Temat interpretacji

Prawo do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki związane z budową infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z 14 lipca 2017 r. (data wpływu 19 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki związane z budową infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki związane z budową infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 lipca 2017 r. (data wpływu 19 lipca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 6 lipca 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.315.2017.1.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 14 lipca 2017 r., przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje zadania, dla których została powołana, na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Większość tych zadań realizowana jest przez gminę w ramach reżimu publicznoprawnego. Część czynności Gmina wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy o VAT. Gmina z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług, zwanego dalej podatkiem VAT, z podległymi jednostkami budżetowymi. Podległy Urząd Gminy jako jednostka budżetowa prowadzi w imieniu Gminy sprzedaż opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż prowadzona przez Gminę to m.in. dostawa wody, odprowadzanie ścieków komunalnych, dla mieszkańców, osób prowadzących działalność gospodarczą oraz jednostek budżetowych, czynsze mieszkalne jak i użytkowe dla mieszkańców oraz osób prowadzących działalność gospodarczą. Gmina w bieżącym roku wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie inwestycji pod nazwą do Urzędu Marszałkowskiego Województwa będącą instytucją wdrażającą Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, działanie: Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich. Inwestycja będzie realizowana w roku 2017-2018 w zakresie obowiązkowych zadań własnych Gminy.

Rozbudowa sieci wodociągowej służyć będzie mieszkańcom gminy. Głównym celem projektu jest poprawa warunków życia mieszkańców, a także podniesienie poziomu wyposażenia Gminy w zakresie infrastruktury technicznej. Po zakończeniu inwestycji woda będzie sprzedawana indywidualnym odbiorcom. Przedmiotowa inwestycja pozostanie własnością Gminy i nie zostanie przekazana żadnemu podmiotowi. Gmina będzie wykonywała usługi związane z odprowadzaniem ścieków oraz dostarczaniem wody z wodociągu dla mieszkańców odpłatnie, będzie zawierać umowy cywilnoprawne z odbiorcami. Obecnie Gmina jest podatnikiem podatku VAT w tym zakresie. Faktury dotyczące realizacji projektu wystawiane będą na Gminę, natomiast towary i usługi związane z rozbudową sieci wodociągowej związane będą z wykonaniem czynności opodatkowanych. Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie do świadczenia usług za odpłatnością, tj. dostawa wody i odprowadzanie ścieków od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Opłaty związane ze sprzedażą wody i odbiór ścieków inkasowała będzie Gmina, która jest czynnym podatnikiem VAT. Faktury dla odbiorców wystawiane będą przez Gminę NIP: .

Powstała infrastruktura nie będzie wykorzystywana do odprowadzania ścieków z budynków jednostek organizacyjnych Gminy. Zakupy towarów i usług dotyczące zarówno budowy jak i rozbudowy sieci wodociągowej w miejscowości , jak i budowy sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących podatek należny po stronie Gminy.

Gmina będzie wykorzystywała nowo wybudowaną sieć wodociągową w miejscowości wyłącznie do świadczenia usług na podstawie umów cywilnoprawnych na rzecz mieszkańców tych miejscowości oraz przedsiębiorców działających na terenie tych miejscowości.

Nowo wybudowana sieć wodociągowa w miejscowości nie będzie wykorzystana do dostarczania wody do budynków jednostek organizacyjnych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jeżeli Gmina będzie prowadziła w związku z ww. inwestycją tylko i wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, czy ma w związku z tym prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wydatków inwestycyjnych związanych z budową infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej przy współudziale środków z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich PROW?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Gminy, realizując powyższe zadanie Gmina będzie miała prawo odliczenia pełnego podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki, gdyż majątek powstały w wyniku realizacji projektu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Świadczone usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności tylko opodatkowanych.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 710 ze zmianami), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Analizując treść wyżej powołanych przepisów prawa, zdaniem Wnioskodawcy, Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki na realizację zadania. Bowiem spełnione zostały wszystkie przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a opisana inwestycja związana jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych odpłatnym świadczeniem usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Decyzja taka musi być podjęta od razu.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie () kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionych okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Gmina w bieżącym roku wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie inwestycji pod nazwą . Przedmiotowa inwestycja pozostanie własnością Gminy i nie zostanie przekazana żadnemu podmiotowi. Faktury dotyczące realizacji projektu wystawiane będą na Gminę. Gmina będzie wykonywała usługi związane z odprowadzaniem ścieków oraz dostarczaniem wody z wodociągu dla mieszkańców odpłatnie, będzie zawierać umowy cywilnoprawne z odbiorcami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Gmina ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wydatków inwestycyjnych związanych z budową infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej przy współudziale środków z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich PROW, jeżeli będzie prowadziła w związku z ww. inwestycją tylko i wyłącznie sprzedaż opodatkowaną.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak wynika z opisu sprawy zakupy towarów i usług dotyczące zarówno budowy jak i rozbudowy sieci wodociągowej w miejscowości , jak i budowy sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących podatek należny po stronie Gminy. powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie do świadczenia usług za odpłatnością, tj. dostawa wody i odprowadzanie ścieków od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Nowo wybudowana sieć wodociągowa w miejscowości nie będzie wykorzystana do dostarczania wody do budynków jednostek organizacyjnych Gminy. Powstała infrastruktura nie będzie wykorzystywana do odprowadzania ścieków z budynków jednostek organizacyjnych Gminy.

W świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT stwierdzić należy, że świadczenie usług dostawy wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców oraz przedsiębiorców będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), zatem dla tych czynności Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji, Gmina jako osoba prawna będzie podlegała obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych. Czynności wykonywane na podstawie zawartych przez Gminę umów cywilnoprawnych nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania na mocy powołanego wyżej art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Analizując okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego, albowiem Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a zakupy towarów i usług dotyczących zarówno budowy jak i rozbudowy sieci wodociągowej w miejscowości , jak i budowy sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Zaznaczyć należy, że bez znaczenia w tej sytuacji jest to skąd pochodzą środki pozyskane w celu sfinansowania tych zakupów.

Podsumowując, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki ponoszone w związku z inwestycją polegającą na budowie ww. infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej. Prawo to będzie przysługiwało Gminie pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy o VAT.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej