Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia lub odzyskania podatku naliczonego w całości lub części w związku z realizacją projektu (siłownia, plac zabaw)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2018 r. (data wpływu 22 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub odzyskania części lub całości podatku naliczonego w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub odzyskania części lub całości podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 4 kwietnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Gmina będzie realizowała z udziałem środków z Ministerstwa A i B.

Przedmiotem inwestycji jest budowa A i B.

Gmina ubiega się o dofinansowanie projektu w ramach programu rozwoju małej infrastruktury sportowo-rekreacyjnej o charakterze wielopokoleniowym A i B, edycja 2018 na terenie rekreacyjnym, osiedlowym.

Celem inwestycji jest budowa ogólnodostępnych, wielofunkcyjnych, plenerowych stref aktywności, skierowanych do różnych grup wiekowych oraz tworzenie przestrzeni aktywności sportowej, sprzyjającej międzypokoleniowej integracji społecznej.

Zakres rzeczowy projektu:

A.

W stanie istniejącym teren, na którym zlokalizowana jest inwestycja jest miejskim skwerem, z ukształtowanym systemem ciągów pieszych oraz zielenią wysoką.

Na ww. terenie zlokalizowane są urządzenia zabawowe (huśtawka podwójna, piaskownica, huśtawka równoważnia oraz tablica informacyjna z regulaminem placu zabaw). Projekt zakłada pozostawienie ich w obecnych miejscach (za wyjątkiem piaskownicy która zostanie przeniesiona w nowe miejsce), wewnątrz projektowanego ogrodzenia. Tablicę informacyjną z regulaminem placu zabaw zostanie zdemontowana i zamontowana w nowej lokalizacji.

W ramach inwestycji planuje się wykonanie siłowni plenerowej, doposażenie placu zabaw wraz z budową ogrodzenia oraz montaż elementów małej architektury (strefa relaksu), w tym:

1. siłownia plenerowa, w tym:
   1. biegacz l szt.,
   2. ławka l szt.,
   3. orbitek 1 szt.,
   4. twister + wahadło 1 szt.,
   5. wioślarz 1 szt.,
   6. wyciąg + wyciskanie 1 szt.,
2. plac zabaw o charakterze sprawnościowym z ogrodzeniem, w tym:
   1. zestaw sprawnościowy 1 szt.,
   2. tunel z lin 1 szt.,
   3. pomost ruchomy 1 szt.,
   4. nawierzchnia bezpieczna wraz z podbudową o pow. 122,50 m²,
   5. ogrodzenie systemowe z paneli metalowych o dł. 59,72 m,
3. strefa relaksu, w tym:
   1. ławki 9 szt.,
   2. kosz na odpady 6 szt.,
   3. stolik do gry w szachy 1 szt.,
   4. stojak na rowery 1 szt.,
4. nawierzchnia z kostki brukowej wraz z podbudową (pod urządzenia siłowni, chodniki i ławki) o pow. 95,72 m²,
5. tablica informacyjna regulamin korzystania z urządzeń siłowni 1 szt.,
6. tablica informacyjna A i B 1 szt.,
7. usługi towarzyszące (obsługa geodezyjna, inwentaryzacja podwykonawcza).
   
   

B.

Na terenie objętym inwestycją zlokalizowane są urządzenia zabawowe (huśtawka podwójna, piaskownica, huśtawka równoważnia, zjeżdżalnia) oraz tablica informacyjna z regulaminem placu zabaw. Dokumentacja projektowa zakłada pozostawienie urządzeń zabawowych w obecnych miejscach, wewnątrz projektowanego ogrodzenia. Tablicę informacyjną z regulaminem placu zabaw należy zdemontować i ponownie zamontować w nowej lokalizacji. W ramach inwestycji planuje się wykonanie siłowni plenerowej, doposażenie placu zabaw wraz z budową ogrodzenia oraz montaż elementów małej architektury (strefa relaksu), w tym:

1. siłownia plenerowa, w tym:
   1. biegacz 1 szt.,
   2. ławka 1 szt.,
   3. orbitek 1 szt.,
   4. twister + wahadło 1 szt.,
   5. wioślarz 1 szt.,
   6. wyciąg + wyciskanie 1 szt.,
2. plac zabaw o charakterze sprawnościowym z ogrodzeniem, w tym:
   1. zestaw sprawnościowy 1 szt.,
   2. tunel z lin 1 szt.,
   3. pomost ruchomy 1 szt.,
   4. nawierzchnia bezpieczna wraz z podbudową o pow. 102,0 m²,
   5. ogrodzenie systemowe z paneli metalowych o dł. 77,36 m,
3. strefa relaksu, w tym:
   1. ławki 4 szt.,
   2. kosz na odpady 2 szt.,
   3. stolik do gry w szachy 1 szt.,
   4. stojak na rowery 1 szt.,
4. nawierzchnia z kostki brukowej wraz z podbudową (pod urządzenia siłowni, chodniki i ławki),
5. tablica informacyjna regulamin i instrukcja korzystania z urządzeń siłowni 1 szt.,
6. tablica informacyjna A i B 1 szt.

Infrastruktura zrealizowana w ramach ww. projektu będzie ogólnodostępna i udostępniona nieodpłatnie. Właścicielem majątku powstałego w wyniku projektu będzie Gmina. Gmina zapewni trwałość organizacyjną, instytucjonalną oraz finansową przedsięwzięcia, także w zakresie po ukończeniu zadania. Zgodnie z wymogami konkursu całość majątku wytworzona w ramach zadania będzie udostępniona mieszkańcom nieodpłatnie.

Ponadto, Wnioskodawca pismem z dnia 4 kwietnia 2018 r., doprecyzował opis sprawy poprzez wskazanie, że infrastruktura wytworzona przy budowie A i B będzie służyła wyłącznie do czynności nieopodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia/odzyskania części lub całości podatku od towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Wnioskodawca jako podmiot prawa publicznego zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, realizuje zadania użyteczności publicznej, którymi są zadania własne Gminy, polegające na bieżącym i nieprzerwanym zaspokajaniu zbiorowych potrzeb ludności, w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Przy czym art. 7 ust. 1 ustawy określa, że zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. (pkt 10), kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz (pkt 15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

W związku z powyższym zarówno budowa jak i utrzymanie urządzeń rekreacyjnych należy do zadań własnych gminy, a cała infrastruktura, która powstanie w związku z realizacją projektu nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych (w tym nie będzie dzierżawiona lub w inny sposób odpłatnie udostępniona). Toteż, towary i usługi nabywane w ramach przedmiotowego projektu nie będą służyć działalności Gminy jako podatnika, lecz będą wykorzystywane do czynności realizowanych w ramach reżimu publiczno-prawnego.

Wynika to z art. 15 ust. 6 ustawy VAT, zgodnie z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W zakresie realizowanych zadań własnych, Gmina nie jest uznawana za podatnika, tym samym nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika natomiast, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Okoliczności sprawy wskazują, że zakupy dokonywane w związku z realizacją opisanych projektów nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych, dlatego też Gmina stoi na stanowisku, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie przysługuje jej prawo do odliczenia/odzyskania podatku VAT od projektowanej inwestycji ani w całości, ani w części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują sprawy m.in. w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 15 ww. ustawy).

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina będzie realizowała z udziałem środków z Ministerstwa A i B. Przedmiotem inwestycji jest budowa dwóch A i B. Gmina ubiega się o dofinansowanie projektu w ramach programu rozwoju małej infrastruktury sportowo-rekreacyjnej o charakterze wielopokoleniowym A i B edycja 2018 na terenie rekreacyjnym, osiedlowym. Celem inwestycji jest budowa ogólnodostępnych, wielofunkcyjnych, plenerowych stref aktywności, skierowanych do rożnych grup wiekowych oraz tworzenie przestrzeni aktywności sportowej, sprzyjającej międzypokoleniowej integracji społecznej. Wnioskodawca szczegółowo wskazał na zakres rzeczowy prac w ramach przedmiotowego projektu. Infrastruktura zrealizowana w ramach ww. projektu będzie ogólnodostępna i udostępniona nieodpłatnie. Właścicielem majątku powstałego w wyniku projektu będzie Gmina. Gmina zapewni trwałość organizacyjną, instytucjonalną oraz finansową przedsięwzięcia, także w zakresie po ukończeniu zadania. Zgodnie z wymogami konkursu całość majątku wytworzona w ramach zadania będzie udostępniona mieszkańcom nieodpłatnie. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że infrastruktura wytworzona przy budowie A i B będzie służyła wyłącznie do czynności nieopodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy będzie miał on prawo do odliczenia/odzyskania w całości lub części podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie pomimo, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Gmina realizując opisany we wniosku projekt nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane od czynności opodatkowanych. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, infrastruktura wytworzona przy budowie A i B będzie służyła wyłącznie do czynności nieopodatkowanych oraz będzie ona udostępniona mieszkańcom nieodpłatnie.

Tym samym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego związanego z opisaną inwestycją, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia/odzyskania zarówno w całości jak i w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na budowie A i B. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, z tych też względów nie będzie mieć prawa do odzyskania podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku

z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej