Temat interpretacji
Czy zastosowanie stawki VAT 8% w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do sprzedaży biletów (karnetów) wstępu jest zgodne z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2012 r. (data wpływu 15 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi usługi związane z rekreacją, które są dostępne na podstawie biletu (karnetu) wstępu. Bilet (karnet) wstępu daje prawo do korzystania ze sprzętu znajdującego się w obiekcie bez ograniczeń. Ze sprzętu można korzystać samodzielnie, jak również można z niego korzystać pod kontrolą instruktora fitness. Wnioskodawca sprzedając bilety (karnety) wstępu w celu korzystania ze sprzętu fitness samodzielnie zamierza opodatkować taką sprzedaż stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Natomiast usługi rekreacyjne realizowane z udziałem instruktora Zainteresowany zamierza opodatkować według stawki podstawowej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy zastosowanie stawki VAT 8% w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (opisanej powyżej) jest zgodne z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. do sprzedaży biletów (karnetów) wstępu...
Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie stawki VAT w wysokości 8% do usług związanych z rekreacją świadczonych przez niego jest prawidłowe.
W ocenie Zainteresowanego świadczone usługi wstępu do klubu fitness są usługami związanymi z rekreacją ruchową i poprawą kondycji fizycznej dla których ma zastosowanie przepis art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 i w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Jak stanowi art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w przypadkach, o których mowa w art. 5a ustawy. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).
Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik sam jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.
Z przedłożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi związane z rekreacją, które są dostępne na podstawie biletu (karnetu) wstępu. Bilet (karnet) wstępu daje prawo do korzystania ze sprzętu znajdującego się w obiekcie bez ograniczeń. Ze sprzętu można korzystać samodzielnie, jak również można z niego korzystać pod kontrolą instruktora fitness. Wnioskodawca sprzedając bilety (karnety) wstępu w celu korzystania ze sprzętu fitness samodzielnie zamierza opodatkować taką sprzedaż stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.
W związku z powyższym Zainteresowany ma wątpliwości czy zastosowanie stawki VAT 8% w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do sprzedaży biletów (karnetów) wstępu jest w oparciu o art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 i w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług prawidłowe.
Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.
Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.
I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.
Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
Z powyższego wynika, iż w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.
W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione Pozostałe usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu bez względu na symbol PKWiU.
Obowiązujący od dnia 1 lipca 2011 r. art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.), wskazuje, iż:
- Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.
- Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:
- prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
- prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
- prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
- Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.
Zatem z ww. przepisów rozporządzenia Rady wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę obejmuje prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria.
Należy zauważyć, iż w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje się pojęcia wstępu. W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl) pod pojęciem tym należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś.
Wstęp należy rozumieć zatem jako możliwość wejścia gdzieś, co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne).
Z kolei bilet wstępu, np. do klubu fitness, daje możliwość nie tylko wejścia do obiektu, ale przede wszystkim możliwość czynnego korzystania z dostępnych tam urządzeń.
Odnosząc opisane we wniosku zdarzenie przyszłe do przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że opłata za bilet (karnet) wstępu do klubu fitness na podstawie którego klient ma prawo do korzystania ze sprzętu fitness znajdującego się w obiekcie bez ograniczeń nie jest tożsama z pojęciem usług w zakresie wstępu, o którym mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy. Wobec tego ww. bilet (karnet) wstępu uprawnia do uczestniczenia w zajęciach sportowo-rekreacyjnych, które prowadzone są na zasadzie czynnego uczestnictwa w nich. Zatem wstęp na ww. zajęcia nie uprawnia korzystającego do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak to ma miejsce m.in. w przypadku kupienia biletu do kina, lecz obejmuje również czynne uczestnictwo w zajęciach sportowo-rekreacyjnych.
W tej sytuacji wskazać należy, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie sprzedawał bilety (karnety) wstępu upoważniające do korzystania ze sprzętu fitness znajdującego się w obiekcie (klubie fitness) bez ograniczeń, a zatem bilet będzie upoważniał osobę będącą w jej posiadaniu do czynnego uczestniczenia w zajęciach sportowo-rekreacyjnych. Wobec tego opłaty za bilety upoważniające do korzystania ze sprzętu fitness, nie mogą być uznane za opłatę za wstęp, lecz przede wszystkim za możliwość czynnego korzystania z dostępnych przyrządów i pomieszczeń.
W związku z tym Zainteresowanemu na sprzedaż biletów (karnetów) wstępu nie będzie przysługiwało uprawnienie do zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług, wynikającej z art. 41 ust. 2 w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca powinien opodatkować usługi, o których mowa powyżej, stawką podatku VAT w wysokości 23%.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 787 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu