Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego (). - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 29.03.2018, sygn. 0112-KDIL4.4012.33.2018.2.EB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2018 r. (data wpływu 8 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego (). Wniosek uzupełniono w dniu 8 marca 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina zamierza zrealizować projekt pt. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego () (dalej: Inwestycja), który zostanie dofinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1, 8 i 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, ze zm.) (dalej: Ustawa o samorządzie gminnym) zadania własne Gminy obejmują m.in. sprawy ochrony środowiska i przyrody, edukacji publicznej oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie (), stąd Wnioskodawca podjął decyzję o rozwoju turystyki w regionie opartej na zasobach przyrodniczych. Inwestycja zakłada potrzebę ochrony różnorodności biologicznej występującej na terenie Gminy w obrębie jednego z osiedli poprzez zachowanie naturalnego ekosystemu w postaci podmokłego drzewostanu z niezdegradowaną glebą, bogatą roślinnością oraz światem zwierzęcym. W ramach realizacji Inwestycji przewidziano objęcie obszarem ochronnym w formie użytku ekologicznego obszaru zlokalizowanego na terenie Gminy i utworzenie na nim ścieżki dydaktycznej (dalej: Ścieżka dydaktyczna) na potrzeby edukacji ekologicznej i ekoturystyki. Efektem utworzenia Ścieżki dydaktycznej będzie propagowanie postaw ekologicznych wśród mieszkańców Gminy oraz turystów.

Ścieżka dydaktyczna będzie składać się z dwóch odcinków jeden o długości ok. 80 metrów, drugi natomiast o długości ok. 40 metrów. Trasa Ścieżki dydaktycznej przebiegać będzie drewnianą kładką z 5 przystankami, przy których zamontowane zostaną tablice informacyjne zawierające krótki opis siedliska przyrodniczego. W ocenie Wnioskodawcy, tablice informacyjne będą bardzo ważnym komponentem Inwestycji z uwagi na to, że za ich pośrednictwem będzie obywała się promocja biologicznej i przyrodniczej różnorodności regionu, w którym znajduje się Gmina. Treści, które będą za ich pomocą prezentowane będą mogły wywierać wpływ na postawy osób korzystających ze Ścieżki dydaktycznej w zakresie konieczności ochrony środowiska naturalnego.

Z uwagi na konieczność zapewniania odpowiedniej infrastruktury wokół Ścieżki dydaktycznej Wnioskodawca zamierza, w ramach realizacji Inwestycji, zagospodarować również tereny otaczające Ścieżkę dydaktyczną poprzez budowę:

utwardzonego placu wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną;
drewnianej wiaty;
elementów małej architektury takich jak: tablice informacyjne, stojaki na rowery oraz kosze na śmieci (dalej łącznie: Infrastruktura towarzysząca).

W związku z realizacją Inwestycji Wnioskodawca poniesie następujące rodzaje wydatków: na (i) wykonanie inwentaryzacji przyrodniczej cząstkowej i pełnej, (ii) przygotowanie dokumentacji do wydania pozwolenia na budowę, (iii) wykonanie Ścieżki dydaktycznej, miejsc postojowych, chodników, wiaty, oświetlenia oraz na (iv) nadzór inwestorski, które to wydatki będą łącznie dalej określane jako: Wydatki.

Ścieżka dydaktyczna oraz Infrastruktura towarzysząca, które zostaną wybudowane w ramach Inwestycji, będą stanowić własność Gminy i będą ogólnodostępne, tj. każda osoba będzie uprawniana do skorzystania z nich nieodpłatnie. Gmina nie będzie osiągała przychodów w związku z realizacją Inwestycji, w tym m.in. nie będzie odpłatnie udostępniać Ścieżki dydaktycznej lub Infrastruktury towarzyszącej osobom trzecim.

Wniosek uzupełniono w dniu 8 marca 2018 r. o informację, że efekty realizacji projektu pt. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego (), od momentu zrealizowania projektu, będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od Wydatków na realizację Inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od Wydatków na realizację Inwestycji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast w myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z kolei w art. 88 ustawy o VAT wskazano przypadki, w których prawo do odliczenia jest ex lege wyłączone. Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż prawo do odliczenia przysługuje, gdy są spełnione tzw. pozytywne przesłanki odliczenia, tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary lub usługi, z tytułu nabycia których podatek został naliczony, będą wykorzystywane przez tego podatnika do czynności opodatkowanych oraz gdy nie zachodzą żadne przesłanki wyłączające prawa do odliczenia wskazane w art. 88 ustawy o VAT (tzw. negatywne przesłanki odliczenia).

Podatnikiem, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W tym kontekście wskazać należy, iż stosownie do art. 2 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy ochrony środowiska i przyrody, edukacji publicznej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 1, 8 i 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Powyższe oznacza, iż organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT w tych przypadkach, w których: (i) wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach zadań własnych lub (ii) wykonuje czynności mieszczące się wprawdzie w ramach zadań własnych, gdy mają one swoje źródło w stosunku cywilnoprawnym, tj. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie wykonywane przez Gminę czynności mogą zatem mieć przymiot działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie, powołane wyżej przepisy ustawy o VAT wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: (i) odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz (ii) wystąpi związek między nabywanymi towarami lub usługami z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a następnie w ramach tej działalności związek ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozpatrywanych okolicznościach nie zostaną spełnione wskazane wyżej warunki do odliczenia VAT naliczonego od Wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji, ponieważ: (i) Gmina przy ponoszeniu Wydatków nie będzie występować jako podatnik VAT oraz, w konsekwencji (ii) Wydatki nie będą wykorzystywane do czynności podlegających VAT, w tym opodatkowanych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż Inwestycja będzie realizowana z założeniem, że po jej zakończeniu Ścieżka dydaktyczna i Infrastruktura towarzysząca będzie wykorzystywana przez Gminę wyłącznie do działalności/czynności statutowych, wynikających z Ustawy o samorządzie gminnym, w zakresie ochrony środowiska i przyrody, edukacji publicznej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Ergo, Gmina będzie działać w tym zakresie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym, Wnioskodawca w związku z realizacją Inwestycji będzie występować jako organ władzy publicznej, w ramach i w celu realizacji zadań własnych, nałożonych nań odrębnymi przepisami prawa, a nie na podstawie i w celu wykonania zobowiązań wynikających z umów cywilnoprawnych. A zatem, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie będzie tu działać w charakterze podatnika VAT.

Po drugie, po zrealizowaniu Inwestycji Gmina nie będzie wykorzystywać Ścieżki dydaktycznej ani Infrastruktury towarzyszącej do wykonywania czynności podlegających VAT, w szczególności opodatkowanych VAT. Tym samym, poniesione w związku z Inwestycją Wydatki nie będą wykazywać związku z działalnością gospodarczą Gminy, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Reasumując, w ocenie Gminy, ze względu na (i) wykorzystywanie, po realizacji Inwestycji, Ścieżki dydaktycznej i Infrastruktury towarzyszącej do zadań własnych Gminy, które to zadania nie będą wykonywane w oparciu o umowy cywilnoprawne i fakt, że (ii) Ścieżka dydaktyczna oraz Infrastruktura towarzysząca, które zostaną wybudowane w ramach Inwestycji, będą ogólnodostępne, tj. każda osoba będzie uprawniona do skorzystania z nich nieodpłatnie Gminie w ogóle nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT od Wydatków poniesionych na realizację Inwestycji. Ścieżka dydaktyczna oraz Infrastruktura towarzysząca nie będą bowiem wykorzystywane do żadnych czynności Gminy efektywnie opodatkowanych VAT.

Prawidłowość takiego stanowiska, w przypadkach zbliżonych do sytuacji Gminy, została potwierdzona m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 października 2017 r. nr 0112-KDIL4.4012.463.2017.1.JK oraz z dnia 9 sierpnia 2017 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.242.2017.2.PG, w której organ stwierdził: Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina realizując opisany we wniosku projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi nabywane w związku z realizowanym projektem będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. Zagospodarowanie terenów (...) wraz z budową ścieżki dydaktycznej (...). Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizowanym projektem będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Mając na uwadze przedstawione wyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza zrealizować projekt pt. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego (), który zostanie dofinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Gmina znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie, stąd Wnioskodawca podjął decyzję o rozwoju turystyki w regionie opartej na zasobach przyrodniczych. Inwestycja zakłada potrzebę ochrony różnorodności biologicznej występującej na terenie Gminy w obrębie jednego z osiedli poprzez zachowanie naturalnego ekosystemu w postaci podmokłego drzewostanu z niezdegradowaną glebą, bogatą roślinnością oraz światem zwierzęcym. W ramach realizacji Inwestycji przewidziano objęcie obszarem ochronnym w formie użytku ekologicznego obszaru zlokalizowanego na terenie Gminy i utworzenie na nim Ścieżki dydaktycznej na potrzeby edukacji ekologicznej i ekoturystyki. Efektem utworzenia Ścieżki dydaktycznej będzie propagowanie postaw ekologicznych wśród mieszkańców Gminy oraz turystów.

utwardzonego placu wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną;
drewnianej wiaty;
elementów małej architektury takich jak: tablice informacyjne, stojaki na rowery oraz kosze na śmieci.

W związku z realizacją Inwestycji Wnioskodawca poniesie następujące rodzaje Wydatków: na wykonanie inwentaryzacji przyrodniczej cząstkowej i pełnej, przygotowanie dokumentacji do wydania pozwolenia na budowę, wykonanie Ścieżki dydaktycznej, miejsc postojowych, chodników, wiaty, oświetlenia oraz na nadzór inwestorski. Ścieżka dydaktyczna oraz Infrastruktura towarzysząca, które zostaną wybudowane w ramach Inwestycji, będą stanowić własność Gminy i będą ogólnodostępne, tj. każda osoba będzie uprawniona do skorzystania z nich nieodpłatnie. Gmina nie będzie osiągała przychodów w związku z realizacją Inwestycji, w tym m.in. nie będzie odpłatnie udostępniać Ścieżki dydaktycznej lub Infrastruktury towarzyszącej osobom trzecim. Ponadto efekty realizacji projektu pn. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego (), od momentu zrealizowania projektu, będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Gmina ma wątpliwości, czy będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji pn. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego ().

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Ścieżka dydaktyczna oraz Infrastruktura towarzysząca, które zostaną wybudowane w ramach Inwestycji pn. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego (), będą stanowić własność Gminy i będą ogólnodostępne, tj. każda osoba będzie uprawniona do skorzystania z nich nieodpłatnie. Ponadto efekty realizacji ww. Inwestycji, od momentu zrealizowania projektu, będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie osiągała przychodów w związku z realizacją Inwestycji, w tym m.in. nie będzie odpłatnie udostępniać Ścieżki dydaktycznej lub Infrastruktury towarzyszącej osobom trzecim. Zatem podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawa do odliczenia podatku naliczonego od Wydatków na realizację Inwestycji pn. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego (). Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie