Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania części gospodarstwa rolnego w drodze darowizny, podstawy opodatkowania środków trwałych przekazywanych w drodze darowizny oraz korekty podatku naliczonego w związku z darowizną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2016 r. (data wpływu 15 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 września 2016 r. (data wpływu 16 września 2016 r.) oraz z dnia brak daty sporządzenia (data wpływu 26 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania części gospodarstwa rolnego w drodze darowizny, podstawy opodatkowania środków trwałych przekazywanych w drodze darowizny oraz korekty podatku naliczonego w związku z darowizną (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 4 i 5) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania części gospodarstwa rolnego w drodze darowizny, podstawy opodatkowania środków trwałych przekazywanych w drodze darowizny oraz korekty podatku naliczonego w związku z darowizną (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 4 i 5). Wniosek uzupełniono pismami w dniach 16 września 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz 26 września 2016 r. o wycofanie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1998 r. Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo rolne zostało podatnikiem podatku VAT od stycznia 2010 r. na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. W skład gospodarstwa wchodzą budynki inwentarskie jak obora, świniarnia, stodoła, garaże, szopa, wiata oraz dom jednorodzinny. Od budynków tych nie został odliczony podatek VAT i nie dokonano ulepszeń przekraczających wartość 30% ich wartości początkowej. W 2011 r. zakończono budowę budynku garażowego, od którego odliczono podatek VAT. W skład gospodarstwa wchodzi 42 ha ziemi rolnej, od której nie dokonano odliczenia podatku VAT, ponieważ w momencie nabycia była ona zwolniona od podatku VAT, a część z niej została przekazana z gospodarstwem. W okresie, od którego gospodarstwo stało się podatnikiem podatku VAT, dokonano zakupu maszyn rolniczych jak: opryskiwacz, rozsiewacz, prasa, rozrzutnik, kosiarka, zgrabiarka, ciągnik rolniczy (dokonano odliczenia podatku VAT). W przyszłości Zainteresowany chciałby przekazać w darowiźnie całe gospodarstwo rolne wraz z budynkami, ziemią oraz maszynami rolniczymi, które wyżej Wnioskodawca wymienił szwagrowi. Szwagier w momencie przekazania gospodarstwa będzie posiadał już swoje gospodarstwo, które będzie podatnikiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Dla własnych potrzeb Wnioskodawca chciałby jednak wyodrębnić z przekazywanego gospodarstwa 4,5 ha ziemi rolnej, która nie zostanie przekazana w darowiźnie. Na ziemi tej będzie nadal prowadzona działalność rolnicza (produkcja zboża, kukurydzy) i nadal Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT prowadzącym gospodarstwo rolne. Gospodarstwo przekazane w darowiźnie będzie także prowadziło produkcję roślinną i zwierzęcą, a środki trwałe maszyny i urządzenia nie zmienią swojego przeznaczenia będą nadal służyć czynnościom opodatkowanym (gospodarstwo nadal będzie podatnikiem podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT).

W piśmie z dnia 14 września 2016 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że w momencie przekazania gospodarstwa zostaną wyodrębnione składniki materialne i niematerialne (budynki i maszyny rolnicze oraz ziemia rolna) na płaszczyźnie organizacyjnej i funkcjonalnej, które pozwolą realizować zadania gospodarcze i będą stanowić niezależne przedsiębiorstwo (gospodarstwo rolne). Składniki te pozwolą na samodzielne funkcjonowanie gospodarstwa, które zapewnią jego samodzielność finansową. Wnioskodawca na chwilę obecną prowadzi ewidencję księgową pozwalającą na przyporządkowanie kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej części przedsiębiorstwa co pozwala na określenie wyniku finansowego. Wnioskodawcy z przekazywanego majątku gospodarstwa przysługiwało pełne odliczenie VAT od maszyn rolniczych i budynku garażowego. Nie odliczono podatku VAT od budynków inwentarskich takich jak: obora, świniarnia, stodoła, garaże szopa, wiata oraz dom jednorodzinny, ponieważ zostały one wybudowane przed tym zanim Wnioskodawca stał się podatnikiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Ziemia rolna także była zakupiona przed zarejestrowaniem się Zainteresowanego jako podatnik VAT i nie przysługiwało Wnioskodawcy odliczenie podatku VAT. Przedmiot zapytania będzie mógł bez udziału pozostałych struktur samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przekazanie gospodarstwa w formie darowizny (wyłączając z darowizny część ziemi rolnej dla Wnioskodawcy) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt przekazania całego gospodarstwa bez części ziemi rolnej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. Gospodarstwo będzie spełniało definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, którego to darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy. Natomiast sama darowizna nie zmieni przeznaczenia funkcjonowania gospodarstwa i nawet gdyby była ona zwolniona od podatku VAT w momencie darowizny nie trzeba będzie dokonywać korekty podatku VAT naliczonego na podstawie art. 91 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 55² ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 55³ ustawy Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Wprawdzie w przepisach ustawy Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w ustawie Kodeks cywilny), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca od 1998 r. jest właścicielem gospodarstwa rolnego. Zainteresowany został podatnikiem podatku VAT od stycznia 2010 r. W skład gospodarstwa wchodzą budynki inwentarskie jak obora, świniarnia, stodoła, garaże, szopa, wiata oraz dom jednorodzinny. Od budynków tych nie został odliczony podatek VAT i nie dokonano ulepszeń przekraczających wartość 30% ich wartości początkowej. W 2011 r. zakończono budowę budynku garażowego, od którego odliczono podatek VAT. W skład gospodarstwa wchodzi 42 ha ziemi rolnej, od której nie dokonano odliczenia podatku VAT, ponieważ w momencie nabycia była ona zwolniona od podatku VAT, a część z niej została przekazana z gospodarstwem. W okresie, od którego Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku VAT, dokonano zakupu maszyn rolniczych jak: opryskiwacz, rozsiewacz, prasa, rozrzutnik, kosiarka, zgrabiarka, ciągnik rolniczy (dokonano odliczenia podatku VAT). W przyszłości Zainteresowany chciałby przekazać w darowiźnie całe gospodarstwo rolne wraz z budynkami, ziemią oraz maszynami rolniczymi, które wyżej Wnioskodawca wymienił szwagrowi. Szwagier w momencie przekazania gospodarstwa będzie posiadał już swoje gospodarstwo, będzie podatnikiem VAT. Dla własnych potrzeb Wnioskodawca chciałby jednak wyodrębnić z przekazywanego gospodarstwa 4,5 ha ziemi rolnej, która nie zostanie przekazana w darowiźnie. Na ziemi tej będzie nadal prowadzona działalność rolnicza (produkcja zboża, kukurydzy) i nadal Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT prowadzącym gospodarstwo rolne. Gospodarstwo przekazane w darowiźnie będzie także prowadziło produkcję rośliną i zwierzęcą, a środki trwałe maszyny i urządzenia nie zmienią swojego przeznaczenia będą nadal służyć czynnościom opodatkowanym. Zainteresowany wskazał, że w momencie przekazania gospodarstwa zostaną wyodrębnione składniki materialne i niematerialne (budynki i maszyny rolnicze oraz ziemia rolna) na płaszczyźnie organizacyjnej i funkcjonalnej, które pozwolą realizować zadania gospodarcze i będą stanowić niezależne przedsiębiorstwo (gospodarstwo rolne). Składniki te pozwolą na samodzielne funkcjonowanie gospodarstwa, które zapewnią jego samodzielność finansową. Wnioskodawca na chwilę obecną prowadzi ewidencję księgową pozwalającą na przyporządkowanie kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej części przedsiębiorstwa co pozwala na określenie wyniku finansowego. Wnioskodawcy z przekazywanego majątku gospodarstwa przysługiwało pełne odliczenie VAT od maszyn rolniczych i budynku garażowego. Nie odliczono podatku VAT od budynków inwentarskich takich jak: obora, świniarnia, stodoła, garaże, szopa, wiata oraz dom jednorodzinny, ponieważ zostały one wybudowane przed tym zanim Wnioskodawca stał się podatnikiem VAT. Ziemia rolna także była zakupiona przed zarejestrowaniem się Zainteresowanego jako podatnik VAT i nie przysługiwało Wnioskodawcy odliczenie podatku VAT. Przedmiot zapytania będzie mógł bez udziału pozostałych struktur samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność gospodarczą.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Zainteresowany ma wątpliwości m.in. dotyczące tego, czy przekazanie gospodarstwa w formie darowizny (wyłączając z darowizny część ziemi rolnej dla Wnioskodawcy) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazano powyżej, aby czynność była wyłączona spod zakresu przepisów ustawy, przedmiotem zbycia musi być przedsiębiorstwo jako całość lub jego zorganizowana część (art. 6 pkt 1 ustawy).

Kryterium uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników, jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Wskazać także należy, że muszą być to składniki zarówno materialne jak i niematerialne ściśle związane z przedsiębiorstwem. Przy czym, sama czynność przeniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczy głównie kompletnego objęcia fizycznych elementów umożliwiających określone działanie, a jeśli z taką działalnością związane są także składniki niematerialne wówczas także i one powinny zostać przeniesione na nowego nabywcę.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przedmiotem darowizny nie będzie gospodarstwo rolne stanowiące przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ w związku z art. 55³ Kodeksu cywilnego. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, przedmiotem przekazania będzie tylko jego część, tj. gospodarstwo rolne z wyłączeniem 4,5 ha ziemi rolnej, na której Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność rolniczą (produkcję zboża, kukurydzy) i nadal będzie podatnikiem VAT prowadzącym gospodarstwo rolne. W rozpatrywanej sprawie będziemy mieli natomiast do czynienia ze zbyciem (darowizną) zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy. Powyższe wynika z faktu, że jak wskazał Wnioskodawca w momencie przekazania gospodarstwa zostaną wyodrębnione składniki materialne i niematerialne (budynki i maszyny rolnicze oraz ziemia rolna) na płaszczyźnie organizacyjnej i funkcjonalnej, które pozwolą realizować zadania gospodarcze i będą stanowić niezależne przedsiębiorstwo (gospodarstwo rolne). Składniki te pozwolą na samodzielne funkcjonowanie gospodarstwa, które zapewnią jego samodzielność finansową. Co istotne Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową pozwalającą na przyporządkowanie kosztów i przychodów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej części przedsiębiorstwa, co pozwala na określenie wyniku finansowego. Będąca przedmiotem darowizny zorganizowana część gospodarstwa będzie mogła bez udziału pozostałych struktur samodzielnie wykonywać zadania i prowadzić działalność.

Zatem przekazanie w formie darowizny części gospodarstwa rolnego spełniającego definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy wyłączone będzie spod działania ustawy zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, tj. nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, pytanie nr 2, tj. Jeśli darowizna będzie podlegała opodatkowaniu, jakie wartości należy przyjąć do podstawy opodatkowania poszczególnych środków trwałych: ceny rynkowe, czy ceny zakupu poszczególnych środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)?, stało się bezprzedmiotowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ponadto kwestii korekty podatku naliczonego w związku z darowizną (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone m.in. w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Szczegółowy sposób dokonywania korekt określa art. 91 ust. 3-9 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odnosząc zatem brzmienie cytowanych wyżej przepisów do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skoro jak wywiedziono powyżej przekazane w formie darowizny gospodarstwo rolne (z wyłączeniem części ziemi rolnej dla Wnioskodawcy) będzie stanowiło zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy to zbycie (darowizna) zorganizowanej części przedsiębiorstwa (gospodarstwa) nie będzie się wiązało dla Wnioskodawcy z obowiązkiem dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z nabytymi środkami trwałymi gospodarstwa stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy. Ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego będzie ciążyć na nabywcy (szwagrze) zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podsumowując, przekazanie w formie darowizny gospodarstwa (z wyłączeniem część ziemi rolnej) zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy wyłączone będzie spod działania ustawy, tj. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nie spowoduje po stronie Zainteresowanego konieczności korekty podatku VAT naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania części gospodarstwa rolnego w drodze darowizny (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), podstawy opodatkowania środków trwałych przekazywanych w drodze darowizny (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) oraz korekty podatku naliczonego w związku z darowizną (pytanie oznaczone we wniosku nr 5). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy fakt pozostawienia części ziemi rolnej dla własnego użytku pozbawi Wnioskodawcę możliwości zwolnienia od opodatkowania darowizny gospodarstwa rolnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz wskazania, czy przekazanie tylko i wyłącznie całego gospodarstwa bez zostawiania sobie części ziemi rolnej daje Wnioskodawcy możliwość wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT darowizny (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) został załatwiony wydanym w dniu 30 września 2016 r. postanowieniem o umorzeniu postępowania nr ILPP2-3/4512-1-16/16-3/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu