Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT z faktur z tytułu leasingu samochodu przeznaczonego na wynajem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. (data wpływu 30 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku z faktur VAT z tytułu leasingu samochodu osobowego w przypadku przeznaczenia go do wynajmu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku z faktur VAT z tytułu leasingu samochodu osobowego w przypadku przeznaczenia go do wynajmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Obecnie prowadzi on działalność gospodarczą m.in. w zakresie rozbiórki i burzenia obiektów budowlanych, sklasyfikowaną wg kodu PKD 43.11.Z oraz wynajmu i dzierżawy pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, wg kodu PKD 77.39.Z. Do celów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje specjalistyczny sprzęt budowlany oraz tabor samochodowy składający się z pojazdów ciężarowych, pojazdów samochodowych, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do rodzaju pojazdów wielozadaniowych oraz samochód osobowy m-ki X. Samochód osobowy m-ki X, Zainteresowany leasinguje od miesiąca listopada 2011 r. na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej z S.A.

Wnioskodawca zamierza poszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą w zakresie:

• wynajmu i dzierżawy pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli sklasyfikowaną wg PKD 77.11,
• wynajem samochodów osobowych i furgonetek z kierowcą, sklasyfikowaną wg PKD 49.32.Z.

W tym celu Zainteresowany dla wykonania zamierzonego celu gospodarczego zamierza:

1. podjąć uchwałę przez Walne Zgromadzenie Wspólników w przedmiocie rozszerzenia działalności gospodarczej o wynajem i dzierżawę pojazdów samochodowych wg PKD 77.11 oraz wynajmem samochodów osobowych i furgonetek z kierowcą wg PKD 49.32,
2. wystąpić do Sądu Rejestrowego z wnioskiem o zmianę danych w rejestrze przedsiębiorców poprzez rozszerzenie działalności gospodarczej w powyższym zakresie,
3. zwrócić się do leasingodawcy o wyrażenie zgody na najem lub dzierżawę leasingowanego umową samochodu osobowego m ki X,
4. z chwilą uzyskania wpisu w KRS oraz zgody leasingodawcy, przekazać w odpłatne użytkowanie leasingowany samochód osobowy marki X osobie trzeciej będącej podatnikiem, na okres nie krótszy niż 6 m-cy,
5. prowadzić po okresie wskazanym w pkt 4 dla leasingowanego pojazdu, najem okazjonalny, tzn. wynajmować samochód osobowy łącznie z kierowcą wg kodu PKD 43.11.Z dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak również podmiotów gospodarczych (wynajem pojazdu w związku z uroczystościami weselnymi, pogrzebowymi, spotkaniami integracyjnymi, itp. uroczystościami) oraz używać ten samochód do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w przypadku braku potencjalnych najemców (nabywców oferowanych usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym Zainteresowany może skorzystać z odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającego z faktur VAT wystawionych przez S.A. z tytułu leasingu samochodu osobowego X, począwszy od miesiąca, w którym dokona wynajmu ww. samochodu osobowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniami przewidzianymi w ustawie. W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawowe ograniczenia co do wysokości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT przewiduje m.in. art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą. W świetle art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł. Przepis ten nie dotyczy jednak pojazdów bądź też okoliczności wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, w stosunku do których podatnik ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących płatności z tytułu ww. umów. Powołany przepis wskazuje przypadki, w zaistnieniu których podatnikowi przysługuje pełne prawo rozliczenia podatku naliczonego. I tak, zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie samochodów osobowych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody są przeznaczone wyłącznie na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 6 nie znajduje zastosowania.

Tym samym, zdaniem Zainteresowanego, począwszy od miesiąca przekazania leasingowanego pojazdu w odpłatne użytkowanie osobie trzeciej, będzie mu przysługiwało prawo do pełnego rozliczenia podatku naliczonego VAT zawartego na fakturach wystawianych przez leasingodawcę pojazdu. Prawo to zdaniem Wnioskodawcy przysługiwać będzie nadal po zakończeniu pierwszej umowy najmu trwającej co najmniej 6 m-cy, nawet w przypadku gdy pojazd z uwagi na brak zawarcia dalszych umów najmu w przypadkach opisanych w niniejszym stanie faktycznym, wykorzystywany będzie do czynności opodatkowanych prowadzonych przez niego innych niż wynajem i dzierżawa pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli sklasyfikowanych wg PKD 77.11, lub wynajem samochodów osobowych i furgonetek z kierowcą, sklasyfikowanych wg PKD 49.32.Z.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej: ustawą nowelizującą, z dniem 1 stycznia 2011 r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a zostały uchylone.

Natomiast dodano m.in. przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 6 ustawy nowelizującej.

W art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej postanowiono, iż w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W świetle tego przepisu możliwość odliczenia całości podatku od nabycia występuje w przypadku, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego przekracza 3,5 tony.

Od tej zasady występuje szereg wyjątków, wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, który stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

W myśl art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł. Przepis ten nie dotyczy jednak pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, w stosunku do których podatnik ma w pełni prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących płatności z tytułu ww. umów.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingowe od nabytego na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, tj.:

1. gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz
2. samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Analiza powyższych regulacji jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej). Ponadto, w przedmiotowej regulacji ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w tym przepisie, również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania przez podmiot trzeci. Jednakże samochody przez ww. okres muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel.

Ponadto należy zauważyć, iż użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej, sformułowanie przedmiotem działalności podatnika w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą bądź wynajmem konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu tych, przy czym ich odprzedaż lub najem jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami lub wynajmu tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży lub do najmu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej wynika, że od nabycia samochodu osobowego przysługuje 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy lub przeznaczenie go do odsprzedaży.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi obecnie działalność gospodarczą m.in. w zakresie rozbiórki i burzenia obiektów budowlanych, sklasyfikowaną wg kodu PKD 43.11.Z oraz wynajmu i dzierżawy pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, wg kodu PKD 77.39.Z. Do celów prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje on m.in. samochód osobowy marki X. Samochód osobowy marki X, Zainteresowany leasinguje od miesiąca listopada 2011 r. na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

Wnioskodawca zamierza poszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o wynajem i dzierżawę pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli sklasyfikowaną wg PKD 77.11 oraz wynajem samochodów osobowych i furgonetek z kierowcą, sklasyfikowaną wg PKD 49.32.Z.

W tym celu Zainteresowany zamierza podjąć uchwałę przez Walne Zgromadzenie Wspólników w przedmiocie rozszerzenia działalności gospodarczej o wynajem i dzierżawę pojazdów samochodowych wg PKD 77.11 oraz wynajmem samochodów osobowych i furgonetek z kierowcą wg PKD 49.32, wystąpić do Sądu Rejestrowego z wnioskiem o zmianę danych w rejestrze przedsiębiorców poprzez rozszerzenie działalności gospodarczej w powyższym zakresie oraz zwrócić się do leasingodawcy o wyrażenie zgody na najem lub dzierżawę leasingowanego samochodu osobowego marki X. Z chwilą uzyskania wpisu w KRS oraz zgody leasingodawcy Zainteresowany zamierza przekazać w odpłatne użytkowanie leasingowany samochód osobowy marki X osobie trzeciej będącej podatnikiem, na okres nie krótszy niż 6 m-cy, prowadzić po okresie wskazanym powyżej dla leasingowanego pojazdu, najem okazjonalny, tzn. wynajmować samochód osobowy łącznie z kierowcą (wg kodu PKD 43.11.Z) dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak również podmiotów gospodarczych (wynajem pojazdu w związku z uroczystościami weselnymi, pogrzebowymi, spotkaniami integracyjnymi, itp. uroczystościami) oraz używać ten samochód do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w przypadku braku potencjalnych najemców (nabywców oferowanych usług).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez firmę leasingową z tytułu leasingu samochodu osobowego marki X, który zamierza przeznaczyć na wynajem trwający nie krócej niż 6 miesięcy, a następnie wykorzystywać do najmu okazjonalnego oraz do wykonywania czynności opodatkowanych innych niż wynajem i dzierżawa (w przypadku braku potencjalnych najemców).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Umowa leasingu operacyjnego w świetle wyżej powołanych przepisów stanowi usługę. Leasingobiorca (Wnioskodawca) otrzymując co miesiąc faktury VAT dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar). Tym samym każdorazowo Wnioskodawca jest uprawniony do określenia w świetle przepisów art. 3 ust. 6 i art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej - wysokości podatku naliczonego.

W świetle powołanych przepisów prawa stwierdzić zatem należy, iż w sytuacji, gdy przedmiotem prowadzonej działalności jest oddanie w odpłatne używanie samochodu osobowego na podstawie umowy najmu, a samochód ten jest przeznaczony wyłącznie do wykorzystania na ten cel przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, Wnioskodawcy przysługuje (o ile nie zaistnieją przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy) pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących płatności z tytułu zawartej umowy leasingowej.

Z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej wynika, że nabyty na umowę leasingu operacyjnego samochód osobowy, od którego przysługuje 100% odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych winien być przeznaczony przez podatnika wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Zatem, przez ten okres podatnik musi przeznaczyć ten pojazd wyłącznie na ten cel, zaś po okresie nie krótszym niż 6 miesięcy może przeznaczyć go oprócz najmu również na cele prowadzonej działalności. W tak przedstawionej sytuacji podatnikowi będzie nadal przysługiwało 100% prawo do odliczenia podatku od rat leasingowych do końca trwania umowy leasingu.

Natomiast, ograniczone prawo do odliczenia podatku od rat leasingowych przysługiwać będzie wówczas, gdy po 6 miesiącach wykorzystywany na wynajem samochód osobowy przeznaczony będzie wyłącznie do wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej (na cele inne niż wynajem).

W takiej sytuacji, Zainteresowanemu po okresie wynajmu będzie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego w wysokości 60% od każdej raty leasingowej, przy czym nie więcej niż 6.000 zł licząc łącznie od początku trwania okresu leasingu. Zatem, jeśli Wnioskodawca odliczy 6.000 zł w czasie, gdy odlicza podatek w pełnej wysokości (100%), dalsze odliczenie nie będzie mu przysługiwało.

Zatem w odniesieniu do samochodu, który Zainteresowany użytkuje od listopada 2011 r. na podstawie umowy leasingu operacyjnego, w sytuacji, gdy samochód ten początkowo wykorzystywany był w ramach prowadzonej działalności gospodarczej innej niż wynajem, a następnie zostanie wynajęty na okres dłuższy niż 6 miesięcy, będzie miał zastosowanie przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej dający pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących rat leasingowych, ale jedynie dotyczących tego okresu, w których samochód ten będzie wynajmowany i użytkowany przez osoby trzecie (w tym także w ramach wynajmu okazjonalnego). Natomiast ponowne wykorzystywanie tego samochodu wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika, na cele inne niż wynajem, będzie skutkowało ograniczeniem prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe, do wysokości 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (rat) wynikających z zawartej umowy dotyczącej tego samochodu maksymalnie kwoty 6000 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez firmę leasingową z tytułu leasingu samochodu osobowego marki X w pełnej wysokości, począwszy od miesiąca, w którym dokona wynajmu ww. samochodu, pod warunkiem, że samochód ten będzie przeznaczony na ten cel nie krócej niż 6 m-cy.

Analogicznie będzie również w sytuacji gdy po tym okresie ww. samochód będzie przez niego przeznaczony na tzw. najem okazjonalny oraz do wykonywania czynności opodatkowanych innych niż wynajem i dzierżawa.

Zatem, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że ww. samochód po okresie wynajmu nie krótszym niż 6 miesięcy będzie nadal wykorzystywany do najmu okazjonalnego, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące prawa do pełnego odliczania podatku naliczonego od rat leasingu uznano za prawidłowe.

Należy jednakże zaznaczyć, że w przypadku, gdy po tym okresie przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany w celu jego wynajmu, tylko będzie użytkowany przez Zainteresowanego do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, wówczas nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczania całego podatku VAT wynikającego z wystawionych faktur. Zastosowanie znajdzie wtedy ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 811 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu