Temat interpretacji
Wyłączenie z opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 21 września 2016 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 września 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Prowadzi Pan na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej jednoosobową działalność gospodarczą jako osoba fizyczna (NIP: ) i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, tj. na zasadach opisanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Poczynając od stycznia 2017 r. złoży Pan wniosek o opodatkowanie prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej, zgodnie z punktami 1-11 art. 23 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
W dalszej kolejności zamierza Pan sprzedać całe przedsiębiorstwo, tj. wszystkie składniki majątku (materialne i niematerialne). W skład sprzedawanego przedsiębiorstwa miałyby wejść m.in. wyposażenie związane z przedmiotową działalnością, a także nazwa firmy, strona internetowa, posiadane pozwolenia oraz umowy.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zapłaci na Pana rzecz ustaloną przez biegłego rewidenta cenę (odpowiadającą wartości przedsiębiorstwa) za wniesiony majątek przedsiębiorstwa, po cenie nominalnej wolnej od odsetek i innych należności ubocznych. Zapłata ceny nastąpi w sposób ratalny (raty miesięczne), w terminie 4 lat od dnia nabycia przedsiębiorstwa przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu VAT?
Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie przedsiębiorstwa i to niezależnie od faktu czy mamy do czynienia ze zbyciem odpłatnym (np. sprzedaż), jak i nieodpłatnym (darowizna), nie podlega opodatkowaniu VAT, zgodnie z brzmieniem art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.).
W wyroku z dnia 7 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Po 491/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził, że: Wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Nie ma znaczenia także forma zbycia podatkowi nie będą podlegać m.in. sprzedaż, aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo.
Warto zwrócić uwagę na orzeczenie z dnia 27 listopada 2003 r. Zita Modes C-497/01 (Zb. Orz. z 2003 r., s. I-14393), w którym trybunał Sprawiedliwości dokonał wykładni pojęcia przekazania całości lub części majątku w rozumieniu art. 19 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 dalej: dyrektywa 2006/112/WE). Zgodnie z powyższym artykułem w przypadku przekazania przez podatnika, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W omawianym orzeczeniu Trybunał, rozpatrując na wstępie zakres wyłączenia z VAT, przewidzianego w art. 19 dyrektywy wskazał, że państwa członkowskie wykorzystując prawo opcji dla wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku firmy, muszą stosować zasadę wyłączenia do każdego transferu całości bądź części majątku. Oznacza to, że państwa UE mogą zawężać zastosowanie wyłączenia jedynie dla określonych transferów majątku, z zastrzeżeniem przypadków przewidzianych w dyrektywie.
Argumentację tę wspiera również wypracowana w orzecznictwie Trybunału zasada opodatkowania konsumpcji (por. wyrok TSUE z dnia 6 października 2005 r., C-291/03 My Travel, Zb. Orz. z 2005 r., s. I-8477; z dnia 3 października 2006 r. w sprawie C-475/03 Banca popolare di Cremona Soc. Coop. Arl. Zb. Orz. z 2006 r., s. I-9373). W myśl tej zasady VAT powinien prowadzić do opodatkowania konsumpcji, co oznacza, że nie powinien prowadzić do opodatkowania przedsiębiorców. Koncepcja opodatkowania konsumpcji sprowadza się do tego, by ekonomiczny ciężar opodatkowania ponosił ostateczny nabywca towaru lub usługi, który nie wykorzystuje ich do wykonywanych przez siebie czynności opodatkowanych.
Mając na względzie to, że realizacja uprawnienia z art. 18 lit. C dyrektywy została zamieszczona właśnie w art. 14 ustawy o VAT oraz, że polski ustawodawca skorzystał z opcji, o której mowa w art. 19 dyrektywy, to ratio legis art. 14 ustawy o VAT jest opodatkowanie konsumpcji. Norma ta ma na celu zapobieżenie uniknięcia płacenia podatku należnego przez osoby fizyczne (byłych wspólników spółek niemających osobowości prawnej lub osoby, które prowadziły jednoosobową działalność gospodarczą). Opodatkowanie to może nastąpić jedynie wówczas, kiedy osoby te zatrzymają majątek spółki po jej likwidacji dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, bo jedynie wówczas występują w roli konsumentów.
Ze względu na powyższe, art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze zm.) należy interpretować w ten sposób, że przepis ten nie ma zastosowania w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy