Temat interpretacji
Czy Wnioskodawca postąpiłby słusznie wystawiając fakturę VAT razem z obsługą z 23% stawką podatku VAT?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko F., przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
F. ma zamiar wynajmować salę koncertową dla różnych podmiotów.
Wynajem sali byłby wraz z obsługą sali, między innymi: nagłośnienie imprezy, oświetlenie, obsługa szatni, strażak, obsługa techniczna.
Z zainteresowanymi podmiotami wynajmującymi zawierana byłaby umowa na wynajem sali razem z obsługą.
Za wynajem sali z obsługą F wystawiałaby fakturę VAT i naliczała 23% podatku VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca postąpiłby słusznie wystawiając fakturę VAT razem z obsługą z 23% stawką podatku VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, postępowałby on słusznie, gdyż samo wynajęcie sali razem z obsługą nie jest współorganizacją imprezy i nie można by było traktować jako świadczenie przez Zainteresowanego usług związanych z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (art.43 ust. 1 pkt 33a) i nie naliczać podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Z kolei, zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f.
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują także dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.
W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwolnienia od podatku dotyczące dostaw towarów i świadczonych usług zawarte są bezpośrednio w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. Zwolnienie określone w powyższych przepisach ma charakter przedmiotowo -podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:
- podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
- indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Z brzmienia ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit.a ustawy wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednym z podmiotów określonych w tym przepisie. Z tych też względów, w sytuacji spełnienia przez świadczeniodawcę ww. przesłanek, bez znaczenia dla zwolnienia świadczonych usług od podatku od towarów i usług pozostaje jaki podmiot nabywa usługi kulturalne.
Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.
Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 19 pkt 3 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą.
Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć kultura, czy usługa kulturalna. Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/) kultura oznacza materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory; usługa to pomoc okazana komuś, działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi, zaś określenie kulturalny oznacza odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik. Ponadto stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.) działalność kulturalna w rozumieniu tej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy, jak również uwzględniając przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe z którego wynika, że F ma zamiar wynajmować salę koncertową dla różnych podmiotów oraz, że wynajem sali dokonywany byłby wraz z obsługą sali, między innymi: nagłośnieniem imprezy, oświetleniem, obsługą szatni, strażakiem, obsługą techniczną, wskazać należy, ze czynność wynajmu sali podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na ogólnych zasadach. Przy czym z uwagi na to, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie świadczenia usług kulturalnych, a za takie nie można uznać wynajmu sal, mimo spełnienia przesłanki podmiotowej określonej w ww. przepisie, świadczenie tych usług nie będzie jak słusznie zauważył Wnioskodawca korzystało ze zwolnienia od podatku. Ponadto zauważyć należy, że w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do niej usługi w zakresie wynajmu sali koncertowej nie są objęte preferencyjnymi stawkami podatkowymi. Z tych też względów świadczenie przez Zainteresowanego usług w ww. zakresie, podlega opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23% (obowiązującą w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy).
Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W związku z powyższymi regulacjami, podatnicy podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług, zobowiązani są do naliczenia podatku należnego w określonej stawką podatku wysokości i wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Reasumując, Wnioskodawca postąpi słusznie wystawiając dla świadczonych usług wynajmu sali koncertowej wraz z obsługą, fakturę VAT z 23% stawką podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 330 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu