Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży klamer korygujących wrastający paznokieć.
Na podstawie art. 14b § l i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia brak daty (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży klamer korygujących wrastający paznokieć jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży klamer korygujących wrastający paznokieć. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia brak daty (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.).
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca (dalej Zainteresowany) zajmuje się sprzedażą hurtową narzędzi kosmetycznych cążek, penset, pilników, autoklawów, narzędzi podologicznych, klamer korygujących wrastające paznokcie itp.
Sprzedaż prowadzona jest przez sklep internetowy oraz bezpośrednie wizyty u klientów. Zainteresowany nie wie jaką stawkę podatku VAT zastosować do sprzedaży klamer korygujących wrastające paznokcie a i b. Pytanie wynika z tego, iż część dostawców oferuje ten produkt z vatem 8%, a część z vatem 23%. Wnioskodawca nie wie, która opcja jest poprawna.
Klamry służą do bezoperacyjnego korygowania wrastającego paznokcia. Zakładane są w gabinetach kosmetycznych i podologicznych. Klamry wykonane są z wodoodpornego, przezroczystego tworzywa sztucznego. Mocowane są za pomocą specjalnego kleju do paznokcia. Mają za zadanie przywrócić naturalny kształt paznokcia i usunąć wrastanie.
Aby poprawnie zakwalifikować klamry do PKWiU Zainteresowany skierował zapytanie do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego . Zainteresowany otrzymał odpowiedź, że klamry te mieszczą się w grupowaniu PKWiU 32.50.22.0 Sztuczne stawy; sprzęt i aparaty ortopedyczne; sztuczne zęby; wyroby protetyki dentystycznej; protezy pozostałych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane (w załączeniu pismo z Urzędu Statystycznego).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Jaką stawkę podatku VAT zastosować do sprzedaży klamer korygujących wrastający paznokieć a i b...
Zdaniem Wnioskodawcy, klamry służące do bezoperacyjnego korygowania wrastającego paznokcia zostały sklasyfikowane zgodnie z PKWiU pod symbolem 32.50.22.0.
Jeśli wyroby sklasyfikowane są w tym grupowaniu, a jednocześnie nie są wyrobami zakwalifikowanymi do sztucznych zębów lub protez dentystycznych, to ich podstawa będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z poz. 101 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez towary według art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.
Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).
Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.
Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.
Natomiast jak stanowi art. 146a ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
- stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
- stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 101 zostały wymienione Sztuczne stawy; sprzęt i aparaty ortopedyczne; sztuczne zęby; wyroby protetyki dentystycznej; protezy pozostałych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem sztucznych zębów i protez dentystycznych oznaczone symbolem PKWiU ex 32.50.22.0 (symbol PKWiU 2008).
Należy wskazać, że w myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą hurtową narzędzi kosmetycznych cążek, penset, pilników, autoklawów, narzędzi podologicznych, klamer korygujących wrastające paznokcie itp. Sprzedaż prowadzona jest przez sklep internetowy oraz bezpośrednie wizyty u klientów. Klamry służą do bezoperacyjnego korygowania wrastającego paznokcia. Zakładane są w gabinetach kosmetycznych i podologicznych. Klamry wykonane są z wodoodpornego, przezroczystego tworzywa sztucznego. Mocowane są za pomocą specjalnego kleju do paznokcia. Mają za zadanie przywrócić naturalny kształt paznokcia i usunąć wrastanie. Aby poprawnie zakwalifikować klamry do PKWiU Zainteresowany skierował zapytanie do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego. Zainteresowany otrzymał odpowiedź, że klamry te mieszczą się w grupowaniu PKWiU 32.50.22.0 Sztuczne stawy; sprzęt i aparaty ortopedyczne; sztuczne zęby; wyroby protetyki dentystycznej; protezy pozostałych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wysokości stawki jaką należy zastosować do sprzedaży klamer korygujących wrastający paznokieć a i b.
Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że jeżeli wyroby będące przedmiotem wniosku, tj. klamry korygujące wrastający paznokieć a i b sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 32.50.22.0 - Sztuczne stawy; sprzęt i aparaty ortopedyczne; sztuczne zęby; wyroby protetyki dentystycznej; protezy pozostałych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane i jednocześnie nie są wyrobami, zakwalifikowanymi do sztucznych zębów lub protez dentystycznych, to ich dostawa będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z poz. 101 załącznika nr 3 do ustawy.
Podsumowując, do sprzedaży klamer korygujących wrastający paznokieć a i b należy zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%.
Podkreślić jednocześnie należy, że w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, nie mieści się analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego. Minister Finansów nie jest zatem uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towaru będącego przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.
Należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z dołączonych do niego dokumentów. W związku z tym załączony przez Wnioskodawcę do wniosku dokument nie były przedmiotem merytorycznej analizy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu