Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury przed dokonaniem dostawy towarów oraz obowiązku podatkowego .

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury przed dokonaniem dostawy towarów oraz obowiązku podatkowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktury przed dokonaniem dostawy towarów oraz obowiązku podatkowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, czynny podatnik podatku od towarów i usług, także w zakresie WDT i WNT, jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży konstrukcji metalowych. Rozliczenia z tytułu VAT dokonywane są w trybie miesięcznym. W ramach swojej działalności, Spółka dokonuje dostaw wewnątrzwspólnotowych dla odbiorcy niemieckiego. Umowa handlowa z tym odbiorcą jest skonstruowana w ten sposób, że po zakończeniu produkcji towar podlega odbiorowi jakościowemu przez komisję złożoną z przedstawicieli obu stron - polskiej i niemieckiej. Po podpisaniu protokołu odbioru, towar jest pakowany i składowany na placu magazynowym Zainteresowanego. Od tego momentu, do momentu wywozu towaru do Niemiec mija czasem kilka tygodni. Klient niemiecki wynegocjował w umowie 30 dniowy termin płatności od daty otrzymania oryginału faktury WDT. Powoduje to u Wnioskodawcy częste zatory płatnicze.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż z dostawą wewnątrzwspólnotową będziemy mieli do czynienia, gdy nabywca towarów będzie:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego państwa członkowskiego;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium innego państwa członkowskiego;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającą w takim charakterze na terytorium innego państwa członkowskiego, niewymienioną w pkt a i b, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt a i b, działającym (zamieszkującym) w innym państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Powyższe warunki podyktowane są tym, że jedynie przy ich spełnieniu przez nabywców towarów, przechodzą przesłanki do ich opodatkowania w kraju przeznaczenia (odbioru) dostawy, w oparciu o wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W odniesieniu do dostawcy, aby wystąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów to zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 z późn. zm.), to dostawca musi być podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, który został zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97, z jedynym wyjątkiem od tej reguły, gdy przedmiotem dostawy byłyby nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów rozumiana jest przez Spółkę jako czynność polegająca na wywozie towarów z terenu kraju (Polski) w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek podlega ona opodatkowaniu VAT według stawki 0%, lecz jeśli warunki te nie zostałyby spełnione to wówczas zgodnie z przepisami ma ona obowiązek zastosowania stawki krajowej VAT. Jeśli więc towar nie wyjechałby z placu magazynowego i nie opuściłby terenu Polski, nie dochodzi do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, nie dochodzi również do realizacji dostawy towarów.

Konkludując, do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dojdzie jedynie wówczas, jeśli fizycznie nastąpi wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności opodatkowanych, na terytorium innego państwa członkowskiego, a dostawca posiada dowody zaświadczające o opuszczeniu przez nie terytorium kraju członkowskiego UE (kraju wysyłki), z którego towary są wysyłane, lub w którym rozpoczęto ich transport. Zainteresowany nadmienił, iż w przedstawianym zdarzeniu przyszłym kontrahent będzie odbierał towary własnym transportem.

Wnioskodawca poinformował, iż do dostaw towarów dla odbiorcy niemieckiego, rozumianych jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel dojdzie w momencie sfinalizowania transakcji sprzedaży i odbioru towaru z placu magazynowego. W momencie podpisania protokołów jakościowych, zapakowania towaru i złożenia go na placu magazynowym, nie dochodzi jeszcze do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Dla sprostowania opisu sprawy, Spółka wskazała, iż w niniejszej sprawie dokonywany jest jedynie protokół odbioru jakościowego, a fizyczny odbiór towaru następuje w dniu załadunku towaru i wówczas następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zainteresowany poinformował, iż faktury potwierdzające dokonanie dostawy towarów wystawi on kontrahentowi niemieckiemu w dniu sfinalizowania transakcji sprzedaży.

Ewentualne wystawienie faktury VAT przed terminem wydania odbiorcy towaru może wpłynąć na otrzymanie przez Spółkę części ceny. Jednakże w momencie kiedy towar fizycznie nie został odebrany, a byłaby wystawiona faktura zaliczkowa, to ze względu na brak spełnienia podstawowych przesłanek do zastosowania stawki właściwej dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów musiałaby być opodatkowana krajową stawką VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy dopuszczalne jest wystawienie faktury WDT po formalnym odbiorze jakościowym, spakowaniu towaru i złożeniu go na placu magazynowym (usługa została wykonana, a odbiorca od tego momentu może w każdej chwili zabrać towar), mimo że towar oczekuje jeszcze na zorganizowanie transportu przez odbiorcę i kiedy w takim przypadku powstanie obowiązek podatkowy (dokumenty dotyczące wywozu, tj. CMR i specyfikacja towaru będą miały datę późniejszą niż data wystawienia faktury)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady na jakich powstaje obowiązek podatkowy przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, regulują przepisy art. 20 ust. 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej uptu. Z przepisów tych wynika, że obowiązek ten powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów (art. 20 ust. 1 uptu). Jeśli jednak przed upływem tego terminu podatnik wystawi fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 uptu).

Wystawienie faktury przed wydaniem towaru skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Przemawia za tym porównanie treści art. 20 ust. 2 uptu z art. 20 ust. 3 uptu. W przeciwieństwie do tego drugiego przepisu (w którym ustawodawca wyraźnie stanowi o wystawieniu faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny), w przypadku art. 20 ust. 2, nie ma mowy o wystawieniu faktury potwierdzającej wydanie towaru (lecz jedynie o wystawieniu faktury).

Czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem rozliczane są przez podatników (w tym wykazywane w deklaracji VAT) w okresach rozliczeniowych powstania obowiązku podatkowego.

Z przepisów art. 20 ust. 1-4 uptu wynika, że obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje, co do zasady, 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów. Jeśli jednak przed tym dniem polski dostawca wystawi fakturę (co staje się regułą), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W opinii Zainteresowanego, w opisanym przykładzie zdarzenia przyszłego, wystawienie faktury przed wydaniem całego towaru lub jego części skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W konsekwencji, w sytuacji wskazanej w pytaniach obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstanie w dniu wystawienia faktury i należy wykazać WDT w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym faktura została wystawiona, oczywiście po spełnieniu wymogów określonych w art. 42 uptu, ze stawką określoną w art. 41 ust. 3 uptu.

W związku z powyższym, opisany sposób fakturowania i dokumentowania WDT, o którym mowa w pytaniach, zdaniem Spółki jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na mocy art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 ().

Zgodnie z ogólną definicją, wewnątrzwspólnotową dostawą towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy, na terytorium innego państwa członkowskiego. W przeciwieństwie do wewnątrzwspólnotowego nabycia, w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej (opodatkowanej w Polsce) musi się ona odbywać z kraju (tzn. z Polski) i ma być dokonywana przez polskiego podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE.

Elementem, który musi wystąpić, aby uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jest wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Natomiast nie jest konieczne, aby wywozu dokonywał sam podatnik. Podkreślić należy, że dostawą wewnątrzwspólnotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów. Wywóz ten musi bowiem nastąpić w wyniku dokonania dostawy. Jest to warunek konieczny, stanowiący odbicie warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, co następuje w wyniku dokonanej dostawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, także w zakresie WDT i WNT, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży konstrukcji metalowych. Rozliczenia z tytułu VAT dokonywane są w trybie miesięcznym. W ramach swojej działalności, Spółka zamierza dokonywać dostaw wewnątrzwspólnotowych dla odbiorcy niemieckiego. Z umowy handlowej zawartej pomiędzy stronami wynikać będzie, że po zakończeniu produkcji towar podlegać będzie odbiorowi jakościowemu przez komisję złożoną z przedstawicieli Zainteresowanego i kontrahenta niemieckiego. Po podpisaniu protokołu odbioru, towar będzie pakowany i składowany na placu magazynowym Wnioskodawcy. Od tego momentu, do momentu wywozu towaru do Niemiec minie czasem kilka tygodni. Spółka poinformowała, iż w momencie podpisania protokołów jakościowych, zapakowania towaru i złożenia go na placu magazynowym nie będzie dochodzić jeszcze do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W tym momencie dokonywany będzie jedynie protokół odbioru jakościowego, a fizyczny odbiór towaru nastąpi w dniu załadunku towaru i wówczas nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem do dostawy towarów dla odbiorcy niemieckiego, rozumianej jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, dojdzie w momencie sfinalizowania transakcji sprzedaży i odbioru towaru z placu magazynowego. Kontrahent niemiecki będzie odbierał towary własnym transportem.

Jak wynika z analizy sprawy, Wnioskodawca dokonywać będzie na rzecz kontrahenta niemieckiego wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W wyniku dokonanych dostaw, towary (konstrukcje metalowe) wywiezione zostaną transportem własnym kontrahenta niemieckiego. Jak poinformowała Spółka, prawo do rozporządzania towarami jak właściciel przejdzie na kontrahenta niemieckiego w momencie sfinalizowania transakcji sprzedaży i odbioru towaru z jej placu magazynowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości wystawienia faktury po formalnym odbiorze jakościowym, spakowaniu towaru i złożeniu go na placu magazynowym, mimo że towar oczekuje jeszcze na zorganizowanie transportu przez odbiorcę oraz możliwości wystawienia faktury na całą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w dniu wysyłki pierwszej części dostawy, gdy za parę dni innym transportem wysłana będzie druga część dostawy.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT.

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W myśl § 5 ust. 10 rozporządzenia, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów faktura stwierdzająca tę dostawę powinna zawierać numer podatnika dokonującego dostawy, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, oraz właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosownie dla podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Stosownie do § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy ().

W przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 3 ustawy, podatnik może wystawić fakturę potwierdzającą otrzymanie całości lub części ceny. W przypadku wystawienia faktury przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio (§ 10 ust. 2 rozporządzenia).

Zgodnie z § 10 ust. 3 rozporządzenia, fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

Kwestie terminów do wystawienia faktur VAT uregulowane zostały w powołanym powyżej rozporządzeniu. W zależności od rodzaju czynności jakie dokumentują faktury, regulacje rozporządzenia przewidują odmienne terminy wystawiania faktur. Podstawową zasadą, mającą zastosowanie także w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, jest zasada wystawienia faktury VAT w siedmiodniowym terminie od dnia dokonania dostawy towarów.

Dla czynności tych nie został przewidziany wcześniejszy termin wystawienia faktury (możliwość wystawienia faktury przed momentem dokonania dostawy). Sytuacja taka mogłaby mieć bowiem miejsce, gdy przed wydaniem towaru dokonano zapłaty, np.: zaliczki, raty czy przedpłaty.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika jednak, iż w niniejszym przypadku nie mamy do czynienia z otrzymaniem przez Wnioskodawcę całości lub części należności przed wydaniem towaru.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę także na zapis cyt. powyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym: faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej (). Użycie przez ustawodawcę powyższego sformułowania w odniesieniu do dokonanej już sprzedaży, określa wystawienie faktury, jako dokumentu potwierdzającego zdarzenie (sprzedaż), które miało już miejsce.

Zatem odpowiadając na pierwsze pytanie w części dotyczącej wystawienia faktury stwierdzić należy, iż wystawienie przez Spółkę faktury po formalnym odbiorze jakościowym, spakowaniu towaru i złożeniu go na placu magazynowym, gdy towar będzie oczekiwać jeszcze na zorganizowanie transportu przez odbiorcę, a zatem w sytuacji niedokonanej jeszcze wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (nie nastąpi dostawa towarów), będzie działaniem nieprawidłowym i niezgodnym z obowiązującymi przepisami.

Także w drugiej z przedstawionych sytuacji, a mianowicie, gdy faktura ma zostać wystawiona na całą dostawę w dniu wysyłki pierwszej części dostawy, a za parę dni innym transportem wysłana będzie druga część dostawy, nie można uznać wystawienia faktury za prawidłowe.

Jak bowiem poinformował Zainteresowany, do dostawy towarów dla odbiorcy niemieckiego, rozumianej jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, dojdzie w momencie sfinalizowania transakcji sprzedaży i odbioru danego towaru z placu magazynowego (wywozu transportem własnym kontrahenta). Zgodnie zatem z informacjami udzielonymi przez Spółkę stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia z dwiema odrębnymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów, które dokonane zostaną w odstępie kilku dni.

Zatem odpowiadając na drugie pytanie w części dotyczącej wystawienia faktury stwierdzić należy, iż w tym przypadku, pomimo że faktura VAT wystawiona zostałaby terminowo w odniesieniu do pierwszej z ww. dostaw towarów, to jednak jej treść nie będzie odzwierciedlać (potwierdzać) faktycznych zdarzeń gospodarczych (np. właściwej ilości towarów).

Mając więc na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy stwierdzić należy, że w powyższym przypadku, każda z dwóch dostaw towarów winna być udokumentowana przez niego odrębną fakturą VAT, wystawioną nie później niż siódmego dnia od dnia wydania danego towaru.

W odniesieniu do dwóch ww. sytuacji, wątpliwości Spółki dotyczą także momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. w przypadku, gdy dokumenty dotyczące wywozu, tj. CMR i specyfikacja towaru będą miały datę późniejszą niż data wystawienia faktury oraz, gdy do każdej wysyłki będzie osobny dokument CMR i specyfikacja; jedna z datą wystawienia faktury, a druga z datą wysyłki drugiej części zamówienia.

W myśl ogólnej reguły wyrażonej w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, to na podstawie ust. 4 ww. artykułu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.

Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Z powołanych przepisów ustawy wynika, iż co do zasady w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, chyba że przed tym terminem podatnik wystawi fakturę dokumentującą dokonanie tej dostawy. Jak wykazano w niniejszej interpretacji, termin na wystawienie faktury z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów obejmuje okres siedmiu dni, licząc od dnia wydania towaru.

Wskazać należy, że przepisy nie odwołują się i nie uzależniają momentu powstania obowiązku podatkowego od daty dokumentów dotyczących wywozu towarów, tj. CMR czy specyfikacji towarów.

Jak już wykazano powyżej, o prawidłowo wystawionej fakturze VAT dokumentującej dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów można mówić wtedy, gdy jest ona wystawiona nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, iż do dostaw towarów dla odbiorcy niemieckiego, rozumianych jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel dojdzie w momencie sfinalizowania transakcji sprzedaży i odbioru towaru z placu magazynowego. Faktury potwierdzające dokonanie dostawy towarów Wnioskodawca wystawi temu kontrahentowi w dniu sfinalizowania transakcji sprzedaży.

Zatem wystawienie faktury po formalnym odbiorze jakościowym, spakowaniu towaru i złożeniu go na placu magazynowym, mimo że towar oczekuje jeszcze na zorganizowanie transportu przez odbiorcę, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Obowiązek ten powstaje bowiem zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy, czyli z chwilą wystawienia faktury, tj. w dniu sfinalizowania transakcji sprzedaży (w dniu dokonania dostawy towarów).

Natomiast w przypadku, gdy faktura WDT zostanie wystawiona na całą dostawę w dniu wysyłki pierwszej części dostawy, a za parę dni innym transportem wysłana będzie druga część dostawy, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 20 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia tej faktury w części dotyczącej dokonanej dostawy towarów. W odniesieniu natomiast do drugiej dostawy, jeżeli Spółka także wystawi fakturę w dniu sfinalizowania transakcji i odbioru towaru z placu magazynowego, obowiązek podatkowy dla tej dostawy powstanie także na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy, tzn. z chwilą wystawienia tej faktury.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W przedmiotowej interpretacji rozpatrzono wniosek w podatku od towarów i usług dotyczący zdarzenia przyszłego w zakresie wystawienia faktury przed dokonaniem dostawy towarów oraz obowiązku podatkowego. Natomiast w podatku dochodowym od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu