Temat interpretacji

Z pisma złożonego przez Stronę wynika, że prowadzi ona działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług tłumaczeniowych. Działalność powyższa jest prowadzona w siedzibie firmy w Polsce, jednakże Strona dokonuje też szeregu czynności na rzecz kontrahentów zagranicznych, mających siedzibę i miejsce wykonywania swojej działalności za granicą, a sprzedaż taka dokonywana jest przez internet.

W związku z licznymi wątpliwościami podatnika dotyczącymi opodatkowania w/w usług Naczelnik tut. Urzędu wyjaśnia:

Podatnik dokonujący tłumaczeń na rzecz podmiotów zagranicznych, który nie dokonuje ponadto wewnątrzwspólnotowych nabyć lub dostaw towarów bądź świadczenia usług, o których mowa w art. 28 ust.3,4,6 i 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) nie ma obowiązku rejestracji na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, wobec czego nie musi posiadać numeru VAT-UE.

W sytuacji świadczenia usług tłumaczenia na rzecz nabywcy mającego siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium Wspólnoty, poza terytorium kraju stosownie do art. 27 ust. 3 pkt 2 i ust. 4 pkt 3 w/w ustawy miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku miejsca prowadzenia działalności stały adres lub miejsce zamieszkania. Podatnik nie nalicza i nie odprowadza zatem podatku w Polsce ani w innym państwie Wspólnoty. Nie ma przy tym znaczenia fakt, czy jego kontrahent jest zarejestrowanym podatnikiem na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W tej sytuacji Strona wystawia jedynie fakturę zgodnie z § 30 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971), która winna zawierać dane określone w § 12 w/w rozporządzenia z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz należności wraz z podatkiem. Zasady powyższe stosujemy odpowiednio do usług świadczonych na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego (poza terytorium Polski i Wspólnoty).

W stosunku do wystawianej faktury za w/w usługi na rzecz podmiotu z terytorium państwa członkowskiego ustawodawca przewidział ponadto dodatkowy wymóg. Stosownie do §30 ust. 4 w/w rozporządzenia taka faktura musi zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju. W przeciwnym razie usługa zostanie opodatkowana według reguły ogólnej z art. 27 ust. 1 ustawy, tzn. według siedziby (miejsca zamieszkania) usługodawcy, tj. w Polsce.

Zastrzeżenia podatnika dotyczą też wystawiania faktur sprzedaży bez podpisu odbiorcy i wysyłania ich drogą elektroniczną. Naczelnik tut. organu informuje, że warunki niezbędne, które musi zawierać wystawiona faktura przewiduje §12 w/w rozporządzenia. Wśród nich brak jest podpisu odbiorcy, wobec czego uznać należy, iż nie spełnienie powyższego warunku nie skutkuje nieważnością wystawionej faktury. Jednocześnie należy zauważyć, że brak jest przepisów wykonawczych, które umożliwiłyby wystawianie i przesyłanie faktur drogą elektroniczną. Co prawda ustawodawca przewidział taką możliwość w art. 106 ust. 10 w/w ustawy, lecz do dnia dzisiejszego nie zostało wydane rozporządzenie statuujące sposób i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej.

Trudności interpretacyjne podatnika dotyczą wykładni art. 152 ust. 1 w/w ustawy. Naczelnik Urzędu Skarbowego informuje, iż z treści złożonego zapytania jednoznacznie wynika, iż Strona jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy tj. jest osobą fizyczną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, a ponadto posiada miejsce zamieszkania na terytorium kraju. Art. 152 ust. 1 ustawy nie dotyczy zatem składającego wniosek o dokonanie interpretacji przepisów prawa podatkowego a jedynie podatników wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy, którzy nieposiadają siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju, a zostali zarejestrowani na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Wobec powyższego brak jest również podstaw do ustanowienia przedstawiciela podatkowego zarówno na terytorium RP jak i na terytorium innego państwa członkowskiego.

Wątpliwości podatnika dotyczą także zwrotu podatku naliczonego w związku ze sprzedażą usług klientom mającym siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności poza terytorium Polski. Jak wynika z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Podatnikowi niedokonującemu ponadto sprzedaży opodatkowanej przysługuje w myśl art. 87 ust. 5 uprawnienie do złożenia umotywowanego wniosku o zwrot kwoty w/w podatku naliczonego.