Temat interpretacji

w zakresie braku obowiązku dokonania korekty faktury dokumentującej wykonanie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty faktury dokumentującej wykonanie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty faktury dokumentującej wykonanie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka komunalna zajmująca się dostawą wody i odbiorem ścieków oraz wykonywaniem sieci i przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych zawarła, z Inwestorem, który jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą oraz jest też czynnym podatnikiem VAT, umowę na wykonanie przedłużenia sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Po wybudowaniu przedmiotowej sieci wystawiła na Inwestora fakturę VAT dokumentującą tą czynność. Jednocześnie Inwestor w drugiej umowie zobowiązał się odpłatnie przenieść na Przedsiębiorstwo własność sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy fakt odpłatnego przeniesienia własności sieci wodociągowo-kanalizacyjnej Inwestor powinien udokumentować wystawiając fakturę VAT, czy też Spółka przejmująca sieć powinna skorygować wystawioną wcześniej przez siebie fakturę dokumentującą wykonanie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, Inwestor który prowadzi działalność gospodarczą powinien wystawić fakturę dokumentującą przeniesienie na rzecz Spółki własności sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. Korekta faktury sprzedaży wystawionej przez Spółkę jest zdaniem Spółki niemożliwa ponieważ dokumentuje fakt wybudowania sieci, a to pozostaje niezmienne. Koszt budowy sieci, bez względu na to, co się potem z tą siecią dzieje pozostaje ten sam. Zatem, zdaniem Spółki nie ma podstaw do dokonania korekty. Faktura wystawiona przez Spółkę dotyczy innej umowy na wybudowanie sieci i w całości tą umowę rozlicza. Natomiast druga niezależna umowa dotyczy przeniesienia własności sieci i zdaniem Spółki nie może ona zostać rozliczona poprzez wystawienie korekty do faktury dotyczącej innej umowy. Zdaniem Spółki firma Inwestora powinna wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, zaś Spółka powinna wystawić fakturę na wykonanie sieci wodociągowo - kanalizacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł, z Inwestorem, który jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą oraz jest też czynnym podatnikiem VAT, umowę na wykonanie przedłużenia sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Po wybudowaniu przedmiotowej sieci wystawiła na Inwestora fakturę VAT dokumentującą tą czynność. Jednocześnie Inwestor w drugiej umowie zobowiązał się odpłatnie przenieść na Przedsiębiorstwo własność sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy fakt odpłatnego przeniesienia własności sieci wodociągowo-kanalizacyjnej Inwestor powinien udokumentować wystawiając fakturę VAT, czy też Spółka przejmująca sieć powinna skorygować wystawioną wcześniej przez siebie fakturę dokumentującą wykonanie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

Przedstawiony opis stanu faktycznego jednoznacznie wskazuje, że w niniejszej sprawie występują dwa zdarzenia gospodarcze transakcje podlegające, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pierwsza czynność, w postaci wykonania przez Wnioskodawcę przedłużenia sieci wodnej i kanalizacyjnej wypełnia definicję świadczenia usług świadczenie zostało wykonane w ramach umowy zobowiązaniowej, istnieje bezpośredni beneficjent tej czynności a w zamian za wykonanie usługi ustalono wynagrodzenie, zatem podlega ona opodatkowaniu, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy.

Druga czynność, w postaci przeniesienia własności sieci wodociągowej i kanalizacyjnej przez Inwestora na Wnioskodawcę stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy i podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy.

Każda z tych czynności, z uwagi na to, że strony transakcji jak wynika z opisu sprawy są czynnymi podatnikami VAT, powinna stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, zostać odrębnie udokumentowana, fakturą.

W konsekwencji, w niniejszej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 106j ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym brak jest podstaw do dokonania korekty faktury sprzedaży dokumentującej wykonanie sieci, z uwagi na to, że koszt budowy sieci pozostaje bez zmian uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ponieważ stroną wniosku o wydanie przedmiotowej interpretacji jest Gminne Przedsiębiorstwo Komunalne należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy, a nie kontrahenta - Inwestora.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej