usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem Zaintere... - Interpretacja - IPPP2/443-1429/11-4/MM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 29.03.2012, sygn. IPPP2/443-1429/11-4/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem Zainteresowany z tytułu wykonania tych usług nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT brak jest zatem kryterium podmiotowego niezbędnego do opodatkowania podatkiem VAT w/w usług zarządzania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011r. (data wpływu 30 grudnia 2011r.), uzupełnione pismem z dnia 14 marca 2012r. (data wpływu 19 marca 2012r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 24 lutego 2012r. znak IPPP2/443-1429/11-2/MM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych w ramach kontraktu menedżerskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych w ramach kontraktu menedżerskiego. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 24 lutego 2012r. znak IPPP2/443-1429/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Począwszy od 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca zamierza zawrzeć kontrakt menedżerski (dalej jako Kontrakt Menedżerski), ze spółką M.Sp. z o.o. (dalej jako Spółka) którego przedmiotem będzie zarządzanie jednostką organizacyjną Spółki, tj. Działem Kontrolingu, w ramach pełnionej funkcji Krajowego Kontrolera Finansowego.Bez względu na powyższe, Wnioskodawca informuje, że w 2012r. będzie również prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której będzie świadczył usługi doradztwa. Wnioskodawca, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Kontrakt menedżerski będzie regulował, w szczególności:

  • zakres obowiązków
  • wysokość miesięcznego wynagrodzenia
  • termin płatności wynagrodzenia
  • okres wypowiedzenia
  • minimalny wymiar dyspozycyjności menedżera
  • zakaz konkurencji
  • obowiązek zachowania poufności.

Kontrakt Menedżerski będzie również regulował kwestię odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Spółki, analogicznie do zasad wynikających z Kodeksu pracy (art. 119) tj. Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki do wysokości kwoty 3-miesięcznego wynagrodzenia netto należnego Wnioskodawcy. W przypadku, gdy szkoda powstanie z winy umyślnej Wnioskodawcy, odpowiedzialność za szkodę będzie pełna. Kontrakt Menedżerski natomiast nie zawiera postanowień regulujących odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich.Z Kontraktu Menedżerskiego nie wynika ogólne umocowanie Wnioskodawcy do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki. Tym niemniej, pełnomocnictwo do działania w imieniu i na rzecz Spółki może zostać udzielone na mocy odrębnych dokumentów.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Kontrakt menedżerski reguluje w § 7 odpowiedzialność Wnioskodawcy w sposób następujący:

  1. Odpowiedzialność Zarządzającego wobec Spółki za czynności wykonywane na podstawie niniejszej Umowy, ograniczona jest do kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia netto należnego Zarządzającemu ustalonego w § 2 ust. 1. Ograniczenie odpowiedzialności nie dotyczy szkody, która powstała z winy umyślnej Zarządzającego.
  2. Jeśli w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania niniejszej Umowy przez Zarządzającego, Spółka będzie odpowiedzialna za szkodę, to Zarządzający będzie odpowiadał razem ze Spółką za to zobowiązanie. Odpowiedzialność ta jest solidarna, z zastrzeżeniem ust. 1 powyżej.
  3. Jeżeli Zarządzający zostanie pozwany przez osobę trzecią w związku z niewykonywaniem lub nienależytym wykonaniem czynności będących przedmiotem niniejszej Umowy, Spółka będzie zobowiązana do przystąpienia, na wniosek Zarządzającego zgłoszony w formie pisemnej nie później niż w terminie 7 dni od dnia uzyskania informacji o wniesieniu pozwu pod rygorem utraty uprawnień określonych w niniejszym ustępie, do procesu po stronie Zarządzającego. Warunkiem przystąpienia do procesu jest dochowanie przez Zarządzającego należytej staranności przy świadczeniu usług na mocy niniejszej Umowy, w szczególności stosowanie się do zasad i procedur obowiązujących w Spółce.

W świetle powyższego, Wnioskodawca ponosi solidarną odpowiedzialność ze Spółką za wykonanie czynności objętych kontraktem menedżerskim wobec osób trzecich. Jednakże odpowiedzialność Wnioskodawcy jest ograniczona nie może przekroczyć trzykrotności wynagrodzenia netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Kontraktu Menedżerskiego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy usługi zarządzania świadczone w ramach Kontraktu Menedżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako Ustawa VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.Natomiast, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 Ustawy VAT podatnikami są m. in. () osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do postanowień art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy VAT, czynnościami, których nie uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, są czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako Ustawa PIT) jeżeli: (i) z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, (ii) wynagradzania i (iii) odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W katalogu przychodów wymienionych w art. 13 pkt 9 Ustawy PIT, ustawodawca wskazał, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (tj. z wyjątkiem przychodów otrzymywanych przez osoby niezależnie od sposobu powołania, należące do składu zarządów rad nadzorczych komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych).

Dokonując analizy powyższych przepisów Wnioskodawca doszedł to wniosków tożsamych z wnioskami Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przedstawionych w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. IPPP2/443-698/10-2/JW).Jak podnosi Dyrektor Izby Skarbowej z przedstawionych wyżej przepisów prawa wynika, że świadczenie usług zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich, o którym mowa w art. 13 pkt 9 Ustawy PIT, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy VAT w sytuacji, gdzie z tytułu świadczenia ww. usług osoby fizyczne świadczące te usługi będą związane ze zlecającym ich wykonanie więzami prawnymi co do: (i) warunków wykonywania usług, (ii) wynagradzania, (iii) odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności wobec osób trzecich.

Jak podkreślił Dyrektor w w/w interpretacji odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy usługobiorcą, a usługodawcą jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy VAT odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia i tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa kto ponosi ryzyko w prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze strefy samodzielności (i z grona podatników od towarów i usług) te podmioty, które nie odpowiadają za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Istotą przedmiotowego Kontraktu Menedżerskiego jest zarządzanie jednostką organizacyjną Spółki tj. Działem Kontrolingu. Kontrakt przy tym precyzuje między innymi zakres usług, wysokość wynagrodzenia, wprowadza klauzulę ograniczającą odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec Spółki. Zatem w opinii Wnioskodawcy, wynikający z Kontraktu Menedżerskiego stosunek prawny łączący Wnioskodawcę ze Spółką będzie posiadał cechy tożsame ze stosunkiem pracy tj. zleceniobiorca (Wnioskodawca) związany będzie ze zlecającym (ze Spółką) więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia a także odpowiedzialności.

Odnosząc się do odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich, Wnioskodawca podziela pogląd Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, wyrażony w interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2011 r. (sygn. ITPP1/443-1078a/10/DM) w stosunkach zewnętrznych spółka jest samodzielnym podmiotem stosunków cywilnoprawnych z osobami trzecimi (wierzycielem lub dłużnikiem). Odpowiedzialność wobec osób trzecich za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania obciąża dłużnika, którym jest w tym przypadku spółka. Zatem również na podstawie przepisów prawa cywilnego regulujących kwestie odpowiedzialności zleceniobiorcy oraz zleceniodawcy, zarządzający odpowiada wyłącznie wobec spółki za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o zarządzanie.

Wydaje się, że formułując powyższe tezy, Dyrektor Izby Skarbowej miał na uwadze przepisy art. 474 Kodeksu cywilnego, w świetle którego odpowiedzialność za działania Wnioskodawcy wobec osób trzecich będzie ponosiła Spółka.Należy podkreślić, że Wnioskodawca współpracując ze Spółką na podstawie Kontraktu Menedżerskiego w ramach pełnionej funkcji Krajowego Kontrolera Finansowego nie ponosi ryzyka ekonomicznego swoich działań. Jego działania nie mają charakteru niezależnego są działaniami w imieniu i na rzecz Spółki, za które odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Spółka. Zatem, czynności Wnioskodawcy nie mogą zostać zakwalifikowane jako prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT. W konsekwencji, Wnioskodawca, nie będzie podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Kontraktu Menedżerskiego.

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę znajduje swoje potwierdzenie w wydanych w podobnych sprawach, i w części przytoczonych wyżej, indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 27 stycznia 2011 r. (sygn. ITPP1/443-1078a/10/DM), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 26 października 2010 r., (sygn. ILPP1/443-811/10-2/AI).

Podsumowując, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Kontraktu Menedżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast przez świadczenie usług, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, w oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, nie uznaje się czynności:

  1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.);
  2. (uchylony)
  3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2010r., Nr 51, poz. 307 ze zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Chodzi zatem o taki stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, który wskazuje cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. podporządkowanie usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności, określenie wynagrodzenia, a dodatkowo z dokumentów dotyczących zawarcia umowy o wykonanie świadczenia powinna wynikać kwestia odpowiedzialności osoby zlecającej wobec osób trzecich. Tym samym, w sytuacji, gdy istnieje stosunek prawny, w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, wtedy nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności, z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć Kontrakt Menedżerski ze Spółką, którego przedmiotem będzie zarządzanie jednostką organizacyjną Spółki, tj. Działem Kontrolingu, w ramach pełnionej funkcji Krajowego Kontrolera Finansowego. Kontrakt menedżerski będzie regulował m.in. zakres obowiązków, wysokość miesięcznego wynagrodzenia, termin płatności wynagrodzenia, okres wypowiedzenia, minimalny wymiar dyspozycyjności menedżera, zakaz konkurencji, obowiązek zachowania poufności itp. Kontrakt Menedżerski będzie również regulował kwestię odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Spółki, analogicznie do zasad wynikających z Kodeksu pracy (art. 119) tj. Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki do wysokości kwoty 3-miesięcznego wynagrodzenia netto należnego Wnioskodawcy. W przypadku, gdy szkoda powstanie z winy umyślnej Wnioskodawcy, odpowiedzialność za szkodę będzie pełna. Kontrakt Menedżerski natomiast nie zawiera postanowień regulujących odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich. Z Kontraktu Menedżerskiego nie wynika ogólne umocowanie Wnioskodawcy do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki. Tym niemniej, pełnomocnictwo do działania w imieniu i na rzecz Spółki może zostać udzielone na mocy odrębnych dokumentów.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że Wnioskodawca ponosi solidarną odpowiedzialność ze Spółką za wykonanie czynności objętych kontraktem menedżerskim wobec osób trzecich. Jednakże odpowiedzialność Wnioskodawcy jest ograniczona nie może przekroczyć trzykrotności wynagrodzenia netto.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Treść tego przepisu wskazuje, że nie są uznane za samodzielną działalność gospodarczą czynności wykonywane na podstawie stosunku prawnego, z którego wynikają więzi prawne pomiędzy stronami tego stosunku (zleceniodawcą i zleceniobiorcą) regulujące kwestie warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia za wykonywane czynności oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć kontrakt menedżerski ze Spółką, którego przedmiotem będzie zarządzanie jednostką organizacyjną Spółki w ramach pełnionej funkcji Krajowego Kontrolera Finansowego. Z zapisów kontraktu będą wynikać szczegółowe warunki wykonywania przez Wnioskodawcę czynności na powierzonym stanowisku, a także wysokość i częstotliwość wypłaty wynagrodzenia. Kontrakt menedżerski będzie również zawierał postanowienia odnośnie odpowiedzialności za wykonywane czynności w ramach kontraktu Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki na zasadach tożsamych z regulacjami zawartymi w Kodeksie pracy. Odpowiedzialność Wnioskodawcy i Spółki wobec osób trzecich jest solidarna, jednakże Wnioskodawca odpowiada jedynie do wysokości trzykrotnego wynagrodzenia.

Z postanowień umownych zatem nie wynika, aby na Wnioskodawcy ciążyła odpowiedzialność wobec osób trzech. Pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez Wnioskodawcę czynności będzie ponosić Spółka, bowiem podejmowane działania Zainteresowanego w ramach kontraktu nie mają charakteru samodzielnego są działaniami w imieniu i na rzecz Spółki.

Podsumowując należy stwierdzić, że usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem Zainteresowany z tytułu wykonania tych usług nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT brak jest zatem kryterium podmiotowego niezbędnego do opodatkowania podatkiem VAT w/w usług zarządzania.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że przedmiotem merytorycznej analizy nie była kwestia prowadzenia przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług doradczych, bowiem Wnioskodawca w tym zakresie nie zadał pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie