Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla suplementu diety o PKWiU 10.89.19.0.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2017 r. (data wpływu 13 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla suplementu diety o PKWiU 10.89.19.0 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla suplementu diety o PKWiU 10.89.19.0.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w zakresie sprzedaży, dystrybucji i promocji suplementu diety na terenie RP. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza sprzedawać wyrób będący suplementem diety w postaci roztworu wodnego, przeznaczony do spożycia bez konieczności rozcieńczania.

Wyrób A, to naturalny, organiczny suplement diety, pochodzący z Jurajskich roślin, których odżywcze, mineralne i odpornościowe właściwości przetrwały w podkładach dziewiczego węgla brunatnego w RPA. Zawiera ponad 70 minerałów i pierwiastków śladowych, kwasy aminowe i nukleinowe, peptydy, aminocukry oraz życiodajne fitochemikalia produkowane przez pradawne rośliny dla ich własnej ochrony.

Ponadto Spółka wskazuje, iż Produkt stanowi napój niegazowany, przeznaczony do spożycia bez konieczności rozcieńczania nie zawierający alkoholu.

Ze względu na uzupełniający charakter produktu w stosunku do stosowanej diety, a także fakt, iż preparat ten nie jest przeznaczony do zapobiegania czy też leczenia konkretnych chorób (a więc nie można go uznać za produkt leczniczy) należy stwierdzić, iż stanowi on suplement diety w rozumieniu ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, tekst jednolity z dnia 8 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 594).

W wyniku nałożonego na wnioskodawcę obowiązku wskazania symbolu PKWiU dystrybuowanego suplementu diety, kodem właściwym PKWiU dla produktu jest 10.89.19.0 pozostałe różne artykuły spożywcze gdzie indziej niesklasyfikowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w odniesieniu do sprzedaży Produktu, który jest zakwalifikowany jako pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w odniesieniu do sprzedaży Produktu.

Na podstawie art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5 tej ustawy, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy o VAT lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie, powołują symbole statystyczne. W tym zakresie klasyfikacją statystyczną, która ma zastosowanie do celów opodatkowania VAT, począwszy od 1 stycznia 2011 r. jest PKWiU z 2008 r.

Stosownie do art. 41 ust. 1 oraz art. 146a pkt 1 ustawy o VAT podstawowa stawka VAT, którą opodatkowane są czynności podlegające VAT, wynosi 23%.

Jednakże w stosunku do dostawy niektórych towarów oraz usług zastosowanie znajdują stawki obniżone. Jedną z obniżonych stawek VAT jest stawka 8%, która na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy VAT ma zastosowanie w przypadku dostawy towarów oraz usług wymienionych w załączniku numer 3 do ustawy o VAT.

Zgodnie z pozycją 48 załącznika numer 3 do ustawy o VAT towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU z 2008 r. ex 10.89.19.0 (a więc sklasyfikowane pod symbolem takim jak produkt): Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% podlegają opodatkowaniu obniżoną stawką VAT w wysokości 8%.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu PKWiU. Oznacza to, że nie wszystkie towary klasyfikowane do grupowania PKWiU 10.89.19.0 podlegają opodatkowaniu według 8% stawki VAT, a jedynie te określone jako Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Mając na uwadze powyższe, aby możliwe było zastosowanie 8% stawki VAT dla artykułów spożywczych konieczne jest spełnienie łącznie niżej wymienionych przesłanek (pozycja 48 załącznika nr 3 do ustawy o VAT):

1. Produkt spożywczy musi być klasyfikowany do grupowania PKWiU 10.89.19.0 Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane,
2. Produkt spożywczy nie jest ekstraktem słodowym,
3. Produkt spożywczy nie należy do grupy produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

W świetle powyższego, ze względu na fakt, iż Produkt spełnia wszystkie przesłanki wskazane w pozycji 48 załącznika numer 3 do ustawy o VAT, tj. (1) stanowi Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, (2) z wyłączeniem ekstraktów słodowych (3) i produktów o zawartości alkoholu poniżej 1,2% Spółka jest uprawniona do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% w odniesieniu do sprzedaży krajowej Produktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2016, poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia w wielu wypadkach odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, od dnia 1 stycznia 2011 r. wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem sprzedawanych towarów.

Ponieważ stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika z tego, że to właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 48 wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.89.19.0 Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa towaru.

Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka podatku dotyczy wyłącznie danego towaru z danego grupowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza sprzedawać na terytorium kraju suplement diety A. Jest to produkt stanowiący napój niegazowany, przeznaczony do spożycia bez konieczności rozcieńczania, który nie zawiera alkoholu.

Właściwym symbolem PKWiU dystrybuowanego suplementu diety jest 10.89.19.0 pozostałe różne artykuły spożywcze gdzie indziej niesklasyfikowane.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy towar spełnia łącznie warunki wynikające z poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy, uprawniające do zastosowania stawki podatku w wysokości 8% do jego sprzedaży, tj.:

• jest sklasyfikowany w grupowaniu PKWiU 10.89.19.08 Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• nie jest ekstraktem słodowym,
• nie należy do grupy produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że dostawa towaru w postaci suplementu diety, zaklasyfikowana przez Wnioskodawcę wg PKWiU do grupowania 10.89.19.0, nie zawierającego alkoholu i jednocześnie nie stanowiącego ekstraktu słodowego, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo stosować obniżoną stawkę podatku w wysokości 8% w odniesieniu do sprzedaży suplementu diety, który jest zakwalifikowany do grupowania PKWiU 10.89.19.0, jako pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu