Temat interpretacji

Przerobienie samochodu ciężarowego (demontaż kratki), dla którego nie wydano zaświadczenia, nie spowoduje u Wnioskodawcy obowiązku skorygowania podatku naliczonego VAT od zakupu tego samochodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 06 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 2 listopada 2011r. (data wpływu 28 listopada 2011r.) oraz z dnia 17 grudnia 2011r. (data wpływu 21 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego przy zakupie samochodu ciężarowego w związku z demontażem kratki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego przy zakupie samochodu ciężarowego w związku z demontażem kratki.

Wniosek został uzupełniony w dniu 28 listopada 2011r. i 21 grudnia 2011 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnicy spółki cywilnej zakupili na potrzeby związane z działalnością gospodarczą dnia 19.07.2010 roku samochód z zamontowaną kratką, posiadający homologację na samochód ciężarowy, o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg, o wartości netto 77.049,19 pln. Transakcja została potwierdzona fakturą VAT, a wydatek miał związek z czynnościami opodatkowanymi. Z faktury VAT został odliczony podatek VAT naliczony w pełnej wysokości, jako od samochodu ciężarowego. Obecnie wspólnicy zamierzają zdemontować kratkę w samochodzie i przekwalifikować go na samochód osobowy, uzyskując stosowne zaświadczenie, że jest to samochód osobowy.

Zmiana przeznaczenia samochodu zostanie potwierdzona stosowną zmianą wpisu w dowodzie rejestracyjnym. Samochód po demontażu kratki" będzie nadal służył spółce do wykonywania działalności gospodarczej. Samochód będzie służył do wykonywania czynności opodatkowanych. Samochód po demontażu kratki będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej, a po upływie określonego czasu, który na dzień dzisiejszy jest trudny do przewidzenia, zostanie sprzedany.

Obniżenia podatku należnego o podatek naliczony obejmujący 100% podatku z faktury dokumentującej nabycie przedmiotowego samochodu dokonano na podstawie wyroku ETS z dnia 22.12.2008r. w sprawie, zgodnie z otrzymana interpretacją indywidualną. W związku z powyższym Spółka nie posiada innych zaświadczeń o dodatkowych badaniach technicznych pojazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przerobienie takiego samochodu, polegające na demontażu kratki i uzyskanie zaświadczenia, że jest to samochód osobowy, wpłynie na odliczony uprzednio w pełnej wysokości podatek VAT, czy Wnioskodawca musi dokonać korekty podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, obecnie brak jest podstaw prawnych, aby korygować uprzednio odliczony podatek VAT naliczony od samochodu, który obecnie będzie samochodem osobowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Kwestia korekty podatku naliczonego odliczonego, w związku z nabyciem pojazdu samochodowego, na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, została uregulowana w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3).

Natomiast w świetle art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zakupił na potrzeby związane z działalnością gospodarczą dnia 19.07.2010 roku samochód z zamontowaną kratką, posiadający homologację na samochód ciężarowy, o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg, o wartości netto 77.049,19 pln. Transakcja została potwierdzona fakturą VAT, a wydatek miał związek z czynnościami opodatkowanymi. Z faktury VAT został odliczony podatek VAT naliczony w pełnej wysokości, na podstawie wyroku ETS z dnia 22.12.2008r. w sprawie. Spółka nie posiada zaświadczeń o dodatkowych badaniach technicznych pojazdu. Obecnie wspólnicy zamierzają zdemontować kratkę w samochodzie i przekwalifikować go na samochód osobowy, uzyskując stosowne zaświadczenie, że jest to samochód osobowy. Zmiana przeznaczenia samochodu zostanie potwierdzona stosowną zmianą wpisu w dowodzie rejestracyjnym. Samochód po demontażu kratki" będzie nadal służył spółce do wykonywania czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. a po upływie określonego czasu, który na dzień dzisiejszy jest trudny do przewidzenia, zostanie sprzedany

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca, prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu ww. samochodu, wywiódł z podjętego przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości rozstrzygnięcia w sprawie, którego tezy umożliwiały odliczenie podatku wg zasad obowiązujących w dniu 30 kwietnia 2004 r. Zgodnie z tymi przepisami, w przypadku nabycia pojazdów samochodowych, w odniesieniu do których na podstawie homologacji producenta lub importera dla danego typu pojazdu samochodowego bezspornie wynika, że nie jest to samochód osobowy i dopuszczalna ładowność tego pojazdu wynosi powyżej 500 kg, przysługiwało odliczenie pełnej kwoty podatku.

Należy zauważyć, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 30 kwietnia 2004r. nie formułowały obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji takiej, jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać też trzeba, że treść przywołanych wyżej przepisów art. 3 ust. 4 obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.

Ogólną zasadą prawa podatkowego jest, że podatnik dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie przepisów obowiązujących w dacie rozliczania podatku. Oznacza to, że późniejsza zmiana przepisów w danym zakresie nie powoduje utraty prawa do dokonanego już obniżenia kwoty podatku należnego, a zatem nie powoduje konieczności dokonywania korekty podatku, chyba że przepisy stanowią inaczej.

Zatem należy przyjąć, że powołane przepisy nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych dla których ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie. Z kolei ustawodawca nie wprowadził przepisów intertemporalnych w powyższym zakresie.

Reasumując, przerobienie samochodu ciężarowego (demontaż kratki), dla którego nie wydano zaświadczenia, o którym mowa wyżej, nie spowoduje u Wnioskodawcy obowiązku skorygowania podatku naliczonego VAT od zakupu tego samochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi