Temat interpretacji

Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. P. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. P..

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Większość z tych zadań jest wykonywana przez Gminę w ramach systemu publicznoprawnego. Zadania o takim charakterze, uznawane przez Gminę jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to m.in.:

• utrzymanie dróg,
• gospodarki komunalnej,
• ochrony przeciwpożarowej,
• kultury fizycznej, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
• gospodarki odpadami,
• zadania z zakresu oświaty,
• naliczanie i pobór podatków lokalnych.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wybrane działania przeprowadzane są na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W ramach tych czynności Gmina dokonuje transakcji opodatkowanych VAT według odpowiednich stawek:

• dostawa wody z wodociągów,
• odbiór i oczyszczanie ścieków,
• sprzedaż nieruchomości,
• wynajem lokali użytkowych
• refakturowanie dostaw energii elektrycznej,

jak również czynności podlegających opodatkowaniu VAT, lecz zwolnionych od podatku:

• najem lokali mieszkalnych,
• dzierżawa gruntów na cele rolnicze,
• sprzedaż nieruchomości (nieruchomości, które korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust.1 pkt 9 i pkt 10).

W związku z wyrokiem TSUE nr C-276/14 oraz uchwałą NSAI FSP 5/15, Gmina z dniem od 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji podatku VAT wraz z jednostkami budżetowymi, tj. szkołą i ośrodkiem pomocy społecznej.

Gmina zamierza złożyć w 2017 r. wniosek o dofinansowanie projektu pn. P.. Projekt będzie dofinansowany w ramach Strategii Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność Lokalnej Grupy Działania. Cel ogólny: II. Zrównoważony rozwój sfery gospodarczej obszaru LGD. Cel szczegółowy: II.2 Rozwój infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. Przedsięwzięcie: II.2.2 Budowa lub przebudowa infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. Z zakresu budowy lub przebudowy ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020.

Przedsięwzięcie będzie polegało na budowie placu zabaw z mini siłownią składającego się z pięciu urządzeń dla dzieci (bujak sprężynowy, huśtawka podwójna ważka, zjeżdżalnia oraz komplet sprawnościowy) oraz dwóch urządzeń siłowni zewnętrznej (orbitrek i podwójny wyciąg do wyciskania) w trzech miejscowościach w Gminie. Ww. place zabaw zostaną wybudowane przy świetlicach wiejskich, które stanowią centrum życia wsi, gdzie najczęściej spotykają się dorośli mieszkańcy, młodzież i dzieci.

Gmina zamierza realizować projekt, którego celem jest zorganizowanie czasu zabaw dzieciom w miejscu do tego odpowiednio dostosowanym oraz zaspokajanie potrzeb dzieci w zakresie rozwoju umiejętności ruchowych na różnym poziomie wiekowym. Wzrośnie również liczba miejsc ogólnodostępnych przystosowanych do rekreacji i aktywnego wypoczynku. Gmina będzie figurować jako nabywca na fakturach VAT otrzymanych w ramach realizowanego projektu. Powstałe w wyniku realizowanego projektu place zabaw w żadnym momencie nie będą związane z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi, będą służyć zaspakajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Udostępnione będą nieodpłatnie lokalnemu środowisku (dzieciom, młodzieży, dorosłym), jako obiekty użyteczności publicznej i z tego tytułu Gmina nie będzie uzyskiwać żadnych przychodów, które generowałyby podatek należny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu, polegającego na wybudowaniu placu zabaw wraz z mini siłownią, udostępnionego nieodpłatnie na rzecz ludności?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizacje ww. projektu, ponieważ wybudowana infrastruktura nie będzie związana z działalnością opodatkowaną, będzie służyła nieodpłatnie mieszkańcom.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina realizując ww. projekt działa w ramach systemu publicznoprawnego, niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT. Cała wytworzona infrastruktura ma za zadanie zaspokojenie potrzeb ludności i będzie udostępniana dla każdego nieodpłatnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, który mówi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Rozpatrując kwestie prawa do odliczenia w opisanej sytuacji, należy zauważyć, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż towary i usługi nabywane w związku z inwestycją nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Gminie nie będzie przysługiwał również zwrot podatku, gdyż środki, które uzyska na zrealizowanie projektu wymienionego we wniosku, nie będą środkami wskazanymi w powołanym rozporządzeniu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-850 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej