Temat interpretacji

nieuznanie Zarządzającego za podatnika VAT z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Umowy, brak prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Zarządzającego z tytułu świadczonych usług zarządzania

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 29 marca 2018 r. (data wpływu 05 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• nieuznania Zarządzającego za podatnika VAT z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Umowy,

• braku prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Zarządzającego z tytułu świadczonych usług zarządzania

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

• nieuznania Zarządzającego za podatnika VAT z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Umowy,

• braku prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Zarządzającego z tytułu świadczonych usług zarządzania.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego odnośnie pytania nr 2 oraz przedmiotu wniosku, poprzez wskazanie, że wniosek i uiszczona opłata dotyczą zdarzeń (kwestii):

1. czy Zarządzający w opisanym stanie faktycznym jest podatnikiem podatku od towarów i usług,
2. prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Zarządzającego z tytułu czynności wykonywanych na podstawie Umowy,

natomiast wątpliwości Zainteresowanych nie budzi kwestia fakturowania czy też braku fakturowania czynności wykonywanych w ramach Umowy.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Spółkę Akcyjną,

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: .,

przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca S.A. (dalej jako lub Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT czynnym. Spółka prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na wejście w życie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. poz. 1202 z późn. zm.), Spółka wprowadziła zmiany w zasadach współpracy z osobami zarządzającymi (wykonującymi obowiązki członka zarządu Spółki). Na podstawie uchwały Rady Nadzorczej Spółki, został powołany do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki, Pan (dalej jako Zarządzający). Rada Nadzorcza Spółki ustaliła zasady kształtowania wynagrodzenia Zarządzającego Spółką (Uchwała o wynagradzaniu). W związku z powyższym z Zarządzającym (będącym zainteresowanym w sprawie) zawarta została umowa o świadczenie usług zarządzania (dalej Umowa).

1. Przedmiot umowy.

Zgodnie z Umową Zarządzający zobowiązuje się - w ramach i w okresie pełnienia funkcji do świadczenia usług zarządzania Spółką (Usługi) na zasadach określonych Umową. Zarządzający zobowiązuje się do świadczenia Usług:

1. z najwyższą starannością, sumiennością i profesjonalizmem wymaganym w powszechnie przyjętych standardach zarządzania, z zachowaniem lojalności wobec Spółki i dbałości o materialne i niematerialne interesy Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania ryzyka uzasadnionego gospodarczo i z uwzględnieniem ryzyka uzasadnionego z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań,
2. w sposób zgodny z interesem Spółki i prowadzący do jej rozwoju, w szczególności poprzez osiągnięcie celów postawionych Spółce, w tym planowanych wyników gospodarczych i zamierzonej pozycji na rynku, wzrostu wartości jej aktywów, a także kreowanie pozytywnego wewnętrznego i zewnętrznego wizerunku Spółki.

Wykonując Umowę, Zarządzający zobowiązany jest współdziałać z innymi organami Spółki na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w tym w szczególności przepisach Kodeksu spółek handlowych, postanowieniach Statutu Spółki, uchwałach organów Spółki, a także innych aktach prawa i dokumentach wewnętrznych Spółki, w szczególności regulaminu Zarządu Spółki.

Świadczenie usług będzie polegało w szczególności na:

1. prowadzeniu spraw Spółki i kierowaniu pracami Zarządu z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z Funkcji,
2. reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki,
3. osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do Funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki,
4. realizacji wyznaczonych celów zarządczych, o których mowa w § 8 ust. 7 Umowy.

Zgodnie z Umową, Zarządzający zobowiązany jest wykonywać Usługi w czasie oraz w sposób zapewniający należytą realizację Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. W przypadku przerwy w wykonywaniu przez Zarządzającego swoich obowiązków, bez względu na ich przyczynę, jest on zobowiązany dołożyć wszelkich starań celem zapewnienia ciągłości działalności Spółki. Zarządzający zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki oraz w zależności od potrzeb Spółki, w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, przy czym świadczenie Usług poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania. Świadczenie Usług poza siedzibą Spółki trwające nieprzerwanie powyżej 5 (pięciu) dni kalendarzowych, wymaga wcześniejszego uzgodnienia z Przewodniczącym Rady Nadzorczej, z co najmniej 3 (trzy) dniowym wyprzedzeniem, a w przypadku niemożności dokonania tego z przyczyn obiektywnych, z Wiceprzewodniczącym lub Sekretarzem Rady Nadzorczej oraz sporządzenia sprawozdania z świadczenia usług poza siedzibą Spółki wraz z wystawieniem faktury/rachunku za usługi świadczone w danym miejscu. W przypadku wykonywania przedmiotu Umowy w miejscu innym niż siedziba Spółki, celem zachowania wymogów bezpieczeństwa, Zarządzający zobowiązuje się do używania i korzystania z przedmiotów i urządzeń udostępnionych Zarządzającemu w celu wykonywania Usług, w szczególności przenośnego komputera osobistego z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet, środków łączności, w tym telefonu komórkowego, spełniających wymagane przez Spółkę wymogi bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych. Wykonywanie Usług poza siedzibą Spółki z wykorzystaniem urządzeń technicznych i zasobów innych niż wymienione powyżej, jest dopuszczalne, o ile zostaną one uprzednio sprawdzone przez Spółkę pod względem spełnienia wymogów bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych.

1. Przerwa w świadczeniu Usług.

Zarządzający jest zobowiązany do pisemnego poinformowania Przewodniczącego Rady Nadzorczej, w miarę możliwości, z co najmniej 3 (trzy) dniowy wyprzedzeniem, a w przypadku niemożności dokonania tego z przyczyn obiektywnych, Wiceprzewodniczącego lub Sekretarza Rady Nadzorczej, o każdym przypadku przerwy w świadczeniu Usług oraz dołączenia do faktury/rachunku za dany miesiąc informacji o liczbie dni przerwy w świadczeniu Usług i potrącenia, odpowiadającego tej przerwie, z kwoty wynagrodzenia. Każdorazowo miesięczny rachunek merytorycznie zatwierdza Przewodniczący Rady Nadzorczej wraz z Sekretarzem, a w przypadku niemożności dokonania tego z przyczyn obiektywnych, Przewodniczący Rady Nadzorczej wraz z innym członkiem Rady Nadzorczej albo Sekretarz Rady Nadzorczej wraz z innym członkiem Rady Nadzorczej.

1. Obowiązki Spółki.

Obowiązkiem Spółki w celu należytego wykonywania przez Zarządzającego obowiązków umownych i spełniania wymogów bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych, jest udostępnienie Zarządzającemu do stosowania (wykorzystywania) w czasie wykonywania obowiązków umownych, wszelkich zasobów (środków) Spółki służących spełnianiu ww. obowiązków umownych i wymogów bezpieczeństwa, w tym w szczególności: powierzchni biurowej wraz z wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem osobistym z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet i innym niezbędnym wyposażeniem, środków łączności, w tym telefonu komórkowego oraz samochodu.

Zgodnie z § 4 Umowy, Zarządzającemu udostępnia się do korzystania w zakresie niezbędnym do wykonywania Usług, urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności:

1. postawione do jego dyspozycji pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem oraz obsługą biurową,
2. samochód,
3. telefon komórkowy,
4. komputer przenośny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem.

Ustalono maksymalne limity miesięczne kosztów zakupu paliwa i wykorzystania środków łączności (telefonu komórkowego, dostępu do Internetu) odpowiednio do wysokości: 1000 zł brutto i 50 zł netto, ponoszonych w zakresie niezbędnym do realizacji Umowy przez Zarządzającego. Spółka poniesie koszty i wydatki związane ze świadczeniem Usług, niezbędne do należytego wykonywania usług w standardzie właściwym do wykonywania funkcji.

Zarządzającego obowiązuje zakaz pełnienia funkcji w organach innych spółek handlowych oraz zakaz pełnienia innych funkcji pozostających w kolizji z wykonywaniem funkcji Prezesa Zarządu Spółki. Bez zgody Rady Nadzorczej, Prezes Zarządu nie będzie bezpośrednio ani pośrednio podejmował dodatkowej aktywności zawodowej w celu uzyskania dochodów lub innych korzyści. Prezes Zarządu ma obowiązek informowania Rady Nadzorczej o zamiarze nabycia akcji lub udziałów w spółce prawa handlowego, z co najmniej 14-dniowym wyprzedzeniem przed dokonywaniem czynności.

Spółka zobowiązała się do współdziałania z Zarządzającym, w celu prawidłowej realizacji Umowy. Do obowiązków Spółki należy w szczególności:

1. udostępnienie Zarządzającemu wszelkich dokumentów Spółki niezbędnych do wykonywania Umowy,
2. pozostające w możliwościach Spółki zapewnienie współdziałania z Zarządzającym organów i członków organów Spółki oraz jej personelu,
3. terminowa wypłata wynagrodzenia Zarządzającego oraz terminowe wykonywanie innych świadczeń przewidzianych w Umowie,
4. zapewnienie Zarządzającemu urządzeń technicznych oraz zasobów,
5. ponoszenie kosztów związanych ze świadczeniem Usług poza siedzibą Spółki, niezbędnych do należytego wykonania Usług, w szczególności takich jak koszty podróży i zakwaterowania w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji,
6. zwrot wydatków poniesionych przez Zarządzającego a niezbędnych do należytego świadczenia Usług w standardzie stosownym do wykonywanej Funkcji, po ich należytym udokumentowaniu, uzasadnieniu ich poniesienia, w tym wykazania związku i niezbędności do należytego świadczenia Usług. Zasadność poniesionych wydatków podlega ocenie Rady Nadzorczej.
7. Odpowiedzialność Zarządzającego.

Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonywania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Odpowiedzialność, o której mowa powyżej, jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia Funkcji, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych. Zarządzający zobowiązany jest w terminie 14 dni od momentu zawarcia niniejszej umowy do ubezpieczenia członków organów Spółki od odpowiedzialności cywilnej z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z niniejszej Umowy. Wyboru ubezpieczyciela Zarządzający dokona w konsultacji z Radą Nadzorczą. Suma ubezpieczenia nie może być niższa niż 2 000 000 zł. Koszty składki ubezpieczeniowej z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, pokrywa Spółka. Szczegółowe zasady, na jakich realizowane jest ubezpieczenie, określa odrębna umowa zawarta pomiędzy Spółką a ubezpieczycielem. Zarządzający oświadcza, iż stan jego zdrowia umożliwia należyte wykonywanie obowiązków wynikających z niniejszej umowy.

1. Wynagrodzenie.

Z tytułu świadczenia usług oraz wykonywania innych zobowiązań wynikających z Umowy, w tym z tytułu przeniesienia praw autorskich, o których mowa w § 9, Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie całkowite, które składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe (Wynagrodzenie Stałe) oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki (Wynagrodzenie Zmienne).

Zarządzającemu przysługuje Wynagrodzenie Stałe miesięczne w wysokości określonej w Umowie. W przypadku, gdy Umowa wskutek jej zawarcia lub rozwiązania obowiązuje przez niepełny miesiąc kalendarzowy, Wynagrodzenie Stałe za dany miesiąc przysługuje w kwocie, o której mowa w ust. 2, podzielonej przez 30, pomnożonej przez liczbę dni świadczenia Usług w tym miesiącu. W przypadku przerwy w świadczeniu Usług lub niemożności świadczenia Usług w sposób nieprzerwany, Wynagrodzenie Stałe za dany miesiąc przysługuje w umówionej kwocie, podzielonej przez 30, pomnożonej przez liczbę dni świadczenia Usług w tym miesiącu. Zarządzający zobowiązany jest do dołączenia do rachunku za dany miesiąc informacji o liczbie dni przerwy w świadczeniu Usług lub niemożności świadczenia Usług w sposób nieprzerwany i potrącenia z Wynagrodzeniem Stałym odpowiadającego tej przerwie lub okresowi niemożności świadczenia Usług w sposób nieprzerwany. Informację o wysokości potrącenia Zarządzający przekazuje również każdorazowo na zasadach określonych i wymienionych (w obowiązkach Zarządzającego powyżej).

Wynagrodzenie Stałe za dany miesiąc będzie wypłacane przez Spółkę z dołu, w miesiącu następnym, w terminie 14 dni od dnia doręczenia Spółce prawidłowo wystawionego rachunku, przelewem na rachunek bankowy Zarządzającego. Wynagrodzenie Zmienne uzależnione jest od poziomu realizacji celów zarządczych (Cele Zarządcze) i nie może przekroczyć 35% Wynagrodzenia Stałego rocznego Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującego Wynagrodzenia Zmiennego.

Wynagrodzenie Zmienne wypłacane jest pod warunkiem realizacji przez Zarządzającego Celów Zarządczych, zgodnie z uchwałą Rady Nadzorczej, po zatwierdzeniu sprawozdania Zarządu z działalności Spółki oraz sprawozdania finansowego Spółki za ubiegły rok obrotowy i udzieleniu Zarządzającemu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków członka Zarządu przez Walne Zgromadzenie.

Zgodnie z Umową, jeżeli w wyniku wykonywania Umowy Zarządzający stworzy utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Utwór), Zarządzający przenosi na Spółkę w całości autorskie prawa majątkowe do danego Utworu z chwilą przyjęcia go przez Spółkę, co uprawniać będzie Spółkę do nieograniczonego w czasie korzystania i rozporządzania Utworem w kraju i za granicą, na polach eksploatacji określonych w umowie. Wynagrodzenie Zarządzającego za: przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu i udzielenie wszelkich zezwoleń i upoważnień, o których mowa powyżej, przeniesienie praw własności egzemplarza lub nośnika Utworu oraz udzielenie praw, zawarte jest w Wynagrodzeniu Stałym Zarządzającego. Zarządzający zobowiązuje się w Umowie, że w okresie obowiązywania Umowy, nie będzie prowadził działalności konkurencyjnej wobec Spółki lub podmiotów zależnych od Spółki w ramach grupy kapitałowej, w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, pośrednio lub bezpośrednio, bez względu na miejsce, formę działalności lub sposób jej prowadzenia Zarządzający zobowiązuje się, iż po rozwiązaniu Umowy przez okres co najmniej 3 lat. Z tytułu powstrzymania się od działalności konkurencyjnej w okresie trwania Umowy o Zarządzanie, Zarządzającemu nie przysługuje żadne dodatkowe wynagrodzenie lub odszkodowanie. Z tytułu naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa i ujawnienia informacji poufnych Spółki, przysługuje jej prawo do naliczenia kary umownej za każdy przypadek naruszenia zobowiązań Zarządzającego. Umowa została zawarta na czas pełnienia przez Zarządzającego Funkcji od dnia 1 czerwca 2017 r. Zawarcie umowy skutkowało jednocześnie rozwiązaniem umowy o pracę zawartej z Zarządzającym, obowiązującej dotychczas.

W przypadku wygaśnięcia mandatu Zarządzającego, w szczególności na skutek śmierci, odwołania lub złożenia rezygnacji, upływu kadencji, Umowa rozwiązuje się z ostatnim dniem pełnienia Funkcji bez okresu wypowiedzenia i konieczności dokonywania dodatkowych czynności. Każda ze Stron ma prawo wypowiedzenia Umowy ze skutkiem natychmiastowym w przypadku istotnego naruszenia przez drugą Stronę postanowień Umowy, a w szczególności:

1. zarządzający popełnił przestępstwo stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu, uniemożliwiające mu wykonywanie obowiązków wynikających z Umowy,
2. poprzez umyślne działanie lub zaniechanie czy zaniedbanie swoich obowiązków Zarządzający naraził Spółkę na straty,
3. Spółka bez uzasadnionego powodu zalega z wypłatą należnego wynagrodzenia przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

Każda ze Stron ma prawo wypowiedzenia Umowy z innych przyczyn niż wskazane powyżej z:

1. 1 (jedno) miesięcznym terminem wypowiedzenia w przypadku pełnienia przez Zarządzającego Funkcji przez okres krótszy niż 12 (dwanaście) miesięcy;
2. 3 (trzy) miesięcznym terminem wypowiedzenia w przypadku pełnienia przez Zarządzającego Funkcji przez co najmniej 12 (dwanaście) miesięcy, z zastrzeżeniem, iż w przypadku, gdy w okresie wypowiedzenia wystąpi zdarzenie, o którym mowa w ust. 1, skutkujące rozwiązaniem Umowy wskutek zaprzestania pełnienia przez Zarządzającego Funkcji, to Umowa ulega rozwiązaniu.

W razie rozwiązania Umowy z jakichkolwiek przyczyn innych niż naruszenie przez Zarządzającego podstawowych obowiązków wynikających z mowy, Zarządzającemu przysługuje odprawa pieniężna w wysokości dwukrotności Wynagrodzenia Stałego, pod warunkiem pełnienia przez niego funkcji przez okres co najmniej 12 miesięcy przez rozwiązaniem Umowy. Odprawa nie przysługuje w przypadku powołania Zarządzającego na kolejną kadencję Zarządu.

Zainteresowany w związku z rozpoczęciem wykonywania czynności na podstawie Umowy nie zgłaszał rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie dokonywał rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług (czynny lub zwolniony).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż w umowie Rada Nadzorcza Spółki (strona umowy) przywołuje uchwalę nr 1 NWZ z dnia 29 grudnia 2016 r. W przedmiotowej uchwale w § nr 1 NWZ wskazuje Radzie Nadzorczej, aby treść umowy określić na warunkach ustawy z dnia 9 czerwca 2016 roku o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami. W związku z powyższym Umowa została skonstruowana w oparciu o zapisy ww. ustawy, jak również Zarządzający jest obowiązany do jej stosowania.

Zarządzający otrzymuje od Spółki wynagrodzenie za wykonane na podstawie Umowy czynności stanowiące przychód na podstawie art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Innych ograniczeń samodzielności i niezależności w działaniu Zarządzającego poza wskazanymi we wniosku nie wprowadzono. Zarządzający przy wykonywaniu umowy jest uprawniony do samodzielnego składania oświadczeń w imieniu Spółki.

Zarządzający nie posiada udziałów w Spółce, reprezentuje natomiast odpowiednie wykształcenie oraz rozległe doświadczenie i wiedzę praktyczną w zakresie funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przypadku, gdy osoba trzecia poniesie szkodę w rezultacie działania Spółki reprezentowanej przez Zarządzającego, podmiotem zobowiązanym do jej naprawienia jest Spółka.

Na pytanie Organu Należy jednoznacznie wskazać, czy z umowy wynika, że Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane czynności w związku ze świadczeniem usług zarządzania na rzecz zleceniodawcy (Spółki)? udzielono odpowiedzi W pkt 4 opisu stanu faktycznego we wniosku, Zainteresowani przepisali wszystkie zapisy Umowy określające odpowiedzialność Zarządzającego. Żaden zapis nie stanowi o odpowiedzialności Zarządzającego wobec osób trzecich. Natomiast na pytanie Czy Zarządzający samodzielnie angażuje zasoby ludzkie lub materialne do wykonywania czynności objętych zakresem pytania? wskazano W przedmiotowym pytaniu nie został zakreślony zakres, stąd nie jest możliwe udzielenie precyzyjnej odpowiedzi. Sformułowanie samodzielnie angażuje zasoby ludzkie jest dalece nieprecyzyjne, stąd możliwe są jego różnorakie interpretacje. Niemniej jednak należy wskazać, iż angażowania zasobów ludzkich (jakkolwiek rozumiane jest przez Organ) Zarządzający dokonuje w zakresie, w jakim jest to niezbędne do nieprzerwanego i prawidłowego funkcjonowania Spółki.

Nabyte usługi zarzadzania służą Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Zarządzający z tytułu wykonywania Usług zarządzania na podstawie Umowy jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz czy ma obowiązek dokumentować wykonywane usługi fakturą?

Zdaniem Zainteresowanych (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), Zarządzający w zakresie wykonywania usług na podstawie Umowy nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, bowiem nie prowadzi w tym zakresie działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W konsekwencji, Zarządzający nie będzie obowiązany do dokumentowania wykonywanych usług fakturą, w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), w art. 13 w pkt 7 i 9 wymienia:

• przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

• przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Uzyskanie statusu podatnika z tytułu wykonywania Umowy uzależnione jest od ustalenia, czy Zarządzający wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą. Samodzielność w wykonywaniu działalności przejawia się w konieczności organizacji zaplecza technicznego i infrastruktury niezbędnej do prowadzenia działalności, ponoszeniu ryzyka ekonomicznego oraz odpowiedzialności za wykonywane czynności wobec osób trzecich. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że jeżeli z treści zawartej z zarządzającym umowy wynika, że zarządzający:

1. korzysta z infrastruktury zarządzanego podmiotu, w związku z tym nie ponosi kosztów ani ryzyka organizacji takiej działalności,
2. ma gwarantowane stałe wynagrodzenie, zatem brak jest ryzyka wyniku prowadzonej działalności,
3. nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich,

-to z tytułu usług zarządzania nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W wyroku z dnia 22 lutego 2017 r. sygn. I FSK 1014/15, NSA stwierdził, że Oceniając możliwość zakwalifikowania działalności menadżera jako samodzielnej działalności gospodarczej Sąd pierwszej instancji odwołał się do uchwały NSA z 12 stycznia 2009 r. wydanej w sprawie o sygn. akt I FPS 3/08. Wskazał w ten sposób na konieczność ustalenia, czy działalność ta jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, ponieważ:

1. wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na którego rzecz jest prowadzona,
2. nie powoduje ryzyka ekonomicznego usługodawcy,
3. nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Każdy z tych aspektów sprawy został oceniony przez Sąd. Kwestia wykorzystania infrastruktury i organizacji wewnętrznej Spółki nawet nie jest przedmiotem sporu. Sąd wykazał, że została ona tak zorganizowana, że menadżer nie ponosił kosztów swej działalności, bo korzystał z infrastruktury i organizacji Spółki. Ryzyko ekonomiczne również nie wchodziło w grę, ponieważ wynagrodzenie menadżera zostało tak określone, że było niezależne od wyników jego działalności. Wynagrodzenie miało charakter stały, miesięczny i przysługiwało także za czas, w którym menadżer nie wykonywał usług. Nie zmienia tego faktu możliwość uzyskania rocznego bonusu (premii), który również ustalony był na stałym poziomie. Uzyskanie lub nieuzyskanie prawa do rocznej premii nie miało wpływu na prawo do stałego miesięcznego wynagrodzenia. Ponoszenie ryzyka ekonomicznego nie może być utożsamiane z odpowiedzialnością menadżera za szkody wobec Spółki. (...) Odpowiedzialność menadżera za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością ma być rozpoznawana wobec osób trzecich, nie wobec Spółki i, co tu już zostało podniesione, jej źródłem ma być stosunek zobowiązaniowy łączący menadżera ze Spółką, a nie stosunek organizacyjno-prawny członka zarządu Spółki. W tym zakresie słusznie podkreślił Sąd pierwszej instancji, że nie została ona uregulowana w kontrakcie, a zatem nie można jej domniemywać. W myśl postanowień kontraktu menadżer działał na zewnątrz w imieniu Spółki, na jej rzecz i w jej interesie. Skoro nie był stroną w stosunkach z osobami trzecimi, to na Spółce spoczywała odpowiedzialność kontraktowa wobec tych osób na podstawie art. 471 k.c. Odpowiedzialność deliktowa z art. 415 k.c. nie jest odpowiedzialnością, dla której źródłem jest umowa, a czyn niedozwolony, co pozostaje poza kontraktem menadżerskim.

W podobny sposób art. 15 ust. 1 - 3 został zinterpretowany w interpretacji ogólnej z dnia 6 października 2017 r. sygn. PT3.8101.11.2017. Interpretacja odnosi się do kwalifikacji na gruncie przepisów art. 15 ust. 1, 2 oraz ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. czynności (usług) wykonywanych przez członków zarządu spółek (dalej: zarządzający), działających na podstawie umów cywilnoprawnych (umów o zarządzanie, kontraktów menadżerskich, itp.):

1. w odniesieniu do których przychody są zaliczone do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) oraz
2. zawartych w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami - dalej: ,,ustawa o wynagradzaniu w zakresie uznania przedmiotowych czynności (usług) jako czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wykonywanych w ramach samodzielnej działalności gospodarczej.

Jak wskazano w interpretacji jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zarządzającym a spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki, to nie można uznać zarządzającego za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że zarządzający występuje w charakterze podatnika VAT.

Jak wskazano w interpretacji ogólnej, warunek pierwszy odnosi się do warunków wykonywania czynności. Należy uznać, że co do zasady, w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu). Jak wskazał NSA, za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą (...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...). Można wręcz mówić o pewnym zintegrowaniu zarządzającego ze spółką, co oznacza spełnienie tego warunku. Przyjęcie zgodnie z postanowieniami ustawy o wynagradzaniu stosownych rozwiązań dotyczących zapewnienia zarządzającemu w zakresie niezbędnym do wykonywania usług zarządzania urządzeń technicznych (np. komputera, telefonu komórkowego, samochodu, itp.) oraz ewentualnie innych zasobów, którymi dysponuje spółka (np. pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach związanych ściśle z pełnioną funkcją i powierzonymi zadaniami, firmowych kart płatniczych i kredytowych, itp.) dodatkowo potwierdza charakter (przemawiający za brakiem samodzielności w rozumieniu VAT) takiego stosunku prawnego.

W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zarządzanej spółki powoduje, że zarządzający nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym, jak kształtuje się wynagrodzenie - warunek drugi). Uznaniu, że ten warunek jest spełniony, nie stoi na przeszkodzie to, że w ramach przedmiotowej umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) zarządzający dysponuje szerokim zakresem swobody w organizacji swojej pracy, wyznaczaniu celów, itd..

W odniesieniu do tego warunku, zdaniem Spółki i Zarządzającego, okoliczności stanu faktycznego wskazują, że warunek ten jest spełniony. Jak wynika z Umowy, Zarządzający zobowiązany jest do świadczenia Usług osobiście i nie może powierzyć ich wykonywania osobie trzeciej. Zarządzający zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki lub w innych miejscach wybranych przez Zarządzającego, w tym w szczególności wynikających ze sposobu realizacji jego zobowiązań lub potrzeb Spółki, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami. O wykonywaniu Usług poza siedzibą Spółki, Zarządzający jest zobowiązany poinformować odpowiednie organy Spółki. Obowiązkiem Spółki w celu należytego wykonywania przez Zarządzającego obowiązków umownych i spełniania wymogów bezpieczeństwa, w szczególności co do gromadzenia i przesyłania danych, jest udostępnienie Zarządzającemu do stosowania (wykorzystywania) w czasie wykonywania obowiązków umownych wszelkich zasobów (środków) Spółki służących spełnianiu ww. obowiązków umownych i wymogów bezpieczeństwa, w tym w szczególności: powierzchni biurowej wraz z wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem osobistym z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet i innym niezbędnym wyposażeniem, środków łączności, w tym telefonu komórkowego oraz samochodu.

Ponadto Spółka zobowiązuje się zapewnić Zarządzającemu na koszt Spółki zasoby (środki), o których mowa powyżej, ponosić koszty związane ze świadczeniem Usług w zakresie wynikającym z konieczności zapewnienia środków technicznych, w tym koszty związane ze świadczeniem Usług poza siedzibą Spółki, niezbędne do należytego wykonania Usług, w szczególności takie jak koszty podroży i zakwaterowania w standardzie odpowiednim do wykonywanej Funkcji oraz koszty, a także koszty uczestnictwa w konferencjach, seminariach lub spotkaniach o charakterze biznesowym związanych z przedmiotem Umowy i o ile jest to konieczne dla realizacji zobowiązań (zadań) umownych, odbywania podróży w kraju i za granicą, jak również koszty eksploatacji i napraw samochodu służbowego, a także dokonywać zwrotu wydatków poniesionych przez Zarządzającego, niezbędnych do należytego świadczenia Usług w standardzie odpowiednim do wykonywanej Funkcji, po ich należytym udokumentowaniu i uzasadnieniu ich poniesienia przez Zarządzającego, w tym wykazaniu związku i niezbędności do należytego świadczenia Usług, z zastrzeżeniem, że poniesienie przez Zarządzającego takiego wydatku może nastąpić wskutek zajścia okoliczności, których Zarządzający lub Spółka nie mogli przewidzieć lub im zapobiec, mimo dołożenia należytej staranności.

W świetle powyższego uznać należy, że mimo posiadania ograniczonej swobody w organizacji pracy przez Zarządzającego, nie ponosi on ryzyka ekonomicznego wykonywanej działalności, w całości korzystając ze środków zapewnionych przez Spółkę.

Jak wskazano dalej w interpretacji ogólnej, warunek drugi obejmuje zasady kształtowania wynagrodzenia. W interpretacji ogólnej objaśniono, że Zakładając, że umowa przewiduje, że zarządzający korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony, w praktyce sprowadza się do weryfikacji czy umowa cywilnoprawna przewiduje dla zarządzającego stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także, jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych, które mogą dotyczyć w szczególności kondycji finansowej spółki, jej pozycji rynkowej, realizacji określonej inwestycji, strategii, itd.) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o wynagradzaniu, wynagrodzenie całkowite członka organu zarządzającego składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, określonej kwotowo oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy spółki, przy czym zgodnie z ust. 5, część zmienna nie może przekraczać 50%, a m.in. w spółkach publicznych 100% wynagrodzenia podstawowego zarządzającego w poprzednim roku obrotowym. Należy uznać, że takie ukształtowanie wynagrodzenia spełnia badany warunek. Podobnie przykładowo ustalenie w umowie dla zarządzającego stałego wynagrodzenia miesięcznego w wielkości adekwatnej do pozycji spółki, zakresu zadań, itd. Oraz rocznej premii stanowiącej określony procent wypracowanego w danym roku zysku, spełni badany warunek.

Również powyższy warunek jest spełniony w odniesieniu do Umowy. Zarządzający otrzymywać ma bowiem wynagrodzenie stałe, które stanowi zasadniczy i istotny składnik całości wynagrodzenia. Dla stwierdzenia braku ponoszenia ekonomicznego ryzyka działalności nie ma znaczenia, że wynagrodzenie stałe jest pomniejszane adekwatnie do przerw w działalności. Do zagadnienia tego odniesiono się również w interpretacji ogólnej: Dla uznania spełnienia badanego warunku nie ma znaczenia okoliczność, że w umowie przewiduje się przykładowo (proporcjonalne) zmniejszenie wynagrodzenia z racji czasowego braku wykonywania czynności przez zarządzającego (wskutek własnej decyzji, choroby, zawieszenia w wykonywaniu funkcji, itp.). Podobnie nie ma znaczenia ewentualna okoliczność, że na podstawie umowy należne zarządzającemu wynagrodzenie obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie praw własności egzemplarza lub nośnika utworu i projektu wynalazczego oraz autorskich praw majątkowych do utworu, udzielenie wszelkich zezwoleń i upoważnień oraz korzystanie przez spółkę z projektów wynalazczych, w tym wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, projektów racjonalizatorskich, know-how, baz danych stworzonych przez zarządzającego, itp. - jeżeli w wyniku wykonywania umowy zarządzający stworzy utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ustalenie w umowie dla zarządzającego m.in. wynagrodzenia z niniejszego tytułu nie stoi na przeszkodzie spełnieniu badanego warunku.

Trzeci warunek przemawiający za wyłączeniem Zarządzającego z opodatkowania podatkiem z tytułu wykonywania Umowy dotyczy odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich. Jak wskazano w interpretacji ogólnej Warunek będzie spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności. Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Przykładowo, jeżeli dana umowa przewiduje, że zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków zarządzającego wynikających z umowy lub z przepisów prawa przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu, określonej przepisami prawa (w szczególności na mocy KSH) - niniejszy warunek nie będzie spełniony. (...) Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on - z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. KSH), wskazany warunek nie jest spełniony. Odpowiednio, jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Zgodnie z Umową, Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu Umowy, będące następstwem zawinionego niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Odpowiedzialność Zarządzającego w tym zakresie jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia Funkcji, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych.

Umowa nie rozszerza zatem odpowiedzialności Zarządzającego za szkody wyrządzone przy wykonywaniu umowy ponad odpowiedzialność wynikającą z Umowy wobec Spółki i przepisów Kodeksu spółek handlowych. Brak jest w umowie postanowienia wskazującego na odpowiedzialność również wobec osób trzecich.

Reasumując, zdaniem Zainteresowanych, z tytułu usług wykonywanych na podstawie Umowy, Zarządzający nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług. Skutkiem tego nie będzie uprawniony ani obowiązany do dokumentowania wykonywanych czynności fakturą (Zarządzający) w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Niezależnie od powyższego - gdyby Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe - zdaniem Spółki będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od Zarządzającego. Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, w ramach działalności gospodarczej Spółka wykonuje czynności opodatkowane. Z tego tytułu w odniesieniu do kosztów ogólnych działalności - a za takie należy uznać usługi zarządzania wykonywane przez Zarządzających - odliczenie podatku będzie możliwe z zastosowaniem zasad określonych w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż w odniesieniu do pytania nr 2, zdaniem Zainteresowanych, z tytułu usług wykonywanych na podstawie Umowy, Zarządzający nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług. Czynności wykonywane przez Zarządzającego w ramach opisanej we wniosku Umowy nie będą generowały podatku należnego z tytułu ich wykonania. Wobec powyższego, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W przypadku uznania przez Organ, iż czynności wykonywane przez Zarządzającego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów, zdaniem Spółki, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od Zarządzającego. Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, w ramach działalności gospodarczej Spółka wykonuje czynności opodatkowane. Z tego tytułu w odniesieniu do kosztów ogólnych działalności - a za takie należy uznać usługi zarządzania wykonywane przez Zarządzających - odliczenie podatku będzie możliwe z zastosowaniem zasad określonych w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r. poz. 60, 528, 648 i 859);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1. (uchylony);
2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;
5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;
6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;

1. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
   -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;
2. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
   
   

Z powołanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,

• wynagrodzenia oraz

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem, w przypadku łącznego spełnienia ww. warunków, czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, iż osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Warunek pierwszy warunki wykonywania czynności. Należy uznać, że co do zasady, w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu). Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą (...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...).

Warunek drugi wynagrodzenie. Zakładając, że umowa przewiduje, że zarządzający korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony, w praktyce sprowadza się do weryfikacji czy umowa cywilnoprawna przewiduje dla zarządzającego stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także, jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych, które mogą dotyczyć w szczególności kondycji finansowej spółki, jej pozycji rynkowej, realizacji określonej inwestycji, strategii, itd.) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202, z późn. zm.), wynagrodzenie całkowite członka organu zarządzającego składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, określonej kwotowo oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy spółki, przy czym, zgodnie z ust. 5, część zmienna nie może przekraczać 50%, a m.in. w spółkach publicznych 100% wynagrodzenia podstawowego zarządzającego w poprzednim roku obrotowym. Należy uznać, że takie ukształtowanie wynagrodzenia spełnia badany warunek.

Dla uznania spełnienia badanego warunku nie ma znaczenia okoliczność, że w umowie przewiduje się przykładowo (proporcjonalne) zmniejszenie wynagrodzenia z racji czasowego braku wykonywania czynności przez zarządzającego (wskutek własnej decyzji, choroby, zawieszenia w wykonywaniu funkcji).

Warunek trzeci odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich. Warunek będzie spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Przykładowo, jeżeli dana umowa przewiduje, że zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków zarządzającego wynikających z umowy lub z przepisów prawa - przy czym, odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu, określonej przepisami prawa (w szczególności na mocy KSH) - niniejszy warunek nie będzie spełniony.

Należy zauważyć, że jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 lutego 2017r, sygn. akt I FSK 1014/15 Ponoszenie ryzyka ekonomicznego nie może być utożsamiane z odpowiedzialnością menadżera za szkody wobec Spółki. Są to odrębne kwestie. Porównywanie nieograniczonej odpowiedzialności menadżera wobec Spółki ze stosunkiem pracowniczym nie wpływa na ocenę stanowiska Sądu, gdyż Sąd nie postawił tezy, że strony łączyła umowa o pracę. Stosunek ten Sąd oceniał pod kątem art. 15 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, to znaczy czy była to samodzielnie wykonywana działalność gospodarcza. Odpowiedzialność menadżera za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością ma być rozpoznawana wobec osób trzecich, nie wobec Spółki i, co tu już zostało podniesione, jej źródłem ma być stosunek zobowiązaniowy łączący menadżera ze Spółką, a nie stosunek organizacyjno-prawny członka zarządu Spółki. W tym zakresie słusznie podkreślił Sąd pierwszej instancji, że nie została ona uregulowana w kontrakcie, a zatem nie można jej domniemywać.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on - z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu - na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. KSH) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio, jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, ze wskazany warunek jest spełniony.

Podsumowując, jeżeli analiza danej umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zarządzającym a spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy przedstawione powyżej warunki, to zarządzającego nie można uznać za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że zarządzający występuje w charakterze podatnika VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka zawarła umowę o świadczenie usług zarządzania z Zarządzającym - Prezesem Zarządu Spółki. Wykonując umowę, Zarządzający zobowiązany jest współdziałać z innymi organami Spółki na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w tym w szczególności przepisach Kodeksu spółek handlowych, postanowieniach Statutu Spółki, uchwałach organów Spółki, a także innych aktach prawa i dokumentach wewnętrznych Spółki, w szczególności regulaminu Zarządu Spółki. Obowiązkiem Spółki jest udostępnienie Zarządzającemu do stosowania (wykorzystywania) w czasie wykonywania obowiązków umownych wszelkich zasobów (środków) Spółki służących spełnianiu ww. obowiązków umownych i wymogów bezpieczeństwa. Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonywania obowiązków Zarządzającego wynikających z umowy lub z przepisów prawa. Z tytułu świadczenia usług oraz wykonywania innych zobowiązań wynikających z umowy, w tym z tytułu przeniesienia praw autorskich, o których mowa w § 9, Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie całkowite, które składa się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe (Wynagrodzenie Stałe) oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki (Wynagrodzenie Zmienne). Zainteresowany w związku z rozpoczęciem wykonywania czynności na podstawie umowy nie zgłaszał rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie dokonywał rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług (czynny lub zwolniony). W umowie Rada Nadzorcza Spółki (strona umowy) przywołuje uchwalę nr 1 NWZ z dnia 29 grudnia 2016 r. W przedmiotowej uchwale w paragrafie nr 1 NWZ wskazuje Radzie Nadzorczej, aby treść umowy określić na warunkach ustawy z dnia 9 czerwca 2016 roku o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami. W związku z powyższym umowa została skonstruowana w oparciu o zapisy ww. ustawy, jak również Zarządzający jest obowiązany do jej stosowania. Zarządzający otrzymuje od Spółki wynagrodzenie za wykonane na podstawie umowy czynności stanowiące przychód na podstawie art. 13 punkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na pytanie Organu Należy jednoznacznie wskazać, czy z umowy wynika, że Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane czynności w związku ze świadczeniem usług zarządzania na rzecz zleceniodawcy (Spółki)? Wnioskodawca wskazał m.in. iż Żaden zapis nie stanowi o odpowiedzialności Zarządzającego wobec osób trzecich. W przypadku, gdy osoba trzecia poniesie szkodę w rezultacie działania Spółki reprezentowanej przez Zarządzającego, podmiotem zobowiązanym do jej naprawienia jest Spółka.

Tym samym należy wskazać, że ze stanu faktycznego wynika, iż w przedmiotowej sprawie Zarządzający związany jest ze Zleceniodawcą (Spółką) prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do:

• warunków wykonywania tych czynności oraz

• wynagrodzenia oraz

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie są spełnione wszystkie wyżej wymienione warunki określone ww. przepisem art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co pozwala stwierdzić, że czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług zarządzania, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym Zarządzający nie jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Zarządzającego z tytułu świadczonych usług zarządzania, stwierdzić należy, iż zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawę dokonania odliczenia stanowi faktura wystawiona przez uprawniony podmiot i dokumentująca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług świadczonych przez Zarządzającego, z uwagi na ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, ponieważ jak wskazano wyżej, czynności świadczone przez Zarządzającego na podstawie ww. umowy na rzecz Spółki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Zarządzającego z tytułu świadczonych usług zarządzania.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 2, z którego wynika, że Z tytułu usług wykonywanych na podstawie Umowy, Zarządzający nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług. Czynności wykonywane przez Zarządzającego w ramach opisanej we wniosku Umowy nie będą generowały podatku należnego z tytułu ich wykonania. Wobec powyższego, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Również Organ nie dokonał oceny stanowiska w zakresie obowiązku dokumentowania przez Zarządzającego świadczonych usług, ponieważ jak wskazano w uzupełnieniu wniosku - wątpliwości Zainteresowanych nie budzi ta kwestia i Zainteresowani nie uiścili należnej opłaty od tej kwestii (tego zdarzenia).

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego, w tym na informacji, że wynagrodzenie uzyskane przez Zarządzającego z tytułu świadczenia usług na podstawie umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (kwestia ta nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, lecz przyjęto to jako element opisu sprawy).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej