Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu 11 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących w formie dokonywanego całościowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazana jest Spółka;
• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazana jest Spółka, prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie okularów oraz wyliczenia kwoty podatku należnego.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących w sytuacji, gdy faktura dokumentująca ich nabycie jest wystawiona na Spółkę, prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie okularów oraz wyliczenia kwoty podatku należnego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu 11 stycznia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy, przyporządkowanie zadanych pytań oraz stanowiska własnego do stanu faktycznego oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X S.A. (dalej: Spółka) zapewnia pracownikom wykonującym pracę przy monitorach ekranowych okulary korygujące wzrok, na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 148, poz. 973).

Zgodnie z wewnętrznymi regulacjami, Spółka ponosi koszt związany z nabyciem okularów korygujących, ale jej udział w całkowitym koszcie zakupu okularów nie może być wyższy niż 350 zł brutto.

Obowiązek wynikający z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, Spółka realizuje na dwa sposoby:

1. Spółka otrzymuje od pracownika fakturę VAT, na której wskazana jest jako nabywca. W praktyce zatem to pracownik ponosi koszt nabycia okularów korygujących wzrok, a następnie Spółka na podstawie faktury VAT, na której wskazana jest jako nabywca, zwraca pracownikowi koszt nabycia okularów (oprawek oraz szkieł, bez kosztów badania wzroku) do wskazanej kwoty 350 zł. Spółka odlicza podatek VAT z faktury za okulary (w całości, bądź w części, proporcjonalnie do zwracanej pracownikom kwoty 350 zł);
2. Spółka otrzymuje od pracownika fakturę VAT, na której jako nabywca imiennie wskazany jest pracownik nabywający okulary. Spółka na podstawie okazanej faktury zwraca pracownikowi koszt nabycia okularów (oprawek oraz szkieł, bez kosztów badania wzroku) do wskazanej kwoty 350 zł. Spółka nie odlicza podatku VAT z faktury za okulary, wystawionej na pracownika.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, że w jej ocenie, nabywane towary będące przedmiotem zapytania są wykorzystywane przez nią do wykonywania czynności opodatkowanych. Wynika to z faktu, że jej pracownicy korzystający z okularów korygujących wzrok otrzymują okulary w ramach stosunku służbowego, zaś pracodawca został zobligowany do zapewnienia pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy. Zakup okularów jest związany z ogólną opodatkowaną działalnością Spółki, zapewnia bezpieczną pracę pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazana jest Spółka, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT... Natomiast ona jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie okularów w proporcji, w jakiej partycypuje w kosztach nabycia okularów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca jest on wskazany, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Natomiast Spółka jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie okularów w proporcji w jakiej partycypuje w kosztach nabycia okularów.

Pracodawca na podstawie § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że zapewnianie pracownikom okularów korygujących wzrok jest nakazem, obowiązkiem pracodawcy, z którego nie może się on zwolnić. Spółka obowiązek ten realizuje poprzez dokonywanie zwrotu całościowego, bądź częściowego do kwoty 350 zł kosztów nabycia okularów przez pracownika. Przy czym faktura wystawiana jest na pracodawcę, bowiem to pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok.

Z literalnego brzmienia § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe wynika, że pracodawca zobowiązany jest do zapewnienia okularów korygujących wzrok w sytuacji, gdy:

• pracownik użytkuje w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy,
• wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Powyższy przepis nie określa w jakiej formie powinno nastąpić zapewnienie pracownikowi okularów korygujących wzrok, możliwe jest zatem nabycie ich przez pracodawcę (pracodawca jest wskazany na fakturze VAT jako nabywca i pokrywa koszt zakupu), bądź pracownika (pracownik jest wskazany na fakturze VAT jako nabywca, ale pracodawca zwraca mu całość, bądź część kosztów nabycia okularów korygujących wzrok).

Jak wskazuje się w literaturze fachowej Wobec znacznie zróżnicowanych cen szkieł optycznych i oprawek pracodawca może mieć wątpliwości co do obowiązku ponoszenia pełnych kosztów wykonania okularów. Względy słuszności przemawiają za tym, by pracodawca ponosił pełny koszt robocizny i szkieł o parametrach wyznaczonych przez lekarza. Nie ma natomiast formalnoprawnych przeszkód, aby pracodawca ograniczył swój udział w ponoszeniu kosztów oprawy poprzez ustalenie kwoty partycypacji nie niższej jednak niż koszt oprawy odpowiadającej co najmniej standardowi podstawowemu (Pióro Jan, Praca i Zabezpieczenie społeczne 2002/3/40).

Mając na uwadze powyższe, Spółka wewnętrznie uregulowała kwestię zwrotu pracownikom kosztu zakupu okularów korygujących wzrok, ustalając kwotę partycypacji Spółki w koszcie nabycia na sumę 350 zł. Spółka dokonuje zwrotu na podstawie otrzymanej faktury, na której jako nabywca wskazana jest ona, bądź jej pracownik.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ocenie Spółki, zwrot kosztów nabycia okularów korygujących wzrok pracownikom, który może być uznany za przekazanie pracownikowi okularów z uwagi na to, że Spółka figuruje na fakturze VAT jako nabywca, nie może być uznany za dostawę opodatkowaną na gruncie ustawy VAT.

Niewątpliwie jest to przekazanie na cele związane z prowadzoną działalnością Spółki i ma ona prawo do odliczenia podatku VAT. Pomimo, że pracownik używa okularów również poza godzinami pracy, a ponadto pracodawca nie żąda zwrotu okularów po ustaniu stosunku pracy, nie można uznać, że przekazanie zostało dokonane na cele osobiste pracownika. Po pierwsze, pracownik partycypuje w części kosztów nabycia okularów (zwrot za okulary przysługuje tylko do kwoty 350 zł). Po drugie, okulary są dostosowane do indywidualnych potrzeb pracownika i najczęściej nie ma możliwości przekazania tych samych okularów innej osobie, bo niezwykle rzadko się zdarza, aby dwóch pracowników miało taką samą wadę wzroku i takie same potrzeby. Koronnym argumentem jest natomiast fakt nałożenia na pracodawcę obowiązku zapewnienia pracownikowi okularów korygujących wzrok, jeśli wykonuje on pracę przy monitorze ekranowym oraz fakt, że służą one działalności pracodawcy, bowiem zapewniają one bezpieczną pracę jego pracowników.

Mając na uwadze powyższe Spółka prosi o potwierdzenie, że dokonywany zwrot pracownikom kosztów nabycia okularów korygujących wzrok, który może być rozumiany jako ich przekazanie bowiem to Spółka figuruje na fakturze VAT jako nabywca nie stanowi czynności opodatkowanej na gruncie ustawy VAT.

W przypadku, gdy faktura wystawiona jest na pracodawcę przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT. Zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 86 ust. 1 ustawy VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jeśli zatem faktura dokumentująca zakup okularów dla pracownika wystawiona jest na Spółkę, nie ma przeszkód, aby odliczyła ona VAT z takiej faktury. Spółka kwotę VAT podlegającą odliczeniu ustala w proporcji do kosztów zwracanych pracownikowi, czyli kosztów poniesionych przez Spółkę bezpośrednio. Minister Finansów nie kwestionuje związku poniesionych kosztów z opodatkowaną działalnością podatnika i prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej nabycie okularów, gdy jest ona wystawiona na Spółkę (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 września 2009 r., sygn. IPPP1-443-698/09-4/PR).

Jeżeli Minister Finansów nie zgodziłby się ze stanowiskom Spółki wyrażonym powyżej, to jej zdaniem, kwota podatku należnego winna być naliczana od kwoty wyliczonej proporcjonalnie do zrefundowanej pracownikowi części kosztu. Spółka stoi na stanowisku, że zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego, bądź częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazana jest Spółka, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Jeżeli jednak Minister Finansów nie zgodziłby się z tym stanowiskiem i uznał, że w tej sytuacji przekazanie pracownikowi okularów korygujących wzrok stanowi czynność opodatkowaną na gruncie ustawy VAT, wówczas zdaniem Spółki, VAT należy naliczyć od kwoty refundowanej pracownikowi przez pracodawcę, tj. stanowiącej nie więcej niż 350 zł. Naliczanie podatku VAT od całej wartości nabycia okularów wynikającej z faktury wystawionej na pracodawcę jest nieuzasadnione co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze Spółka odlicza VAT tylko od wartości pozostającej w proporcji do kosztów zwracanych pracownikowi, czyli kosztów poniesionych przez Spółkę bezpośrednio, tj. do kwoty 350 zł. Po drugie, Spółka zapewnia pracownikowi okulary korygujące wzrok do kwoty 350 zł i towar w takiej wartości (taki bądź niższy jest rzeczywisty koszt nabycia przez Spółkę, bowiem w pozostałej wartości koszty ponosi pracownik) przekazywany jest pracownikowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących w formie dokonywanego całościowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazana jest Spółka;
• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazana jest Spółka, prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie okularów oraz wyliczenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), zapewnia pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

W oparciu o § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Według ust. 2 tego przepisu, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Przepisy ww. rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe nie określają szczegółowych warunków zapewnienia przez pracodawcę okularów korekcyjnych. W związku z tym, powyższe kwestie powinny zostać uregulowane w aktach prawa zakładowego (układ zbiorowy pracy, regulaminy), które normują prawa i obowiązki pracowników i pracodawców w danym zakładzie pracy oraz organizację i porządek pracy. Jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do wydawania regulaminu pracy i wynagradzania (zatrudniający powyżej 20 pracowników), warunki zapewnienia pracownikom pracującym przy monitorach ekranowych okularów korekcyjnych, w tym zasady dofinansowania kosztów ich zakupu, powinien ustalić na mocy swojej decyzji (wewnętrznego zarządzenia).

Jeżeli we wspomnianych przepisach znajduje się zapis, iż pracownikowi przysługuje zwrot kosztów zakupu okularów (szkieł) korekcyjnych w każdym wypadku, gdy przepisze je lekarz okulista, bez względu na to, czy badania zostały przeprowadzone w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, wówczas pracodawca będzie zobowiązany zwrócić koszty nawet takiego zakupu. W przeciwnym wypadku nie musi on zwracać kosztów poniesionych przez pracownika na okulary korekcyjne, jeśli nie zostały one zakupione w wyniku badań profilaktycznych, przeprowadzonych na podstawie skierowania pracodawcy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca zgodnie z wewnętrznymi regulacjami, ponosi koszt związany z nabyciem okularów korygujących, ale jego udział w całkowitym koszcie zakupu okularów nie może być wyższy niż 350 zł brutto.

W przedmiotowej sprawie obowiązek wynikający z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe Zainteresowany realizuje w taki sposób, że otrzymuje on od pracownika fakturę VAT, na której wskazany jest jako nabywca. W praktyce zatem to Wnioskodawca, na podstawie faktury VAT, na której wskazany jest jako nabywca, zwraca pracownikowi koszt nabycia okularów (oprawek oraz szkieł, bez kosztów badania wzroku) do wskazanej kwoty 350 zł. Spółka odlicza podatek VAT z faktury za okulary (w całości, bądź w części, proporcjonalnie do zwracanej pracownikom kwoty 350 zł).

W opinii Wnioskodawcy, zwrot kosztów nabycia okularów korygujących wzrok pracownikom, który może być uznany za przekazanie pracownikowi okularów z uwagi na to, że figuruje on na fakturze VAT jako nabywca, nie może być uznany za dostawę opodatkowaną na gruncie ustawy VAT.

Zainteresowany zwrócił uwagę, że przepis § 8 ust. 2 cyt. rozporządzenia nie określa w jakiej formie powinno nastąpić zapewnienie pracownikowi okularów korygujących wzrok, możliwe jest zatem nabycie ich przez pracodawcę (pracodawca jest wskazany na fakturze VAT jako nabywca i pokrywa koszt zakupu), bądź pracownika (pracownik jest wskazany na fakturze VAT jako nabywca, ale pracodawca zwraca mu całość, bądź część kosztów nabycia okularów korygujących wzrok).

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której to na fakturze dokumentującej zakup okularów wskazana jest jako nabywca Spółka.

Z informacji przedstawionych w opisie sprawy wynika, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma sytuacjami, tj. w pierwszej sytuacji Wnioskodawca zwraca pracownikowi całość poniesionych przez niego kosztów z tytułu nabycia okularów korygujących wzrok, a w drugiej sytuacji zwrot dokonywany jest tylko w części.

Odnosząc się zatem do pierwszej z ww. sytuacji, tut. Organ wyjaśnia co następuje.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług formułuje zasadę, iż warunkiem opodatkowania dostawy towarów jest odpłatność za tą czynność. W myśl powyższej zasady, nieodpłatna dostawa towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji wskazanych w przepisach ustawy.

W odniesieniu do dostawy towarów, taki wyjątek od powyższej zasady odpłatności wprowadza przepis art. 7 ust. 2 ustawy.

Według tego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zapewnienie pracownikom przez Spółkę okularów korygujących wzrok, zgodnych z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, w ramach wypełnienia obowiązków nałożonych cyt. wyżej przepisami, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie stanowi ono przekazania towarów na cele osobiste pracowników.

Wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji potrzeb osobistych, można jednak przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw regulujących prawa i obowiązku pracowników i pracodawców, postanowień zbiorowych układów pracy, postanowień porozumień zbiorowych, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Zatem przekazanie pracownikom okularów korygujących w ramach stosunku zatrudnienia, do czego Zainteresowany zobligowany jest przepisami prawa, w formie dokonywanego całościowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jest on wskazany jako nabywca, nie stanowi w tym przypadku przekazania towarów na cele osobiste pracowników, gdyż takie przekazanie ma na celu zabezpieczenie pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie okularów korygujących swoim pracownikom, którego obowiązek dokonania wynika z przytoczonych powyżej przepisów, w formie dokonywanego całościowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazana jest Spółka, nie wypełnia warunków art. 7 ust. 2 ustawy i znajdzie się poza zakresem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanego, że zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego całościowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jest on wskazany jako nabywca, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie uznano za prawidłowe.

Z kolei w kwestii dokonywania przez Spółkę częściowego zwrotu kosztów poniesionych z tytułu nabycia okularów korygujących wskazać należy, iż czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane po kosztach ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Wobec powyższego nie można uznać, iż czynności wykonywane za wynagrodzeniem, które to wynagrodzenie jest niższe od kosztów świadczenia tych czynności, są nieodpłatne w części.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest orzecznictwo TSUE. Przykładowo w wyroku w sprawie C 412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket, TSUE wskazał, iż według VI Dyrektywy dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza, w ocenie TSUE, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

Powyższe koresponduje z definicją podatnika zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zatem dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez dostawcę towaru została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za dostarczony towar zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz dostawcy. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie sprzedającego towar obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla dostawcy.

W niniejszej sprawie Zainteresowany na podstawie odrębnych przepisów (cyt. powyżej) zobligowany jest do zapewnienia pracownikom pracującym przy monitorach ekranowych okularów korygujących wzrok. Faktura dokumentująca ich nabycie jest wystawiona na Spółkę. Z kolei ona dokonuje częściowego zwrotu poniesionych przez pracownika kosztów nabycia okularów. Wnioskodawca zwrot części poniesionych kosztów traktuje jako formę przekazania pracownikom okularów.

Wobec powyższego, obciążenie pracowników uprawnionych do przekazania im przez pracodawcę okularów korygujących wzrok, określoną kwotą do zapłaty powoduje, iż na gruncie ustawy należy przyjąć, iż czynność ta jest odpłatna. Tym samym stwierdzić należy, iż mimo, że okulary zostały przekazane za częściowym wynagrodzeniem, to jednak ich przekazanie należy uznać za odpłatną dostawę towarów.

Tak więc przekazanie okularów korygujących wzrok pracownikom Zainteresowanego za odpłatnością stanowi, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, czynność podlegającą opodatkowaniu, na zasadach ogólnych, według stawek obowiązujących dla danego towaru.

W tym stanie rzeczy nie znajdzie zastosowania przepis art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ, jak wyżej wskazano, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów. Tymczasem przepis art. 7 ust. 2 odnosi się do czynności nieodpłatnych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionej powyżej sytuacji należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca obciąża pracowników częścią kosztów zakupu okularów korygujących, kwota ta stanowi kwotę należną z tytułu sprzedaży okularów, w myśl wyżej cyt. art. 29 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, jako podstawę opodatkowania należy przyjąć kwotę refundowaną pracownikowi przez pracodawcę, tj. stanowiącą nie więcej niż 350 zł, pomniejszoną o kwotę należnego podatku.

Tym samym kwota podatku należnego nie powinna być naliczana od kwoty wyliczonej proporcjonalnie do zrefundowanej pracownikowi części kosztu, lecz winna się już w tej kwocie zawierać.

Zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym zapewnienie i przekazanie pracownikom okularów korygujących wzrok w formie dokonywanego częściowego zwrotu kosztów nabycia okularów na podstawie faktury, na której jako nabywca wskazana jest ona, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem, a VAT należy naliczyć od kwoty refundowanej pracownikowi, uznać należało za nieprawidłowe.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego, tut. Organ wyjaśnia co następuje.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż nabywane przez Wnioskodawcę towary będące przedmiotem zapytania są wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych. Wynika to z faktu, że pracownicy Spółki korzystający z okularów korygujących wzrok otrzymują okulary w ramach stosunku służbowego, zaś pracodawca został zobligowany do zapewnienia pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy. Zakup okularów jest związany z ogólną opodatkowaną działalnością Zainteresowanego, zapewnia bezpieczną pracę pracowników.

Zatem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu okularów korekcyjnych należących do jego przedsiębiorstwa, a następnie nieodpłatnie bądź częściowo odpłatnie przekazanych jego pracownikom. Bowiem zakup ww. towarów przekazanych nieodpłatnie bądź częściowo odpłatnie w ramach stosunku służbowego pracownikom jest związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Tym samym, Spółka będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z każdej faktury wystawionej na nią jako nabywcę, dokumentującej zakup okularów.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanego zgodnie z którym jest on uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie okularów w proporcji w jakiej partycypuje w kosztach nabycia okularów, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania pracownikom okularów korygujących w sytuacji, gdy faktura dokumentująca ich nabycie jest wystawiona na Spółkę, prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie okularów oraz wyliczenia kwoty podatku należnego. Natomiast pozostałe kwestie w zakresie podatku od towarów i usług zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 31 stycznia 2012 r.

Ponadto informuje się, że w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-1200/11-4/TW, interpretacja indywidualna
ILPB1/415-1200/11-5/TW, interpretacja indywidualna
ILPB1/415-1200/11-6/TW, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-696/11-5/ISN, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-696/11-6/ISN, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-696/11-7/ISN, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-696/11-8/ISN, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-696/11-9/ISN, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu