Temat interpretacji

D E C Y Z J A

Na podstawie art.233 § 1 pkt 1 w związku z art.14 "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz.U. Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 29 czerwca 2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, postanawiam:- utrzymać w mocy postanowienie organu I instancji.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 25 kwietnia 2005r. Skarżąca Spółka wniosła podanie do Naczelnika Urzędu Skarbowego udzielenie w trybie art.14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w indywidualnej sprawie przedstawiając następujący stan faktyczny.Spółka nabyła samochód przed 1 maja 2004r. i przed tą datą korzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa. Zdaniem Spółki zachowała ona nadal uprawienie do pomniejszenia podatku należnego o VAT zawarty w cenie paliwa, mimo, że ładowność samochodu jest niższa niż wynikająca z wyliczenia wg wzoru zawartego w art.86 ust.3 w/w ustawy o VAT. Strona uważa bowiem, że ograniczenie w odliczeniu VAT wprowadzone przepisem art.88 ust.1 pkt 3 w/w ustawy dot. paliw do napędu pojazdów samochodowych nabytych po 1 maja 2004r.Pełnomocnik Strony wniósł o uchylenie w/w postanowienia powołując się na jego niezgodność z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz I i VI Dyrektywą Rady Unii Europejskiej. Zdaniem pełnomocnika zaskarżone rozstrzygnięcie narusza wyrażoną w art.120 u.o.p. zasadę praworządności poprzez dowolną i błędną wykładnię przepisów prawa podatkowego.Ustosunkowując się do tak sformułowanych zarzutów oraz dokonując ogólnej oceny prawidłowości wydanego rozstrzygnięcia stwierdzam co następuje.Z dniem 1 maja 2004r. weszła w życie ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535 z późn.zm.) - art.175. Stosownie do przepisu art.88 ust.1 pkt 3 w/w ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art.86 ust.3 i 5 w/w ustawy.Z kolei art.86 ust.3 stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru DŁ = 357 kg + n x 68 kg gdzie DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność, n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów - nie więcej jednak niż 5.000 zł.Zgodnie z przepisem art.86 ust.4 wypełnienie warunku dopuszczalnej ładowności nie dotyczy: 1) przypadków gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów), stanowi przedmiot działalności podatnika;2) pojazdów specjalnych;3) pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.Rozstrzygając sprawę na gruncie przytoczonych przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, podzielam pogląd organu I instancji, iż podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu samochodu dostawczego NUBIRA, którego ładowność jest mniejsza niż określona wg w/w wzoru. Ma w tej sytuacji bowiem zastosowanie przepis art.88 ust.1 pkt 3, który wprowadza ograniczenie w/w prawa.Z chwilą wprowadzenia "nowej" ustawy kwestię wejścia w życie czy też uchylenia obowiązujących ustaw regulują przepisy przejściowe zamieszczone w dziale XIII ustawy o VAT.Ustawodawca nie przewidział we wskazywanych przepisach odmiennej regulacji aniżeli zawarta w art.88 w/w ustawy.Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tj. ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535 z późn.zm.).Wyrażona w art.120 u.o.p. zasada praworządności stanowi, że organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa, co oznacza, że w procesie stosowania prawa rozstrzygnięcia winny znajdować podstawę wyłącznie w ustawie. Powoływanie się przez stronę w odwołaniu na naruszenie w/w zasady ogólnej prawa podatkowego jest nieuzasadnione.Nie należy do kompetencji organów podatkowych w szczególności badanie zgodności przepisów prawa wspólnotowego z aktami prawa wewnętrznego obowiązującego na terytorium RP w zakresie dotyczącym ustaw podatkowych.Tym niemniej zauważam, że powołane w uzasadnieniu zażalenia, orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dotyczą odmiennych stanów faktycznych aniżeli zaistniały w przedmiotowej sprawie. W sprawach 268/83 oraz C-110/98 Europejski Trybunał Sprawiedliwości analizował neutralności podatku od wartości dodanej w aspekcie momentu powstania prawa do odliczenia podatku i prawa do wystąpienia o zwrot podatku przez podmioty nowo rozpoczynające działalność.W oparciu o powyższe w przedmiotowej sprawie nie jest uprawnionym wniosek, iż rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zamościu naruszyło zasadę neutralności podatku wynikającą z I i VI Dyrektywy Rady Unii Europejskiej. Z uwagi na powyższe orzekam jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna. Na decyzję służy prawo wniesienia skargi (wraz z odpisami) za moim pośrednictwem do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie w terminie 30 dni od daty jej otrzymania.