Temat interpretacji

Czy uregulowanie ceny nabycia wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości w drodze potrącenia będzie traktować na równi z zapłatą tej faktury przez Spółkę i tym samym Spółka będzie uprawniona do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni ?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 września 2012 r.) uzupełnionym w dniu 11 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną - polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca lub spółki zależne od Wnioskodawcy staną się akcjonariuszem/akcjonariuszami spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA). Komplementariuszem SKA będzie inna spółka kapitałowa. Wnioskodawca planuje również utworzenie kilku spółek kapitałowych, w których stanie się wspólnikiem. Jedną ze spółek, które Wnioskodawca zamierza założyć jest spółka kapitałowa pod firmą P. SPV (dalej: Spółka).

Spółka będzie czynnym podatnikiem VAT i będzie prowadziła działalność opodatkowaną podatkiem VAT, w szczególności w zakresie najmu nieruchomości komercyjnych. W dalszej kolejności planowane jest, że Spółka nabędzie od SKA nieruchomości (dalej: Nieruchomości). SKA może udzielić Spółce pożyczki w wysokości odpowiadającej cenie brutto Nieruchomości. Zobowiązanie SKA do wypłaty na rzecz Spółki kwoty pożyczki zostanie w takim przypadku potrącone z zobowiązaniem Spółki do zapłaty SKA kwoty ceny za nabycie Nieruchomości.

Alternatywnie Spółka wyemituje weksle, w zamian za które SKA zobowiązana będzie do zapłaty ceny odpowiadającej cenie Nieruchomości. Zobowiązanie SKA do wypłaty na rzecz Spółki kwoty związanej z nabyciem weksli zostanie w takim przypadku potrącone z zobowiązaniem Spółki do zapłaty SKA kwoty ceny za nabycie Nieruchomości. Wszystkie inne zobowiązania Spółki udokumentowane fakturami, z którymi związane będą kwoty podatku naliczonego, zostaną przez Spółkę zapłacone zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W okresie rozliczeniowym obejmującym nabycie Nieruchomości Spółka dokona sprzedaży opodatkowanej VAT.

W dniu 11 października 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił złożony wniosek wskazując, iż:

1. planowany adres siedziby Spółki celowej to W
2. Spółka celowa ma działać w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (pełna nazwa Spółki celowej ma brzmieć P. SPV Sp. z o.o.);
3. Wnioskodawca podjął przygotowania do utworzenia Spółki celowej polegające m. in. na:
   1. przyjęciu kierunku restrukturyzacji Grupy Kapitałowej, w myśl której nieruchomości należące do spółek z grupy kapitałowej zostaną przeniesione do Spółki celowej według kryteriów ustalonych przez Zarząd;
   2. przygotowaniu harmonogramu restrukturyzacji, którego elementem jest założenie Spółki celowej w IV kwartale 2012 r.;
   3. przygotowanie projektu umowy Spółki celowej zakładającego jednoosobowy udział w Spółkach celowych P. S.A.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uregulowanie ceny nabycia wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości w drodze potrącenia będzie traktować na równi z zapłatą tej faktury przez Spółkę i tym samym Spółka będzie uprawniona do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni ...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 14n § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa) przepisy art. 14k i 14m tej ustawy (dotyczące funkcji ochronnej interpretacji indywidualnych) stosuje się odpowiednio w przypadku zastosowania się przez spółkę do interpretacji indywidualnej wydanej przed powstaniem spółki na wniosek osób planujących utworzenie tej spółki - w zakresie dotyczącym działalności tej spółki. W związku z powyższym Wnioskodawca planujący utworzenie Spółki może wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych planowanych działań dla Spółki.

Na mocy art. 87 ust. 1 Ustawy VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. W myśl art. 87 ust. 2 Ustawy VAT, zwrot różnicy podatku następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Zgodnie z art. 87 ust. 6 Ustawy VAT, na umotywowany wniosek podatnika złożony wraz z deklaracją podatkową urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 i Nr 281, poz. 2777 oraz z 2005 r. Nr 33, poz. 289).

Z analizy powyższego przepisu wynika, iż na umotywowany wniosek podatnika i przy spełnieniu określonych warunków podstawowe terminy zwrotów mogą być skrócone. Podatnik może otrzymać wcześniejszy zwrot, gdy spełni następujące warunki:

• opłaci wszystkie faktury lub dokumenty celne dokumentujące zakupy rozliczone w deklaracji VAT-7, z której wynika wniosek o zwrot podatku, oraz wszystkie faktury lub dokumenty celne dokumentujące zakupy rozliczone we wcześniejszych deklaracjach VAT-7;
• zapłata za te faktury zostanie dokonana bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 22 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z ww. art. 22 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji, z której wynika płatność jest inny przedsiębiorca oraz gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 EURO przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji. Przepis ten nie odnosi się natomiast do zapłaty w formie potrącenia wzajemnych wierzytelności, którą reguluje art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm., dalej Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 498 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wierzytelności niższej. W myśl art. 499 Kodeksu cywilnego potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie.

Powołany przepis Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, ani żaden inny przepis nie wyłącza możliwości stosowania w rozliczeniach między kontrahentami instytucji uregulowanych w Kodeksie cywilnym, w tym zapłaty w formie potrącenia wzajemnych wierzytelności. Wartość 15.000 euro, o jakiej mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, stanowi granicę zapłaty w formie gotówkowej, natomiast nie ma żadnego wpływu na możliwość dokonywania wzajemnych kompensat wierzytelności. Gdyby zamiarem ustawodawcy było wprowadzenie obowiązku regulowania wszystkich należności tylko i wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego w formie przepływów pieniężnych, to zostałoby to zastrzeżone bezpośrednio w przepisie. Sposób rozliczania wzajemnych należności przedsiębiorców poprzez kompensatę nie stanowi więc naruszenia dyspozycji zawartej w art. 22 ust. 1 cyt. Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, art. 87 ust. 6 Ustawy VAT należy interpretować w ten sposób, że wymagane jest zapłacenie wszystkich faktur rozliczonych przez Spółkę w deklaracjach VAT-7, z tym że bez znaczenia jest sposób dokonania zapłaty: gotówką czy przez potrącenie. Potrącenie wierzytelności ma ten sam skutek cywilnoprawny co zapłata gotówką, tj. skutkuje wygaśnięciem zobowiązania.

Przedstawione powyżej stanowisko zostało w podobnym stanie faktycznym zaaprobowane przez Ministra Finansów, który w interpretacji indywidualnej z 9 sierpnia 2010 r., sygn. ILPP1/443-565/10-2/BD, potwierdził, że podatnik dokonujący kompensaty, który złoży wniosek określony w art. 87 ust. 6 Ustawy VAT jest uprawniony do zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym a należnym w terminie 25 dni.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy Spółka będzie uprawniona do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym związanym z nabyciem Nieruchomości w terminie 25 dni, jeśli w odpowiednim okresie rozliczeniowym Spółka dokona sprzedaży opodatkowanej VAT, ureguluje cenę nabycia Nieruchomości w drodze potrącenia oraz zapłaci pozostałe faktury zakupowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi,

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
   -z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Natomiast w myśl przepisów art. 87 ust. 6 ustawy, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

Z analizy powyższego przepisu wynika, iż na wniosek podatnika i przy spełnieniu określonych warunków podstawowy termin zwrotu może być skrócony: 60 dniowy do 25 dniowego. Podatnik może otrzymać wcześniejszy zwrot, gdy spełni następujące warunki:

• opłaci wszystkie faktury lub dokumenty celne dokumentujące zakupy rozliczone w deklaracji VAT-7,
• zapłata za te faktury zostanie dokonana z uwzględnieniem przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z ww. art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Przepis ten ustanawia konieczność zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego należności za transakcję o wartości przekraczającej 15.000 euro, a zatem nie dopuszcza w takim przypadku zapłaty bezpośrednio w formie gotówkowej. Nie odnosi się natomiast do zapłaty w formie potrącenia wzajemnych wierzytelności, którą reguluje art. 498 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 498 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. W myśl art. 499 Kodeksu cywilnego potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie.

Z opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Wnioskodawca lub spółki zależne od Wnioskodawcy staną się akcjonariuszem/akcjonariuszami spółki komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA). Wnioskodawca planuje również utworzenie spółki kapitałowej pod firmą P. SPV. P. SPV będzie czynnym podatnikiem VAT i będzie prowadziła działalność opodatkowaną podatkiem VAT, w szczególności w zakresie najmu nieruchomości komercyjnych.

Nowo utworzona spółka P. SPV nabędzie od SKA nieruchomości. Przed dokonaniem nabycia SKA może udzielić P. SPV pożyczki w wysokości odpowiadającej cenie brutto Nieruchomości. Zobowiązanie SKA do wypłaty na rzecz P. SPV kwoty pożyczki zostanie w takim przypadku potrącone z zobowiązaniem P. SPV do zapłaty SKA kwoty ceny za nabycie Nieruchomości.

Alternatywnie P. SPV wyemituje weksle, w zamian za które SKA zobowiązana będzie do zapłaty ceny odpowiadającej cenie Nieruchomości. Zobowiązanie SKA do wypłaty na rzecz P. SPV kwoty związanej z nabyciem weksli zostanie w takim przypadku potrącone z zobowiązaniem P. SPV do zapłaty SKA kwoty ceny za nabycie Nieruchomości.

Wszystkie inne zobowiązania P. SPV udokumentowane fakturami, z którymi związane będą kwoty podatku naliczonego, zostaną przez P. SPV zapłacone zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W okresie rozliczeniowym obejmującym nabycie Nieruchomości spółka P. SPV dokona sprzedaży opodatkowanej VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą czy uregulowanie ceny nabycia wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości w drodze potracenia będzie traktowane na równi z zapłatą tej faktury przez spółkę P. SPV i tym samym spółka P. SPV będzie uprawniona do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni.

W przedstawionych okolicznościach bezwzględnym warunkiem jaki spółka P. SPV musi spełnić jest zapłata w całości należności wynikających z rozliczonych faktur. W przedmiotowej sprawie spółka P. SPV nabyte Nieruchomości zobowiąże się spłacić zaciągniętą od SKA pożyczkę pieniężną w wysokości ceny brutto Nieruchomości, bądź też alternatywnie wyemituje weksle, które nabędzie SKA. Nie dojdzie zatem w żadnym przypadku do zapłaty z tytułu nabycia Nieruchomości ani w gotówce ani przelewem.

Dokonując analizy przytoczonych powyżej przepisów należy stwierdzić, że art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy odwołuje się do art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którym należności, których wysokość nie przekracza kwoty 15.000 euro mogą być regulowane zarówno gotówką jak i przelewem na rachunek bankowy kontrahenta podatnika. Jednakże gdy płatność wynikająca z jednorazowej transakcji przekracza 15.000 euro, to wówczas bezwzględnie należy dokonać tej zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego. Cytowany przepis bowiem w sposób jednoznaczny i bardzo czytelny wskazuje, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego w każdym przypadku gdy stroną transakcji, z której wynika płatność jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji. Tak więc wskazany przepis art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy, w sytuacji gdy podatnik chce skorzystać z uprawnienia w nim wskazanego, nakazuje bezwzględnie dokonać zapłaty za dokonane zakupy gotówką bądź przelewem za pośrednictwem rachunku bankowego. W żadnym miejscu wskazany przepis nie odnosi się do możliwości regulowania należności w drodze kompensaty wzajemnych wierzytelności. Tym samym spółka P. SPV chcąc skorzystać z tego uprawnienia szczególnego tzn. otrzymać zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni jest zobowiązany dokonać zapłaty gotówką lub przelewem za faktury dotyczące transakcji poniżej 15.000 euro oraz wyłącznie przelewem z rachunku bankowego w odniesieniu do transakcji dokumentowanych fakturami, gdy należność przekracza kwotę 15.000 euro, o której mowa w art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W konsekwencji powyższego spółka P. SPV nie będzie miała prawa do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni, jeśli dokona kompensaty jakiejkolwiek należności za fakturę, z której uwzględnił podatek naliczony w deklaracji VAT.

Oczywiście w przypadku, gdy podatnik dokona kompensaty należności ze zobowiązaniem kontrahenta w drodze wzajemnego potrącenia należności nastąpi wygaśnięcie zobowiązania, jednakże pozbawi to podatnika możliwości ubiegania się o dokonanie przez urząd skarbowy zwrotu różnicy podatku naliczonego nad podatkiem należnym w skróconym terminie 25 dni.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że podatnik, który złoży wniosek o wcześniejszy zwrot, w sytuacji, gdy kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji wynikają z faktur dokumentujących transakcje, zostały uregulowane poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności (kompensatę) nie będzie uprawniony do zwrotu różnicy podatku VAT (wynikającego z tych faktur) w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia. Rozliczenie bowiem faktur poprzez potrącenie wzajemnych należności nie wyczerpuje znamion przepisu art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy i w przypadku wystąpienia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie stanowi podstawy do ubiegania się o zwrot ww. nadwyżki w przyspieszonym terminie.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji z dnia 9 sierpnia 2010 r., sygn. ILPP1/443-565/10-2/BD prezentującej odmienne stanowisko od przyjętego w rozpatrywanej sprawie, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości UE (interpretacje ogólne). Stosownie do art. 14e § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości UE.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w złożonym wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto tutejszy Organ wskazuje na wydane interpretacje potwierdzające stanowisko przedstawione w niniejszym rozstrzygnięciu: IPPP2/443-724/12-4/DG z dnia 9 listopada 2012 r. oraz IBPP2/443-788/12/ICz z dnia 31 października 2012 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 670 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie