę szkolenia)

-mają pośredni związek z działalnością Spółki i wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nabywa bowiem omawiane produkty na potrzeby spotkań biznesowych oraz szkoleń kontrahentów dotyczących działalności Spółki.

Biorąc zatem pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu powyższych zakupów na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na ich związek z wykonywaną działalnością oraz brak negatywnych przesłanek wynikających z art. 88 powołanej ustawy.

Jednocześnie, biorąc pod uwagę brzmienie cytowanego wyżej art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT w kontekście przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usług kolacji oraz noclegu związanych z odpłatnym szkoleniem organizowanym przez Spółkę (gdzie wydatki te są wliczone w cenę szkolenia), a także zakupu poczęstunku w restauracji związanego z organizacją spotkań z kontrahentem w celach biznesowych poza biurem Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), bądź zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 4 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach