Temat interpretacji

Uznanie Spółki za podmiot uprawniony do zwrotu podatku na rzecz podróżnych (TAX FREE).

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniach 31 sierpnia i 18 września 2012 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Spółki za podmiot uprawniony do zwrotu podatku na rzecz podróżnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2012 r., złożono wniosek, uzupełniony w dniach 31 sierpnia i 18 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Spółki za podmiot uprawniony do zwrotu podatku na rzecz podróżnych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest sprzedawcą zgodnie z art. 127 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Złożyła oświadczenie w urzędzie skarbowym, że zamierza zwracać podatek podróżnym wymienionym w art. 126 ust. 1, zgodnie z art. 127 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy, jako sprzedawca. Zwrot będzie dokonywany w miejscu sprzedaży detalicznej, tj. w salonie wystawienniczym. Pomieszczenia salonu są wynajmowane na podstawie umowy najmu. Od dnia 1 lipca 2011 r. sprzedaż w salonie dokonywana jest przy pomocy agenta firmy handlowo usługowej. Agent zobowiązany jest do pieczy materialnej nad powierzonym towarem, przyjmowania zamówień, dokonywania sprzedaży, przyjmowania zapłat gotówkowych i odprowadzania ich na rachunek Spółki. Zapłaty przelewem dokonują klienci na konto Spółki. Za wykonywane na rzecz Spółki czynności agent otrzymuje określone w umowie wynagrodzenie. Dla obsługi procedury TAX FREE Spółka wyznaczy upoważnionych pracowników, którzy będą zobowiązani wystawić dokument TAX FREE i rejestrować sprzedaż w kasie fiskalnej Spółki. Towar zostanie wydany klientowi z magazynu. Pracownik przyjmować będzie zapłatę w gotówce i dokonywać wpłat utargu do kasy głównej Spółki lub klienci będą dokonywać zapłaty bezpośrednio na Jej rachunek bankowy. Po otrzymaniu potwierdzonego przez urząd celny dokumentu, Spółka zwróci kwotę podatku podróżnemu z własnych środków (z kasy głównej lub rachunku bankowego).

W sprawie uruchomienia procedury TAX FREE został poinformowany Urząd Skarbowy pismem z dnia 27 czerwca 2012 r. W piśmie tym Spółka wskazała, że jest sprzedawcą zgodnie z art. 127 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz, że zgodnie z ust. 4 pkt 4 ww. artykułu zamierza zwracać podatek podróżnym w miejscu sprzedaży detalicznej. Dodatkowo zostały podjęte czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3 ww. artykułu, tj. zapewniono podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim; oznaczono punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mając na uwadze powyższe Spółka dokonywać będzie zwrotu podatku podróżnym zgodnie z art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług jako sprzedawca...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywać będzie zwrotu podatku podróżnym zgodnie z art. 127 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług jako sprzedawca. Spółka ponownie wskazała, że dokonywać będzie sprzedaży w procedurze TAX FREE przy pomocy własnych pracowników i rejestrować tą sprzedaż na własnej kasie fiskalnej. Pracownik przyjmować będzie zapłatę w gotówce i dokonywać wpłat utargu do kasy głównej lub klienci będą dokonywać zapłaty bezpośrednio na rachunek bankowy Spółki. Jednocześnie w salonie wystawienniczym odbywać się będzie inna sprzedaż dla klientów indywidualnych i firm (poza procedurą TAX FREE). Sprzedaż tą obsługuje agent firmy handlowo-usługowej, który jest zobowiązany do pieczy materialnej nad powierzonym towarem, przyjmowania zamówień, dokonywania sprzedaży, przyjmowania zapłat gotówkowych i odprowadzania ich na rachunek Spółki. Zapłaty dokonują klienci przelewem na Jej konto. Za wykonywane czynności agent otrzymuje określone w umowie wynagrodzenie. Spółka uważa, że nie będzie przeszkodą w stosowaniu przez nią procedury TAX FREE fakt, że jednocześnie w salonie wystawienniczym będzie się odbywać sprzedaż, której obsługi dokonywać będzie agent firmy handlowo-usługowej, ponieważ czynności wykonywane przez tego agenta dotyczą innej sprzedaży dla klientów detalicznych i firm, jak sprzedaż dokonywana w procedurze TAX FREE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty, zwane dalej podróżnymi, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W ust. 2 ww. artykułu wskazano, iż miejsce stałego zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Według art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej sprzedawcami, którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
2. prowadzą ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.

myśl ust. 2 tego artykułu, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu.

Zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu, sprzedawcy są obowiązani:

1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;
2. zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
3. oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
4. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zwrotu podatku podróżnym dokonuje sprzedawca spełniający wymogi określone w art. 127 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po wypełnieniu obowiązków, o których mowa w ust. 4 ww. artykułu.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka, która jest sprzedawcą zgodnie z art. 127 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, złożyła oświadczenie w urzędzie skarbowym o zamiarze dokonywania zwrotu podatku podróżnym. Zwrot następować będzie w miejscu sprzedaży detalicznej, tj. w salonie wystawienniczym. Od dnia 1 lipca 2011 r. sprzedaż w salonie dokonywana jest przy pomocy agenta firmy handlowo usługowej. Agent zobowiązany jest do pieczy materialnej nad powierzonym towarem, przyjmowania zamówień, dokonywania sprzedaży, przyjmowania zapłat gotówkowych i odprowadzania ich na rachunek Spółki. Zapłaty przelewem dokonują klienci na konto Spółki. Za wykonywane na rzecz Spółki czynności agent otrzymuje określone w umowie wynagrodzenie. Dla obsługi procedury TAX FREE Spółka wyznaczy upoważnionych pracowników, którzy będą zobowiązani wystawić dokument TAX FREE i zarejestrować sprzedaż w kasie fiskalnej Spółki. Towar zostanie wydany klientowi z magazynu. Pracownik przyjmować będzie zapłatę w gotówce i dokonywać wpłat utargu do kasy głównej Spółki lub klienci będą dokonywać zapłaty bezpośrednio na Jej rachunek bankowy. Po otrzymaniu potwierdzonego przez urząd celny dokumentu Spółka zwróci kwotę podatku podróżnemu z własnych środków (z kasy głównej lub rachunku bankowego). Ponadto zostały wypełnione obowiązki wynikające z art. 127 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że skoro jak wskazano we wniosku Spółka będzie dokonywać sprzedaży na rzecz podróżnych przy pomocy własnych pracowników i sprzedaż ta będzie ewidencjonowana przez nich przy zastosowaniu kasy rejestrującej należącej do Spółki oraz zapewni prowadzenie sprzedaży w warunkach, o których mowa w art. 127 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonując tej sprzedaży będzie sprzedawcą, o którym mowa w art. 127 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, iż niniejsza interpretacja została udzielona przy założeniu, że sprzedaż na rzecz podróżnych dotyczyć będzie towarów, które w stanie nienaruszonym zostaną wywiezione przez poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego.

Ponadto należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy