Temat interpretacji

Obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej usługi wynajmu, która nie została udokumentowana fakturą i zapłaty za nią dokonano gotówką, zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usługi wynajmu, za którą jednostka organizacyjna otrzyma wpłatę gotówkową i nie udokumentuje jej fakturą oraz zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usługi wynajmu, za którą jednostka organizacyjna otrzyma wpłatę bezgotówkową lub udokumentuje ją fakturą.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej świadczonych przez Wnioskodawcę usług wynajmu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej świadczonych przez Wnioskodawcę usług wynajmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza się jako podatnik podatku od towarów i usług łącznie ze swoimi jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi. Gmina świadczy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych m.in. usługi wynajmu (ex 68.20.1), czynności te są wykonywane zarówno przez Urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jak i przez jednostki organizacyjne Gminy. Aktualnie cały obrót z tytułu najmu realizowany przez Urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego oraz jednostki organizacyjne Gminy jest dokumentowany fakturami. Poszczególne jednostki organizacyjne Gminy mogą przyjmować wpłaty gotówkowe z tytułu świadczenia usługi najmu. Niektóre jednostki organizacyjne Gminy na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: ewidencjonowania). Jednostki te korzystały ze zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i w § 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy świadczenie usługi wynajmu (ex 68.20.1) podlega ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących wyłącznie w zakresie poszczególnej usługi, która nie została udokumentowana fakturą i zapłaty za nią dokonano gotówką?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: rozporządzenia), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. W poz. 26 załącznika wymieniono (ex 68.20.1) wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą lub świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Z kolei stosownie do § 3 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. jednostki samorządu terytorialnego w zakresie czynności wykonywanych przez ich jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454 i 1948):

1. które na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej ustawy, albo
2. jeżeli ich jednostki organizacyjne na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia z takiego obowiązku.

Ad. 1

W ocenie podatnika, w świetle przytoczonych przepisów, prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do ww. rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy świadczenie wymienionych usług w całości zostało udokumentowane fakturą lub zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej. Przy czym wyrażenie w całości odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika, a nie do całego obrotu podatnika uzyskanego z tytułu usług wynajmu (ex 68.20.1). Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu z ewidencjonowania nie podlega usługa wynajmu, która nie została w całości zafakturowana lub za którą zapłacono w całości gotówką lub częściowo gotówką a częściowo za pośrednictwem banku. Warunkiem zwolnienia z ewidencjonowania jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zafakturowana lub w całości zapłacona za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Zatem Urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjne Gminy będą miały obowiązek ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących usługi wynajmu (ex 68.20.1) jeśli usługa nie zostanie w całości udokumentowana fakturą lub za którą zapłata (chociaż w części) dokonana będzie gotówką, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z § 2 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Natomiast Urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjne Gminy będą miały prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania poszczególnych usług wynajmu, które zostaną udokumentowane fakturą lub za które cała zapłata następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Ad. 2

W ocenie podatnika, jeśli jednostka organizacyjna na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystała ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, na przykład na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast po dniu 1 stycznia 2017 r. z tytułu wykonania usługi najmu otrzymałaby wpłatę gotówką i jednocześnie nie wystawiłaby faktury to Gmina (rozumiana jako jeden podatnik) w zakresie tej czynności na podstawie § 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia zwolniona będzie z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. (Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł). Natomiast pozostałe usługi wynajmu (ex 68.20.1) świadczone przez Urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego oraz inne jednostki organizacyjne Gminy, w sytuacji gdy ich świadczenie w całości zostanie udokumentowane fakturą lub zapłata zostanie dokonana za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynikać będzie, jakiej konkretnie czynności dotyczyła zapłata korzystać będą ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U., poz. 1454), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r., zgodnie z którym, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie zaś do art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Natomiast stosownie do przepisu art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę ().

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz rodzaj prowadzonej działalności zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r.:

1. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł;
2. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

W myśl § 5 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Wskazać należy, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Wyżej wymienione zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu. Z powołanych przepisów wynika zatem, że obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, jak również termin, w którym należy rozpocząć jego realizację, uzależniony jest ściśle od faktu dokonywania sprzedaży w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów czy też świadczonych czynności ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 rozporządzenia.

Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zgodnie z § 2 ust. 2 powołanego rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, w poz. 26 wymieniono Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą lub świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła (PKWiU ex 68.20.1).

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W objaśnieniach do załącznika wskazano, że ex dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania. Zatem, wynikające z załącznika zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Wskazać w tym miejscu należy, że wyrażenie w całości odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy, nie podlega usługa, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku, poczty lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo -kredytowej. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zapłacona za pośrednictwem banku, poczty lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, przy założeniu, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza się jako podatnik podatku od towarów i usług łącznie ze swoimi jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi. Gmina świadczy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych m.in. usługi wynajmu (ex 68.20.1), czynności te są wykonywane zarówno przez Urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jak i przez jednostki organizacyjne Gminy. Aktualnie cały obrót z tytułu najmu realizowany przez Urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego oraz jednostki organizacyjne Gminy jest dokumentowany fakturami. Poszczególne jednostki organizacyjne Gminy mogą przyjmować wpłaty gotówkowe z tytułu świadczenia usługi najmu. Niektóre jednostki organizacyjne Gminy na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jednostki te korzystały ze zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i w § 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wątpliwości Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności dotyczą obowiązku ewidencjonowania ww. usług wynajmu przy zastosowaniu kas rejestrujących, w sytuacji gdy dana usługa nie została udokumentowana fakturą, a zapłaty za nią dokonano gotówką.

W związku z powyższym, w przypadku sprzedaży usług wynajmu osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym, gdy usługi te nie będą udokumentowane fakturą, a zapłata za te usługi uregulowana będzie gotówką, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego na mocy § 2 ust. 1 w zw. z poz. 26 załącznika do rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy jednak zwrócić uwagę na treść art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 5 września 2016 r., do dnia 31 grudnia 2016 r. zwalnia się jednostki samorządu terytorialnego z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących w zakresie czynności wykonywanych przez ich jednostki organizacyjne, jeżeli te jednostki organizacyjne w dniu poprzedzającym dzień podjęcia wspólnego rozliczania z jednostką samorządu terytorialnego korzystały ze zwolnienia z takiego obowiązku.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. jednostki samorządu terytorialnego w zakresie czynności wykonywanych przez ich jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454 i 1948):

1. które na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej ustawy, albo
2. jeżeli ich jednostki organizacyjne na dzień 31 grudnia 2016 r. korzystały ze zwolnienia z takiego obowiązku.

W świetle powyższego, w związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT od 1 stycznia 2017 r., Gmina może korzystać na podstawie § 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie czynności (usług wynajmu) wykonywanych przez jej jednostki organizacyjne, skoro w dniu poprzedzającym dzień podjęcia wspólnego rozliczania jednostki organizacyjne korzystały ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej, np. usługi wynajmu dokumentowały w całości fakturami lub zapłatę za te usługi otrzymywały w całości na rachunek bankowy, a po dniu centralizacji przestały wystawiać faktury lub zapłatę za te usługi otrzymały gotówką.

Ponadto w przypadku, gdy w dniu poprzedzającym dzień wspólnego rozliczenia jednostki organizacyjne korzystały ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej z tytułu nieprzekroczenia limitu obrotów w wysokości 20.000 zł, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zastosowanie znajdzie również zwolnienie, o którym mowa w ww. § 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia.

Należy zatem stwierdzić, że w związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT od 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca w zakresie czynności wykonywanych przez jego jednostki organizacyjne nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży usług wynajmu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług wynajmu (ex 68.20.1), które będą spełniały warunki wynikające z § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do rozporządzenia (faktura lub wpłata bezgotówkowa).

Odnosząc się do powyższego, wskazać należy, iż z uwagi na fakt, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wynajmu mieszczą się w grupowaniu PKWiU ex 68.20.1, a ich wykonanie w całości zostało udokumentowane fakturą lub świadczący usługę Wnioskodawca otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, to do dnia 31 grudnia 2017 r. Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 26 załącznika do tego rozporządzenia.

Podkreślić należy, że dokumentowanie usług najmu fakturami lub wpłatą bezgotówkową jest niezbędne dla skorzystania z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania tych usług przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na podstawie ww. przepisów.

Zatem, świadczone przez Gminę usługi wynajmu, które w całości dokumentowane są fakturami lub za które Wnioskodawca w całości otrzymuje zapłatę na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności wynajmu wpłata dotyczyła, po dniu centralizacji rozliczeń w podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi, Gmina będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania ich sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej na podstawie przepisu § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do rozporządzenia.

Reasumując:

W przypadku sprzedaży usług wynajmu osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym, gdy usługi te nie będą udokumentowane fakturą, a zapłata za te usługi uregulowana będzie gotówką, Gmina nie będzie miała prawa do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, na mocy § 2 ust. 1 w zw. z poz. 26 załącznika do rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast, w związku centralizacją rozliczeń podatku VAT od 1 stycznia 2017 r., Gmina może korzystać na podstawie § 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie czynności (usług wynajmu) wykonywanych przez jej jednostki organizacyjne, skoro w dniu poprzedzającym dzień podjęcia wspólnego rozliczania jednostki organizacyjne, korzystały ze zwolnienia przedmiotowego, np. usługi wynajmu dokumentowały w całości fakturami lub zapłatę za te usługi otrzymywały w całości na rachunek bankowy, a po dniu centralizacji przestały wystawiać faktury lub zapłatę za te usługi otrzymały gotówką.

Ponadto w przypadku, gdy w dniu poprzedzającym dzień wspólnego rozliczenia jednostki organizacyjne korzystały ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej z tytułu nieprzekroczenia limitu obrotów w wysokości 20.000 zł, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zastosowanie znajdzie również ww. zwolnienie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia.

Należy zatem stwierdzić, że w związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT od 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca w zakresie czynności wykonywanych przez jego jednostki organizacyjne nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży usług wynajmu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z kolei, w przypadku świadczonych przez Gminę usług wynajmu, które w całości dokumentowane będą fakturami lub za które Wnioskodawca otrzyma zapłatę w całości na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności wynajmu wpłata dotyczyła & po dniu centralizacji rozliczeń w podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi & Gmina będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania ich sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej na podstawie przepisu § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 26 załącznika do rozporządzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej