Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usługi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2011 r. (data wpływu 7 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usługi jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania importu usługi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność holdingową, która koncentruje się na zarządzaniu kapitałem poprzez utrzymywanie pakietu kontrolnego udziałów podmiotów zależnych oraz na dysponowaniu nimi. Jest podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym na potrzeby VAT w Polsce.

W ramach działalności holdingowej, Spółka udzieli pożyczki na rzecz podmiotu powiązanego z siedzibą w Polsce. Pożyczka ta traktowana będzie przez nią jako czynność podlegająca zwolnieniu z VAT (odsetki wykazywane jako obrót zwolniony z VAT).

Następnie Zainteresowany rozważa zbycie wspomnianej wierzytelności własnej z tytułu pożyczki na rzecz spółki zależnej z siedzibą na Węgrzech (dalej: Nabywca). Nabywca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Nabywca będzie prowadził działalność w formie spółki akcyjnej i będzie podmiotem ze Spółką powiązanym.

Na dzień sprzedaży wierzytelności kwota główna pożyczki nie będzie wymagalna.

Dodatkowo, w ramach jednej umowy sprzedaży wierzytelności, zostanie również przeniesiona wierzytelność z tytułu naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od pożyczki. Na dzień sprzedaży odsetki naliczone, lecz niezapłacone nie będą jeszcze wymagalne.

Sprzedaż wierzytelności własnej przez Wnioskodawcę nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zgodnie z umową, wynagrodzenie z tytułu sprzedaży wierzytelności będzie określone w pieniądzu i będzie równe wartości rynkowej wierzytelności uwzględniającej (i) wartość nominalną wierzytelności, (ii) powiększoną o odsetki naliczone do dnia sprzedaży, (iii) a pomniejszoną o dyskonto.

Jednocześnie Nabywca planuje dokonanie podwyższenia kapitału zakładowego i zapasowego, które miałoby zostać pokryte przez Zainteresowanego wkładem pieniężnym. Akcje nowej emisji Spółka obejmie po wartości przekraczającej wartość nominalną.

Rozliczenie nastąpi poprzez wpłatę gotówki przez Zainteresowanego do wysokości wartości nominalnej podwyższonego kapitału zakładowego, a w pozostałym zakresie poprzez potrącenie jego zobowiązania wobec Nabywcy z tytułu pokrycia zwiększonego kapitału zapasowego z zobowiązaniem Nabywcy wobec niego do zapłaty ceny z tytułu zakupu wierzytelności pożyczkowej (bezgotówkowo).

Tak więc, w ramach dwóch opisanych powyżej transakcji, co do zasady strony dokonają następujących czynności:

1. sprzedaży wierzytelności własnej przez Wnioskodawcę (powiększonej o naliczone do dnia sprzedaży odsetki) za cenę równą wartości rynkowej wierzytelności (uwzględniającej wartość nominalną wierzytelności, powiększoną o odsetki naliczone do dnia sprzedaży, a pomniejszoną o dyskonto, przykładowo: 100 (wartość nominalna plus naliczone odsetki) 1 (dyskonto) = 99 (cena sprzedaży wierzytelności)),
2. emisja akcji przez Nabywcę, gdzie zwiększenie kapitału zakładowego zostanie pokryte wpłatą gotówkową a nadwyżka ponad wartość nominalną obejmowanych akcji (równa cenie sprzedaży wierzytelności, przykładowo: 99) zostanie przekazana na kapitał zapasowy,
3. potrącenia wzajemnych zobowiązań i należności.

Zainteresowany podkreślił jednocześnie, iż realizowana przez strony transakcja nie stanowi wniesienia przez niego aportu w postaci wierzytelności w rozumieniu przepisów kodeksu spółek handlowych, ani też odpowiednich regulacji węgierskiego prawa handlowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy ustalić podstawę opodatkowania z tytułu importu usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania będzie stanowiła kwota ustalonego przez strony dyskonta.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że jeżeli Nabywca świadczy na jego rzecz usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, to podstawą opodatkowania będzie kwota dyskonta.

Należy zauważyć, że podstawą opodatkowania z tytułu importu usług jest, zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy o VAT kwota, którą usługobiorca obowiązany jest zapłacić. W przedmiotowym przypadku nie następuje jednak transfer środków pieniężnych przez Spółkę, jako usługobiorcę, na rzecz Nabywcy, jako świadczącego usługę. Wręcz przeciwnie, to Nabywca uiszcza na jej rzecz cenę sprzedaży wierzytelności. W opinii Wnioskodawcy, w takiej sytuacji podstawą opodatkowania w przypadku usługi w zakresie nabycia wierzytelności będzie wynagrodzenie świadczącego usługę ustalone jako dyskonto.

Zainteresowany wskazał, iż płatność uiszczona przez Nabywcę z tytułu zakupu wierzytelności odzwierciedla wartość rynkową na dzień dokonania transakcji i kalkulowana jest na podstawie:

• wartości nominalnej wierzytelności,
• kwoty naliczonych do momentu sprzedaży odsetek,
• wysokość dyskonta stanowiącego faktyczne wynagrodzenie Nabywcy z tytułu wyświadczenia usługi na rzecz Spółki.

Wnioskodawca sprzedając wierzytelność uzyska więc mniej, aniżeli suma nominalnej wartości wierzytelności oraz odsetek naliczonych do dnia jej sprzedaży, niemniej jednak uzyska on obydwie kwoty przed terminem ich wymagalności. Kwota niejako utracona przez Zainteresowanego w związku ze sprzedażą wierzytelności i odsetek w danym momencie za cenę niższą od ich wartości nominalnej będzie stanowiła dyskonto, tj. wynagrodzenie Nabywcy z tytułu zapewnienia mu finansowania przed terminem płatności wskazanych wierzytelności oraz zwolnienia go z konieczności ich windykacji we własnym zakresie.

Podsumowując, wynagrodzeniem Nabywcy za świadczone usługi będzie dyskonto równe nadwyżce wartości nominalnej kwoty głównej pożyczki oraz naliczonych odsetek ponad cenę sprzedaży wierzytelności.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 października 2010 r. (sygn. IPPP3-443 693/10-4/JF), w której organ podatkowy wskazał, że (...) podstawą opodatkowania importu opisanych usług polegających na nabyciu przez podmiot zagraniczny wierzytelności, będzie kwota dyskonta - czyli różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a wartością którą kontrahent zagraniczny zapłaci wierzycielowi pierwotnemu (Wnioskodawcy).

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2011 r. dotyczącej zbliżonej sprawy, w której wskazał w szczególności, że () podstawą opodatkowania importu usługi w zakresie nabycia wierzytelności będzie wynagrodzenie świadczącego usługę ustalone jako dyskonto, tj. różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a kwotą zapłaconą za wierzytelność przez jej Nabywcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Wnioskodawca prowadzi działalność holdingową, która koncentruje się na zarządzaniu kapitałem poprzez utrzymywanie pakietu kontrolnego udziałów podmiotów zależnych oraz na dysponowaniu nimi. Jest on podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym na potrzeby VAT w Polsce.

Zainteresowany rozważa zbycie wierzytelności własnej z tytułu udzielonej pożyczki na rzecz spółki zależnej z siedzibą na Węgrzech (Nabywcy). Nabywca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Będzie on prowadził działalność w formie spółki akcyjnej i będzie podmiotem ze Spółką powiązanym. Dodatkowo, w ramach jednej umowy sprzedaży wierzytelności, zostanie również przeniesiona wierzytelność z tytułu naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od pożyczki. Sprzedaż wierzytelności własnej przez Wnioskodawcę nastąpi w drodze umowy sprzedaży. Zgodnie z umową, wynagrodzenie z tytułu sprzedaży wierzytelności będzie określone w pieniądzu i będzie równe wartości rynkowej wierzytelności uwzględniającej (i) wartość nominalną wierzytelności, (ii) powiększoną o odsetki naliczone do dnia sprzedaży, (iii) a pomniejszoną o dyskonto.

W tym miejscu wskazać należy, że w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2012 r., nr ILPP4/443-678/11-8/BA stwierdzono, iż Zainteresowany będzie podatnikiem z tytułu importu świadczonej na jego rzecz przez Nabywcę usługi, zobowiązanym do odpowiedniego rozliczenia i udokumentowania jej importu.

W sprawie będącej przedmiotem pytania, zasadniczą kwestią jest dokonanie analizy przepisów dotyczących określenia podstawy opodatkowania z tytułu importu ww. usługi.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem przypadku gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi na podstawie odrębnych przepisów zwiększa wartość celną importowanego towaru (art. 29 ust. 17 ustawy).

Zatem w niniejszej sprawie, podstawą opodatkowania importu usługi w zakresie nabycia wierzytelności będzie wynagrodzenie świadczącego usługę ustalone jako dyskonto, tj. różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a kwotą zapłaconą za wierzytelność przez jej Nabywcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się także, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie podstawy opodatkowania importu usługi. Natomiast w pozostałych zakresach dotyczących stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne z dnia 5 stycznia 2012 r. nr ILPP4/443-678/11-2/BA, nr ILPP4/443-678/11-3/BA, nr ILPP4/443-678/11-4/BA, nr ILPP4/443-678/11-5/BA, nr ILPP4/443-678/11-6/BA, nr ILPP4/443-678/11-7/BA, nr ILPP4/443-678/11-8/BA, nr ILPP4/443-678/11-9/BA, nr ILPP4/443-678/11-11/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP4/443-678/11-11/BA, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-678/11-2/BA, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-678/11-3/BA, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-678/11-4/BA, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-678/11-5/BA, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-678/11-6/BA, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-678/11-7/BA, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-678/11-8/BA, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-678/11-9/BA, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu