Temat interpretacji

Sposób opodatkowania sprzedaży zastawionych rzeczy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2012 r. (data wpływu 19 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zastawionych rzeczy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zastawionych rzeczy.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Świadczy Pan usługi, sklasyfikowane według PKD: 64.19.Z; 47.77.Z; 47.79.Z; 52.10.B; 64.92.Z., w zakresie:

1. udzielania pożyczek lombardowych pod zastaw towarów używanych od osób fizycznych, stosując umowę pożyczki art. 720 K.c.;
2. przechowywania zastawionych towarów używanych od osób fizycznych, co powoduje wykonanie czynności prawnych o przechowaniu za wynagrodzeniem, stosując umowę o przechowaniu art. 318 K.c. oraz art. 835-845 K.c.;
3. zakupu, poprzez umowę kupna-sprzedaży, towarów używanych od osób fizycznych, stosując umowę sprzedaży art. 535 K.c.;
4. odsprzedaży towarów używanych nieodebranych w określonym terminie przez pożyczkobiorcę, wg umowy lombardowej i o przechowaniu oraz odsprzedaży towarów używanych, zakupionych na podstawie umowy kupna-sprzedaży.

Dokonywanie odsprzedaży towarów używanych, według wyżej opisanych czynności, klasyfikuje Pan według PKWiU 32.12.13 oraz jako towary używane stawka VAT nie zależy bezpośrednio od PKWiU (tabela zwolnienia).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku odsprzedaży przejętych rzeczy (z zastawu pożyczki), stanowiących towary używane, takich jak: wyroby jubilerskie złoto pierścionki, obrączki, łańcuszki, kolczyki, itp., oraz zakupionych według umowy kupna-sprzedaży, należy stosować całkowite zwolnienie od podatku, zgodnie z art . 43 ust . 1 pkt . 2 ustawy o VAT...

W uzupełnieniu do wniosku, stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu zwracającego się o jednoznaczne potwierdzenie, czy wolą Pana było otrzymanie interpretacji w zakresie zwolnienia od podatku usług lombardowych oraz opodatkowania sprzedaży zastawionych rzeczy, ostatecznie wycofał Pan uprzednio prezentowane stanowisko w przedmiocie zwolnienia od podatku usług lombardowych.

Pana zdaniem, w odniesieniu do kwestii opodatkowania nieodebranych zastawów oraz zakupionych towarów używanych, według umowy przeznaczonych do dalszej odsprzedaży w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne, podlegają zwolnieniu z opodatkowania, w myśl art . 43 ust . 1 pkt . 2 towary używane podlegają zwolnieniu od VAT, przy spełnieniu warunku, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Regulacja ta, w Pana opinii, ma umożliwić uniknięcie podwójnego opodatkowania tego samego towaru w sytuacji, gdy podatnik, który nabył towar i poniósł rzeczywisty ciężar podatkowy z tym związany (np. konsument), musiałby w efekcie przy zbyciu tego towaru obciążyć go podatkiem jeszcze raz.

Jest Pan przekonany, że zwolnieniu podlega nie tylko dostawa ww. towarów używanych, ale każdy wypadek przeniesienia prawa do rozporządzenia tymi towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT) - przy zachowaniu warunku o braku prawa do odliczenia VAT przy wcześniejszym nabyciu towarów. Dlatego też uważa Pan, iż przypisywanie towarom używanym art. 43 ust 2 ustawy o VAT jest niesłuszne, gdyż ma on zastosowanie tylko do nowych towarów, po to by został zachowany ten pierwszy okres pół roku. Ponadto, jak zauważa Pan, wyroby używane przyjmowane od osób fizycznych jednocześnie nie są metalami szlachetnymi w stanie surowym, pólproduktami lub w postaci proszku oraz odpadami lub złomem metali szlachetnych. Nie są również przyjmowane przedmioty kolekcjonerskie. Jednocześnie pożyczkobiorca oświadcza przy zawarciu transakcji, iż towar jest jego własnością użytkowaną we wcześniejszym okresie oraz nie jest obciążony prawami osób trzecich.

Wobec powyższego, stoi Pan na stanowisku, że dalsza odsprzedaż towarów używanych w całości powinna podlegać zwolnieniu, zgodnie z art . 43 ust . 1 pkt . 2 ustawy o VAT, gdyż wszelkie przesłanki prawne przy nabyciu towarów nigdy nie dają możliwości odliczania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stawka podatku zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Podkreślić należy przy tym, iż wskazaną normę określającą ww. zwolnienie należy interpretować ściśle. Oznacza to, że wyłącznie podatnik dokonujący sprzedaży tego typu towarów używanych musiał sam je używać przez co najmniej pół roku. Zwolnienie to stosuje się ponadto pod warunkiem, iż w stosunku do tych towarów używanych podatnikowi dokonującemu takiej dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niezależnie od powyższego, biorąc pod uwagę jakie okoliczności podatkowoprawne mają być przedmiotem interpretacji, podkreślenia wymaga fakt, iż w odniesieniu do opodatkowania dostawy zastawionych towarów możliwe jest stosowanie formy opodatkowania na zasadzie marży, uregulowanej w przepisach Rozdziału 4 ustawy o podatku od towarów i usług, Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

Stosownie do art. 120 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 10 tej ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Definicja towarów używanych, dla potrzeb szczególnej procedury, została zawarta w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zgodnie z nim, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Ponadto, podkreślić należy, że w oparciu o dyspozycje art. 120 ust. 14 ustawy, podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. ().

Jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach, o czym stanowi art. 120 ust. 15 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, iż świadczy Pan usługi, m. in. w zakresie udzielania pożyczek lombardowych pod zastaw towarów używanych od osób fizycznych (umowa pożyczki w trybie art. 720 K.c.); przechowywania zastawionych towarów używanych od osób fizycznych, stosując umowę o przechowaniu art. 318 K.c. oraz art. 835-845 K.c. Wątpliwości Pana budzi kwestia opodatkowania czynności sprzedaży zastawionych rzeczy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży nieodebranego zastawu, nabytego (przewłaszczonego) przez Wnioskodawcę od podmiotów, określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, Wnioskodawca ma prawo stosować opodatkowanie marży na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, iż towary stanowiące ten zastaw spełniają definicję towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków.

Podkreślić należy, iż opodatkowanie wg wyżej opisanych zasad nie może mieć zastosowania w przypadku niektórych towarów, takich jak metale szlachetne lub kamienie szlachetne oznaczone symbolami CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112, PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż Minister Finansów, nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych towarów, bowiem uprawnionym w tym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urzędu Statystycznego w Łodzi, przy czym odpowiedzialnym za prawidłową klasyfikację jest podmiot dokonujący dostawy towarów.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku gdy Wnioskodawca sprzedaje używane towary: tj. wyroby jubilerskie złoto pierścionki, obrączki, łańcuszki, kolczyki, itp., które jak wskazano nie są metalami szlachetnymi w stanie surowym, półproduktami lub w postaci proszku oraz odpadami lub złomem metali szlachetnych, to o ile tego typu towary używane nie są sklasyfikowane pod symbolem CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112, PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0, oraz zostały nabyte od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, może stosować opodatkowanie na zasadzie marży. W tym przypadku opodatkowana będzie marża, a zastosowanie znajdzie 23% stawka podatku.

Wskazać dodatkowo należy, iż powyższa procedura nie będzie miała zastosowania do sprzedaży nieodebranego zastawu, którego przedmiot stanowi złom złota. Należy bowiem zauważyć, iż zgodnie z notami wyjaśniającymi do kodu CN 7112 Odpady i złom metali szlachetnych lub metali platerowanych metalami szlachetnymi; pozostałe odpady zawierające metale szlachetne lub związki metali szlachetnych, w rodzaju stosowanych zasadniczo do odzyskiwania metali szlachetnych pozycja ta obejmuje w szczególności: złom zużytych lub zepsutych wyrobów (zastaw stołowych, wyrobów jubilerskich ze złota lub srebra, katalizatorów w postaci gazy tkanej itd.) nienadających się już do pierwotnego zastosowania; nie rozciąga się jednak na wyroby, które po naprawie lub renowacji lub bez naprawy lub renowacji, mogą zostać ponownie wykorzystane do poprzedniego celu lub, które można przekształcić do innego zastosowania bez poddania procesowi odzyskiwania metali szlachetnych.

W konsekwencji, procedura marży nie będzie miała zastosowania do sprzedaży nieodebranego zastawu, którego przedmiot stanowi złom złota. W tej sytuacji stosuje się ogólne zasady opodatkowania i zastosowanie znajduje 23% stawka podatku.

W przypadku przewidzianym w art. 120 ust. 14 ustawy, tj. wyboru ogólnych zasad opodatkowania, znajduje zastosowanie względem dostawy towaru stawka podatku w wysokości 23%. Tym samym, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy