Temat interpretacji

brak opodatkowania sprzedaży produktów wytwarzanych przez uczestników WTZ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2017r. (data wpływu 16 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2017r. (data wpływu 3 sierpnia 2017r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży produktów wytwarzanych przez uczestników WTZ - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży produktów wytwarzanych przez uczestników WTZ.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 lipca 2017r. (data wpływu 3 sierpnia 2017r.) w zakresie doprecyzowania opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina ... posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP ..... Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP oraz art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016r., poz. 446, z póżn. zm.) zwaną dalej u.s.g.. W myśl art. 1 u.s.g. mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową, ilekroć jest mowa o gminie, należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Zadania własne gminy określone są w art. 7 u.s.g. oraz uszczegółowione w przepisach szczególnych - konkretyzujących ich realizację. Zgodnie z art. 7 u.s.g. zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania te obejmują w szczególności sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

3a) działalności w zakresie telekomunikacji,

1. lokalnego transportu zbiorowego,
2. ochrony zdrowia,
3. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych,

6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,

1. gminnego budownictwa mieszkaniowego,
2. edukacji publicznej,
3. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami,
4. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
5. targowisk i hal targowych,
6. zieleni gminnej i zadrzewień,
7. cmentarzy gminnych,
8. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,
9. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,
10. polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej,
11. wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej,
12. promocji gminy,
13. współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 239).
14. współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Przypomnienia wymaga też fakt, iż gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych - co wynika z art. 166 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W myśl art. 26 ust. 1 u.s.g. organem wykonawczym gminy jest wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 u.s.g.). Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814, ze zm.), zwanej dalej u.s.p prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998r. liczyły więcej niż 100.000 mieszkańców (...). Miastem takim jest więc Gmina ..... Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p. Tak więc do zadań gminy będącej miastem na prawach powiatu oprócz zadań nałożonych przez u.s.g. dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p.

Zgodnie z art. 9 pkt 2-3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870, ze zm.) zwaną dalej u.f.p., sektor finansów publicznych tworzą m.in. jednostki samorządu terytorialnego oraz jednostki budżetowe. Jednostkami budżetowymi, zgodnie z art. 11 u.f.p. są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, działające na podstawie statutu określającego w szczególności ich nazwę, siedzibę i przedmiot działalności.

Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej planem finansowy jednostki budżetowej. Na skutek wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 stwierdzone zostało, iż gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W konsekwencji tego należy uznać, że samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie TSUE za obowiązkowe uznano scentralizowanie w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Termin obowiązkowej centralizacji podatkowej dotyczącej podatku VAT w samorządach został określony komunikatem Ministerstwa Finansów opublikowanym dnia 15 stycznia 2016r. na dzień 01 stycznia 2017r., zatem Gmina ... od tego właśnie terminu rozpoczęła scentralizowane rozliczanie podatku od towarów i usług, tj. procesem tym objęte zostały wraz z Urzędem Miasta .... wszystkie gminne jednostki budżetowe. Formalną podstawę ww. działania stanowi art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizacje projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454, ze zm.).

Jak wskazano powyżej, Gmina .... jest zobowiązana realizować zadania z zakresu pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych oraz edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 8 u.s.g ). Natomiast art. 4 ust. 1 pkt 3 i 5 u.s.p. wskazuje, iż powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie pomocy społecznej i wspierania osób niepełnosprawnych. W celu wykonywania wskazanych zadań przez miasto na prawach powiatu - .... utworzono jednostki organizacyjne tj. jednostki budżetowe.

Powyższe jest zgodne z Uchwałą Nr . Rady Miasta .... z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie uchwalenia Statutu Miasta ...., która w § 5 stanowi, iż:

1. W celu wykonywania swych zadań Miasto .... może tworzyć jednostki organizacyjne.
2. Prezydent Miasta prowadzi rejestr jednostek organizacyjnych.

Jedną z jednostek budżetowych jest Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1 ...., ul. ....., zwany dalej Ośrodkiem. Ośrodek jest jednostką budżetową działającą na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r., poz. 1943, ze zm.), która w art. 2 pkt 5 wymienia, iż: system oświaty obejmuje młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki. Statut Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Nr 1 .... stanowiącego załącznik do uchwały Nr 9 z dnia 27 stycznia 2016 r. określa w § 2 pkt 1, że Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 1 ..., zwany dalej Ośrodkiem, jest placówką oświatową zapewniającą opiekę, naukę i przygotowanie zawodowe młodzieży z obniżoną sprawnością intelektualną.

W pkt 5-8 wskazanego § 2 określono:

1. Organem prowadzącym jest Prezydent Miasta .....
2. Organem sprawującym nadzór pedagogiczny jest Kuratorium Oświaty .....
3. Ośrodek jest jednostką budżetową.
4. Ośrodek jest organem założycielskim dla działających na jego terenie Warsztatów Terapii Zajęciowej.

Wskazane w Statucie Ośrodka Warsztaty Terapii Zajęciowej, zwane dalej Warsztatami, stanowią tylko część Ośrodka, który dla Warsztatów Terapii Zajęciowej jest organem założycielskim i prowadzącym, nie stanowią one odrębnej jednostki organizacyjnej Gminy ....., tylko działa przy jednostce organizacyjnej jaką jest Ośrodek. Ponadto art. 35a ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2046) w oparciu, o którą działają Warsztaty stanowi, że do zadań powiatu należy dofinansowanie kosztów tworzenia i działania warsztatów terapii zajęciowej.

Art. 10b ww. ustawy określa:

pkt 2: Koszty utworzenia, działalności i wynikające ze zwiększenia liczby uczestników warsztatu są współfinansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej Funduszem oraz ze środków samorządu powiatowego, lub innych źródeł, z zastrzeżeniem ust. 2a, 2b, 3 i 4 oraz art. 68c ust. 1.

pkt 2a: Koszty działalności warsztatu są finansowane ze środków samorządu powiatowego w wysokości co najmniej 10% tych kosztów.

Natomiast w art. 10f ust. 1 ww. ustawy wskazano, że: Osoby niepełnosprawne są kierowane do uczestnictwa w: 1) warsztacie - zgodnie ze wskazaniem zawartym w orzeczeniu o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności.

Podczas Warsztatów terapii zajęciowej ich uczestnicy, tj. osoby niepełnosprawne wytwarzają drobne wyroby, które następnie są sprzedawane przez te osoby np. podczas kiermaszów, które są również wystawą prac uczestników Warsztatów.

W zakresie charakteru opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży ww. prac uczestników Warsztatów w lutym 2017 r. został przez Warsztaty Terapii Zajęciowej przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym Nr 1 .... złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Na wskazany wniosek Warsztaty otrzymały Postanowienie z dnia 6 kwietnia 2017r. sygn. 1061-IPTPP3.4512.103.2017.1.ALN od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w którym odmówiono wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

W ww. postanowieniu organ wskazał, że ...dla Warsztatu Terapii Zajęciowej organem założycielskim i prowadzącym jest Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1 ...., zatem z tytułu sprzedaży wyrobów wykonanych przez osoby niepełnosprawne w ramach terapii podatnikiem będzie Miasto na prawach powiatu, a nie placówka tj. Warsztat Terapii Zajęciowej przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym Nr 1 ..... Bowiem, po przeprowadzeniu scentralizowania rozliczeń w zakresie podatku VAT, to Miasto na prawach powiatu rozlicza/będzie rozliczać zarówno podatek należny, jak i podatek naliczony, powstały w wyniku działań realizowanych przez swoje jednostki organizacyjne, w tym również przez Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1 ......

W postanowieniu zaznaczono także, iż: Wobec powyższego, zakres przedstawionego pytania odnosi się do sytuacji prawnopodatkowej innego podmiotu, tj. Miasta na prawach powiatu. Zatem w świetle ww. przepisów brak jest podstaw prawnych do udzielenia odpowiedzi na ww. pytanie Wnioskodawcy....

W związku z powyższym Gmina ...., będąca czynnym podatnikiem podatku VAT obejmująca w swej deklaracji VAT rozliczenia scentralizowanych z nią jednostek organizacyjnych, w tym m.in. Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Nr 1 ...., występuje z pytaniem dotyczącym opisanych czynności dokonywanych przez ten Ośrodek.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż przez uczestników WTZ wykonywane są takie wyroby jak: kartki świąteczne, stroiki okazjonalne, wyroby ceramiczne mające charakter użytkowy lub dekoracyjny, serwetki, obrazki, które są sprzedawane przez uczestników- osoby niepełnosprawne na kiermaszach, będących jednocześnie wystawą prac uczestników warsztatu.

Sprzedawane przez Wnioskodawcę towary wytwarzane przez uczestników WTZ nie mają dla nabywcy realnej wartości ekonomicznej, lecz- w ocenie Wnioskodawcy- mogą rodzić poczucie spełnienia pewnej misji, spełnienia dobrego uczynku, tj. pomocy potrzebującym. Z perspektywy nabywcy zakup tych prac ma - zdaniem Wnioskodawcy- charakter udzielenia pomocy polegającej na przekazaniu datku finansowego na rzecz podopiecznych warsztatu.

Sprzedawane prace (wyroby) charakteryzują się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną, nie są towarami luksusowymi, środkami trwałymi czy dobrami inwestycyjnymi. Organizowane kiermasze mają służyć kreowaniu właściwego wizerunku osoby niepełnosprawnej są formą terapii, a zebrane środki finansowe służą integracji społecznej uczestników WTZ.

W zakresie pytań 2 i 3 stanowisko Wnioskodawcy zgodne jest z oceną dokonaną przez Ministra Rozwoju i Finansów zawartą w piśmie z dnia 09 marca 2017r. znak:PT3.054.1.2017.LBE.96 skierowanym do Marszałka Sejmu. Z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów wyraził pogląd , iż ,,(...) sprzedaż prac wykonanych przez uczestników WTZ w ramach realizowanego programu terapii, które to prace charakteryzują się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.(...).,,(...) praca nie ma bowiem dla nabywcy realnej wartości ekonomicznej, a jedynie wartość sentymentalną lub symboliczną (analogicznie jak ,,cegiełki w zamian za darowizny) (...).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje także potwierdzenie w wykładni dokonanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2017r. znak: 0112-KDIL1-1.4012.174.2017.2.OA.

Wartość materiałów zużytych przez uczestników do wytwarzania wyrobów do terapii zajęciowej w ramach Warsztatów: 2014r.: 15.008,58 zł, 2015r.: 11.343,71 zł, 2016r.: 15.644,47 zł, pierwsze półrocze b.r. 6.379,73 zł.

Roczny przychód Warsztatów ze sprzedaży wyrobów wytwarzanych przez uczestników zajęć: 2014r.: 11.499,00 zł, 2015r.: 12.133,95 zł, 2016r.: 15.722,00 zł, pierwsze półrocze b.r.: 1.791,00 zł.

Całość środków uzyskanych ze sprzedaży wyrobów została przeznaczona na integrację społeczną uczestników. Z tytułu nabycia materiałów zużytych do wytworzenia prac (wyrobów) do terapii zajęciowej Wnioskodawca nie dokonuje odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż prac (wyrobów) przez uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej działających w strukturach Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Nr 1 ...., będącego jednostką budżetową Gminy ...., wytworzonych przez tych uczestników, będzie stanowiła opodatkowaną działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prac (wyrobów) przez uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej działających w strukturach Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Nr 1 ...., będącego jednostką budżetową Gminy ...., wytworzonych przez tych uczestników, nie będzie stanowiła opodatkowanej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.), zwanej dalej u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

I tak zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei, w myśl z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W art. 15 ust. 2 określono, że: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 u.p.t.u. nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, w art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej Nr L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.) określono, iż krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego, nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

W art. 7 ust. 1 u. s. g. wskazano, iż zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: pkt 6) pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych oraz pkt 8) edukacji publicznej. Natomiast w art. 4 ust.1 pkt 3 i 5 u.s.p. wskazuje, iż powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie pomocy społecznej i wspierania osób niepełnosprawnych.

Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1 .... stanowi jednostkę budżetową Gminy ..., z którą z dniem 1 stycznia 2017 r. scentralizowała swe rozliczenia podatkowe z tytułu podatku VAT. W ramach struktur ww. Ośrodka działają Warsztaty Terapii Zajęciowej. Ich działalność reguluje m.in. ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2046 ze zm.). Art. 10 pkt 1 ww. ustawy mówi, iż: Do podstawowych form aktywności wspomagającej proces rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych zalicza się uczestnictwo tych osób w: 1) warsztatach terapii zajęciowej, zwanych dalej warsztatami".

Art. 10a. ust. 1. określa, iż: Warsztat oznacza wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo placówkę stwarzającą osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia.

Podczas zajęć jakie są prowadzone w ramach Warsztatów ich uczestnicy wytwarzają drobne wyroby (prace), które często są przez nich sprzedawane podczas np. kiermaszów. Wyroby te mają znikomą wartość ekonomiczną, są to bowiem np. kartki świąteczne, wyroby ceramiczne itp. stworzone przez uczestników Warsztatów.

W ocenie Wnioskodawcy, tj. Gminy ...., sprzedaż wskazanych wyrobów (prac) nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.). Potwierdzeniem powyższego stanowiska są zapisy Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatów terapii zajęciowej (Dz. U. Nr 63, poz. 587), które w § 10 mówią:

1. Działalność warsztatu jest działalnością o charakterze niezarobkowym.
2. Dochód ze sprzedaży produktów i usług wykonanych przez uczestników warsztatu w ramach realizowanego programu terapii przeznacza się, w porozumieniu z uczestnikami warsztatu, na pokrycie wydatków związanych z integracją społeczną uczestników.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że działalność prowadzona przez Warsztaty nie spełnia definicji działalności gospodarczej, jaka jest zawarta w art. 15 ust. 2 u.p.t.u., która wskazuje przede wszystkim na charakter zarobkowy działalności. W danej sprawie wypowiedział się również z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów w piśmie skierowanym do Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, znak: PT3.054.1.2017.LBE.96 z dnia 9 marca 2017r., które stanowiło odpowiedź na interpelację nr 10000 z dnia 16 lutego 2017r. W odpowiedzi tej Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów stanął na stanowisku: W mojej ocenie działalność Warsztatów Terapii Zajęciowej (dalej: WTZ), w zakresie opisanym w interpelacji, a więc sprzedaż prac wykonanych przez uczestników WTZ w ramach realizowanego programu terapii, które to prace charakteryzują się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (....). Z perspektywy nabywcy takiej pracy, jej zakup jest jedynie specyficzną formą udzielenia pomocy polegającej na przekazaniu zadeklarowanej kwoty na cele podopiecznych WTZ. Sam nabywany towar ma znaczenie drugorzędne, wylicytowana praca nie ma bowiem dla nabywcy realnej wartości ekonomicznej, a jedynie wartość sentymentalną lub symboliczną (analogicznie jak cegiełki" w zamian za darowiznę)."

Identyczne stanowisko wyraził także Dyrektor Departamentu Podatku od Towarów i Usług Ministerstwa Finansów w piśmie skierowanym do Przewodniczącego Wojewódzkiej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych .... z dnia 21 kwietnia 2017 r., znak. PT1.812.16.2017.QHK.142.2. Dyrektor Departamentu Podatku od Towarów i Usług Ministerstwa Finansów stwierdził: Zasady prowadzenia działalności warsztatów terapii zajęciowej (zwanych dalej: warsztatami) reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016r., poz. 2046) oraz rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatów terapii zajęciowej (Dz. U. Nr 63, poz. 587) (...).

W ocenie Ministerstwa Finansów sprzedaż prac wytworzonych przez uczestników warsztatów w ramach realizowanego programu terapii - w zakresie w jakim prace te charakteryzują się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną - nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.(...) Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że sprzedaż produktów wytworzonych przez uczestników warsztatów pozostająca poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT nie powinna być dokumentowana fakturami VAT ani też ewidencjonowana przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Gmina .... zgadza się z wyżej zaprezentowanym stanowiskiem Przedstawicieli Ministerstwa Finansów i prosi o jego potwierdzenie przez właściwy do tego celu organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej, która zapewnia w myśl przepisów Ordynacji podatkowej ochronę prawną, zwłaszcza, iż zarówno Pan Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów w przywołanym piśmie z dnia 9 marca 2017 r., jak i Dyrektor Departamentu Podatku od Towarów i Usług w piśmie z dnia 21 kwietnia 2017 r. zwrócili uwagę iż:,, (...) przedstawione wyjaśnienia mają charakter ogólny i nie mają waloru formalno-prawnej ochrony, którą gwarantuje otrzymanie interpretacji w indywidualnej sprawie podatkowej (...). Z pisma Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 9 marca 2017 r. wynika też, iż nie jest planowane wydanie w sprawie warsztatów terapii zajęciowej interpretacji ogólnej.

Biorąc powyższe pod uwagę Gmina .... posiada interes prawny w uzyskaniu w tej kwestii interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach tych zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W dniu 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 tej ustawy jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina ... jest zobowiązana realizować zadania z zakresu pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych oraz edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 8 u.s.g ). Jedną z jednostek budżetowych jest Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 1 ..., ul. ....., zwany dalej Ośrodkiem. Ośrodek jest jednostką budżetową działającą na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r., poz. 1943, ze zm.), która w art. 2 pkt 5 wymienia, iż: system oświaty obejmuje młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki. Wskazane w Statucie Ośrodka Warsztaty Terapii Zajęciowej, zwane dalej Warsztatami, stanowią tylko część Ośrodka, który dla Warsztatów Terapii Zajęciowej jest organem założycielskim i prowadzącym, nie stanowią one odrębnej jednostki organizacyjnej Gminy ...., tylko działa przy jednostce organizacyjnej jaką jest Ośrodek. Podczas Warsztatów terapii zajęciowej ich uczestnicy, tj. osoby niepełnosprawne wytwarzają drobne wyroby, które następnie są sprzedawane przez te osoby np. podczas kiermaszów, które są również wystawą prac uczestników Warsztatów. Przez uczestników WTZ wykonywane są takie wyroby jak: kartki świąteczne, stroiki okazjonalne, wyroby ceramiczne mające charakter użytkowy lub dekoracyjny, serwetki, obrazki, które są sprzedawane przez uczestników- osoby niepełnosprawne na kiermaszach, będących jednocześnie wystawą prac uczestników warsztatu. Sprzedawane przez Wnioskodawcę towary wytwarzane przez uczestników WTZ nie mają dla nabywcy realnej wartości ekonomicznej, lecz- w ocenie Wnioskodawcy- mogą rodzić poczucie spełnienia pewnej misji, spełnienia dobrego uczynku, tj. pomocy potrzebującym. Z perspektywy nabywcy zakup tych prac ma - zdaniem Wnioskodawcy- charakter udzielenia pomocy polegającej na przekazaniu datku finansowego na rzecz podopiecznych warsztatu. Sprzedawane prace (wyroby) charakteryzują się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną, nie są towarami luksusowymi, środkami trwałymi czy dobrami inwestycyjnymi. Organizowane kiermasze mają służyć kreowaniu właściwego wizerunku osoby niepełnosprawnej są formą terapii, a zebrane środki finansowe służą integracji społecznej uczestników WTZ. Wartość materiałów zużytych przez uczestników do wytwarzania wyrobów do terapii zajęciowej w ramach Warsztatów: 2014 r.: 15.008,58 zł, 2015 r.: 11.343,71 zł, 2016r.: 15.644,47 zł, pierwsze półrocze b.r. 6.379,73 zł. Roczny przychód Warsztatów ze sprzedaży wyrobów wytwarzanych przez uczestników zajęć: 2014 r.: 11.499,00 zł, 2015r.: 12.133,95 zł, 2016r.: 15.722,00 zł, pierwsze półrocze b.r.: 1.791,00 zł. Całość środków uzyskanych ze sprzedaży wyrobów została przeznaczona na integrację społeczną uczestników. Z tytułu nabycia materiałów zużytych do wytworzenia prac (wyrobów) do terapii zajęciowej Wnioskodawca nie dokonuje odliczenia podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż prac (wyrobów) przez uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej działających w strukturach Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego Nr 1 ...., będzie stanowiła opodatkowaną działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, iż szczegółowe zasady tworzenia, działania i dofinansowywania warsztatu terapii zajęciowej, uregulowane są w rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatów terapii zajęciowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 63, poz. 587).

Zgodnie z § 9 ww. rozporządzenia, warsztat działa na podstawie regulaminu organizacyjnego zatwierdzonego przez jednostkę prowadzącą warsztat. Regulamin organizacyjny warsztatu określa w szczególności:

1. prawa i obowiązki uczestnika warsztatu;
2. sposób ustalania wysokości środków finansowych otrzymywanych otrzymywanych przez uczestnika warsztatu w ramach treningu ekonomicznego i gospodarowania nimi;
3. organizację pracy i zajęć;
4. sposób dowozu uczestników do warsztatu;
5. obowiązki kierownika warsztatu w zakresie:
6. zapewnienia odpowiednich warunków pracy i organizowanych zajęć,
7. planowania:
8. rozkładu zajęć w warsztacie,
9. przerw wakacyjnych uczestników warsztatu,
10. urlopów pracowników.

W świetle § 10 ust. 1 rozporządzenia w sprawie warsztatów terapii zajęciowej, działalność warsztatu jest działalnością o charakterze niezarobkowym.

Dochód ze sprzedaży produktów i usług wykonanych przez uczestników warsztatu w ramach realizowanego programu terapii przeznacza się, w porozumieniu z uczestnikami warsztatu, na pokrycie wydatków związanych z integracją społeczną uczestników (§ 10 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Powołane wyżej przepisy art. 5, art. 7 i art. 8 ustawy, zawierają podstawowe zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z przepisów tych wynika przede wszystkim, że opodatkowaniu podlegają dostawa towarów oraz świadczenie usług realizowane na terytorium kraju. Ponadto dostawa towarów bądź świadczenie usług podlegają opodatkowaniu jeżeli mają charakter odpłatny. Tylko pozytywne ustalenia w powyższych aspektach upoważniają do stwierdzenia, że miała miejsce transakcja podlegająca opodatkowaniu.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia odpłatności. W języku potocznym odpłatność oznacza zapłatę, wynagrodzenie w zamian za rzecz (towar) lub zachowanie (usługę). Należy podkreślić, że pojęcie ,,odpłatna dostawa powinno być rozumiane jako ekonomiczne korzyści dla sprzedającego.

W dorobku orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego dochodzi do dostawy towarów, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz sprzedawcy. Ponadto, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dostarczonym towarem a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją dostawy towaru.

Zatem dostawa towarów jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT jeżeli następuje za wynagrodzeniem oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. O opodatkowaniu podatkiem VAT czynności dostawy towarów decyduje zatem jej odpłatność.

W ocenie Organu, przy sprzedaży prac, o której mowa we wniosku, warunek istnienia bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towaru a odpłatnością nie jest spełniony.

Zapłata dokonywana przez nabywcę, nie jest konsekwencją dostawy towaru, tj. pracy wykonanej w ramach terapii zajęciowej przez osobę niepełnosprawną. Z perspektywy nabywcy takiej pracy, jej zakup jest jedynie specyficzną formę udzielenia pomocy polegającej na przekazaniu zadeklarowanej kwoty na cele podopiecznych WTZ. Sam nabywany towar ma znaczenie drugorzędne, nabywany towar nie ma bowiem dla nabywcy realnej wartości ekonomicznej, a jedynie wartość sentymentalną lub symboliczną (analogicznie jak ,,cegiełki w zamian za darowizny).

Nabywcę prac należy zatem postrzegać jako darczyńcę, a WTZ i osoby niepełnosprawne, jako podmiot obdarowany.

Podsumowując stwierdzić należy, iż sprzedaż produktów wytwarzanych przez uczestników WTZ w ramach realizowanego programu terapii nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym wskazać należy, iż sprzedaż wskazanych wyrobów (prac) nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Działalność warsztatu jest działalnością o charakterze niezarobkowym. Całość środków uzyskanych ze sprzedaży wyrobów została przeznaczona na integrację społeczną uczestników. Z tytułu nabycia materiałów zużytych do wytworzenia prac (wyrobów) do terapii zajęciowej Wnioskodawca nie dokonuje odliczenia podatku VAT.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że działalność prowadzona przez Warsztaty nie spełnia definicji działalności gospodarczej, jaka jest zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podkreślić należy, iż przedstawione stanowisko odnosi się wyłącznie do przypadku sprzedaży prac wytworzonych przez uczestników warsztatów terapii zajęciowej, które to prace charakteryzują się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną. Stanowisko to nie znajdzie zastosowania do wszelkiego rodzaju sprzedaży towarów, bowiem dla sprzedaży towarów, które dla nabywcy będą miały realną wartość ekonomiczną, mamy do czynienia ze zwykłą dostawą towarów za wynagrodzeniem, wchodzącą w zakres regulacji ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Odnośnie powołanych przez Zainteresowanego interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej